🍂 پشت تپههای ماهور - ۳۰
خاطرات آزاده فتاح کریمی
مریم بیات تبار
✾࿐༅○◉○༅࿐✾
فصل پنجم
ده پانزده روزی به همان منوال گذشت. برنامه روزانه شان همان یک وعده غذا و یک ساعت هواخوری بود. در این مدت دور کل پادگان را حصار کشیدند. سیم خادارهای چند لایه حلقوی که سه متری عرضش بود و دومتر ارتفاع داشت. دور تک تک ساختمانها هم سیم خاردار رشته ای کشیدند تا از هم جدا شوند.
در کل، به چهار «قاطع» تقسیم کردند که هر قاطع سه تا «قاع» یا سلول داشت. من در قاطع یک قاع سه بودم. برای هر قاطع - که ٤٥٠ نفر میشدیم؛ کنار دست شویی ها ساختمانی با سیمان بلوکه کرده بودند، شبیه حمام. فرماندهی و بهداری و آشپزخانه همه قاطعها به فاصله کمی از هم در انتهای محوطه بودند. تعداد برجکها هم ده تایی اضافه شده بود. با پروژکتورهای بسیار قوی و نورانی نورشان در سه جهت می تابید و شبها محوطه را مثل روز روشن میکرد.
تعداد شپشهایی که بین موها و تنمان جولان میدادند، روز به روز بیشتر میشد. پوستمان قرمز میشد و به شدت میخارید. بیشتر روز با خودمان درگیر بودیم. پشت همدیگر را میخاریدیم و شپشهای سرمان را تمیز میکردیم. جای خارشها، زخم میشد و می سوخت.
یک بار پودر سفیدی آوردند برای از بین بردن شپشها. پودر کم بود. برای اینکه به همه برسد؛ آن را توی سطل آب ریختند و چند قطره ای روی لباس هایمان پاشیدند اما افاقه نکرد. پیراهن و شلوارمان پلاسیده شده و بوی گند میداد. گاهی از بوی عرق خودم حالم به هم میخورد.
خوابیدن روی زمین سیمانی و نمدار باعث شده بود استخوان هایم درد بگیرد. شب ها هم چیزی نداشتیم زیر سرمان بگذاریم. یکی دونفر از بچه ها پاره آجری گیر آورده بودند و موقع خوابیدن زیر سرشان میگذاشتند. تحمل آن شرایط واقعاً برای مان سخت بود. جان به لب شده بودیم. کم کم صدای اعتراض بچه ها بلند شد.
در آهنی سلول قیرویژی کرد و باز شد. دو گونی بزرگ جلوی در بود. با دیدن آنها تعجب کردیم فرامرز تندی از جایش بلند شد و جلوتر رفت. در مقابل توضیحات افسر عراقی، سری تکان داد و به تقلید از سربازها گفت: «نعم سیدی!»
گونیها را تحویل گرفت و کشان کشان آوردشان داخل. سه نفر از نوچه هایش فرز پریدند و کمکش کردند. عراقیها که رفتند، رو به ما کرد و گفت: برادرهای عزیز یک خبر خوب براتون دارم.
زیر پیراهن چرک و پاره اش را با نوک انگشتانش گرفت و گفت: الحمدا...
میخوایم از دست این لباسهای پاره پوره راحت بشیم.
موقع گفتن این حرف لبهایش مثل آدامس کش آمد و دندانهای زردش نمایان شد. یکی از وسط جمعیت بلند شد و گفت: «برای سلامتی رزمنده ها و عافیت خودمون صلوات!».
صلوات بلندی فرستادیم و زیر پیراهنهای پلاسیده را از تن مان در آوردیم. در آن هوای گرم کمتر کسی پیراهن نظامی تنش بود.
گونیها را باز کردند و نفری یک دست لباس بهمان دادند. آن هم چه لباسی! یک زیرپوش و یک شورت بلند شبیه شلوارک. جز همان دوتا، چیز دیگری توی گونی ها نبود.
خنده مان گرفته بود. یک جورهایی از هم خجالت میکشیدیم که آن شورت ها را بپوشیم چاره ای نبود. شلوارهای توی تنمان جای سالم نداشتند.
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
ادامه دارد
#پشت_تپههای_ماهور
#کانال_ضدصهیونیستی_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
🍂
🍂 به سینههای مُحبان
سلام باید داد ؛
که قلب سینه زنان
بارگاهِ معشوق است
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
🍂
حبیب بودن زمان و مکان ندارد!
حبیبِ روحالله شدن با حبیبِ ثارالله شدن
در امتداد یک مسیرند ...
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
یازده ساله ولی شوق بزرگان دارد
در دل کودک شیعه جگر مَردان است...
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
رفیق شفیق که میگن
همینها هستند.!
بامعرفت هایی که
رفیقِ نیمه راه نبودند...
#بچه_محل
#رفاقت_تا_بهشت
#شهید_علی_یزدانیان
#شهید_سیدعلی_کاظمی
#شهید_علیاصغر_حیدری
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
شهید «اسمعلی فرهنگیان» در یکی از روزهای سال ۱۳۴۰ در روستای لیلمانج شهرستان سنقر به دنیا آمد و پس از طی دوران کودکی و نوجوانی قبل از انقلاب در مبارزات و تظاهراتها برعلیه رژیم طاغوت حضوری فعال داشت و یک بار نیز در این راه مجروح شد و بارها توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت.
از عضویت در سپاه تا فرماندهی گردان تبوک
با آغاز جنگ تحمیلی و تجاوز رژیم ارتش بعث به خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران در حالی که مشغول گذراندن سال آخر دوران متوسطه بود در سال ۱۳۶۰ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد با توانمندی و نبوغ نظامی که داشت به سمت مسئول عملیات سپاه سنقر و سپس فرمانده گردان ۲۰۷ شهید بهشتی منصوب شد و از رشادتهایش حضور فعال در پاکسازی منطقه کیونان کردستان از لوث وجود گروههای ضد انقلاب بود تا اینکه در بهمن ماه سال ۱۳۶۲ همراه با گردان تحت امرش راهی جبهههای نبرد شد و به تیپ نبی اکرم (ص) مأمور شد و در آن یگان فرماندهی گردان تبوک را به عهده گرفت.
شهید فرهنگیان در مدت فرماندهی علاوه بر پاکسازی مناطقی مانند شیخ صالح دالاهو از وجود دموکرات و کومله در دفاع از وطن، شرکت در عملیاتهای والفجر پنج، عاشورا، میمک، قادر گزیل، والفجر ۹ و تک سومار، کربلای چهار و پنج از جمله حماسهسازی ها و دلاوریها و شجاعتهای بی مانند این شهید والامقام است. شهید فرهنگیان زندگی در کنار بسیجیان را دوست داشت و از جمله فرماندهان مهربان و با سعه صدر بود که بارها حتی با پیکر مجروح در خط مقدم جبههها دوشادوش بسیجیان به دفاع از میهن پرداخت. یکی از مهمترین اوصاف شهید خستگی ناپذیری بود او با واژههای خواب آسایش سازگاری نداشت و سرانجام در حالی که در دانشگاه دافوس مشغول تحصیل بود جهت شرکت در عملیات کربلای ۴ و ۵ مجدداً راهی جبهههای جنوب شد و در تاریخ ۲۴ دی ماه سال ۱۳۶۵ در عملیات پیروزمندانه کربلای ۵ به شهادت رسید.
شادی روحش صلوات
#کانال_ضدصهیونیستی_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
شهید منصور شمشیر گران در بهمن سال 1344در شهر اهواز دیده به جهان گشود.وی در طول تحصیل از نظر درسی اخلاقی نمونه بود ودر سال 57 وارد مقطع راهنمایی شد که در همان موقع در فعالیت های مذهبی وضد رژیم پهلوی شرکت می کرد ودر راهپیمایی ها حضور فعال داشت –پس از پیروزی انقلاب اسلامی وتهاجم وحشیانه رژیم بعثی به شهرمان منصور همراه خانواده اش به شیراز رفت وبعد دوباره به اهواز بازگشت وبه جبهه های حق علیه باطل اعزام گردید .از خصوصیات بارز این شهید بزرگوار تلاش واهتمام در انجام تکالیف شرعی بود وبه گفته دوستانش زمانی که در جبهه بود نماز شب می خواند وشب ها صدای ناله ونجوای او در حال راز ونیاز با معبودش به گوش می رسید. شهید منصور شمشیر گران پس از ماه ها در جبهه در جریان عملیات والفجر3 در غروب روز 6 مهرماه سال 1362 بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن در حالی که ذکر یا اباعبدلله الحسین بر لبانش بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
روحش شاد
🥀
🍂🥀🍂
🍃🍂🥀🍃🍂🥀
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
🍂
🔻 یادش بخیر
تدارکات و آقا حمید
┄═❁๑❁═┄
در ایامی که در چزابه بودیم، حواسمان به دو جانور خطرناک بود. یکی گرازهای وحشی منطقه که در جاهای مردابی و کثیف سکونت داشتند و دیگری هم مارهایی 🐍که در خشکی خیلی خطرناک می شدند.
آقا حمید هم که سنگرش کنار سنگر ما بود و انبوه ریخت و پاش های تدارکاتی و تغذیه و. .. که خود حکایت دیگری بود.
توصیه و دعوای همیشگی ما با ایشان، تمیز نگهداشتن اطراف سنگر بود و جلوگیری از جمع شدن جک و جونورهان مختلف. هرچند این کار با توجه به حجم کارها آسان نبود.
اون روز بعد از ناهار که طبق معمول غذا توزیع شد و دیگ غذا که هنوز مقداری خورشت قیمه در آن مانده بود در جلو راهرو داخل سنگر گذاشته شده بود تا مصرف شود.
حاج حمید هنوز درب سنگر مشغول کارها بود که با حمله یک فروند گراز 🐗 زبان نفهم مواجه شد و بیهوا به دنبالش افتاد. آقا حمید که بشدت هول شده بود به داخل سنگر فرار کرد و ناخواسته به درون دیگ باقیمانده خورشت افتاد و با فریاد او تازه متوجه او شدیم و بهطرفش دویدیم و گراز را فراری دادیم.
آن ماموریت با این سوژه ناب، حسابی سربهسر آقا حمید گذاشتیم و نفهمیدیم کی ماموریت تمام شد.😂
از سلسله خاطرات من و حمید 😂
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
🍂
صبح جمعه ...
چشم در راهیم ما ؛
یار با ما وعده دیدار دارد جمعهها
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#واجعلنا_من_انصاره_و_اعوانه
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
🌷سالروز شهادت شهید مدافع حرم «#محمدرضا_عسکری_فرد»
🌷شهید مدافع حرم #حمیدرضا_زمانی
🌷شهید مدافع حرم #محسن_جمالی
💐شادی ارواح طیبه شهدا صلوات
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat
*اللهم صل علی محمد"وآل محمدوعجل فرجهم...*:
تو منطقه خانطومان سجاد رو با تیر زدند...
وقتی بهش رسیدیم خون زیادی ازش رفته بود
به سختی گفت: کمکم کنید روی زانوهام بشینم...
بهش گفتم: برا چی؟! خون زیادی ازت رفته....
گفت: آخه ارباب اومده، می خوام بهش سلام بدم....
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبدِالله
#شهید_سجاد_عفتی🕊🌹
#اللهمعجللولیک_الفرج
🌹🍃🌹🍃
#کانال_مشتاقان_شهادت
@mostagansahadat