💠 با گروه نجات حرف میزدم اما صدامو نمی شنیدن💠 #قسمت_ششم *________ @mosaferneEshgh

❕ انا جان از مامان خواست جواب مثبت بده اما قبلش بیاد باهاش حرف دارم ، و اینجوری شد که با سفارشات جدی و نیمه جدی انا جان شهریار جواب مثبت گرفت و رفت که با عمه اینا هماهنگ کنه برای حرفهای اصلی ، مامان دعا میکرد که اینبار درست تصمیم گرفته باشبم ، عمه زنگ زد برای پنجشنبه قرار گذاشت و گفت مهمونم دعوت کتیم ، مامان تعریف میکرد به هر کی زنگ زدم دعوتشون کنم همه خوشحال شدن و پرسیدن اقا جون میاد که مامان گفته بود هنوز خبر نداده تاکید میکردن که حتما بهش بگید و اینجوری شد که مامان خواست به افا جون بگیم اما عمه اجازه نداد گفت من از خبر این پدر گذشتم راستش منم با عمه موافق بودم از اقاجون و نفرینهاش میترسیدم اما باز سپردم به خودشون و دخالتی نکردم ، سه شنبه بود که عمه زنگ زد اجازه گرفت منو شهریار با هم صحبت کنیم و مامان قبول کرد، خیلی برام سخت بود اما باید میرفتم ، شهریار اومد دنبالم سوار ماشین که شدم یه حالی بودم هم خجالت هم میترسیدم ما رو بگیرن تو خیابون ( بیچاره دهه ۶۰ تیها امنیت نداشتیم تو شهر ) شهریار شروع کرد به حرف زدن که من تمام سعیم رو برای خوشبختیت میکنم اما ااااا جوری اما رو کشید ، که ناخوداگاه پرسیدم اما چی ؟ که با یه حالت خجالت و جوری که معلوم بود نمیخواد ناراحتم کنه گفت اما هیچ وقت دوست ندارم چشمت به چشم مازیار بیوفته یا باهاش هم کلام بشی حتی من خونه رو میدم اجاره و‌یه جای دیگه خونه میگرم که مجبور نباشیم تو یه ساختمون چشم تو چشم بشیم ، حله ؟ من که از مازیار دل خون داشتم گفتم والا خودمم دلم نمیخواد ببینمش ، سریع کفت حتی هم کلامم نشو ، مثلا اون روز زنگ زدی مغازه با من کار داشتی مازیار که جواب داد باید قطع میکردی ، اما باهاش حرف زدی من اینو میخوام که حتی تلفنی هم باهاش هم صحبت نشی ، قول میدی؟ از حساس بودتش خوشم اومد گفتم قول ، و تنها چیزی بود که شهریار از من خواست حذف کامل مازیار و ساناز از زندگیمون پرسیدم پس تو چی که‌گفت من داداشم رو مغازه میبینم کافیه ، پنجشنبه از صبح مامان و عمه مشغول پخت و پز بودن که شب مهمونها میان کاری نباشه اما شب هر چه صبر کردیم هیچ کس نیومد ، و عمه با ناراحتی گفت به خاطر اقاجون‌ همه از ما بریدن عیب نداره ، رفتن سر حرف زدنو قول و قرار ، عمه انگشتر دستم کرد ، کادوهام رو خالهام باز کردن و کلی خوش گذشت ، خوشحال بودم از این انتخاب و از رفتار و مهربونی شهریار ...

دعای #فرج مولا «الهی عظم البلاء» با صدای #فرهمند بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد🍃 قرار ما هر شب حوالی ساعت ۲۱ التماس دعا🌹 *________ @mosaferneEshgh

🌸🍃 🌺شهید شاهرخ ضرغام (38) 🌺 . دریاقلی 1 امروز اينجا كربلاست (راوی : قاسم صادقی) .صبح روز نهم آبان بود. چند روزی بيشتر از تشکيل گروه نمی گذشت. بچه ها جلوی مقرايستاده بودند. هنوز به سنگرهای خود نرفته بوديم که پيرمردی سوار بر دوچرخه و با عجله به سوی ما آمد. وقتی رسيد فوراً سيد مجتبی را صدا زد. يکی از بچه های آبادان گفت: اين آقا اسمش درياقلی سورانی اما غلام اوراقچی صداش می کنن، از بچه های آبادان و کارش اوراق فروشيه، کسی را هم نداره محل کارش هم نزديک قبرستان و جنوب ذوالفقاريه است. سيد جلو رفت و با لبخند گفت: چی شده پيرمرد؟ غلام که رنگش پريده بود بريده بريده و با ترس گفت: آقا سيد، عراقيا اومدن. الان من لب ساحل بهمنشير بودم. کلی سرباز که لهجه عربی اونها با ما فرق داره دارن سمت ذوالفقاری ميان. اونها رو بهمنشير پل زدن و جاده خسروآباد رو گرفتند! آقا سيد تو رو خدا يه كاری بكن! اين خبر يعنی محاصره کامل آبادان. همه ساکت شده بوديم. بيسيم چی مقر همان لحظه آمد و سيد مجتبی را صدا زد. سرهنگ شکرريز از فرماندهی ارتش پشت خط بود. ايشان هم خبرهای جديد را تائيد کرد. بعد هم گفت هر طور می توانيد خودتان را نجات دهيد. سيد همه بچه ها را جمع کرد. با صلابت خاصی شروع به صحبت كرد و گفت: ما امروز تو محاصره کامل هستيم. نه راه پس داريم، نه راه پيش، بايد بجنگيم و دشمن رو بيرون کنيم. عراقيها ديشب با عبور از شمال آبادان و عبور از کارخانه شير و شرکت گاز رسيدند به بهمنشير، بعد هم روی رودخانه پل زدند و به اينطرف آمدند. الان هم از سمت بهشت رضا دارن به اينطرف ميان. امروز اينجا كربلاست، بايد عاشورائی بجنگيم، خدا هم ما رو ياری خواهد کرد. من خودم جلوتر از بقيه حرکت می کنم. صحبتهای سيد آنچنان روحيه ای به بچه ها داد که همه با تمام قوا به سمت جاده خسروآباد راه افتاديم. حاج آقا جمی امام جمعه آبادان و نيروهای سپاه از سمت راست ما حرکت کردند. يک گروهان از تکاوران نيروی دريایی هم از سمت چپ. با ورود به نخلستانهای ذوالفقاری درگيری ها آغاز شد. يکی از بچه ها به نام علی سياه با توپ ۱۰۶ خودش را به نزديک ساحل رساند. علی خيلی دقيق سنگرهای عراقی ها را هدف می گرفت.

⚠️👇