۴. در روايتى آمده است كه حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله فرمود: «چند كار را تا پايان عمر ترك نخواهم كرد تا پس از من سنّت شود: هم‌غذا شدن با مستخدمان در حال نشسته بر روى زمين، سوار شدن بر مركب ساده، دوشيدن شير از حيوان با دستان خود، سلام كردن بر كودكان، پوشيدن لباس پشمين».[۴]

(سؤال:) در برخى روايات، پوشيدن لباس پشمين مكروه شمرده شده و طبق برخى روايات ديگر، برخى امامان معصوم آن را مى‌پوشيدند. چگونه اين روايات با هم سازگار است؟

(جواب:) اگر از لباس پشمى براى هميشه و به منظور خودنمايى و جلوه‌گرى استفاده شود كار مذموم و ناپسندى است، امّا اگر به منظور قناعت در هزينه‌هاى زندگى، يا تواضع و فروتنى، يا حفاظت از سرما پوشيده شود اشكال ندارد. روايت زير پاسخ بالا را تأييد مى‌كند. توجّه فرماييد :

۵. طبق آنچه ابوذر غِفارى از رسول خدا صلی الله عليه و آله نقل كرده، آن حضرت فرمودند : «در آخرالزّمان گروهى در تابستان وزمستان لباس‌هاى پشمى مى‌پوشند، به گمان آنكه با اين كار بر ديگران فضيلت وبرترى خواهند داشت. ملائكه آسمان‌ها و زمين آنها را لعنت مى‌كنند».[۵] (وشايد ناميدن آنها به صوفيّه به علّت پوشيدن همين لباس‌هاى پشمى بوده كه عرب به آن صوف مى‌گويد. در ضمن لباس پشمى بر دو گونه است: بخشى از آن نرم ولطيف كه غالباً اشراف مى‌پوشيدند وبخشى ديگر، خشن ودرشت كه زاهدان واقعى وگاهى رياكاران مى‌پوشيدند).

نکته مهم 👆

لباس كتان و خز ۱. در حديثى آمده است كه اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود: «پوشش پيامبران لباس كتان بوده است».[۶] ۲. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «لباس كتان انسان را فربه (وداراى تناسب اندام) مى‌كند».[۷]

۳. در روايت ديگرى مى‌خوانيم كه امام سجّاد عليه السلام براى خريد لباس خز[۸] هزار يا هزار و پانصد درهم مى‌پرداخت وآن را در زمستان مى‌پوشيد وهنگام فصل بهار آن را فروخته، قيمتش را به فقرا صدقه مى‌دادند.[۹]

منبع : [۱] . كافى، ج ۶، ص ۴۵۰، ح ۲؛ دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۵۳، ح ۵۵۱. [۲] . كافى، ج ۶، ص ۴۴۹، ح ۱؛ دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۵۳، ح ۵۵۱. [۳] . كافى، ج ۶، ص ۴۵۰، ح ۴. [۴] . خصال، ج ۱، ص ۲۴۶؛ مكارم الأخلاق، ص ۱۱۵. [۵] . امالى طوسى، ج ۲، ص ۱۵۲؛ مكارم الأخلاق، ص ۴۷۱. [۶] . مكارم الأخلاق، ص ۱۰۴؛ كافى، ج ۶، ص ۴۴۹، باب كتان، ح ۱. [۷] . كافى، ج ۶، ص ۴۴۹، باب كتان، ح ۱؛ وسائل الشيعه، ج ۳، ص ۳۵۷، باب ۱۶، ح ۱. [۸] . خز را پيشتر تفسير كرديم. [۹] . مكارم الأخلاق، ص ۱۰۶، ودعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۵۴، ح ۵۵۲.

رنگ لباس (مقدّمه:) بهترين رنگ براى لباس، سفيد وسپس زرد، بعد سبز وپس از آن قرمز كم‌رنگ (صورتى) است. وپوشيدن لباس به رنگ كبود وعدسى وقرمز پررنگ، به ويژه هنگام نماز كراهت دارد. وپوشيدن لباس سياه در همه حال كراهت شديد دارد؛ البتّه عِمامه وعبا وكفش سياه[۱] از اين حكم مستثناست، هرچند كه عبا و عمامه سياه نباشد بهتر است. (به رواياتى در اين زمينه توجّه كنيد:)

لباس سفيد و زرد ۱. در احاديثى معتبر از حضرت رسول صلی الله عليه و آله نقل شده است كه فرمود: «لباس سفيد بپوشيد كه نيكوترين و پاكيزه‌ترين رنگ‌هاست. ومردگان خود را با كفن سفيد دفن كنيد».[۲]

۲. امام صادق عليه السلام روايت كرده است كه حضرت على عليه السلام در بيشتر اوقات، لباس سفيد مى‌پوشيد.[۳] ۳. حفص مؤذّن مى‌گويد: امام صادق عليه السلام را در مسجد پيامبر در بين قبر و منبر در حال نماز ديدم. آن حضرت لباسى زرد همچون رنگ بِه بر تن داشت.[۴] ۴. زراره مى‌گويد: امام باقر عليه السلام را ديدم كه لباسى گشاد وعبايى زردرنگ از خز پوشيده بود.[۵]

لباس قرمز وكبود ۱. در حديثى معتبر آمده است كه حَكَم بن عيينه خدمت امام باقر عليه السلام رسيد. حضرت لباس سرخ تيره كه با گل كافشه[۶] رنگ شده بود بر تن داشت. به حَكم فرمود: نظر تو در مورد اين لباس چيست؟ عرض كرد: چه گويم در مورد لباسى كه اگر جوانان شوخ بپوشند ما آن را عيب مى‌دانيم. حضرت فرمود: «چه كسى زينت الهى را بر بندگانش حرام كرده است؟» سپس فرمود: «چون تازه دامادم چنين لباسى پوشيده‌ام».[۷]