هدایت شده از یارستان کودکستان
🥰 موهبت عفو و بخشش
💡 مربی باید خود را کنترل کند تا در تربیت، غضب و غیظ او را فرا نگیرد. چگونه این کار عملی است؟ برای این کار باید عفو و بخشش داشته باشد.
🗣 قرآن می فرماید: «وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ»° منظور از «وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ» *کسانی هستند که خشم خود را فرو دهند، بهطوری که خشم دیگر ظهور نکند،* نه اینکه در جایی باشد و در حین اینکه مربی سخن میگوید، یکدفعه خود را نشان دهد و همراه الفاظ خارج شود.
🤗 منظور از «وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ» هم این است که مربی عفو داشته باشد تا در حین صحبت، خطاها را فراموش کند و آزاد از همهٔ رنجها و زخمزبانهایی که به او رسیده و بیحرمتیهایی که به او شده، بتواند با اثرگذاری صحبت کند.
🧠 مربی عاقل باید خشم و رضا و عاطفه و کل روابطش، در فعلش منعکس شود و نه در زبانش.
° سورهٔ آل عمران، آیهٔ ۱۳۴.
📚 تربیت دینی کودک
👤 آیةالله محیالدین حائریشیرازی
#تربیت_دینی
#تربیت_کودک
@yarestankoodakestan
yarestankoodakestan.ir
هدایت شده از پرویزن
"به یاد کورش صفوی"
کورش صفوی زبانشناس نامی و استاد دانشگاه درگذشت. تلاشهای او در حوزههای نظری و کاربردی زبانشناسی و تالیف کتابهای علمی و دانشگاهی، او را در جایگاه یکی از شاخصترین زبانشناسان دهههای اخیر قرار داده است. اما آنچه بیشتر باید به آن اشاره کرد؛ نقش برخی تالیفات او در گسترش حوزههایی از نقد ادبی و پیوند زبانشناسی و ادبیات است.
کتاب "از زبانشناسی به ادبیات" او که مطالعهی آن به همه شاعران و شعردوستان پیشنهاد میشود؛ از مهمترین آثار فارسی است که در آن کوشیده شده؛ تعریفی متعادل از برخی کارکردها و آرایهها و شگردها و فنونِ رایج در شعر و نظم فارسی ارائه شود.
مباحث مربوط به قاعدهافزایی و گونههای هنجارگریزی و تلاش صفوی برای سازگاری این مباحث و تحقیقات ادبی به همراه ارائهی نمونههایی کاربردی از شعر کهن و معاصر فارسی و همچنین آشنایی او با ادبیت و ادبیات (خلاف بسیاری از زبانشناسان)، به ارائهی زوایایی جدید از زبان ادبی در این اثر انجامیده است. حاصل این تلاش را در تطبیق مباحث نظری این کتاب با بسیاری از تحقیقات ادبی معاصر میتوان دید؛ هرچند در مجالی لازم است، نقدها و توضیحاتی بر این اثر نوشت.
روحش شاد و در زیر شاخسار بهشتی کلمه و زبان برخوردار باد.
#کورش_صفوی
#زبان_شناسی
#ادبیات
@mmparvizan
رحمت خدا بر او باد که از لابهلای واژههایش بسیار آموختهام
حال دلم را خوب کن آقا
تو رود سرشاری تو بارانی
لبریز کن قلب مرا از عشق
ای جلوهی هر عشق روحانی
با تو تمام لحظههایم شعر
با تو همیشه حال من خوب است
با تو مناجاتم سراسر شور
چشمانم از پرواز مرطوب است
سجاد هستی تا بشورانی
ناخالصیها را از این دنیا
سجاد هستی تا برویانی
گلواژههای نور بر لبها
با تو هوای خانهام هر روز
رنگ بهار و آسمان دارد
با تو امام چارمم! عمریست
هر شهر یک رنگینکمان دارد
با من بمان تا روشناییها
با من بمان تا آخر دنیا
حال دلم را خوب کن آقا
مثل صحیفه، مثل عاشورا
بدیهههای بیاختیار