حضور محترم سرکار خانم معصومه مرادی https://DigiPostal.ir/xvvj9a2

کارت پستال خوشمزه نشر کتابک

گل‌های دنیا هرکجا باشند یک باغبان مهربان دارند آموزگاری مثل یک خورشید از جنس نور و آسمان دارند گل‌های دنیا خوب می‌دانند آهنگ باد و چشمه‌ساران را از حرف گل‌ها می‌‌شود فهمید حسّ زلال باغ و باران را از او همیشه یاد می‌گیرند باید پر از دست اجابت بود هم مهربان هم خنده رو هم سبز پر شور و سرشار از نجابت بود ما دختران باغ ایران نیز از عطر گل هر روز سرشاریم یک باغبان در شهر پیغمبر یک باغبان در شهر قم داریم معصومه مرادی. میلاد قشنگ حضرت معصومه و روز دختر مبارک.

بعضی روزها انرژی‌های عجیب و غریبی دارن. بعضی روزها اون‌قدر خوبن که مزه‌ش تا قرن‌ها زیر زبونت می‌مونه حتی اگه در این دنیا نباشی که تو آمدی که ببری و بری. بعضی روزها به رغم تمام کژنگاهی‌ها، روشنند، پر برکتند، پر امتدادند. ۱۹ اردیبهشت امسال در کارنامه‌ی من از این روزها بود. توفیق داشتم‌ خادم آستان امام رضا باشم و عجیب از تابش وجودشون پر نورم. پانزدهمین همایش ملی شعر رضوی در ایستگاه چهارم در شیراز برگزار شد. پر از درس بود. درس زندگی، درس اخلاق، درس معرفت و درس شعر. ممنونم از دکتر سید احمد میرزاده که پیشنهاد و شرایط برگزاری این نشست رو در شیراز مهیا کردن. ممنونم از محمد عزیزم و باشکوهم که همواره در کنار استادی همراه و همدله و این بزرگ‌ترین نعمت‌خداست. ممنونم از استادان ارجمندم دکتر واردی عزیزم و دکتر حسام‌پور گرامی که همواره و همواره و همواره سر کلاس درس و اخلاقشون آموختم و دوستانی که توفیق داشتند در نشست گفتمان کودکی و آسیب‌شناسی شعر رضوی حضور داشته باشند قطعا با من هم عقیده هستند که خوشه‌ها از خرمن دانششون چیدند و نگاه‌های زیبایی به شعر رضوی پیدا کردند. نگاه‌هایی عالمه و نه از سر احساس و من‌من گفتن. ممنونم از استاد پوروهاب که هر روز مهربان‌تر از دیروز نمودشون رو حس می‌کنم در کسوت استادی ادبیات کودک و از برادر ارجمندم حمید هنرجو که دیدارشون بسیار مغتنم بود. صمیمانه‌ترین احترام‌های خودم رو تقدیم می‌کنم به دکتر خوش‌اقبال گران‌قدر و خانم حسینی عزیز که در این مدت، زحمت‌های پیاپی‌من رو گاه و بی‌گاه با روی خوش پذیرفتند و ممنون از تمام دوستان شاعرم که با عطوفتی رضوی و بی‌هیچ چشم‌داشت و سنگ‌اندازی‌ای دعوت ما رو در این مراسم پذیرفتند. ممنونم از دوستان شاعر بلندهمتم که باوجود شاعرانگی‌هایشان غریب مانده‌اند و کمتر فرصت پیدا کرده‌اند در مجالس شعرخوانی حضور داشته باشند؛ از حنظله ربانی که زحمت راه را از لامرد پذیرفت. از علی مرادی که با وجود شعرهای زیبایش بی ادعا قلم می‌زند. از سمیره بروانیا ‌که باوجود شهریار کوچکش از زرین‌دشت همراهی‌ام کرد. ممنونم از آرزو حقیقی که شور شیرین شاعران نی‌ریز را به شیراز آورد. خدایا شکرت! ممنونم که من رو عاشق اهل‌بیت آفریدی و امیدوارم من رو لایق مقام شیعه بودن هم قرار بدهی. ما همه خادمان آستان بودیم. امیدوارم کم نگذاشته باشیم. ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳