بله درسته اول صبح نمازهم می‌خونیم ولی این نماز هم گاهی وقتا به یک عادت صرفا خواندن از روی وظیفه تبدیل میشه نه به یک برقراری ارتباط با مرکز لایزال هستی و وجود بینهایت پروردگار عالم گاهی اصلا یادمون میره که وقتی سربه سجده میگذاریم در برابر چه عظمتی سر فرود میاریم والا اگه پی به این مسأله ببریم شاید به سختی سراز سجده برداریم برای همینه که در احوالات خیلی از عرفا اومده که سجده های طولانی داشتن چون عاشق معبود شده و دل کندن از این ارتباط براشون سخته لذا طولانی میشد .

گاهی اوقات یه وقتایی در مسیری که به سمت خونه برمی‌گردم با خودم میگم میبینی انگار مثل یه چیزی که بهش یکسری دستورات به حافظه ش سپرده باشه اتوماتیک وار صبح از خونه می‌زنیم بیرون و برنامه کاری که تموم میشه میریم خونه غذا و کارای روزانه و دوباره شام و چک‌ کردن و مرتب کردن برنامه فردا و پیش بسوی حضرت خواب و دوباره صبح و...

اگه این نمازها هم نبود به راستی چگونه میشد ؟

اصلا برای چی تلاش ؟ صرفا جهت زنده ماندن و چرخه زندگی ؟

اینجاست که میبینیم وجود پروردگار و اقامه نماز و برقراری ارتباط با ذات اقدس اله .یک باور و یک جریان سازی در وجود انسان شکل میده که انسان هدفمند حرکت کنه

تازه برای این ساخت جریان در وجودمون خداوند لطف و مهربانی هدایت گر هم فرستاده و الان هم هست 🔻

که این هدایتگر الان مصباح طریق و فانوس راه ماست 👌✅

حالا اگه گفتین وقته چیه ؟😜👌☺️

یه چایی گرم و دلچسب و گوارا تو این هوای نیمه سرد زمستونی حال میده 👌👌👌👏👏 بیا که آماده س عجب کتری 😜😁 عجب قوری 😜😁👌