← نماز کامل امام صادق (علیه السلام) در باره نماز تمام و کامل می‌فرماید:نماز چهار هزار حدّ و حکم دارد که تو از همه آنها مورد بازخواست قرار نمی‌گیری. راوی از حضرتش پرسید:تنها حدود و احکامی را که ترک کردن آن جایز نیست و نماز جز به آن کامل نمی‌گردد، بفرمایید. امام (علیه السلام) فرمود:نماز کسی تمام و کامل است که طهارت کامل، و اهتمام ویژه داشته، بدون فتنه انگیزی و فساد ، و به دور از شک و تردید باشد، نسبت به خدا شناخت‌ و معرفت داشته و در پیشگاه او خاضعانه و خاشعانه بایستد، آن‌گاه میان حالت نومیدی و آزمندی، و شکیبایی و بی‌تابی بایستد، به گونه‌ای که گویی نوید پروردگار تنها متوجّه او، و وعده عذاب تنها برای او است، و دارایی خویش را در راه خدا بذل نموده و تمام اهداف خود را خیال انگاشته، و نفس خود و هر چیز ارجمند در نزد خویش را در راه خشنودی خداوند بذل نموده، بدون این‌که انتظار چیزی را بکشد، پیش به سوی او، راه راست را طی نماید، و وابستگی‌های اهتمام به غیر او را با چشم توجّه به خداوندی که قصد سیر به سوی او را نموده و می‌خواهد به درگاه او وارد شده، قطع نماید، و از او اجازه ورود بگیرد. هر گاه کسی این چنین عمل کند، نمازش همان نمازی خواهد بود که به خواندن آن امر، و در باره آن گفته شده است:«براستی نماز انسان را از کردار و گفتار زشت و ناپسند باز می‌دارد». [۲]

امام صادق در کلامی نورانی چند علت مهم برای گناه کردن را بر می شمارند: 1- حب دنیا2- حب زنان3- حب طعام4- حب ریاست5- حب خواب6- حب راحت طلبی.

رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ (عَلَيهِ السَّلَامُ) قَالَ: إِنَّ أَوَّلَ مَا عُصِيَ اللَّهُ بِهِ سِتٌّ حُبُّ الدُّنْيَا وَ حُبُّ الرِّئَاسَهِ وَ حُبُّ الطَّعَامِ وَ حُبُّ النِّسَاءِ وَ حُبُّ النَّوْمِ وَ حُبُّ الرَّاحَهِ. (بحارالانوار، ج70 ، ص 60)

ترجمه و شرح:روايت از امام صادق صلوات الله عليه منقول است كه حضرت فرمودند: سرآمد اموري كه موجب م يشود انسان از فرمان الهي سرپيچي كند و نسبت به خداوند ‌گناه و عصيان كند، شش مورد است. يعني اين شش مورد سرآمد هستند؛ نه اين كه موارد ديگر موجبِ گناه نمي‌شود. اينها غالباً‌ سرآمد هستند. گناهانی كه از انسان سر مي زند، ‌منشأش غالباً يكي از اينها است. اوّل: حبّ الدّنيا؛ پول دوستي. اين موجب مي شود كه نه حرام سرش بشود نه حلال. لذا موجب عصيان مي شود. دو نوع گناه داريم كه يكي از آنها ترك واجب است؛ خودِ ترك واجب هم گناه است. پول دوستي منشأ گناه مي شود. دوم: حبّ الرّئاسه ؛ جاه طلبي، ‌رياست طلبي. اين هم منشأ گناهان و معاصی دیگر مي شود. سوم: حبّ الطّعام؛ ابن البطن، یعنی كساني كه به اسارت شكم م يروند. این هم منشأ گناهان بعدی می شود. چهارم: حبّ النّساء ؛ منظور ابن الفرج است. مراد از حبّ النساء شهوت جنسي است. از آن طرف، حبّ الطّعام‌به تعبير ما شهوت بطني و شكم پرستي است، از اين طرف هم شهوت جنسي را مطرح می فرماید كه از اين دو تعبير مي شود به ابن البطن و الفرج . اينها اسيرند و به اسارت شكم و شهوت جنسيشان درآمده‌اند. اين منشأ مي شود براي گناه. پنجم: حبّ النّوم؛‌يعني كساني كه خيلي مقيّدند به خوابيدن. اينها هم به معصيت مي افتند. يك سنخ معاصي هست كه ‌منشأش حبّ نوم و خواب است. صبح نماز صبحش قضا مي شود، براي چه؟ چون مي‌خواهد بخوابد. ششم: حبّ الرّاحه؛ یعنی راحت طلبي. این هم منشأ یک سنخ از معاصی است.

عدل عامل قوام عالم است، گفت: ببین اگر خدا می‌خواست، می‌توانست همان موقعی که گناه می‌کردی، جانت را بگیرد. اما خدا دوستت داشت و حتی در حین گناه کردن هم با رحمت با تو برخورد کرد.

عرض کردیم: عدل خدا، عین فضلش است، ولی به خاطر گناهانمان، از فضلش مسئلت می‌کنیم؛ به خاطر همین تغییر می‌دهند، لطف می‌کنند، محبّت می‌کنند و از فضلشان، ما را به عدلشان می‌رسانند.

شاید یک سؤال پیش بیاید و آن، این است: پس این دعا چیست که می‌گوییم: «عاملنا بفضلک ولا تعاملنا بعدلک یا کریم»؟ اتّفاقاً «عامِلنا بِفَضِلِک» همین است که خدا! می‌دانم من ظلم کردم، می‌دانم اعمال زشتم به کسی ضرر نزده إلاّ به خودم، من از تو فضل می‌خواهم، نه آن عدلی که من در گناه هستم و نمی‌توانم به آن عدل برسم. چون با ذنب ممکن نیست به عدل برسم، امّا با فضل ممکن است.

لذا عدل توأم با ذنب میسور نیست. برای همین اوّل «عاملنا بفضلک» است؛ یعنی اگر به فضلت عمل کنی و رفتارت، با من طبق فضلت باشد؛ طبیعی است آن موقع می‌توانم عدل را درک کنم، امّا عدل به تنهایی برای من کشنده است، چون من در ذنب هستم و عدل تو به تعبیری در یک ولتاژ بالایی است که اگر این ولتاژ بالا کنترل نشود، از طریق راهبان‌هایی که دارد، صددرصد یکباره من را از بین می‌برد.

لذا آن تقسیم باعث می‌شود من آرام آرام بفهمم. چون کسی که در ذنب عظیم و گناه است، صددرصد عدل پروردگار عالم را درک نمی‌کند و برای همین است که عرض کردیم بیان می‌فرمایند: عدل همین است که خدا را متّهم نکنی؛ یعنی بدان این‌ها از طریق خودت است و آن اعمال که انجام دادی، باعث شده است.

*عدل؛ عامل قوام عالم لذا نکته‌ای را باید عرض کنیم و آن اینکه پروردگار عالم برای این که انسان‌ها معنای عدل را بفهمند و قوام و شعب عدل را متوجّه بشوند، آن را به خود انسان‌ها ورود داد؛ یعنی در خود انسان‌ها ملموس و محسوسش کرد. وجود مقدّس امیرالمؤمنین، اسدالله الغالب، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) فرمودند: «العَدلُ أساسٌ بِه قِوامُ العالَمِ» عدل و عدالت، اساس و شالوده‌ای است که عالم بر آن استوار است. یعنی قوام عالم به واسطه عدل است. یا در جایی دیگر فرمودند: «العَدلُ أقوى أساسٍ» عدل و عدالت، محکم‌ترین بنیاد و اساس است، حال برای هر کاری می خواهد، باشد. پس عدل، خوب است. عدل، بد نیست، بلکه اساس و قوام همه مطالب بر عدل است و عدل، شالوده‌ای است که اصلاً عالم به واسطه آن قوام دارد، «العَدلُ أساسٌ بِه قِوامُ العالَمِ».

*عدل؛ ترازوی خدای سبحان عدل آن‌ قدر خوب است که کسی نمی‌تواند بگوید: من با عدل مخالفت می‌کنم؛ یعنی از طریق فضل الهی، با عدل دیگر کاری ندارم. لذا باز امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «إِنَ الْعَدْلَ مِیزَانُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ الَّذِی وَضَعَهُ فِی الْخَلْقِ فَلَا تُخَالِفْهُ فِی مِیزَانِهِ وَ لَا تُعَارِضْهُ فِی سُلْطَانِه» عدالت ترازوی پروردگار عالم است. میزان، «ما یوزن به الاشیاء» است؛ یعنی آن چیزی است که به واسطه او، هر شیئی وزن می‌شود. لذا شما دیدید برای زعفران هم ترازوی مخصوص است و کمتر از آن، در طلا فروشی‌ها هم میزان و ترازوی مخصوصی وجود دارد است، همان‌طور که برای کامیون هم میزان و ترازوی مخصوصی است که آن را روی باسکول می‌برند. پس همه اشیاء در عالم وزن می‌شوند، اعمال من و شما هم در عالم وزن می‌شود.

حالا این عدل پروردگار عالم، ترازوی خدای سبحان است؛ یعنی پروردگار عالم به واسطه آن، به هیچ کسی، هیچ اجحافی، ولو به سر سوزنی نخواهد کرد. «إِنَ الْعَدْلَ مِیزَانُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ الَّذِی وَضَعَهُ فِی الْخَلْقِ» پس عدل، میزان و ترازوی خداست که خدا آن را در میان خلق قرار داد. اصلاً برای چه خداوند این ترازو و عدل را قرار داد؟

«وَنَصَبَهُ لِإِقَامَةِ الْحَق» آن را نصب کرده که اقامه حقّ باشد. یعنی به وسیله آن، دیگر حقّ، مشخّص است و به تعبیر عامیانه، کسی نمی‌تواند بگوید: حقّ من را خوردند، یا حقّ‌خوری شد. لذا پروردگار عالم این را برای برپا داشتن حقّ، قرار داده است. یعنی اصلاً خود همین عدل، حقّ و باطل و اندازه آن را نشان می‌دهد.

«فَلَا تُخَالِفْهُ فِی مِیزَانِهِ» مخالفت با میزان و ترازوی خدا نکن. ترازوی خدا، عدلش است، لذا با ترازوی خدا؛ یعنی عدل مخالفت نکن. پس معلوم می‌شود هیچ کسی نمی‌تواند با عدل پروردگار عالم مخالفت کند. عدل، میزان و ترازو است. عدل، قوام عالم است، «العَدلُ أساسٌ بِه قِوامُ العالَمِ». پس اصلاً نمی‌شود با آن مخالفت کرد، اگر با آن مخالفت کنی، با خودت مخالفت کردی و خودت گرفتار می‌شوی. «وَلَا تُعَارِضْهُ فِی سُلْطَانِه» با قدرتش مخالفت نورز و معارضه نکن. لذا اصلاً عدل، قدرت پروردگار عالم است.

*ظلم و کنار نیامدن با عدل خدا حالا چه می‌خواهیم عرض کنیم؟ این روایت را برای چه خواندیم؟ این روایت چه ارتباطی با بحث ما دارد که در جلسه گذشته نکاتش را عرض کردیم؟ پروردگار عالم فرمود: «وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ»، نفرمود: «وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ عَدلِهِ». عدل که خیلی خوب است. عدل که میزان و شالوده جهان است و این جهان بر آن استوار شده و اصلاً نمی‌شود با عدل مخالفت کرد؛ پس چرا نفرمود: «وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ عَدلِهِ»؟

جواب، همان است که عرض کردیم؛ یعنی پروردگار عالم می‌فرماید: 1. شما به واسطه فضل خدا، به این عدل می‌رسید. 2. شما نتوانستید با عدل کنار بیایید؛ چون عدل، میزان و ترازو بود و هیچ چیزی را نمی‌تواند این طرف و آن طرف کند. لذا بشر با عدل خدا نمی‌تواند کنار بیاید. برای اینکه بشر متأسّفانه گرفتار است و نفس امّاره به او اجازه نمی‌دهد. پس معلوم می‌شود ظلم‌هایی که چه به خودش می‌کند، «ظلمت نفسی» و چه به دیگران، او را از کنار آمدن با عدل خدا دور می‌کند. البته اوّل از همه یک نکته‌ای عرض کنم که بسیار مهم است: هر کس به شخصی ظلم کند، بداند اوّل به خودش ظلم می‌کند. اگر من نعوذبالله و نستجیربالله به شما ظلم کنم، پیش خودم فکر می‌کنم که دارم به شما ظلم می‌کنم، درحالی که اصلاً متوجّه نیستم دارم به خودم ظلم می‌کنم. یک مثال بزنم، در مثال مناقشه نیست، می‌گویند: آن کسی که عصبانی می‌شود و داد و بیداد می‌کند، اوّل خودش را نارحت می‌کند و بعد از آن، شاید طرف مقابل ناراحت بشود. چون وقتی دارد داد و فریاد می‌زند، این رگ‌های عصب تحریک می‌شود و خیلی از مواقع نعوذبالله، نستجیربالله سکته می‌کند. پس آنکه فریاد می‌زند و عصبانی می‌شود، اوّل دارد خودش را اذیّت می‌کند ولی آنکه آرام است، اتّفاقاً بهتر هم می‌تواند تصمیم بگیرد، امّا آنکه آرام نیست، اوّل به خودش ظلم می‌کند.

خصوصیّت عدل این است که وقتی انسان میزان دارد، می‌داند چه کار می‌کند، امّا ما نمی‌دانیم داریم به خودمان ظلم می‌کنیم. آن کسی هم که دارد به دیگران ظلم می‌کند، اوّل از همه به خودش ظلم می‌کند و بعد به دیگران.

*عدل؛ قوام مردم، مایه دوری از ظلم و گناه، سبب گسترش اسلام

#وعده_خداوند_به_طور_حتم_در_زمان_ظهور_حضرت_قائم_عليه_السلام ✨سوره ى نور [ آيه ى ۵۶ ] وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُواالصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ ⬅️(خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و عمل #صالح انجام داده اند وعده فرموده كه به طور حتم (در ظهور امام قائم عليه السّلام) در زمين به ايشان #خلافت دهد؛ چنان كه كسانى را كه قبل از ايشان بوده اند به خلافت رسانيد و البتّه آيينى را كه براى ايشان پسنديده است توان و اقتدار خواهد داد و بى گمان، هراس ايشان را به ايمنى مبدّل خواهد ساخت تا مرا عبادت كنند و هيچ چيزى را شريك من نگردانند و هر آن كه بعد از آن (وعده) كافر شود، چنين كسانى تبه كارند. ) 📌 محمّد بن ابراهيم نعمانى در كتاب الغيبه گويد: احمد بن محمّد بن سعيد بن عقده حديث مان داد و گفت: حديث‌ام داد احمد بن يوسف بن يعقوب جعفى از كتاب خود، گفت: برايمان حديث كرد اسماعيل بن مروان، گفت: علىّ بن ابى حمزه از پدرش و او از وهيب، از ابو بصير، از امام ابو عبد اللّه صادق عليه السّلام برايمان حديث گفت كه 📝آن حضرت در [معنى فرموده ى خدا: (خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده اند وعده فرموده كه به طور حتم (در ظهور امام قائم عليه السّلام) بر روى زمين به ايشان خلافت دهد؛ چنان كه كسانى را كه قبل از ايشان بوده اند به خلافت رسانيد و البتّه آيينشان را كه براى ايشان پسنديده است توان و اقتدار خواهد داد و به طور حتم بيم و هراس آنان را به ايمنى بدل خواهد ساخت تا مرا عبادت كنند و هيچ چيزى را شريك من نگردانند. ) فرمود: 《درباره ى حضرت قائم عليه السّلام و اصحاب او (نازل #گشته) است. 📚 كتاب الغيبة نعمانی: 240[باب 13، ح 35]. @montzeran

#تلنگر ♨️این روزا فقط شکستن دل مهدی مد شده😔 ✨❤️الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیک الفرج❤️✨ 👈به عزیزانتون بفرستیدشاید یکی به آقا نزدیک کردیدویکی از313نفرشما ساختید👉 #فراموش_نکنید_خیلیا_منتظر_تلنگرن @montzeran

﷽❣ #سلام_امام_زمانم ❣﷽ والصبح اذاتنفس ای نور سلام... معنای قشنگ وتر مَوتور سلام ای آیہ‌ی تطهیر دلم یامهدی(عج) تقدیم نگاه پاڪٺ از دور سلام #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #سہ_شنبہ_هاے_جمڪرانے❤️🍃https://eitaa.com/montzeran

✅سیمای"مهدی موعود" علیه السلام در قرآن ➖▪️➖🌟📜🌟➖▪️➖ سوره مُلك آیه "۳۸" 🌟قل أرَأيتُم إن أصبَحَ ماؤكُم غَوراً فَمَن يَاتيكُم بِماءٍ مَعينٍ. ➖▪️بگو اگر آب به زمین فرو رود , کیست که باز آب گوارا برایتان پدید آرد ؟ 🌟راوی می گوید：از حضرت موسي بن جعفر علیه السلام درباره ی معنای این آیه ی شریفه پرسیدم ، فرمودند : ➖▪️ إذا غابَ عَنكُم إمامَكُم فَمَن يَاتيكُم بِإمامٍ جَديدٍ. 🌟 هر گاه امامتان از نظرتان غایب شود چه کسی امام جدیدی برایتان خواهد آورد. ➖▪️➖🌟📜🌟➖▪️➖ 📚 اصول کافی ۳۳۹/۱ 🌤الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــرَج🌤 @montzeran