لالایی اصغرم، مادر بی‌قرارم
جونم رو لب اومدکمتر گریه کن که
من چاره ندارم

چقدر بی‌خبر و بی‌هوا زدی نامرد

میریزه رو صورتت رو صورتت
اشک چشام لای لای
میخونم با هر نفس با هر نفس

وقتی آسمون به رنگ خون شد
اربابم تو کربلا حیرون شد

عمه نگاه کن جنجاله گودال

به دلت بگو میریم کربلا

قَدم میزنه

 یل قَتال العَرب

غم، اگه غم تو باشه می‌خرمش
دل بخواد کربلا باشه می‌برمش

منو رها نکنیا بین بلایا اباعبدالله
دلداده علمتم تا ته دنیا اباعبدالله

فراموش میشم مثل شمعی که ذره ذره خاموش میشم از یاد میرم

بار پرچم کربلا بعد از عقیله
روی شونه حضرت ام البنینه

قبول شد توبه من
شنیدم اسمتو گریه کردم

اباالفضل تقدم

اومدم اقرار کنم اصلا
نمیشه انکار کنم اصلا

بدون عشق حسین

به دلم گفتم این و

پر پرواز منه پر علم ها
قَسَمت بالاترینه تو قسم ها

 #م

حمدحسین‌حدادیان

 #ا