‍ تشرف آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني و بحرالعلوم در کتاب گنجينه دانشمندان از علامه متتبع آقاي حاج سيد محمد حسن مير جهاني نقل مي کند که او فرمود : يکي از علماي زيدي مذهب به نام بحرالعلوم که در يمن سکونت داشت و منکر وجود مقدس حضرت ولي عصر ارواحنا فداه بود به علما و مراجع آن وقت نامه نوشت و از آنها براي اثبات وجود مقدس آن حضرت دليل مي خواست ، انها به او جواب مي دادند ولي  او قانع نمي شد . تا آنکه نامه اي براي مرحوم آقاي سيد ابوالحسن اصفهاني نوشت و از ايشان جواب خواست مرحوم  آيت الله اصفهاني در جواب نامه نوشته بود که اگر شما به نجف بياييد پاسخ شما را شفاهي خواهم داد . لذا بحرالعلوم يمني با فرزندش سيد ابراهيم و جمعي از مريدانش به نجف اشرف مشرف شدند و بحرالعلوم به خدمت مرحوم آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني رسيد و به او گفت من طبق دعوت شما به اين مسافرت آمده ام اميد است جوابي را که وعده فرموده ايد به من بدهيد تا استفاده کنم . مرحوم آيت الله اصفهاني فرمودند فردا شب به منزل ما بيائيد تا جواب شما را بدهم . بحرالعلوم و پسرش شب بعد به منزل مرحوم سيد ابوالحسن اصفهاني رفتند پس از صرف شام و نقل مطالبي درباره وجود آن حضرت و رفتن ميهمانان ديگر و متفرق شدن آنها و  گذشتن نيمي از شب مرحوم آيت الله اصفهاني به نوکرشان مشهدي حسين فرمودند چراغ را بردار و به بحرالعلوم و فرزندش گفتند برويم تا خود آن حضرت را ببينيم . آقاي مير جهاني فرمودند : ما که آنجا حاضر بوديم خواستيم با آنها برويم آيت الله اصفهاني فرمودند شما نياييد فقط بحرالعلوم با پسرش بيايد .  آنها رفتند و ما نفهميديم که به کجا رفتند ولي فرداي آن روز که من بحر العلوم يمني و فرزندش را ملاقات کردم و از جريان شب قبل سؤال نمودم او گفت : بحمدالله ما مشرف  به مذهب شما شديم و معتقد به وجود مقدس حضرت ولي عصر «عج» گرديديم . گفتم : چطور ؟ فرمود : آيت الله اصفهاني حضرت ولي عصر عليه السلام را به ما نشان داد . پرسيدم : چگونه او حضرت بقيه الله علیه السلام را به شما نشان داد ؟ گفت : وقتي ما از منزل بيرون آمديم نمي دانستيم به کجا مي رويم تا آنکه در خدمت آيت الله اصفهاني به وادي السلام وارد شديم در وسط وادي السلام محلي بود که آن را مقام حضرت ولي عصر  عليه السلام مي گفتند . آيت الله اصفهاني به در مقام رسيد چراغ را از مشهدي حسن گرفت و تنها مرا با خود به داخل مقام برد در آنجا وضويش را تجديد کرد پسرم به اعمال او مي خنديد . آنگاه چهار رکعت نماز در آن مقام خواند و کلماتي گفت که آن را نفهميدم ناگهان ديديم آن فضا روشن شد در اينجا پسرش مي گفت در اين موقع من بيرون ايستاده بودم . پدرم با مرحوم سيد ابوالحسن اصفهاني داخل مقام بودند پس از چند دقيقه صداي پدرم را شنيدم که صيحه اي زد و غش کرد . نزديک رفتم ديدم آيت الله اصفهاني شانه هاي پدرم را مي مالد تا به هوش بيايد وقتي از آنجا برگشتيم پدرم گفت : حضرت ولي عصر عليه السلام را ديدم و او مرا مشرف به مذهب شيعه اثني عشري فرمود و بيشتر از اين خصوصيات ملاقاتش را نگفت و پس از چند روز به يمن برگشت و چهارهزار نفر از مريدانش را شيعه دوازده امامي کرد . لطفاً مارا به دوستان خود معرفی کنید 👇 @montazeranmahbob

‍ [کرامتی شنیدنی از امیرالمومنین علیه السلام] فاضل بزرگوار سيد جعفر مزارعى روايت كرده: يكى از طلبه‌هاى حوزه باعظمت نجف از نظر معيشت در تنگنا و دشوارى غير قابل تحملّى بود. روزى از روى شكايت و فشار روحى كنار ضريح مطهّر حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام)عرضه مى‌دارد: شما اين لوسترهاى قيمتى و قنديل‌هاى بى بديل را به چه سبب در حرم خود گذارده‌ايد، در حالى كه من براى اداره امور معيشتم در تنگناى شديدى هستم ؟! شب اميرالمؤمنين (عليه السلام) را در خواب مى‌بيند كه آن حضرت به او مى‌فرمايد: اگر مى‌خواهى در نجف مجاور من باشى اينجا همين نان و ماست و فيجيل و فرش طلبگى است، و اگر زندگى مادّى قابل توجّهى مى‌خواهى بايد به هندوستان در شهر حيدرآباد دكان به خانه فلان كس مراجعه كنى، چون حلقه به در زدى و صاحب خانه در را باز كرد به او بگو : به آسمان رود و كار آفتاب كند . پس از اين خواب، دوباره به حرم مطهّر مشرف مى‌شود و عرضه مى دارد: زندگى من اينجا پريشان و نابسامان است شما مرا به هندوستان حواله مى‌دهيد !! بار ديگر حضرت را خواب مى‌بيند كه مى‌فرمايد: سخن همان است كه گفتم ، اگر در جوار ما با اين اوضاع مى‌توانى استقامت ورزى اقامت كن ، اگر نمى‌توانى بايد به هندوستان به همان شهر بروى و خانه فلان راجه را سراغ بگيرى و به او بگويى : به آسمان رود و كار آفتاب كند پس از بيدار شدن و شب را به صبح رساندن، كتاب ها و لوازم مختصرى كه داشته به فروش مى‌رساند و اهل خير هم با او مساعدت مى‌كنند تا خود را به هندوستان مى‌رساند و در شهر حيدرآباد سراغ خانه آن راجه را مى‌گيرد، مردم از اين كه طلبه اى فقير با چنان مردى ثروتمند و متمكن قصد ملاقات دارد ، تعجب مى‌كنند . وقتى به در خانه آن راجه مى‌رسد در مى‌زن ، چون در را باز مى‌كنند مى‌بيند شخصى از پله‌هاى عمارت به زير آمد ، طلبه وقتى با او روبرو مى‌شود مى‌گويد : به آسمان رود و كار آفتاب كند فوراً راجه پيش خدمت‌هايش را صدا مى‌زند و مى‌گويد: اين طلبه را به داخل عمارت راهنمايى كنيد و پس از پذيرايى از او تا رفع خستگى‌اش وى را به حمام ببريد و او را با لباس هاى فاخر و گران قيمت بپوشانيد . مراسم به صورتى نيكو انجام مى‌گيرد و طلبه در آن عمارت عالى تا فردا عصر پذيرايى مى‌شود . فردا ديد محترمين شهر از طبقات مختلف چون اعيان و تجار و علما وارد شدند و هر كدام در آن سالن پر زينت در جاى مخصوص به خود قرار گرفتند، از شخصى كه كنار دستش بود، پرسيد : چه خبر است ؟ گفت : مجلس جشن عقد دختر صاحب خانه است. پيش خود گفت: وقتى به اين خانواده وارد شدم كه وسايل براى آنان آماده است . هنگامى كه مجلس آراسته شد ، راجه به سالن درآمد، همه به احترامش از جاى برخاستند و او نيز پس از احترام به مهمانان در جاى ويژه خود نشست . آنگاه رو به اهل مجلس كرد و گفت : آقايان من نصف ثروت خود را كه بالغ بر فلان مبلغ مى‌شود از نقد و مِلك و منزل و باغات و اغنام و اثاثيه به اين طلبه كه تازه از نجف اشرف بر من وارد شده مصالحه كردم ، و همه مى‌دانيد كه اولاد من منحصر به دو دختر است، يكى از آنها را هم كه از ديگرى زيباتر است براى او عقد مى‌بندم ، و شما اى عالمان دين ، هم اكنون صيغه عقد را جارى كنيد . چون صيغه جارى شد طلبه كه در دريايى از شگفتى و حيرت فرو رفته بود ، پرسيد: شرح اين داستان چيست ؟ راجه گفت: من چند سال قبل قصد كردم در مدح اميرالمؤمنين (عليه السلام) شعرى بگويم، يك مصراع گفتم و نتوانستم مصراع ديگر را بگويم; به شعراى فارسى زبان هندوستان مراجعه كردم، مصراع گفته شده آنها هم چندان مطلوب نبود، به شعراى ايران مراجعه كردم، مصراع آنان هم چندان چنگى به دل نمى‌زد، پيش خود گفتم حتماً شعر من منظور نظر كيميا اثر اميرالمؤمنين (عليه السلام)قرار نگرفته است، لذا با خود نذر كردم اگر كسى پيدا شود و مصراع دوم اين شعر را به صورتى مطلوب بگويد، نصف دارايى‌ام را به او ببخشم و دختر زيباتر خود را به عقد او در آورم ، شما آمديد و مصراع دوم را گفتيد ، ديدم از هر جهت اين مصراع شما درست و كامل و تمام و با مصراع من هماهنگ است . طلبه گفت : مصراع اول چه بود ؟ راجه گفت: من گفته بودم : به ذرّه گر نظر لطف بوتراب كند طلبه گفت: مصراع دوم از من نيست، بلكه لطف خود اميرالمؤمنين (عليه السلام) است . راجه سجده شكر كرد و خواند : به ذرّه گر نظر لطف بوتراب كند *** به آسمان رود و كار آفتاب كند (منبع کتاب عبرت آموز ) #امام_زمان لطفاً مارا به دوستان خود معرفی کنید 👇 @montazeranmahbob

🌌#استوری 🔸چه‌ها با جانِ خود، دور از رخِ جانان خود کردم... #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #امام_زمان @montazeranmahbob

🎞 #استوری؛ ۳۴ روز تا عید غدیر حکومت‌داری برای امیرالمومنین از کفش پاره‌ای بی‌ارزش‌تر است!... 🔹 حدیثی از #امیرالمومنین 📚 واللهِ لَهِيَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ إِمْرَتِكُمْ #روزشمار @montazeranmahbob

‍ [نتيجه دعا در حق امام زمان ارواحنافداه] در عصر امام هادی (علیه السلام) شخصی بنام عبدالرحمن ساكن اصفهان و پیرو مذهب تشیع بود (با توجه به اینكه در آن زمان ، شیعه در اصفهان كم بود) از عبدالرحمن پرسیدند چرا تو امامت امام هادی (علیه السلام) را پذیرفتی نه غیر او را. در پاسخ گفت : من فقیر بودم ولی در جرات و سخن گفتن قوی بودم ، در سالی همراه جمعی از اصفهانیها به عنوان اینكه به ما ظلم می شود برای شكایت به شهر سامره نزد متوكل (دهمین خلیفه مقتدر عباسی) رفتیم ، كنار در قلعه متوكل منتظر اجازه ورود بودیم ، ناگهان شنیدم كه متوكل دستور احضار امام هادی (علیه السلام) را داده تا او را به قتل برساند. من به بعضی از حاضران گفتم : این كیست كه فرمان به احضار او و سپس ‍ اعدام او داده شده است ؟ در جواب گفت : این كسی است كه رافضی ها (شیعه ها) او را امام خود می دانند. من تصمیم گرفتم در آنجا بمانم تا ببینم كار به كجا می كشد. بعد از ساعتی دیدم امام هادی سوار بر اسب آمدند، مردم تا او را دیدند در طرف راست و چپ اسب او براه افتادند، همین كه چشمم به امام هادی خورد محبتش بر دلم جای گرفت ، دعا كردم كه خداوند وجود نازنین امام هادی (علیه السلام) را از شر متوكل حفظ كند، همچنان ناراحت و نگران بودم و دعا می كردم كه امام در میان جمعیت به من رسید و فرمود: خداوند دعایت را مستجاب می كند، و مال و فرزند و عمرت زیاد خواهد شد. من از اینكه امام چنین از نهان خبر داد متحیر شدم بطوری كه رنگم تغییر كرد حاضران گفتند چه شده؟ چرا چنین حیرت زده ای؟ گفتم: خیر است ولی اصل ، ماجرا را به كسی نگفتم . بعدا كه به اصفهان برگشتم كم كم بر مال و فرزندم افزوده شد و غنی شدم ، و اكنون بیش از هفتاد سال دارم این بود علت تشیع من كه این گونه به حقیقت رسیدم  

💔 شیعه ندارد جز تو کس 💔افتادیم آقا از نفس😭 #امام_زمان عج

‍ امام حسین علیه السلام فرمود: دوازده مهدی از ما است كه نخستین آنان علی بن ابیطالب و آخرین آنها نهمین فرزند من است كه امام قائم به حق است. خداوند زمین مرده را به وسیله او زنده می كند و دین حق را بر تمام ادیان پیروز می گرداند. برای او غیبتی است كه گروه هایی در آن، از دین برمی گردند و گروه‌هایی دیگر بر آئین خود استوار می مانند و در این راه آزارها می بینند، به آنها گفته می شود این وعده كی واقع خواهد شد اگر راست می گویید. آنانكه بر این آزارها و تكذیب ها صبر كنند مانند كسی هستند كه شمشیر به دست گرفته در پیشاپیش رسول اكرم صلي الله عليه و آله جهاد كند. كمال الدين ج1 باب 30 ح ۳ کانال منتظران محبوب @montazeranmahbob

‍ {{قضیه تکان دهنده، عاقبت به خیر شدن سفیر روم در مجلس یزید}} پس از واقعه‌ی عاشورا، سر مقدس امام حسین علیه السلام را همراه با اسرای اهل بیت به مجلس جشن یزید بردند.  سفیر روم که در آن مجلس حاضر بود، رو به یزید کرد و گفت:«این سر کیست؟» یزید با تعجب پرسید:« برای چه این سؤال را می کنی؟»  گفت:« وقتی به روم باز گردم، از من درباره آنچه که دیده ام سؤال می کنند. باید علت شادی و سرور تو را بدانم تا با قیصر روم در میان بگذارم تا او نیز خشنود گردد.»  یزید گفت:« این سر حسین، پسر فاطمه، دختر محمد است.»  سفیر پرسید:« این محمد همان پیغمبر شماست؟»  یزید گفت:« آری.»  سفیر پرسید:« پدر او کیست؟»  یزید گفت:« علی ابن ابی طالب، پسر عموی رسول خدا.»  سفیر گفت:« لعنت بر شما با چنین آئینی که دارید! دین من بهتر از دین شماست! زیرا پدر من از نوادگان داوود است و میان من و او، پدران بسیاری قرار گرفته اند، و با این حال پیروان آیین ما، مرا احترام می کنند. جای سم های الاغی که روزی عیسی بر آن سوار شده است، کلیسایی بنا کرده‌اند که مردم به زیارت آن می روند. و شما فرزند دختر پیغمبر خویش را می کشید! این چگونه دینی است؟!»  بنا به یکی از روایات، یزید چون این سخنان را شنید، گفت:« این نصرانی را باید کشت که ما را در مملکت خودمان رسوا کرد!»  سفیر گفت:« اکنون که می‌خواهی مرا بکشی، این سخن را نیز گوش کن! دیشب رسول اسلام را در خواب دیدم که مرا به بهشت مژده داد. من از این خواب در حیرت بودم، اما اکنون تعبیرش بر من آشکار شد.»  سپس شهادتین را گفت و سر مبارک امام حسین علیه السلام را به سینه گرفت و می‌بوسید و می‌گریست تا او را کشتند. (کتاب لهوف صفحه۷۹) کانال منتظران محبوب @montazeranmahbob

جانی و دلی ای دل و جانم‌ همه تو‌ @montazeranmahbob

چه شگفتی عجیبی! !!! جغد ها🦉 از زمانی که امام حسین علیه السلام شهید شدند صبح ها در خرابه ها می روند و در خرابه ها برای خود روضه می خوانند و گریه می کنند😭 این حدیث را امام صادق علیه السلام فرمودند 🦋 @montazeranmahbob

‍ امام صادق علیه السلام به ابی هارون مکفوف فرمودند: ای ابا هارون آیا شعری در مصیبت امام حسین علیه السّلام برایم می خوانی؟ ابا هارون می گوید: پس برای آن حضرت شعری خواندم و آن جناب گریست. سپس فرمودند: همان طوری که پیش خود شعر و مرثیه می خوانید برایم بخوان یعنی با رقّت و لطافت، ابا هارون می گوید: پس این بیت را برای آن جناب با رقّت و لطافت خواندم: امرر علی جدث الحسین - فقل لاعظمه الزّکیة یعنی: گذر کن بر قبر حضرت حسین بن علی علیهما السّلام، پس به استخوانهای پاک و مطهّرش بگو. ابا هارون می گوید: امام علیه السّلام گریست، سپس فرمود: بیشتر برایم بخوان. پس قصیده دیگر برای حضرتش خواندم. ابا هارون می گوید: امام علیه السّلام گریستند و صدای گریه اهل منزل را از پشت پرده شنیدم. سپس ابا هارون می گوید: وقتی از خواندن فارغ شدم حضرت به من فرمودند: ای ابا هارون کسی که در مرثیه حسین بن علی علیهما السّلام شعری خوانده و خود گریه کرده و ده نفر دیگر را بگریاند بهشت بر ایشان واجب می گردد. و کسی که در مرثیه حسین علیه السّلام شعری خوانده و خود گریه کرده و یک نفر دیگر را بگریاند بهشت برای هر دو واجب می شود. و کسی امام حسین را نزدش یاد کنند و از چشمش به مقدار بال مگس اشک بیاید ثواب و اجر او بر خداست و خداوند برای وی به کمتر از بهشت اجر و ثواب نمی دهد @montazeranmahbob

🎞 #استوری؛ ۳۳ روز تا عید غدیر ایها الناس! پیش از آنکه به فتنه مبتلا شوید از من (امیرالمومنین) بپرسید... 🔹 حدیثی از #امیرالمومنین 📚 فلاََنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ #امام_زمان 📻 #روزشمار @montazeranmahbob

‍ [چند گوهر از کلام امام باقر علیه السلام] شخصی بنام محمدبن مسلم نقل می کند :به سوی مدینه رهسپار شدم در حالیکه دردمند وبیمار بودم، دربین راه بیماری ام سخت شد ونتوانستم به راهم ادامه دهم. به امام باقر علیه السلام خبر بردند که محمد بن مسلم بیمار است، پس آن حضرت توسط غلامی نوشیدنی که با دستمالی پوشانیده شده بود برایم فرستاد، غلام ظرف نوشیدنی را به دستم داد وبه من گفت: آن را بیاشام که آن حضرت علیه السلام به من امر فرمود که بر جای بمانم تاآن را بنوشی. پس آن را گرفتم ناگاه بوی مشک از آن برخاست، نوشیدنی خوش طعم وسرد بود، وچون آن را آشامیدم غلام به من گفت: مولایم به تو می فرماید: هرگاه آشامیدی نزد من بیا. پس ناگهان به فکر فرو رفتم که این غلام چه گفت در حالیکه پیش ازآن نمی توانستم بر پای خود بایستم! وقتی که آن نوشیدنی در درونم جای گرفت انگار که از بند رهائی یافته باشم نشاط پیدا کرده وسرحال شدم، پس خود را به مدینه به درب منزل امام باقر علیه السلام رساندم واجازه ورود خواستم، پس صدای آن حضرت از داخل خانه آمد که به من خطاب داشت وفرمود: بدنت سالم گشت، داخل شو،   آنگاه در حالیکه گریه می کردم داخل شدم، وبرآن حضرت سلام کردم وبر دست وسرش بوسه زدم،  آن حضرت به من فرمود: ای محمد چرا گریه می کنی؟ عرض کردم فدایت شوم بر غربتم ودوری راه وکمی توان جهت ماندن نزد شما ودیدن رویتان گریه می کنم.    امام باقرعلیه السلام فرمودند: اما کمی توان، که خداوند اولیای ما ودوستانمان را اینچنین قرار داده وبلارا برآنان نزدیک ساخته، و اما آنچه از غربت یادآور شدی پس تاسی جسته ای به حضرت اباعبدالله علیه السلام که در سرزمینی دور از ما کنار فرات است، واما دوری راه که یاد کردی البته مومن در این دنیا غریب ودر میان مردم نگونسار است تا از این خانه دنیا به رحمت خداوند بیرون رود، واما آنچه متذکر شدی از دوست داشتن ما وملاقات با ما را واینکه نمی توانی این کار (ملاقات باما) را انجام دهی پس خداوند می داند که در دلت چیست وپاداش تو بر اوست. ( کتاب مکیال المکارم) @montazeranmahbob

‍ [تشرف تکان دهنده شخصی به محضر امام زمان ارواحنافداه](قسمت ۱) شخصی بنام شيخ حسن كاظمينى نقل می کند: سال ۱۲۲۴, در كاظمين , زياد طالب تشرف خدمت حضرت ولى عصر عجل اللّه تعالى فرجه الشريف بودم و به اندازه اى اين عشق و علاقه شديد شد كه از تحصيل باز ماندم و ناچاريك دكان عطارى و سمسارى بازكردم. روزهاى جمعه بعد از غسل جمعه , لباس احرام مى پوشيدم و شمشير حمايل مى كردم و مشغول ذكر مى شدم. (اين شمشير هميشه بالاى دكان ايشان معلق بود) دراين روز خريد و فروش نمى كردم و منتظر ظهور امام زمان عجل اللّه تعالى فرجه الشريف بودم. يكى از جمعه‌ها مشغول به ذكر بودم كه سه نفر سيد جلوى صورتم ظاهر و به در دكان تشريف فرما شدند. دو نفر از آنها كامل مرد بودند و يكى جوانى در حدود بيست وچهار ساله كه در وسط آن دو آقا قرار داشت و فوق العاده صورت مباركشان نورانى بود. بحدى جلب توجه مرا نمودند كه از ذكر باز ماندم و محو جمال ايشان شدم وآرزو مى كردم كه داخل دكان من بيايند. آرام آرام با نهايت وقار آمدند تا به در دكان من رسيدند. سلام كردم. جواب دادند و فرمودند: آقا شيخ حسن گل گاوزبان دارى؟ (و اسم دارويى را بردندكه ته دكان بود و الان اسمش در نظرم نيست. ) فورا عرض كردم: بلى دارم. حال آن كه روز جمعه من خريد و فروش نمى كردم و به كسى هم جواب نمى دادم. فرمودند: بياور. عرض كردم: چشم و به ته دكان براى آوردن آن دارويى كه ايشان فرمودند, رفتم و آن را آوردم. وقتى كه برگشتم , ديدم كسى در دكان نيست , ولى عصايى روى ميز جلوى دكان قرار دارد. آن عصا, عصايى بود كه در دست آن آقاى وسطى ديده بودم. عصا رابوسيدم و عقب دكان گذاشتم و بيرون آمدم و هر چه از اشخاصى كه آن اطراف بودند,سؤال كردم: اين سه نفر سيدى كه در دكان من بودند, كجا رفتند؟ گفتند: ما كسى را نديديم.ديوانه شدم. به دكان برگشتم و خيلى متفكر و مهموم بودم كه بعد از اين همه اشتياق ,به زيارت مولايم شرفياب شدم , ولى ايشان را نشناختم. در اين اثناء مريض مجروحى را ديدم كه او را ميان پنبه گذاشته اند و به حرم مطهر حضرت موسى بن جعفر (ع) مى برند. آنها را برگردانيدم و گفتم: بياييد. من مريض شما را خوب مى کنم مريض را برگردانيدند و به دكان آوردند. او را رو به قبله روى تختى , كه عقب دكان بود و روزها روى آن مى خوابيدم , خواباندم. دو ركعت نماز حاجت خواندم و با اين كه يقين داشتم كه مولاى من حضرت ولى عصر عجل اللّه تعالى فرجه الشريف بوده است كه به دكان من تشريف آورده , خواستم اطمينان خاطر پيدا كنم. در قلبم خطور دادم كه اگرآن آقا امام عصر (علیه السلام) بوده است. اين عصا را بر روى اين مريض مى كشم. وقتى ازروى او رد شد, بلافاصله شفا براى او حاصل و جراحات بدنش به كلى رفع شود, لذاعصا را از سر تا پايش كشيدم.   فى الفور شفا يافت و به كلى جراحات بدن او برطرف شد و زير عصا گوشت تازه روييد. آن مريض از شوق , يك ليره جلوى دكان من گذاشت , ولى من قبول نكردم. او گمان كرد آن وجه كم است كه قبول نمى كنم. از دكان به پايين جست و از شوق بناى رفتن گذاشت. به دنبال او دويدم و گفتم: من پول نمى خواهم و او گمان مى كرد كه مى گويم كم است. تا به او رسيدم و پول را رد كرده و به دكان برگشتم و اشك مى ريختم كه آن حضرت را زيارت كردم و نشناختم. وقتى به دكان برگشتم , ديدم عصا نيست. از كثرت هموم و غمومى كه از نشناختن آن حضرت و نبودن عصا به من رو داد فرياد زدم: اى مردم هر كس مولايم حضرت ولى عصر (ع) را دوست دارد بيايد و تصدق سر آن حضرت هر چه مى خواهد از دكان من ببرد. مردم مى گفتند: باز ديوانه شده اى؟ گفتم: اگر نياييد ببريد, هر چه هست در بازار مى ريزم. فقط بيست و چهار اشرفى را كه قبلا جمع كرده بودم , برداشتم و دكان را رها كردم و به خانه آمدم. عيال و اولاد را جمع كرده و گفتم: من عازم مشهد مقدس هستم. هر كه ازشما ميل دارد, با من بيايد........(کتاب العبقری الحسان-کتاب برکات امام عصر ارواحنافداه) (کانال منتظران محبوب)  @montazeranmahbob

‍ [تشرف تکان دهنده قسمت۲] ....همه همراه من آمدند مگر پسر بزرگم محمد امين كه نيامد. به عتبه بوسى (آستان بوسى) حضرت رضا (علیه السلام) مشرف شدم و قدرى از آن اشرفيهاكه مانده بود, سرمايه كردم و روى سكوى در صحن مقدس به تسبيح و مهر فروشى مشغول شدم. هر سيدى كه مى گذشت و از چهره او خوشم مى آمد, مى نشاندم.  و برايش چاى آوردم. وقتى چاى مى آوردم , در ضمن دامنم را به دامن او گره مى زدم و او را به حضرت رضا (علیه السلام) قسم مى دادم كه آيا شما امام زمان( ارواحنافداه) نيستى؟ خجالت مى كشيد و مى گفت: من خاك قدم ايشان هم نيستم. تا اين كه روزى به حرم مشرف شدم و ديدم كه سيدى به ضريح مقدس چسبيده وبسيار مى گريد. دست به شانه اش زدم و گفتم: آقاجان , براى چه گريه مى كنيد؟ گفت: چطور گريه نكنم و حال آن كه حتى يك درهم براى خرجى در جيبم نيست. گفتم: فعلا اين پنج قران را بگير و اموراتت را اداره كن , بعد برگرد اين جا, چون قصدمعامله اى با تو دارم. سيد اصرار كرد چه معامله اى مى خواهى با من انجام دهى؟ من كه چيزى ندارم؟ گفتم: عقيده من اين است كه هر سيدى يك خانه در بهشت دارد. آيا آن خانه اى كه دربهشت دارى به من مى فروشى؟ گفت: بلى , مى فروشم  ولى من كه خانه اى براى خود در بهشت نمى شناسم , اما چون مى خواهيد بخريد, مى فروشم. ضمنا من چهل و يك اشرفى جمع كرده بودم كه براى اهل بيتم يك خانه بخرم. همين وجه را آوردم و از سيد خانه را براى آخرتم خريدم. سيد رفت و برگشت و كاغذ و دوات و قلم آورد و نوشت كه فروختم در حضورشاهد عادل حضرت رضا (علیه السلام) خانه اى را كه اين شخص عقيده دارد من در بهشت دارم به مبلغ چهل و يك اشرفى كه از پولهاى دنيا است و پول را تحويل گرفتم. به سيد گفتم: بگو بعت (فروختم). گفت: بعت. گفتم: اشتريت (خريدم) , و وجه را تسليم كردم. سيد وجه را گرفت و پى كار خود رفت و من هم ورقه را گرفتم و به خانه صبيه‌ام مراجعت كردم. دخترم گفت: پدرجان چه كردى؟ گفتم:  خانه اى براى شما خريدارى كردم كه آبهاى جارى و درختهاى سبز و خرم داردو همه نوع ميوه جات در آن باغ موجود است. خيال كردند كه چنين خانه اى در دنيا برايشان خريده ام. خيلى مسرور شدند. دخترم گفت: شما كه اين خانه را خريديد, مى بايست ما را ببريد كه اول آن را ببينيم و بدانيم كه همسايه هاى اين خانه چه كسانى گفتم: خواهيد آمد و خواهيد ديد. بعد گفتم: يك طرف اين خانه به خانه حضرت خاتم النبيين (صلی الله علیه واله) و يك طرف به خانه اميرالمؤمنين (علیه السلام) و يك طرف به خانه حضرت امام حسن (علیه السلام) و يك طرف به خانه حضرت سيدالشهداء (علیه السلام) محدود است. اين است حدود چهارگانه اين خانه. آن وقت فهميدند كه من چه كرده ام. گفتند: شيخ چه كرده اى؟ گفتم: خانه اى خريده‌ام كه هرگز خراب نمى شود. از اين قضيه مدتى گذشت...

‍ .روزى با خانواده‌ام نشسته بودم , ديدم كه در روبرويمان آقاى موقرى تشريف آوردند. من سلام كردم. ايشان جواب دادند. بعد مرا به اسم خطاب نمودند و فرمودند: شيخ حسن , مولاى توامام زمان ارواحنافداه) مى فرمايند: چرا اين قدر فرزند پيغمبر را اذيت مى كنى و ايشان راخجالت مى دهى؟ به امام زمان (ارواحنافداه) چه حاجتى دارى و از آن حضرت چه مى خواهى؟ به دامن ايشان چسبيدم و عرض كردم: قربانتان شوم آيا شما خودتان امام زمان (ارواحنافداه) هستيد؟ فرمودند: من امام زمان نيستم بلكه فرستاده ايشان مى باشم. مى خواهم ببينم چه حاجتى دارى؟ و دستم را گرفته و به گوشه صحن مطهر بردند و براى اطمينان قلب من چند علامت و نشانى كه كسى اطلاع نداشت , براى من بيان نمودند. از جمله فرمودند: شيخ حسن تو آن كس نيستى در دجله روى قفه (جاى نسبتا بلند) نشسته بودى. همان وقت كشتى رسيد و آب را حركت داد و غرق شدى. در آن موقع متوسل به چه كسى شدى؟ و كى تو را نجات داد؟ من متمسك به ايشان شدم و عرض كردم: آقاجان شما خودتان هستيد. فرمودند: نه , من نيستم. اينها علامتهايى است كه مولاى تو برای بيان نموده است. بعد فرمودند: تو آن كس نيستى كه در كاظمين دكان عطارى داشتى؟ و قضيه عصا (كه گذشت) را نقل فرمودند و گفتند: آورنده عصا و برنده آن را شناختى؟ ايشان مولاى تو امام عصر (ارواحنافداه) بود. حال چه حاجتى دارى؟ حوائجت را بگو. من عرض كردم: حوائجم بيش از سه  حاجت نيست , اول اين كه مى خواهم بدانم باايمان از دنيا خواهم رفت يا نه؟ دوم اين كه مى خواهم بدانم از ياوران امام عصر (ارواحنافداه) هستم و معامله اى كه با سيدكرده‌ام درست است يا نه؟ سوم اين كه مى خواهم بدانم چه وقت از دنيا مى روم؟ آن آقاى موقر خداحافظى كردند و تشريف بردند و به قدر يك قدم كه برداشتند ازنظرم غايب شدند و ديگر ايشان را نديدم. چند روزى از اين قضيه گذشت. پيوسته منتظر خبر بودم. روزى در موقع عصرمجددا چشمم به جمال ايشان روشن شد دست مرا گرفتند و باز در گوشه صحن مطهر به جاى خلوتى برده و فرمودند: سلام تو را به مولايت ابلاغ كردم ايشان هم به تو سلام رسانده و فرمودند: خاطرت جمع باشد كه با ايمان از دنيا خواهى رفت و ازياوران ما هم هستى و اسم تو در زمره ياوران ما ثبت شده است و معامله اى كه با سيدكرده اى صحيح است. اما هر وقت زمان فوت تو برسد علامتش اين است كه بين هفته در عالم خواب خواهى ديد كه دو ورقه از عالم بالا به سوى تو نازل مى شود در يكى از آنها نوشته شده است: لااله الا اللّه محمدا رسول اللّه و در ورقه ديگر نوشته شده: على ولى اللّه حقا حقا و طلوع فجر جمعه آن هفته به رحمت خدا واصل خواهى شد.

‍ ‍ به مجرد گفتن اين كلمه , يعنى به رحمت خدا واصل خواهى شد از نظرم غایب گشت من هم منتظر وعده شدم. سيد تقى كه ناقل جريان است مى گويد: يك روز ديدم شيخ حسن در نهايت مسرت و خوشحالى از حرم حضرت رضا (علیه السلام) به طرف منزل برمى گشت. سؤال كردم: آقا شيخ حسن! امروز شما را خيلى مسرور مى بينم؟ گفت: من همين يك هفته بيشتر ميهمان شما نيستم هر طور كه مى توانيد مهمان نوازى كنيد. شبهاى اين هفته به كلى خواب نداشت مگر روزها كه خواب قيلوله مى رفت ومضطرب بيدار مى شد پيوسته در حرم مطهر حضرت رضا (علیه السلام) و در منزل مشغول دعا خواندن بود. تا روز پنج شنبه همان هفته كه حنا گرفت و پاكيزه ترين لباسهاى خودرا برداشته و به حمام رفت خود را كاملا شستشو داده و محاسن و دست و پا راخضاب نمود و خيلى دير از حمام بيرون آمد. آن روز و شب را غذا نخورد چون در اين هفته كلا روزه بود. بعد از خارج شدن ازحمام به حرم حضرت رضا (علیه السلام) مشرف شد و نزديك برکات دو ساعت و نيم از شب جمعه گذشته بود كه از حرم بيرون آمد و به طرف منزل روانه گرديد و به من فرمود: تمام اهل بيت و بچه‌ها را جمع كن. همه را حاضر نمودم قدرى با آنها صحبت كرده و مزاح نمود و فرمود: مرا حلال كنيدصحبت من با شما همين است ديگر مرا نخواهيد ديد و اينك با شما خداحافظى مى كنم. بچه‌ها و اهل بيت را مرخص نمود و همگى را به خدا مى سپارم. تمامى بچه‌ها از اتاق بيرون رفتند

‍ بعد به من فرمود: سيد تقى شما امشب مرا تنهانگذاريد ساعتى استراحت كنيد, اما به شرط اين كه زودتر برخيزيد. بنده (سيد تقى) كه خوابم نبرد و ايشان دائما مشغول دعا خواندن بودند.چون خوابم نبرد برخاستم و گفتم: شما چرا استراحت نمى كنيد اين قدر خيالات نداشته باشيد شما كه حالى نداريد, اقلا قدرى استراحت كنيد. به صورت من تبسمى كرد و فرمود: نزديك است كه استراحت كنم و اگر چه من وصيت كرده‌ام باز هم وصيت مى كنم اشهد ان لااله الا اللّه و اشهد ان محمدا رسول اللّه (صلی الله علیه واله) و اشهد ان عليا و اولاده المعصومين حجج اللّه. بدان كه مرگ حق است و سؤال نكيرين حق و ان اللّه يبعث من فى القبور (خداى تعالى هر آن كه را در قبرهاباشد زنده مى كند و بر مى انگيزاند). و عقيده دارم كه معاد حق است و صراط و ميزان حق است. و اما بعد قرض ندارم حتى يك درهم و يك ركعت از نمازهاى واجب من در هيچ حالى قضا نشده و يك روز روزه‌ام را قضا نكرده‌ام و يك درهم ازمظالم بندگان خدا به گردن من نيست و چيزى براى شما باقى نگذاشته‌ام مگر دو ليره كه در جيب جليقه من است آن هم براى غسال و حق دفن من است و براى مختصرمجلس ترحيم كه براى من تشكيل مى دهيد و همه شما را به خدا مى سپارم والسلام. وديگر از حالا به بعد با من صحبت نكنيد و آنچه در كفنم هست با من دفن كنيد وورقه اى را كه از سيد گرفته‌ام در كفن من بگذاريد والسلام على من اتبع الهدى. پس به اذكارى كه داشت مشغول شد و به عادت هر شب نماز شب را خواند بعد ازنماز شب , روى سجاده اى كه داشت نشست و گويا منتظر مرگ بود. يك مرتبه ديدم از جا بلند شد و در نهايت خضوع و خشوع كسى را تعارف كرد وشمردم سيزده مرتبه بلند شد ودردرنهايت ادب تعارف كرد و يك مرتبه ديدم مثل مرغى كه بال بزند خود را به سمت در اتاق پرتاب كرد و از دل نعره زد كه يا مولاى ياصاحب الزمان و صورت خود را چند دقيقه بر عتبه در گذاشت. من بلند شدم و زير بغل او را گرفتم در حالى كه او گريه مى كرد بعد گفتم: شما را چه مى شود اين چه حالى است كه داريد؟ گفت: اسكت. (ساكت باش) و به عربى فرمود: چهارده نور مبارك همگى اين جاتشريف دارند. من با خود گفتم: از بس عاشق چهارده معصوم (علیه السلام) است اين طور به نظرش مى آيدفكر نمى كردم كه اين حال سكرات باشد و آنها تشريف داشته باشند چون حالش خوب بود و هيچ گونه درد و مرضى نداشت و هر چه مى گفت صحيح و حالش هم پريشان نبود. فاصله اى نشد كه ديدم تبسمى نمود و از جا حركت كرد و سه مرتبه گفت: خوش آمديد اى قابض الارواح و آن وقت صورت را اطراف حجره برگردانید درحالتى كه دستهايش را بر سينه گذاشته بود و عرض كرد: السلام عليك يا رسول اللّه اجازه مى فرماييد و بعد عرض كرد: السلام عليك يا اميرالمؤمنين اجازه مى فرماييد و همين طور تمام چهارده نور مطهر را سلام عرض نمود و اجازه طلبيد و عرض كرد: دستم به دامنتان. آن وقت رو به قبله خوابيد و سه مرتبه عرض كرد: يا اللّه به اين چهارده نور مقدس. بعد ملافه را روى صورت خود كشيد و دستها را پهلويش گذاشت. چون ملافه را كنارزدم ديدم از دنيا رفته است. بچه‌ها را براى نماز صبح بيدار كرده و گريه مى كردم كه ازگريه من مطلب را فهميدند. صبح جنازه ايشان را با تشييع كنندگان زيادى برداشته و در غسالخانه قتلگاه غسل داديم و بدنک مطهرش را شب در دارالسعاده حضرت رضا (علیه السلام)دفن كرديم. (کتاب العبقری الحسان-کتاب برکات امام عصر ارواحنافداه) (کانال منتظران محبوب)

• دلۍ‌ گرفتہ و چشمۍ‌ به راھ‌ دارم من :)💙 • #امام_زمان #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #استوری

🎞 #استوری؛ ۳۲ روز تا عید غدیر خوشبخت کسی است که امیرالمومنین را دوست دارد و بدبخت کسی است که با او مخالفت کند... 🔹 حدیثی از پیامبرمهربانی 📚 يا عَلِيُّ أَنْتَ هَادِي أُمَّتِي #امام_زمان #روزشمار

═────═⊰⊰🍃⊱⊱═────═ «حضرت مهدی❲عج❳»: فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِکُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخبارکُم. ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. (بحار، ج ٥٣، ص ١٧٥) ═────═⊰⊰🍃⊱⊱═────═ «حضرت مهدی❲عج❳»: بی یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ اهْلی وَ شیعَتی.([۲]) فرمود: من آخرین وصیّ پیغمبر خدا هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد. ═────═⊰⊰🍃⊱⊱═────═ 🌤#امام_زمان «عجل‌الله‌تعالےفرجـہ»

کاش میشد :)

─┅┈┈┈┈┈•❲🌺❳•┈┈┈┈┈┅─ 🌴 میدونی بی حد و اندازه دوست دارم 🌴 در خونتو که همیشه بازه دوست دارم 🎤 سیدرضا نریمانی ─┅┈┈┈┈┈•❲🌺❳•┈┈┈┈┈┅─ #امام_زمان #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #کلیپ @montazeranmahbob

‍ بسم الله الرحمن الرحیم [حکایت عجیبی است.] حتما شنیده اید که در بین جامعه ما برخی اشخاص که در خانواده ای مسلمان بدنیا آمده ودر جامعه ای مذهبی زندگی می کنند برخی معاصی را انجام می دهند که دیگر نمی توان نام مسلمان بر آنها گذاشت، گناهانی مانند شرب خمر واستمرار آن، یا برخی با رسیدن به آب ونانی وتازه به دورانی می رسند، به اول کاری که دست می زنند تغییر چهره وزندگی خود ،وخود را شبیه دشمنان خدا وکفار در می آورند، اگر پولی مختصر ،ماشین لوکسی ،ویا خانه ای می خرند. وضع حجاب زنان شان عوض می شود .وضع پوشش خود وخانواده شان از یک مسلمان به یک غیر مسلمان تغییر می کند. (واقعا حکایت عجیبی است.)  در ادامه برای شما شرح زندگی شخصی جوانی  بنام شهید( کنت لوکا ) که در کشور ایتالیا ودر یک خانواده ی بسیار ثروتمند ، چگونه مسیر زندگی خود را تغییر داده ومسلمان وشیعه امیرالمومنین علیه السلام می شود.وپس از گذشت از دنیا، همچون اصحاب کهف جوانمردانه با خدا معامله می کند، در راه دین وعقیده خود به شهادت می رسد. در ادامه بخوانید جریان شنیدنی این جوانمردی را........... یک شب یک دختر بی بند و بار ایرانی که مقیم لندن بود به ایتالیا می رود ساعت یک نیمه شب در فرودگاه، (لوکا )را می بیند و از او نشانی یک مسافر خانه را می پرسد وقتی این اشراف زاده ایتالیایی شیعه، متوجه می شود او ایرانی است بخاطر ارادتی که به ایرانیها داشت وی را به قصر خود دعوت می کند و اتاق خود را در اختیار وی می گذارد دختر که مجذوب ظاهر و ثروت لوکا شده بود شب تا صبح به خیال آنکه مورد توجه لوکا قرار گرفته ،هرچه انتظار(لوکا)را می کشد خبری نمی شود،و لوکا نزد او نمی آید تا اینکه هنگام صبح دنبال لوکا می گردد. وقتی وارد اتاق لوکا می شود از تعجب خشک اش می زند! لوکا درحال خواندن نماز صبح بود ............ شهید (لوکا )که بود؟ لوکا از خانواده‌ای اشرافی و از دوستان شهید مهدی ادواردو آنیلی فرزند سوپر میلیاردر ایتالیایی و صاحب فیات و باشگاه فوتبال یوونتوس بود. پدر لوکا، مالک کارخانه بزرگ و قدیمی تولید مشروبات الکلی به نام مونتالچینو Montalcino می‌باشد. کارخانه‌ای که اینک به دست برادرش جلاسیو Gelasio Gaetani D’Aragona Lovatelli به همراه مراکز پورنو اداره می‌شود. لوکا از زمان کودکی از دوستان ادواردو آنیلی بود.وی در سال ۱۹۸۸ به همراه ادواردو آنیلی به ایران آمد. یکی از دوستان ادواردو در جلسه‌ای به مدت دو ساعت با لوکا در هتل آزادی صحبت می‌کند و این جلسه منجر به اسلام آوردن وی و پذیرش تشیع می‌شود،سپس به اتفاق هم به منزل آیت‌الله سید علی گلپایگانی واقع در یوسف‌آباد می‌روند و آنجا مراسم تشرف لوکا به تشیع برگزار می‌گردد. آقای قدیری ابیانه [سفیر آن زمان ایران در ایتالیا] روایت می کند: ادواردو در آن سفر به من گفت که دوستش لوکا را تا مرز قبول اسلام آورده است، ولی نتوانسته او را مسلمان کند و درخواست کرد که با او صحبت کنم. در ملاقاتی در هتل آزادی تهران با او داشتم به این نتیجه رسیدم که او در کلیات اسلام مشکلی ندارد، اما عاملی باعث می‌شود که از پذیرش اسلام امتناع کند. با شناختی که از تبلیغات ایتالیا در مورد اسلام و حجاب و وضعیت زن در اسلام داشتم، متوجه شدم مشکل او فلسفه حجاب در اسلام است. لذا در این مورد با او صحبت کرده و فلسفه حجاب در اسلام و قوانین در مورد زن را تشریح کردم. این مسئله برای لوکا که از خانواده ای بود که از طریق پورنوگرافی و مشروبات الکلی به ثروت افسانه‌ای دست یافته بود، بسیار جذاب بود و بلافاصله مسلمان و شیعه شد.اما قرار شد اسلام آوردن خود را پنهان نماید تا آسیبی به او نرسد. اما سر انجام توسط همان باندی که ادواردو آنیلی را به شهادت رساند به شهادت رسید. خداوند روحش را غریق الطاف خود نماید. آری این بود حکایت عجیبی که[[تا یار که را خواهد ومیلش به که باشد]]. {یا صاحب الزمان،  آنان که خاک را به نظرکیمیا کنند آیا شود که گوشه چشمی به ما کنند.؟} #امام_زمان #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #جمعه (کانال منتظران محبوب)

امام زمان (عج)... تو روضه بخوان... #امام_زمان #جمعه #استوری لطفاً مارا به دوستان خود معرفی کنید کانال منتظران محبوب

مدعی گوید که با یک گل نمی‌آید بهار من گلی دارم که دنیا را گلستان میکند.💔 #امام_زمان #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #جمعه کانال(منتظران محبوب)

در بین روزمرگی‌ها، یاد محبوب، تسکین می‌دهد دردها را و جلا ‌می‌دهد دل‌ها را... چه محبوبی، گیراتر از #امام_حسین؟ روزبه‌روز عاشق‌ترت بشیم الهی 🤲 همین عشق عاقبت بخیرمان کند به یاد مهدی فاطمه و دلتنگ حسینش ❤️ 👤 کربلایی‌سیدرضا #نریمانی #امام_زمان #شب_جمعه کانال(منتظران محبوب)

این‌نمکدان‌حسین‌ جنس‌عجیبۍدارد هرچقدرمیشکنیم‌ بازنمک‌مۍریزد...💔!