سمت راستی دمپایی بود که مادرم روی وسایلم خریده بود برای خانه ی بختم! از بی خیالی های من همان بیرون توی حیاط ماند و آفتاب خورد و این شکلی شد. سمتی چپی اما... همسرم گفته بود برای این سفر وسایل زیاد برندار. ساده بگیر. دمپایی اگر پایت باشد ،بهتر است. پاهایت تاول نمی زند. من هم از تجربه کردن بی خیال تیپ و خط و خال سفر کردن، بدم نمی آمد. قبول کردم و همان دمپایی را با خودم برداشتم. با همین دمپایی ها رفتم، خانه ی پدری اربعین رفته ها میدانند چقدر کفش ها موقع زیارت اضافه اند. کفشداری هایشان مثل حرم امام رضا نیست. خیلی کمتر و محدود تر است. اجازه هم نمی دهند کفش را توی یک نایلون دستت بگیری و با خودت ببری داخل. پس خیلی راحت همه یک گوشه حیاط کفش هایشان را در می آورند و می روند. انگار خانه پدرشان است... همه هم می دانند وقتی برگردند کلی کفش ریخته روی کفش هایشان یا اصلا کس دیگری آنها را پوشیده و رفته و این مسئله ایست که بدون گفت و گو حل شده و در کتاب قانون های نا نوشته ی سفر اربعین ثبت شده است! خلاصه که من هم دمپایی را یک گوشه در آوردم و رفتم زیارت. ایستادم رو به روی ضریح بابا علی و از سیر تا پیاز شادی ها و غصه ها را گفتم. ساعت را که نگاه انداختم نیم ساعتی از قرارم با همسرم گذشته بود. خداحافظی کردم و آمدم بیرون. وسط یک کوه کفش دنبال دمپایی های خودم میگشتم. سمت راستی را پیدا کردم اما سمت چپی نبود ،هر چه گشتم نبود... ادامه دارد... #روزمره #دلنوشته #امام_علی ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon

بلاگر های روزمره چه مذهبی و چه غیر مذهبی چه محتوای فاخر و چه محتوای مسخره‌... همه و همه با هدف های مشخصی، بخش های مشخصی از زندگی شون رو برای شما نمایش میدن. و شما ابدا تصویر کامل و واقعی از زندگی دیگران نمی بینی... #بلاگری #روزمره @motherboon