🍂 🔻  بابا نظر _ ۵۵ شهید محمدحسن نظر نژاد تدوین: مصطفی رحیمی                                 •┈••✾❀○❀✾••┈• ▪︎فصل هفتم 🔘 چهار پنج روز بیشتر در مشهد نبودیم که فرمان دادند سریع برگردید. باز دوباره با یک هواپیمای سی ۱۳۰ به دزفول برگشتیم. از دزفول مستقیم به سایت چهار و پنج رفتیم. آقای غزالی که آن زمان فرمانده سپاه خراسان شده بودند به منطقه آمد و تغییراتی در فرماندهی لشکر و نیروهای تحت امر آن ایجاد کرد. 🔘 مرتضی قربانی را به عنوان فرمانده لشکر ۵ نصر منصوب کردند. کادر تیپ امام جواد(ع) هم به کلی تغییر کرد. شاملو و مهدیان پور را به مشهد فرستادند. غلامرضا احمدی به عنوان فرمانده تیپ شهید برونسی جانشین اول و شوشتری جانشین دوم شده بودند. تیپ امام صادق(ع) را هم که ما تحویل گرفتیم. مرتضی قربانی برای کل کادر لشکر سخنرانی کرد. او گفت که این بلوزی که تن من است به خون شهدا آغشته شده است. ابوالفضل رفیعی از این جمله خیلی ناراحت شد. برخاست و گفت: روی بلوز ما، ماست که نمالیده اند. 🔘 قربانی توضیح داد که منظور او بی قدر کردن حضور نیروهای خراسان در جنگ نبوده و گفت: می‌خواستم حضور خودم را به بچه های لشکر بگویم! در ثانی ما دست همکاری به سمت برادران خراسان دراز می‌کنیم. 🔘 فصل هفتم دستور شناسایی عملیات والفجر یک صادر شد. من با سید مجید مصباحی که در واحد عملیات تیپ ۲۱ امام رضا(ع) بود، رفتیم و منطقه را تا محل رودخانه بازدید کردیم. نیروهای اطلاعات تیپهای امام صادق (ع) امام جواد (ع) و امام رضا(ع) به آنجا رفتند. از پل یازینب و پیچ انگیزه به سمت ارتفاعات مجاور در شرق شهر زبیدات، کل منطقه ای بود که ما زیر نظر گرفتیم. طرح به این صورت بود که از سمت چپ زبیدات اول لشکر ۳۱ عاشورا وارد عمل می شد، سپس لشکر ۵ نصر حرکت می‌کرد. لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) بعد از آنها می‌رفت. لشکرهای دیگر نیز به تدریج می‌رفتند تا به ارتفاعات حمرین می‌رسیدند. 🔘 شناسایی ها که آغاز شد ما در ابوغریب، قرارگاه تیپ ۲۱ امام رضا(ع) را زدیم. فاصله چادرها از هم حدود پنجاه قدم بود. بهار سال ١٣٦٢ منطقه بسیار سرسبز و زیبا بود. گردانهای ما از روستایی که اسمش را شهید آهنی گذاشتیم، گسترش پیدا کردند و تا ارتفاعات ابوغریب می‌رسیدند. در آنجا نیز دو گردان از ارتش با گردانهای ما ادغام شدند. در اغلب موقعیت‌ها وقتی با نیروهای ارتشی ادغام می‌شدیم یکی از بچه های سپاه فرمانده بود. 🔘 حاج رمضانعلی عامل که از جمله نیروهای شناخته شده بود، در قرارگاه نزد ما بود البته کار ستادی را دوست نداشت. بیشتر مایل بود در کارهای عملیاتی شرکت کند. به اتفاق او سوار موتور شدیم و رفتیم تا منطقه را دور بزنیم. نقاط خوبی را برای استقرار و حرکت تیپ امام صادق(ع) پیدا کردیم. محل استقرار گردانها مشخص شد. برای هماهنگ کردن با تیپ ۲۳ ذوالفقار ارتش به مقر آنها رفتیم. ناهار را آنجا بودیم. بحثی در افتاد که به نتیجه هم نرسید! قرار شد که مسؤولین تیپ‌ها و لشکرهای دیگر نیز بیایند تا بلکه بحث به نتیجه برسد. قرار بــر این شد فرماندهی هر دو تیپ به عهده آقای قاآنی باشد. طبق معمول دو افسر ارتش نیز به عنوان معاونین او در رأس تیپ‌ها معین شدند. علی موحدی چاله ای کنده بود تا خمره آبی را در آن بگذارد. می گفت که خمره را پیدا کرده است. همیشه هم آن را پر از آب می کرد. ظرفی گذاشته که بچه ها با آن از خمره آب برمی داشتند.        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #بابا_نظر #کانال_مشتاقان_شهادت @mostagansahadat 🍂

🍂 🔻  بابا نظر _ ۵۶ شهید محمدحسن نظر نژاد تدوین: مصطفی رحیمی                                 •┈••✾❀○❀✾••┈• ▪︎فصل هفتم 🔘 یک روز صبح از چادر که بیرون آمدم، عده ای از بچه ها را دیدم. یادم می آید که آصف مجیدی مهدی قرص زر ، حاج باقر قالیباف، قاآنی، رفیعی، هادی سعادتی، مصباح روان پور و خانی نشسته بودند. حدس زدم که برای من نقشه‌ای کشیده‌اند. قبل از آنکه به طرفشان بروم، پاچه های شلوارم را بالا زدم و پیراهنم را درآوردم. ابوالفضل رفیعی پرسید: چرا لخت شدی؟ گفتم: فکر کرده اید که نفهمیدم شما امروز می‌خواهید مرا بزنید؟! یک دفعه دیدم ابوالفضل رفیعی به مهدی قرص زر اشاره کرد. بعد به آصف مجیدی و روان پور گفت: بگیریدش. آنها هم حمله کردند. روان پور جرأت نمی‌کرد جلو بیاید. آن دو تای دیگر آمدند. هر دو نفرشان را بلند کردم و به زمین زدم. پایم را روی سینه شان گذاشتم که فرار نکنند. دستم را دراز کردم تا قرص زر را بگیرم اما نتوانستم. هادی سعادتی هم مرتب عکس می گرفت. حاج باقر قالیباف گفت: من قصد داشتم با حاجی نظر نژاد کشتی بگیرم ولی حالا به هیچ وجه کشتی نمی‌گیرم. 🔘 برای شناسایی نهایی کار آماده شدیم. به اتفاق ابوالفضل رفیعی حاجی عامل، مهدی قرص زر و آصف مجیدی سوار جیپ شدیم و به سمت پیچ انگیزه حرکت کردیم. فکر کنم روز پانزدهم فروردین بود که منطقه رفتیم. یادم می‌آید یکی از این خودکارهای ساعت دار داشتم. یادگار یکی از بچه ها بود. خیلی به آن علاقه داشتم. از شناسایی که برگشتیم هادی سعادتی پشت فرمان بود و من جلو نشسته بودم. ابوالفضل رفیعی، آصف مجیدی و عامل هم عقب نشسته بودند. آنها از پشت صندلی پاهایشان را فشار می‌دادند. آن وسط گیر کرده بودم و آنها از مشت و لگد دریغ نمی کردند. هر چه زار می‌زدم که این کار را نکنید، به خرج آنها نمی‌رفت. از رودخانه رد شده بودیم. به سعادتی گفتم ماشین را نگه دارد. او هم نگه داشت. ابوالفضل رفیعی گفت: من‌اصلاً کاری نداشتم. گفتم: آتش زیر سر توست. 🔘 بلوزم را درآوردم و تاب دادم مثل طناب و آنقدر آنها را زدم که آصف مجیدی افتاد. بقیه هم فرار کردند. یک موقع متوجه شدم که خودکار ساعتی نیست. خیلی عصبانی شدم. ابوالفضل گفت: بچه ها کی خودکار را برداشته است؟ خودکار را بدهید که این نظرنژاد خیلی ناراحت می‌شود. به این خودکار خیلی علاقه دارد. عامل به داخل ماشین اشاره کرد و گفت: خودکار حاج آقا اینجا افتاده. دوباره راه افتادیم. یک مقدار از راه را که رفتیم کمپوت های گیلاس را باز کردند. عامل گفت: من گیلاس نمی خورم. فقط آب کمپوت را می خورم. 🔘 بالاخره شب عملیات فرا رسید. قرار بر این شد که شب اول لشکرهای ۳۱ و ۲۷ عمل کنند و شب دوم لشکر ٥ وارد عمل بشود. ما دو گردان را به قرارگاه تاکتیکی منتقل کردیم و شب بعد برگشتیم. همراه عامل و مجیدی وسایل را داخل ماشین گذاشتیم و به سمت خط حرکت کردیم. یک دفعه فکر کردم مثل این که ماشین روی زمین نیست! عامل پشت فرمان بود. نرسیده به پل گفتم ترمز بزن. گفت: من خیلی وقت است ترمز زده ام ولی ترمز نمی گیرد! ماشین از پل سقوط کرد و چپ شد. من و آصف مجیدی روی عامل افتادیم. آصف پایش را گذاشت روی شانه من و از دریچه سمت من بیرون رفت. رمضان علی عامل ضعیف بود. جثه ریز و کوچکی داشت. گفت: حاج آقا نظر نژاد این ماشین چپ شد، من طوری نشدم. ولی تو مرا کشتی! همگی سالم بیرون آمدیم. بچه های دژبانی روی پل می گفتند: مــا دیدیم شما از آن طرف با چراغ خاموش می‌رفتید. گفتیم الان است که از روی پل بیفتند و افتادید. هفت هشت نفری ماشین را از گودال بیرون کشیدیم و دوباره سوار شدیم. این بار آصف مجیدی پشت فرمان نشست و بالاخره قرارگاه را پیدا کردیم و سمت خط راه افتادیم.        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #بابا_نظر #کانال_مشتاقان_شهادت @mostagansahadat 🍂

🍂 🔻  بابا نظر _ ۵۷ شهید محمدحسن نظر نژاد تدوین: مصطفی رحیمی                                 •┈••✾❀○❀✾••┈• ▪︎فصل هفتم 🔘 بچه ها همه آماده بودند. ابوالفضل رفیعی برای فردا برنامه ریزی می‌کرد. او تعیین می‌کرد که هنگام عملیات چه کسانی باید جلو بروند. دیدم برای همه نقش در نظر گرفته الا برای من! کسی عادت نداشت که در قرارگاه بماند. همه عشق و علاقه جنگیدن داشتند. برای رسیدن به شهادت رقابت بود. حالا این چه رمزی بود نمی‌دانم. لشکر دستور داد ابوالفضل رفیعی در قرارگاه بماند. به ناچار من، هادی سعادتی و عامل را برای جلو بردن گردانها فرستادند. من هم دلم حسابی خنک شد. هنوز عملیات آغاز نشده بود ابوالفضل رفیعی به وسیله تلفن صحرایی با مرتضی قربانی صحبت می‌کرد. او می گفت: من که زن نیستم چادر سر کنم و در قرارگاه بمانم. مرتضی قربانی می‌گفت من که این جا مانده ام، زنم؟ من هم دوست‌ندارم اینجا باشم. من هم میخواهم الان آنجا بیایم. رفیعی می‌گفت خب پاشو بیا چرا نمی آیی؟ 🔘 مرتضی قربانی می‌گفت خب اینجا باید قرارگاه لشکر را کنترل کنم. هر کاری کرد نتوانست ابوالفضل را قانع بکند. برنامه ریختند که ما بمانيم. وقتی متوجه شدم گفتم این امکان ندارد. من که فرمانده تیپ نیستم. نفر سوم تیپ هستم. جنجالی بود. ابوالفضل رفیعی را قانع کردیم که در قرارگاه بماند. عاقبت او به گریه افتاد. در آن آخرین لحظه گفت: شما سه نفر هستید و من یک نفر. من زورم به شما نمی‌رسد. بعد دستش را بلند کرد به سمت آسمان و گفت خدایا تو شاهد باش که بالاجبار من را نگه می‌دارند، من حاضر نیستم بچه های بسیج جلو باشند و به شهادت برسند و ابوالفضل رفیعی توی سنگر سرپوشیده محفوظ بماند. 🔘 قرار شد اول صبح برویم و منطقه را ببینیم. بعد هم گردانها را گفتم هادی سعادتی و سیدحسین موسوی - مسؤول اطلاعات- با یک موتور بروند. عامل و آصف مجیدی هم با یک موتور دیگر حرکت کنند و من و ملک نژاد و و دودمان با همان جیپ حرکت کنیم. على موحدی با ابوالفضل رفیعی در قرارگاه ماندند. ساعت یک ربع به ده شب عملیات با رمز یا فاطمه زهرا (س) آغاز شد. در مرحله اول لشکرها خط دفاعی دشمن را شکستند. قرار بود ما در مرحله دوم عمل کنیم. لشکرهای ۲۷ و ۳۱ جلوتر از تیپ ۲۱ عمل می‌کردند. چون ما با ارتش ادغام بودیم هر تیپ‌مان دارای پانزده گردان بود. آنچه از بیسیم شنیده می‌شد خبر از پیشروی نیروها داشت. 🔘 اول‌صبح نماز را خواندیم و حرکت کردیم. ما چون پشت سر لشکر ۲۷ عمل می‌کردیم از پیچ انگیزه بالا آمدیم. دیدم چراغی فرمانده لشکر ۲۷ داخل یک کانال ایستاده و مرتب با نیروهایش صحبت می‌کند. همدیگر را می‌شناختیم. ایشان گفت اگر میتوانی یک گروهان به ما کمک کنید. نیروهای ما دور دست هستند و نمی‌رسند. ارتفاع ۱۱۲ باید به دست ما بیفتد. من برگشتم و یک گروهان از گردان مصطفی قوی آوردم. کنار کانال گروهان را به چراغی واگذار کردم. بعد خودمان حرکت کردیم به سمت خط دومی که نیروها بودند. نرسیده به کانال دوم متوجه شدم که از سمت ارتفاعات ۱۱۲ یکی پیام پی ام پی به سمت جیپ ما شلیک می کند. اول فکر کردم که با کالیبرش زد. بعد دیدم نه، این شیئِ قرمزی که می آید خیلی کند حرکت می‌کند. فهمیدم موشک مالیوتکا است. چون موشک مالیوتکا حدود پانزده ثانیه طول می کشد تا به مقصد برسد. با تمام قدرت، طوری پیچیدم که ماشین را چپ کنم. حساب کردم که اگر جیپ را چپ کنم ما به بیرون پرت می‌شویم و موشک هم به جیب نمی خورد. جیپ روی جاده شنی تک چرخ زد و حدود پنج ثانیه روی چرخهای یک طرف حرکت کرد چپ هم نشد. موشک از سر جیپ رد شد و دیفرانسیل ماشین را گرفت. جیب به سمت آسمان پرت شد و من معلق زنان روی زمین افتادم. 🔘 اول که خوردم زمین زود بلند شدم و ایستادم. یک نگاهی کردم دیدم که تکه های بدن آقای دودمان روی زمین افتاد! آقای قرص زر هم رانش کنده شد و یک طرف افتاد. باقی بدن او طرف دیگر افتاده بود. ملک نژاد کنار من افتاده بود و مرتب یا حسین یا حسین(ع) می گفت. خیلی آرام پا کشیدم که بالای سر ملک نژاد بروم اما به زمین افتادم. می‌خواستم بلند شوم دیدم پاهایم تکان نمی خورند. دستم را زیر پا انداختم اما دیدم به طرفی افتاد! متوجه شدم که پاهایم طوری شده اند. ستون فقراتم به شدت درد می‌کرد به قدری که نفسم به سختی بالا می آمد. دستم را روی قلبم گذاشتم و ماساژ دادم. تنفسم کمی بهتر شد. خودم را چرخاندم خواستم پاهایم را جمع کنم، دیدم جمع نمی شود و دیگر هیچ اراده ای روی آنها ندارم. خواستم دستم را به آقای ملک نژاد برسانم، به محض این که دستهای من به دست ایشان رسید، او لبیک را گفته بود .. همین موقع دو تا از بچه های جهاد سازندگی تبریز با یک برانکارد رسیدند. گفتم اول آقای ملک نژاد را بردارید. ادامه دارد......        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #بابا_نظر #کانال_مشتاقان_شهادت @mostagansahadat

🍂 اعزام رزمندگان جهت عملیات بیت المقدس دزفول - ۱۳۶۱ ◍⃟🌹◍⃟🌹◍⃟🌹 ◍ همراه با استقبال از اتوبوس‌های نیروها یا صدام پیت حلبی.. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #کانال_مشتاقان_شهادت @mostagansahadat 🍂