این قرآن، هدایت است برای پرهیزگاران، همان کسانی که به غیب ایمان دارند"[۳۰
در روایت دیگر آمده است: "هنگامی که خدای تبارک و تعالی را حکیم بدانیم، همه افعال خدا را مطابق حکمت و مصلحت خواهیم دانست، گرچه سبب آنها برای ما روشن نباشد"[۳۱]. در روایت دیگر آمده که امام سجاد (ع) فرمودند:
برای قائم ما دو گونه غیبت است... اما زمان غیبت دوم به درازا میکشد تا جایی که بیشتر کسانی که به او ایمان داشتند، از اعتقاد خود بر میگردند. فقط کسانی در اعتقاد خود ثابت قدم میمانند که یقینی محکم و استوار و شناختی صحیح داشته و تسلیم ما اهل بیت باشند و سخنان ما بر آنها گران نباشد"[۳۲].
2_علم و بصیرت در دین: در دو مقوله عواقب تعجیل و
آثار صبر، روایات بسیاری آمده است. به مناسبت، به برخی از آنها اشاره میشود:
1_عاقبت عجله، پشیمانی است: "پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان میشوید"[۳۳].
2_فضیلت صبر و شتابزده نبودن:
3_جهاد در کنار رسول خدا (ص): "آنها که در زمان غیبت او بر آزار و طعنه که در تکذیب حضور دشمنان صبر کنند، مانند کسانی هستند رسول خدا (ص) و شمشیر زدهاند"[۳۴].
4_در زمره اهل بیت (ع) و در علیین بودن: "کسی که منتظر امر ما باشد و در این راه، بر آزار و ترس و وحشت صبر کند، روز رستاخیز در جرگه ما خواهد بود"[۳۵]. امام حسن عسکری (ع) فرمودند: "ای احمد بن اسحاق، این امر و سر و غیبی است از جانب خداوند. آنچه به تو ارزانی داشتیم فراگیر و از نااهل پوشیدهدار و سپاسگزار باش، تا فردای قیامت در مقامات علیین با ما باشی"[۳۶].
5_ تبیین و روشنگری اندیشمندان نسبت به عواقب تعجیل و آثار صبر و تسلیم و رضا و تذکر به این نکته که مهم، انجام وظیفه است و حرکت در این مسیر و معرفت به امام و راه و مرام او با چنین حالتی، ظهور مقدم شود یا به تأخیر افتد، هیچ ضرر نکرده و در رکاب و در زمره اهل بیت (ع) قرار داریم.امام باقر (ع) در تفسیر آیه شریفه: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا...[۳۷] فرمودند: "
ای مؤمنان، در بجا آوردن امور واجب خود، صبر و تحمل داشته باشید و در برابر دشمنانتان، پایداری ورزید و یکدیگر را به شکیبایی سفارش کنید و با امام منتظر خود، پیوند و رابطه ناگسستنی داشته باشید"[۳۸].
همچنین فرمودهاند: "هر کس با شناخت امامش بمیرد، پیش افتادن این امر با به عقب افتادن آن به او ضرری نرساند. کسی که با معرفت امامش بمیرد مانند کسی است که با حضرت قائم (ع) در خیمهاش باشد"[۳۹].
نکته: تعجیل، یکی از آفتها و آسیبهایی است که فرا روی منتظر قرار دارد، اما برخی در نقطه مقابل دچار آسیب شدهاند و آن دور شمردن وقت ظهور است که پیامد آن، بیتفاوتی و قساوت قلب میباشد. در روایتی فرمودهاند:
پیش از رسیدن این امر شتاب نکنید که پشیمان میشوید و آن را دور نشمارید که دلتان قساوت میگیرد"[۴۰]. در روایات دیگر، تکلیف مشخص شده است: "اهل عجله هلاکند. اهل نجات، کسانیاند که تسلیم اراده خدایند، و امر ظهور را نزدیک میشمارند[۴۱]. (و آن که امر ظهور را نزدیک داند، خویشتن را آماده میسازد)[۴۲]»[۴۳].