منتظران گناه نمیکنند
خوب بزرگواران از فردا اغاز چله نماز اول وقت شروع میشد هنوز هم جاهست برای تبت نام
باسلام از امروز چله نماز اول وقت شروع میشد کسانی که تبت نام کردند اعلام کنند توپی وی بنده که خوندند .✅......ویا کسانی هنوز تبت نام نکردند هنوز جاهست بیا اسمهاشون بگند توپی وی بنده تا تولیست قرار دهم
خادم کانال : @solemany
🌸 اول ذی الحجه سالروز زیباترین و عاشقانه ترین پیوند آسمانی در جهان، سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) مبارک باد
در این وقت ، هر کس میتونه متعهد بشه که به مدت 40 شبانه روز نماز های یومیه خودش رو سر وقت بخونه!
بزرگواری نماز اول وقت را خوانده تو پی وی بنده اعلام کنده
جریمه هربار اول وقت نخواندن :
شروع از روز اول + هدیه کردن دو رکعت نماز برای ظهور امام زمان مهدی فاطمه (عج)
﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾ وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾
﴿ سورة الواقعة - سورة ٥٦ - تعداد آیات ٩٦ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الأرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿١٤﴾ عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١٦﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿١٨﴾ لا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلا یُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاکِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا تَأْثِیمًا ﴿٢٥﴾ إِلا قِیلا سَلامًا سَلامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿٢٧﴾ فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿٣٢﴾ لا مَقْطُوعَةٍ وَلا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لأصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿٤٠﴾ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿٤٢﴾ وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾ لا بَارِدٍ وَلا کَرِیمٍ ﴿٤٤﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿٤٥﴾ وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿٤٦﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾ أَوَآبَاؤُنَا الأوَّلُونَ ﴿٤٨﴾ قُلْ إِنَّ الأوَّلِینَ وَالآخِرِینَ ﴿٤٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿٥٠﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿٥١﴾ لآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾ فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾ فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿٥٤﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿٥٥﴾ هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿٥٦﴾ نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾ نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٦٠﴾ عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأولَى فَلَوْلا تَذَکَّرُونَ ﴿٦٢﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾ أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾ لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ ﴿٦٥﴾ إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾ أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿٦٩﴾ لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلا تَشْکُرُونَ ﴿٧٠﴾ أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾ أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لا یَمَسُّهُ إِلا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾ وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَکِنْ لا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ
ترجمه سوره واقعه ⬇️⬇️
به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامي که آن واقعه بزرگ (قيامت) واقع ميگردد. ( 1 )
که در وقوعش هيچ کذب و جاي هيچ شک و ريب نيست. ( 2 )
آن روز (قومي را به دوزخ) خوار و ذليل کند و (طايفهاي را به جنّت) سربلند و رفيع گرداند(3)
آنگاه که زمين شديد به حرکت و لرزه در آيد. ( 4 )
و کوههاي سخت متلاشي شوند. ( 5 )
و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند. ( 6 )
و شما خلايق بر سه دسته مختلف شويد. ( 7 )
8 گروهي راستان، اصحاب يمين باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نيکوست!
9 .و گروهي ناراستان، اصحاب شومي و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است. ( 9 )
و (طايفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ايمان) بر همه پيشي گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم يافتند. ( 10 )
آنان به حقيقت مقربان درگاهند. ( 11 )
آنان در بهشت پرنعمت جاوداني متنعّمند. ( 12 )
آنها جمعي بسيار از امم پيشينيان هستند. ( 13 )
و عدّه قليلي از متأخّران (يا بسياري از مقدّمان امّت محمّد ص و قليلي از مردم آخر زمان اين امّت باشند). ( 14 )
آنان بر سريرهاي زربفت مرصّع به انواع جواهر تکيه زنند. ( 15 )
همه (شادان) با ياران و دوستان رو به روي يکديگر بر آن سريرهاي عزّت مينشينند. ( 16 )
و پسراني زيبا که حسن و جوانيشان هميشگي و ابدي است گرد آنها به خدمت ميگردند(17)
با کوزهها (ي بلورين) و مشربهها (ي زرّين) و جامهاي پر از شراب ناب. ( 18 )
نه هرگز از آنها (هر چه نوشند) دردسري يابند و نه مستي عقل و رنج خمار کشند. ( 19 )
و ميوه خوش از هر چه برگزينند، ( 20
و گوشت مرغان و هر غذا که مايل باشند، ( 21 )
و زنان سيه چشم زيبا صورت، ( 22 )
که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهيّاست). ( 23 )
(اين نعمتهاي الهي) پاداش اعمال نيک آن بهشتيان است. ( 24 )
نه آنجا هيچ حرفي لغو و بيهوده شنوند و نه به يکديگر گناهي بربندند. ( 25 )
هيچ جز سلام و تحيّت و احترام هم نگويند و نشنوند. ( 26 )
و اصحاب يمين هم چه خوش روزگارند! ( 27 )
در سايه درختان سدر پرميوه بيخار. ( 28 )
و درختان پربرگ سايهدار. ( 29 )
و در سايه بلند درختان. ( 30 )
و در طرف نهر آبهاي روان زلال. ( 31 )
و ميوههاي بسيار. ( 32 )
که هيچ وقت منقطع نشود و هيچ کس بهشتيان را از آن ميوهها منع نکند. ( 33 )
و فرشهاي پربها (يا فراش و زنان زيبا). ( 34 )
که آنها را ما در کمال حسن و زيبايي بيافريدهايم. ( 35 )
و هميشه آن زنان را با کره گردانيدهايم. ( 36 )
و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز. ( 37 )
اين نعمتهاي بهشتي مخصوص اصحاب يمين است. ( 38
که جمعي از پيشينيان، ( 39 )
و جمعي از امت رسول آخر زمان هستند. ( 40 )
و اما اصحاب شومي و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است! ( 41 )
آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند. ( 42 )
و سايهاي از دود آتش دوزخ. ( 43 )
که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسيم گردد. ( 44 )
اين عذاب آنها را بدين سبب است که از اين پيش به ناز و نعمت پرداختند. ( 45 )
و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند. ( 46 )
و دايم ميگفتند: آيا ما چون مرديم و خاک و استخوان پوسيده شديم باز هم ما زنده ميشويم؟ ( 47 )
و آيا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟ ( 48 )
بگو: البته تمام خلق اولين و آخرين، ( 49 )
همه در وعده گاه روز معيّن محشر گرد آورده ميشوند. ( 50 )
آن گاه شما اي گمراهان منکر (قيامت). ( 51 )
از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهيد خورد. ( 52 )
تا آنکه شکم را از آن پر ميسازيد. ( 53 )
آنگاه همه از آب گرم جهنم بر روي آن ميآشامند. ( 54 )
بدانسان از عطش، آن آب را مينوشيد که شتران تشنه آب ميآشامند. ( 55 )
اين است طعام و شراب کافران در روز جزا. ( 56 )
ما شما را بيافريديم پس چرا تصديق نميکنيد؟ ( 57 )
آيا نديديد (و به حقيقت در نيافتيد) که نخست شما نطفهاي (بيقدر و قابليّت) بوديد؟ ( 58 )
آيا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) ميآفرينيد يا ما آفرينندهايم؟ ( 59 )
ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختيم و هيچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد. ( 60 )
در اينکه شما را فاني کرده و خلقي ديگر مثل شما بيافرينيم و شما را به صورتي (در جهاني ديگر) که اکنون از آن بيخبريد برانگيزيم. ( 61 )
و بيشک شما از نشأه اوّل خود آگاه شديد (که از عدم به وجودتان آورديم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نميشويد؟ ( 62 )
آيا ديديد تخمي را که در زمين ميکاريد؟ ( 63 )
آيا شما آن تخم را ميرويانيد يا ما رويانندهايم؟ ( 64 )
اگر ما بخواهيم کشت و زرع شما را خشک و تباه ميسازيم تا با حسرت و ندامت به سخنان بيهوده پردازيد. ( 65 )
(و گوييد) که ما سخت در زيان و غرامت افتاديم. ( 66 )
بلکه به کلي محروم گرديديم. ( 67 )
آيا آبي را که شما مينوشيد متوجهيد؟ ( 68 )
آيا شما آن آب را از ابر فرو ريختيد يا ما نازل ساختيم؟ ( 69 )
اگر ميخواستيم آن آب را شور و تلخ ميگردانيديم، پس چرا شکرگزاري نميکنيد؟! ( 70 )
آيا آتشي که روشن ميکنيد مينگريد؟ ( 71 )
آيا شما درخت آن را آفريديد يا ما آفريديم؟ ( 72 )
ما آن را مايه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بيابان عالم) گردانيديم. ( 73 )
پس (اي رسول) به نام بزرگ خداي خود تسبيح گو. ( 74 )
سوگند به مواقع نزول ستارگان (يا آيات کريمه قرآن). ( 75 )
و اين سوگند اگر بدانيد بسي سوگند بزرگي است. ( 76 )
که اين قرآن کتابي بسيار بزرگوار و سودمند و گرامي است. ( 77 )
که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد. ( 78 )
که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد. ( 79
تنزيلي از پروردگار عالم است. ( 80 )
آيا با اين سخن (آسماني) باز انکار و نفاق ميورزيد؟ ( 81 )
و بهره خود را تکذيب آن قرار ميدهيد؟ ( 82 )
پس چرا هنگامي که جان کسي به گلو رسد. ( 83 )
و شما وقت مرگ (بر بالين آن مرده حاضريد و او را) مينگريد. ( 84 )
و ما به او از شما نزديکتريم ليکن شما بصيرت نداريد. ( 85 )
پس چرا اگر حيات به دست شما و طبيعت است و شما را آفرينندهاي نيست. ( 86 )
روح را دوباره به بدن مرده باز نميگردانيد اگر راست ميگوييد؟ ( 87 )
پس (بدانيد آن که بميرد) اگر از مقربان درگاه خداست. ( 88 )
آنجا در آسايش و نعمت و بهشت ابدي است. ( 89 )
و اگر از اصحاب يمين است. ( 90 )
پس (وي را بشارت دهيد که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ايمني و سلامت است. ( 91 )
و اما اگر از منکران و گمراهان است. ( 92 )
نصيبش حميم جهنم است. ( 93 )
و جايگاهش آتش دوزخ است. ( 94 )
اين (وعد و وعيد) البته يقين و حق و حقيقت است. ( 95 )
پس به نام بزرگ خداي خود تسبيح گوي. ( 96
خواندن نماز اول وقت ، به نوعی امر به معروف عملی است که اگر با خلوص نیت همراه باشد می تواند موجب بیداری قلوب بندگان خدا شده و آنان را نسبت به دستورات دینی ترغیب نماید.
مراقبت بر نماز اول وقت ، روحیه ی ایمان را در انسان تقویت نموده و همین مراقبت دایمی هر چند که با حضور قلب همراه نباشد ، انسان را به نماز با حضور قلب کامل می رساند و قلب آدمی را سرشار از محبت و معرفت الهی می نماید.
تأثیر نماز اول وقت
کسانی که ملتزم به نماز، در اوّل وقتش هستند و ملتزم به « صلات کامله » هستند ، اگر قدری مراقب خودشان باشند و ببینند حال بعد از صلاتشان با حال قبل از صلاتشان فرق کرد و این فرق را اختیاراً از دست ندهند ، امید است به این که از « ألَّذِینَ هُم عَلَی صَلاتِهِم دَائِمُون ؛ همان کسانی که دائماً در حال نماز هستند » باشند ؛ همیشه مُصلّی باشند ؛ یعنی همیشه متذکّر باشند.
نمازی را که برای تذکّر خوانده است ؛ تذکّر ، در او ایجاد یک روحیه ی قوی می کند ، که با واسطه ی آن روحیه قوی، همیشه به یاد خدا می باشد و همیشه این قوّت خودش را حفظ می کند.
از فایده های نماز جماعت اول وقت
این که شب و روز اگر نماز را اول وقت بخوانند، ثواب زیای دارد، برای این است که علاوه بر این که خودشان جماعت خوانده اند، دیگران را هم به جماعت می اندازند. همین جماعت عدّه ای در اوّل وقت، حافظ نماز آخر وقت دیگران است که فرادی می خوانند؛ اگر چه [جماعت را] خیلی هم مختصر بخوانند. همین ها محکوم سازی نماز خواندن مردم است.
آن ها می گویند: «بعضی این قدر به نماز در اول وقت اهمیّت می دهند؛ حالا ما در آخر وقت هم نماز نخوانیم؟! » این، کأنّه سند نماز برای دیگران است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنان جالب استاد پناهیان در مورد نماز اول وقت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رازهای عجیب نماز اول وقت (بسیار زیبا)
دوستان ی درخواستی دارم
اگه ولایی واقعی هستیدنه مذهبی سکولار
همگی امشب سخنرانی مهم رهبری رو گوش کنید بعداخبار ۲۱ شبکه یک
حتما گوش کنید
پاسخ خیلی ازسوالات وابهامات ذهنی برطرف میشه
روشنگری در فضای واقعی بین رفقا وخانواده و...
ودرفضای مجازی یادتون نره