🌹 امام محمد باقر (ع): ‌ کسی به ولایت ما نمیرسد، مگر با عمل شایسته و ترک گناه. ‌ 📗وسائل‌الشّيعه ج۱۱ ص۱۹۶ ‌ ⚡️تعجیل در ظهور امام غائب‌مان گناه نکنیم

🔉 کنترل ذهن در مسیر تقرّب(۱۳) 👤 استاد پناهیان فصل دوم جلسه اول: اهتمام به چند فعالیت ذهن 👈عرصه ذهن، فکر و اندیشه؛ عرصه‌ای وسیع برای شب قدر 👈با ذهن، کارهای بزرگی می‌توان انجام داد 👈با گناهان عرصه ذهن بیشتر آشنا شویم 👈سوء ظن به خدا؛ گناهی که بخشیده نمی‌شود 👈تنهایی خود را با فعالیت ذهنی درک کنیم 👈ما غیر از خدا، کسی را نداریم 👈حسن ظن به خدا؛ دیگر فعالیت مهم ذهنی

#به_وقت_عاشقی 🍃🍃🍃 نمی فهمم وقتی به نماز می ایستم من،تو را می خوانم ...؟! یا تو ،مرا می خوانی ...؟! فقط کاش که عشق مان دو طرفه باشد #حی الصلاه #التماس_دعای_فرج 📿

❓ دوستانِ عزیز، چرا ظهورِ منجیِ الهی را همین امسال از خدا نخواهیم !؟ 🔸 مردم بحرین در اون گرفتاری که براشون اتفاق افتاده بود (در ماجرای محمد بن عیسی بحرینی و انارِ وزیرِ ناصبیِ حاکم بحرین) به امام زمان متوسل شدند و حضرت هم بعد از ۳ روز آمدند و نجاتشان دادند؛ 🔸 نکته مهم اینجاست که،‌ محمد بن عیسی بحرینی از امام زمان سوال میکند، آقا جان چرا همان روز اول نیامدید!؟ امام زمان فرمودند: چون خودتان ۳ روز مهلت خواستید، اگر همان روز اول میخواستید، من همان روز اول می آمدم و نجاتتان میدادم و ... 🔸 آری دوستان عزیز! عموم ما مردم میگیم خدایا در ظهور امام زمان تعجیل کن، اما توو فکرمون یا اینه که حالا حالاها ظهور نمیشه، یا حداکثر اینه که چند ساله دیگه میشه...!!! ✅ بیاییم به خدا و قدرت خدا و لطف و رحمت خدا اُمید داشته باشیم و از خدا همین الان و همین امسال ظهور منجی مان را بخواهیم و دعا کنیم(خود خداوند در قرآن فرموده وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ... و إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ) 🌹 یا صاحب الزمان، بحق زینب کبری همین امسال ظهور کن

پرهیز از شرکت در مجالس لهو و گناه ⏬⏬⏬⏬⏬

«وَإِذَا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِی آَیَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ وَإِمَّا یُنْسِیَنَّکَ الشَّیْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ (۶۸) وَمَا عَلَى الَّذِینَ یَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَیْءٍ وَلَکِنْ ذِکْرَى لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (۶۹) وَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا وَذَکِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا کَسَبَتْ لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیٌّ وَلَا شَفِیعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لَا یُؤْخَذْ مِنْهَا أُولَئِکَ الَّذِینَ أُبْسِلُوا بِمَا کَسَبُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُوا یَکْفُرُونَ (۷۰) قُلْ أَنَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنْفَعُنَا وَلَا یَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ کَالَّذِی اسْتَهْوَتْهُ الشَّیَاطِینُ فِی الْأَرْضِ حَیْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ یَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ (۷۱) وَأَنْ أَقِیمُوا الصَّلَاهَ وَاتَّقُوهُ وَهُوَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ (۷۲) وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَیَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ (۷۳)» [الأنعام/۶۹]

ترجمه‌ی آیات:  وقتی که ببینی تو کسانی را که در آیات ما نزاع می کنند، از ایشان روی بگردان، تا این که در سخن دیگری مشغول شوند و اگر شیطان تو را فراموش گردانید، منشین بعد از به یاد افتادن با قوم ظالمان. و نیست بر پرهیزگاران از حساب مخاصمین چیزی، ولی بر عهده ی ایشان است نصیحت، تا که بترسند. و بگذار کسانی را که قرار داده اند دین خود را بازیچه و ملعبه و به فریب انداخته است ایشان را زندگی دنیا و نصیحت کن ایشان را به قرآن، تا که گرفتار نگردد هیچ کسی به کردار خویش، نباشد برای او به جز خدا هیچ حامی و سفارش کننده و اگر در عوض بدهد تمام عوض ها را، پذیرفته نمی شود از او، ایشان اند که گرفتار شده اند به کردار خویش، برای ایشان است نوشابه ی گرم و عذاب دردناک در عوض کفر آن ها. بگو: آیا ندا کنیم به غیر از الله کسانی را که نه نفع می رسانند و نه ضرر و آیا برگردانده شویم به پاشنه ی پاهای خود، بعد از این که هدایت داده است به ما خداوند، مانند کسی که سرگردان کنند او را شیاطین در روی زمین که رفقایش می خوانند او را به طرف هدایت، که بیا پیش ما. بگو تو: یقیناً راهی که خدا نشان دهد، راست است و او به ما دستور داده که تابع پروردگار عالم باشیم. و این که برقرار کنید نماز را و بترسید از خدا و اوست که در جلوی او تمام شما جمع می شوید. و اوست که آفریده تمام آسمان ها و زمین را به تدبیر محکم و روزی که می گوید: باش، پس می شود. سخن او راست است و مر او راست پادشاهی، روزی که دمیده شود در صور، دانای پنهان و آشکار و اوست حکیم و دانا.

خلاصه‌ی تفسیر: و (ای مخاطب!) وقتی که ببینی کسانی را که در آیات (و احکام) ما عیبجویی می کنند، پس از (نشستن به نزد) ایشان کناره بگیر،تا این که به سخنی دیگر مشغول باشند و اگر تو را شیطان فراموش گرداند (یعنی: به یاد این نباشی که از نشستن در چنین مجالس ممانعت آمده) پس (هر گاه به یاد آید) بعد از به یاد آمدن به نزد این چنین ظالمان منشین (فوراً بلند شو و اگر فی الواقع به ضرورت دین یا دنیا موقع رفتن در چنین مجالسی اتفاق افتاد، پس حکم آن این است) پس کسانی که (از ممنوعات شرعیه که رفتن در این چنین مجالس بدون از ضرورت هم داخل است) احتیاط می کنند، برایشان از بازخواست (و گناه طعن) آنان (طاعنین و مکذّبین) هیچ اثری واقع نخواهد شد (یعنی: کسانی که به ضرورت آن جا بروند، گنه کار نخواهند شد) ولی (به شرط قدرت) بر عهده ی ایشان است که نصیحت کنند، شاید آنان (طاعنین) هم (از این خرفات) احتیاط کنند (چه به قبول اسلام و چه به ملاحظه ی آنان و این مختص به مجلس تکذیب نمی باشد، بلکه) از ایشان که (این) دین خود را (که پذیرفتن آن بر ایشان فرض بود؛ یعنی: اسلام، را) بازیچه و ملعبه قرار داده اند (که در لذت آن مشغول هستند و از آخرت منکر؛ لذا انجام این تمسخر به نظرشان نمی رسد) کناره بگیر و (با کناره گیری و قطع روابط ایشان را) به وسیله ی این قرآن ( که ایشان به آن تمسخر می کنند) نصیحت کن، تا هیچ کسی به سبب کردار (بد) خویش (در عذاب) چنان مبتلا نگردد که هیچ کسی به جز خدا، نه حامی او باشد و نه سفارش کننده، و کیفیت آن این باشد که اگر (بالفرض) به اندازه ی پُری جهان عوض بدهد (که آن را صرف کرده، از عذاب نجات یابد) باز هم از او پذیرفته نخواهد شد (پس، هدف از نصیحت این که بر انجام اعمال بد خویش متنبه می شود، تسلیم و عدم تسلیم چیز دیگری است؛ چنان که) ایشان (تمسخر کنندگان) این چنین هستند که (پذیرفتن پند به جای خودش) به سبب کردار (بد) خویش (در عذاب) مبتلا شده اند (که ظهور آن در آخرت به این شکل خواهد شد که) برای ایشان نوشیدنی بی نهایت گرم (جوش داده) می باشد و (علاوه بر این، این گونه هم) سزای دردناک خواهند یافت، به سبب کفر خویش (کردارشان بدیهی است که یک شعبه ی آن تمسخر بود) شما (از طرف مسلمانان به این مشرکان) بگویید که آیا ما به جز خدا (طبق رضای شما) به این گونه اشیا عبادت کنیم که نه (در صورت پرستش) آن به ما (می تواند) نفعی برساند و نه (در صورت عدم پرستش آن می تواند) به ما ضرر برساند (مراد از آن الهه ی باطله می باشند که بعضی اصلاً توانایی ندارند و بعضی که مقداری توانایی دارند، آن ذاتی نیست و معبود باید حد اقل قدرت داشته باشد که به موافق و مخالف نفع و ضرر برساند، پس آیا ما چنین چیزهایی را پرستش کنیم؟) و آیا (معاذ الله ما از اسلام) برگردیم، بعد از این که خداوند متعال به ما (راه حق را) راهنمایی فرموده (یعنی: اولاً شرک خود قبیح است، به ویژه بعد از مشرق شدن به اسلام بیش تر شنیع خواهد شد و گر نه مثال ما) مانند کسی (خواهد شد که) شیطان او را در بیابان (فریب داده، از راه) منحرف کرده و او سرگردان باشد (و) او رفقایی هم داشت که او را به راه راست (ندا کرده) می خواندند،