☀️ #حــدیث_روز ✅ امام باقر علیه السلام: دعا مقدرات الهی را دگرگون می‌کند اگر چه محکم و قطعی شده باشد. اصول کافی/ج۲/ص۴۷۰ ╔════••⚬🌺⚬••════╗ @mosquesahebzaman ╚════••⚬🇮🇷⚬••════╝

🏴🌙🏴 پرسیدم: از هلال ماه، چرا قامتت خم است؟ آهی کشید و گفت: که ماه محرم است. گفتم: که چیست محرم؟ با ناله گفت: ماه عزای اشرف اولاد آدم است. 🖤 ماه محرم، ماه پیروزی خون بر شمشیر و ایام سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران با وفای ایشان تسلیت باد. #محرم

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 نیمه ی پنهان ماه سومین جلسه پاسخ به شبهات باحضور دکتر اژه ای پنجشنبه های هر هفته مکان: خانه اصفهان، میدان گلها موکب یوسف زهرا(س) 🆔@mokeb_yousef_Zahra

روضه اول محرم: سَلَامُ اللَّهِ وَ سَلَامُ مَلَائِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِهِ الْمُرْسَلِینَ وَ أَئِمَّتِهِ الْمُنْتَجَبِینَ عَلَیْکَ یَا مُسْلِمَ بْنَ عَقِیلِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ أَشْهَدُ أَنَّکَ وَفَیْتَ  بِعَهْدِ اللَّهِ  وَ أَنَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً نقل می کنند : مسلم مانند شیر بوده وچنان نیرویی داشت که دست مردی را می گرفت و او را به پشت بام پرت می کرد. تا اینکه بکر ابن حمران ملعون ضربتی بر روی مسلم زد ولب بالا و دندان او را افکند اما باز ،مسلم به هر طرف رو می کرد کسی در برابرش نمی ایستاد. وقتی دیدند حریف مسلم نمی شوند رفتن بالای بامها سنگ و چوب بر او می زدند. نی ها را آتش می زدند و بر سر مسلم می ریختند. باسنگ، سر راه و لب بام نشستند آن سر که پر از عشق تو می بود شکستند خفاش صفت، نیمه شب از جای پریدند آن لب که ثنا گوی تو می بود دریدند ننموده حیا طایفه سنگ دل از تو من در عوض مردم کوفه خجل از تو تقدیر من این است و ندارم گله ای دوست اما تو میاور پی خود قافله ای دوست مسلم نبودی ببینی اون روزی که قافله به کوفه نزدیک شده بود، ابن زیاد امرکرد سرهاى شهدا را پیش روى اهل بیت سر نیزه ها نصب کنند و از جلو حمل دهند و به اتّفاق اهل بیت علیهم السلام به شهر در آورند و در کوچه و بازار بگردانند. (سرهای مطهر شهدارا قبل از اسرا به کوفه برده بودند) چون بى کسانِ آل نبى در به در شدند در شهر کوفه ناله کنان نوحه گر شدند سرهاى سروران همه بر نیزه و سنان در پیش روى اهلِ حرم جلوه گر شدند

🔳 امام رضا علیه السلام فرمودند: ◼️ هر گاه ماه محرم فرا می رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرم می گذشت، روز دهم محرم که می شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود . 📚 امالی صدوق، ص ۱۱۱