✨﷽✨ #زیبایی_ها_و_زشتی_های_کربلا11 #جلسه11 باموضوع: #عمل_به_تکلیف یکی دیگر از زیبایی‌های کربلا که حسینیان آن را رقم زدند «عمل به تکلیف» است. انسان زمانی که تکلیفش را شناخت، مرحله بعد، عمل به تکلیف است، بدون توجه به نتیجه آن. اگر نتیجه مطلوب حاصل شد که چه بهتر، اما اگر نتیجه نداشت نیز انسان انجام وظیفه کرده است. امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش، اهل عمل و تکلیف بودند. این که نتیجه پیروزی است یا شکست، برای آنها تفاوتی نداشت. هر چند که انسان دوست دارد پیروز شود، اما آنچه که مهمتر از نتیجه است، این است که انسان به وظیفه اش عمل کند. پیامبر مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) به اندازه ای تلاش و کوشش نمودند که به وظیفه خود عمل کرده و مردم را هدایت کردند. که خداوند در قرآن کریم می فرماید: «طه* مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى»؛ ای پیامبر ما قرآن را نازل نکردیم که تو خود را به سختی و مشقت بیندازی. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و حضرت علی (علیه‌السلام) برای انجام وظیفه، این همه به خود سختی می‌دادند. تمام ائمه (علیهم السلام) و همچنین حضرت امام خمینی (رحمت‌الله علیه) نیز همین‌طور بودند. الگوی حضرت امام (رحمت‌الله علیه)، پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امام حسین (علیه‌السلام) بودند و در جواب کسانی که به ایشان می‌گفتند: تلاش نکنید، نهضت شما پیروز نمی شود، می فرمودند: ما به وظیفه خود عمل می کنیم. نه ذرّه ای کوتاه می آییم و نه ذرّه ای تندتر می رویم همان چیزی که وظیفه ما هست را انجام می دهیم. امروز هم باید هر کس وظیفه خود را بشناسد که چیست. اگر کسی وظیفه اش درس خواندن است، باید درس بخواند. یکی وظیفه اش این است در مغازه کار کند و یکی راننده تاکسی باشد؛ یکی مانند خانم ها وظیفه اش خانه داری و فرزندپروری است. اگر هر کس به آن وظیفه ای که خداوند برایش مشخص کرده عمل کند، همان کاری را کرده است که اباعبدالله (علیه‌السلام) انجام داده است. شهدای عزیزمان الگوی کامل وظیفه شناسی و عمل به آن بودند و آنچه که وظیفه شان بود را انجام دادند بدون اینکه توجیه و بهانه ای بیاورند که تازه ازدواج کردیم و وظیفه ما جبهه رفتن نیست و… . شهید حاج مصطفی ردّانی پور سه روز بعد از ازدواجش به جبهه رفت و شهید شد. شهید محمد علی کرامتی دو روز بعد از ازدواجش به جبهه رفت و شهید شد. هیچ عذر و بهانه ای نمی آوردند که مثلا فرزندی در راه داریم و… ؛ هر زمان که وظیفه خود را تشخیص می دادند، آن را انجام می دادند. شهید سجاد طاهر نیا که از شهدای بزرگ مدافع حرم استان گیلان هستند، شش ساعت قبل از تولد فرزندش، در سوریه به شهادت رسید. شهدا نمی گفتند که الان فرزند مریض داریم. دختر شهید حاج مهدی زین الدین به سختی مریض بود ولی همسر شهید زین الدین می گوید: وقتی که حاج مهدی به خانه آمد و اوضاع را دید گفت: عملیات در پیش داریم و باید برگردم جبهه. بعد هم به اتاق رفت و در را بست و گریه کرد. این‌ها عاشق زن و فرزندانشان بودند اما به امام حسین (علیه‌السلام) و حضرت زینب (سلام‌الله علیها) و جمهوری اسلامی بیشتر علاقه داشتند. نمی گفتند که برادرم در جبهه است یا شهید شده؛ برادر شهید حاج مهدی باکری توسط ساواک شهید شده بود و برادر دیگرش در جبهه شهید شده بود، اما خودش هم در جبهه ماند تا به شهادت رسید. برادر حاج مصطفی ردّانی پور شهید شده بود و خودش نیز در همان عملیات ترکش خورده بود، اما حاضر نشد به عقب برگردد. حاج مهدی زین الدّین با برادرش با هم به شهادت می رسند. دست حاج حسین خرازی در جبهه قطع شده بود اما همچنان در جبهه ماند و جنگید تا به شهادت رسیدند. شهید مرتضی عطایی، از شهدای مدافع حرم، چندین بار ترکش خورده بود و جانباز بود، اما باز به صحنه نبرد برگشت و به شهادت رسید. نمی گفتند که فصل تحصیل است، برگردیم و درسمان را بخوانیم و تابستان به جبهه برویم؛ بلکه در همان زمان جبهه را وظیفه خود دانستند و رفتند. شهید احسان قاسمیّه که از دانشجویان ممتاز دانشگاه تگزاس بود، در زمان جنگ دانشگاه را رها کرد و به جبهه رفت و به شهادت رسید. حاج مصطفی ردّانی پور نزد امام رفت و گفت: آقا من تکلیفم با خودم روشن نیست؛ نمی دانم الان طلبگی اولویت است یا اینکه در جبهه بمانم. امام فرمودند همان جایی که هستی، بمان. شهید نواب روزی به دیدار علامه امینی رفتند. علامه امینی به ایشان گفتند: «من حیفم می‌آید از شما، ایران نمانید، شما را می‌کشند. بیایید برویم نجف درس بخوانید. با استعدادی که دارید پیشرفت می‌کنید، مرجع می‌شوید، آن وقت اقدام کنید. هزینه رفتن شما به نجف با من». نواب‌صفوی نگاهی به علامه‌امینی انداخت و مکث کرد و بعد گفت: «اسلام سرباز و درسخوان دارد، سگ [نگهبان] ندارد… من و برادرانم می‌خواهیم سگ اسلام باشیم …»