۱۵۶ نساء
🤍💛🧡💚💙💜❤️🤎🖤
✍ #تهمت به حضرت مريم، در آيه ى 27 سوره ى مريم نيز مطرح شده است.
نسبت #زنا به #حضرت_مريم، در واقع نسبت زنازادگى به #حضرت_عيسى و ناشايستگى او براى هدايت و رهبرى هم بود و همين تهمت، دليل كفرشان به عيسى عليه السلام بود.
#پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله به #على_عليه_السلام فرمود: تو مثل عيسى عليه السلام هستى. گروهى نسبت ناروا به مادر عيسى دادند. گروهى هم او را خدا پنداشتند.
شايد از آن جهت به تهمت، #بهتان گفته مى شود كه افراد پاكدامن، با شنيدن آن نسبت ها، بهتشان مى زند.
بهتان عظيم، عذاب عظيم دارد. در سوره ى نور، آيه 23 آمده است: آنان كه به زنان پاكدامن نسبت ناروا مى دهند، #عذاب_عظيم دارند.
🍀 بهتان، در رديف كفر قرار دارد. «بكفرهم و قولهم... بهتانا»
✅ در جامعه ى فاسد، گاهى به پاك ترين افراد، زشت ترين نسبت ها را مى دهند. «قولهم على مريم بهتانا»
•┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈•
🏷 کانال مهدی موعود👇
🆔🕋 @MowoodMahdi 🕋
۱۶ مائده
🔮🔮🔮🔮💎💎🔮🔮🔮🔮
✍هدايت داراى مراتبى است: يك مرحله، #هدايت_عمومى براى همه انسان هاست، خواه پيروى كنند يا نكنند ونوع ديگر مخصوص كسانى است كه هدايت عمومى را پذيرفته باشند. اين آيه نوع دوّم را بيان مى كند.
سلام، يكى از نام هاى خداست، «السّلام المؤمن المهيمن...» (44) و يكى از نام هاى بهشت هم «دارالسّلام» (45) است. پس راه هاى سلام، يعنى راه خدا و بهشت كه رسيدن به آن دو از «سُبل السلام» و صراط مستقيم مى گذرد.
«سُبل السّلام»، شامل راه هاى سلامت فرد و جامعه، خانواده و نسل، فكر، روح و ناموس و... مى شود.
مصداق روشن پيروان رضوان خدا در «مَن اتّبع رضوانه»، پويندگان خط « #غدير_خم »اند، چون آيه ى «رضيت لكم الاسلام ديناً» بعد از نصب #علىّ بن ابى طالب عليهما السلام به مقام جانشينى #پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله نازل شد.
💰 كسانى قابل هدايتند كه در پى تحصيل رضاى حقّ باشند، نه دنبال مقام و مال و هواى نفس و انتقام. «يهدى به اللّه مَن اتّبع رضوانه»
🛣 راه حقّ يكى و راه هاى باطل (شرك، كفر، نفاق و تفرقه و...) متعدّد است.
🛤 هدف، يكى است ولى راه هاى رسيدن به آن متعدّد است. «سبل السلام»
📖 بشر در سايه قرآن، به همزيستى و صفا در زندگى مى رسد. «سبل السلام»
📖 قرآن، داروى شفابخش همه ظلمات است.
•┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈•
🏷 کانال مهدی موعود👇
🆔🕋 @MowoodMahdi 🕋
۲۹ و ۳۰ مائده
🌎🌍🌏🌎🪐🌎🌏🌍🌎
📚داستان هابیل و قابیل👇
✍امام باقرعليه السلام به دنبال تلاوت آيه «فطوّعت له نفسه» فرمود: #ابليس به #قابيل گفت: قربانى تو قبول نشد و قربانى برادرت #هابيل قبول شد، اگر او زنده بماند در طول تاريخ نسل او بر نسل تو افتخار خواهند كرد كه قربانى پدر ما پذيرفته شد واز پدر شما پذيرفته نشده است، بنابراين بهتر آن است كه او را به قتل برسانى تا نسل تو ذلّت نكشد. (64)
#امام_باقر_عليه_السلام فرمود: هر كه عمداً مؤمنى را بكشد، خداوند همه گناهان را به حساب قاتل ثبت مى كند و مقتول را از گناهان پاك مى كند. (65)
در حديثى از #پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله مى خوانيم كه محل حادثه، كوه قاسِيون در دمشق است. (66)
#امام_سجاد_عليه_السلام فرمودند: نحوه ى كشتن را ابليس به قابيل ياد داد. (67)
-----
64) كافى، ج 8، ص 113.
65) تفسير نورالثقلين.
66) تفاسير درّالمنثور.
67) تفسير نورالثقلين.
✅ گناهان مقتول، به قاتل منتقل مى شود. «تبوء باثمى»
🌸 در درگيرى ها مسئول خسارت آغازگر است. «اثمى واثمك»
🌺 برادركشى همان و دوزخى شدن همان. «فتكون من اصحاب النّار»
⚜ ايمان به معاد، جزو عقايد اوّليه انسان هاى روى زمين بوده است. «اصحاب النّار»
🔥 قاتل، هم به خود ظلم مى كند، هم به مقتول، هم به خانواده ى مقتول و هم به جامعه. «الظالمين»
🌹 هواى نفس مى تواند عواطف برادرى را نيز سركوب كند. «فطوّعت له نفسه قتل اخيه
🌹 جنگ حقّ و باطل، از آغاز تاريخ زندگى بشر بوده است. «فقتله»
🌾 مرگ انسان در زمين، با شهادت آغاز شد. «فقتله»
🍀 پيروى از هواى نفس، خسارت است. «فقتله فأصبح من الخاسرين»
🍁 قاتل، هم از درون گرفتار عذاب وجدان است و هم از بيرون مورد انتقاد مردم و هم گرفتار قصاص و عدل مى شود و كامى نمى گيرد. «فقتله فأصبح من الخاسرين»
۳۹ مائده
🍇🍇🍇🍋🍋🍇🍇🍇
✍در #اسلام، #مجازات در كنار ارشاد و تربيت و رحمت است. در آيه ى قبل، كيفر سارق بيان شد، اينجا دعوت به #توبه به درگاه خداى غفور و اصلاح بدى هاست كه سبب مى شود تا خداوند لطفش را به بنده باز گرداند.
اگر سارق پيش از دستگيرى توبه كند و مال را پس دهد، هم در دنيا بخشيده مى شود و هم در آخرت، (95) ولى پس از دستگيرشدن، حد اجرا مى شود ونقش توبه تنها براى #قيامت است.
در حديث آمده است: سارقى كه دستش قطع شده بود، از #پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله پرسيد: آيا براى من راه توبه باز است؟ فرمود: آرى! تو امروز (كه حدّ بر تو جارى شد،) مثل همان روزى كه از مادر متولّد شدى هستى. (96)
🌺 براى انسان خطاكار، هميشه راه بازگشت و اصلاح، باز است. «فمن تاب»
🍁 اگر انسان توبه كند، خداوند هم توبه او را مى پذيرد. «يتوب عليه»
🌹 سرقت، ظلم به خود و جامعه و تجاوز به امنيّت جامعه است. «بعد ظلمه»
۶۷ مائده
💎💎💎💎💡💡💎💎💎💎
✍اين آيه به دلايلى كه خواهد آمد مربوط به #جانشينى_حضرت_على عليه السلام و نصب او به #ولايت در #غدير_خم به هنگام برگشت #پيامبر_اكرم ص از سفر حج در سال #دهم_هجرى است. جالب اينكه اين آيه در ميان دو آيه اى قرار گرفته كه مربوط به اقامه كتاب آسمانى است و شايد اشاره به اين باشد كه ميان رهبر معصوم و اقامه ى كتاب آسمانى، پيوند محكمى برقرار است. آرى، امام است كه مى تواند كتاب آسمانى را به پا دارد و اين كتاب خداست كه مى تواند امام واقعى را معرّفى كند.
همه ى مفسّران شيعه به اتكاى روايات اهل بيت عليهم السلام و نيز بعضى از مفسّران #اهل_سنت به عنوان يكى از مصاديق، آيه را مربوط به نصب حضرت على ع در غدير خم به ولايت و امامت دانسته اند. (144) جالب آنكه صاحب تفسير المنار از مسند احمد و ترمذى و نسائى و ابن ماجه، حديثِ «مَن كنتُ مولاه فعلىّ مولاه» را با سند صحيح و موثّق بيان كرده است و سپس با دو جمله به خيال خود در آن تشكيك نموده است: اوّل اينكه مراد از ولايت، دوستى است. (غافل از آنكه دوستى نياز به بيعت گرفتن و تبريك گفتن و آن همه تشريفات در غدير خم نداشت) دوّم آنكه اگر حضرت على عليه السلام امام و رهبر بعد از رسول اكرم صلى الله عليه وآله بود، چرا فرياد نزد و ماجراى نصب خود را در غدير نگفت؟! (غافل از آنكه در سراسر #نهج_البلاغه و كلمات حضرت على عليه السلام ناله ها و فريادها مطرح است، ولى صاحب المنار گويا آن ناله ها و فريادها را نشنيده است. (145)
در تمام #قرآن تنها در اين آيه است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نسبت به كتمان پيام، تهديد شده كه اگر نگويى، تمام آنچه را كه در 23 سال #رسالت گفته اى هدر مى رود. پس بايد ديد چه پيام مهمى است كه اين گونه بيان مى شود؟
پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به حضرت على عليه السلام فرمود: اگر آنچه درباره ولايت تو است به مردم نرسانم تمام اعمال من محو مى شود. (146)
در اين آيه چند نكته است كه جهت گيرى محتوايى آن را روشن مى كند:
- سوره مائده، در اواخر عمر شريف پيامبر نازل شده است.
- در اين آيه، بجاى «يا أيّها النّبى»، تعبير «يا أيّها الرّسول» آمده است، كه نشانه ى يك رسالت مهم است.
- به جاى فرمان «أبلغ»، فرمان «بَلّغ» آمده كه نشانه ى ابلاغ قطعى ورسمى ومهم است.
- پيامبر نسبت به نرساندن يك پيام مهم تهديد شده كه اگر نگويد، همه ى زحماتش به هدر مى رود.
- رسول خداصلى الله عليه وآله از عواقب كارى هراس دارد كه خداوند او را دلدارى مى دهد كه ما تو را از شر مردم نگه مى داريم.
- پيامبر، از جان خود نمى ترسد. زيرا در روزگار تنهايى كه با بت ها مبارزه مى كرد و در جنگ ها كه با مشركين درگيرى نظامى داشت، از خطرها نمى ترسيد. (در حالى كه سنگباران مى شد، و يارانش شكنجه مى شدند، حالا در اواخر عمر و در ميان اين همه يار بترسد؟!)
- در آيه، پيامى است كه به لحاظ اهميّت، با همه پيام هاى دوران نبوّت و رسالت، برابر است كه اگر اين پيام به مردم نرسد، گويا همه ى پيام ها محو مى شود.
- محتواى پيام، بايد مسأله اى اساسى باشد، وگرنه در مسائل جزئى و فردى، اين همه تهديد و دلدارى لازم نيست.
- پيام آيه، مربوط به توحيد و نبوّت و معاد نيست، چون اين اصول، در روزهاى اوّل بعثت در مكّه بيان شده و نيازى به اين همه سفارش در اواخر عمر آن حضرت ندارد.
- پيام آيه، مربوط به نماز، روزه، حج، زكات، خمس وجهاد هم نيست، چون اينها در طول 23 سال دعوت پيامبر بيان شده و مردم نيز به آن عمل كرده اند و هراسى در كار نبوده است.
پس، محتواى اين پيام مهم كه در اواخر عمر شريف پيامبرصلى الله عليه وآله نازل شده چيست؟
روايات بسيارى از شيعه و سنّى، ما را از تحيّر نجات داده و راه را نشان مى دهد. روايات مى گويد: آيه مربوط به هجدهم ذيحجه سال دهم هجرى در سفر #حجة_الوداع پيامبر اسلام است، كه آن حضرت در بازگشت به سوى مدينه، در مكانى به نام «غدير خم» به امر الهى فرمان توقّف داد و همه در اين منطقه جمع شدند. مكانى كه هم آب و درخت داشت و در گرماى حجاز، كارساز بود و هم محلّ جداشدن كاروان هاى زائران مكّه بود و اهل يمن، عراق، شام، مدينه و حبشه از هم جدا مى شدند.
در آنجا، پيامبر خدا در ميان انبوه ياران، بر فراز منبرى از جهاز شتران قرار گرفت و خطبه اى طولانى خواند. ابتداى خطبه، توحيد، نبوّت و معاد بود كه تازگى نداشت. سخن تازه از آنجا بود كه پيامبر، خبر از رحلت خود داد و نظر مسلمانان را نسبت به خود جويا شد. همه نسبت به كرامت و عظمت و خدمت و رسالت او در حد اعلا اقرار كردند. وقتى مطمئن شد كه صدايش به همه ى مردم، در چهار طرف مى رسد، پيام مهم خود را نسبت به آينده بيان كرد. و فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» هر كه من مولاى اويم، اين علىّ مولاى اوست و بدين وسيله جانشينى حضرت على عليه السلام را براى پس از خود به صراحت اعلام داشت. امّا پس از وفاتش، وقتى حضرت👇
۱۱۷ مائده
🌾🌾🌾🌾🌸🍁🌾🌾🌾🌾
✍«توفّى» به معناى اخذ و گرفتن تمام و كمال است و #مرگ يكى از مصاديق آن است. خداوند حضرت عيسى عليه السلام را از ميان قومشان برداشته و تا زمان قيام امام زمان عليه السلام زنده نگه مى دارد و همراه آن حضرت ظهور خواهد كرد.
۱۱۸ مائده
✍به روايت #ابوذر، #پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله شبى تا صبح در ركوع و سجود اين آيه را تلاوت مى نمود. از آن حضرت سؤال كردم چگونه بود كه تا صبح اين آيه را تلاوت فرموديد. حضرت فرمود: از #خداوند طلب #شفاعت براى امّتم مى كردم و خداوند سرانجام آن را به من داد و امّتم در صورتى كه #شرك نورزند، به آن نائل خواهند شد. (226)
۱۱۹ و ۱۲۰ مائده
✍در اين آيه خداوند مى فرمايد: همه ى سخنان عيسى صحيح و راست است و امروز روزى است كه راستى راستگويان نجات بخش است.
- مؤمنان، اگر به خاطر صداقتشان، مشكلاتى را در دنيا تحمّل كنند، اين راستى و صداقت در آخرت براى آنان كارساز است.
- تنها صادقان نفع مى برند، نه مدّعيان، شعاردهندگان ورياكاران.
۴۴ انعام
🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂🌱🍂
✍«مبلسون» از «ابلاس»، به معناى حزن و اندوه همراه با يأس است. حالتى كه مجرمان، هنگام پاسخ نيافتن در دادگاه پيدا مى كنند. (331)
در دو آيه ى قبل فرمود: ما افرادى را گرفتار مى كنيم تا تضرّع كنند، در اين آيه مى فرمايد: برخى در لحظه هاى گرفتارى هم خدا را فراموش مى كنند. «نَسوا ما ذُكّروا...»
در #قرآن مى خوانيم: «و عسى اَن تحبّوا شياً وهو شرّ لكم» (332) ، چه بسا چيزى را دوست داريد، در حالى كه براى شما شرّ است و #حضرت_على عليه السلام مى فرمايد: (333) اگر ديدى خداوند نعمت هايش را بر تو مدام مى دهد، ولى تو #گناه مى كنى، پس به هوش باش، چه بسا اين لطفها عاقبت خوشى ندارد.
#دنيا وبهره هايش، هم مى تواند براى انسان #نعمت باشد، هم #نقمت. در آيه مورد بحث، دنيا نقمت به حساب آمده است. امّا ايمان وتقوى، بركات آسمان وزمين را براى اهلش به دنبال دارد، بنابراين #غفلت، درهاى خير را بر روى انسان مى بندد.
#پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: اگر مشاهده كردى كه دنيا به كام گنهكاران است خوشحال مباش، زيرا اين #استدراج الهى و به تدريج هلاكت كردن اوست.
۶۵ و ۶۶ انعام
🌾🍁🌾🍁🌾🍁🌾🍁🌾🍁
✍«لَبْس» به معناى آميختن، و «شِيَع» جمع «شيعه»، به معناى گروه است.
در آيه ى قبل، قدرت نجات بخش الهى مطرح شد، اينجا قدرت قهر و #عذاب او.
#امام_باقر عليه السلام فرمودند: مراد از #عذاب_آسمانى، دود و صيحه و مراد از #عذاب_زمينى، فرورفتن در آن و مراد از «يَلبِسَكم شِيَعا»، تفرقه در دين و بدگويى و كشتن يكديگر است. (367) شايد آن حضرت در مقام بيان بعضى از نمونه ها بوده اند نه تمام مصاديق، زيرا مثلا عذاب فوق شامل فشار طاغوت ها كه حاكم بر مردمند و عذاب تحت شامل قهرى بدنبال نافرمانى مردم از رهبر حقّ كه از مردم و در مردم و هم سطح آنان است نيز مى شود.
تعابير گوناگونى در #قرآن خطاب به #پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله، اين مضمون را بيان مى كند كه پيامبر مسئولِ #ابلاغ_دين خداست، نه اجبار مردم به ايمان آوردن.
- خداوند، هم #نجات_بخش است، هم #عذابگر، آنكه آگاهانه سراغ غير خدا مى رود، بايد منتظر عذاب باشد. «قل هوالقادر على أن يبعث ...»
- گاهى مردم، به وسيله ى مردم و با دست يكديگر عذاب و تنبيه مى شوند. «يذيق بعضكم بأس بعض»
- چون راه شما حقّ است، از تكذيب مردم نگران نباشيد. «و هو الحقّ»
- تو مسئول وظيفه هستى، ضامن نتيجه نيستى. «لستَ عليكم بوكيل»
۱۵۳ انعام
🔥🔥🔥🔥🚫🚫🔥🔥🔥🔥
#اهل_بیت علیه السلام: مصادیق بارز راه خدا
✍ #پیامبر_اكرم صلى الله عليه وآله براى توضيح اين آيه از روش نمايشى استفاده كرده، با دست مبارك خود خط مستقيمى بر زمين كشيدند و فرمودند: اين #راه_مستقيم است كه يكى بيش نيست. سپس خطوطى از راست و چپ آن خط ترسيم كرده و فرمودند: اينها راههايى است كه #شيطان به آن دعوت مى كند. (516)
در پايان سه آيه ى اخير، سه تعبير مختلف آمده است:
در پايان آيه 151 كه نهى از شرك و قتل و فحشا است. «لعلّكم تعقلون» آمده است، يعنى زشتى اين امور با اندكى تعقّل و فكر، براى همه روشن مى شود.
در آيه ى 152 كه به حفظ مال يتيم و رعايت قسط و عدل و وفاى به عهد فرمان مى دهد، تعبير «لعلّكم تذكّرون» آمده، يعنى خوبى عدالت را فطرت و نهاد هركس مى پذيرد، تنها بايد تذكّر داد.
در اين آيه نيز كه پيروى از دستورهاى خداست، «لعلّكم تتّقون» آمده، يعنى تقوا همان گام نهادن در راه اطاعت و فرمان الهى است.
آنگونه كه «نور» يكى است و «ظلمات» متعدّد، راه مستقيم يكى است و راه هاى انحرافى متعدّد. («صراط» مفرد آمده ولى «سُبل» جمع)
در روايات مى خوانيم كه مصداق عينى راه مستقيم، رسول خداصلى الله عليه وآله و امامان معصوم عليهم السلام از اهل بيت او هستند. (517)
-----
516) تفسير مراغى.
517) تفسير نورالثقلين.
- اساس همه اديان الهى، پيروى از راه خدا و دورى از راه ديگران است. «صراطى... فاتّبعوه و لا تتّبعوا السبل»
- عمل به احكام الهى، سبب وحدت است و به سراغ احكام غير الهى رفتن، مايه ى تفرقه مى باشد. «صراطى مستقيماً فاتّبعوه و لا تتّبعوا السبل فتفرّق بكم عن سبيله»
- شايد بتوان با توجّه به پايان سه آيه ى اخير، چنين نتيجه گرفت كه مراحل رشد و كمال انسان عبارت است از: تعقّل، «لعلّكم تعقلون»، تذكّر، «لعلّكم تذكّرون» و تقوا. «لعلّكم تتّقون»
۸۰ و ۸۱ اعراف
🍀🍀🍀🍀🌾🌾🍀🍀🍀🍀
✍ #حضرت_لوط، فاميل حضرت ابراهيم و تنها مردى بود كه به او ايمان آورد و با او هجرت كرد. «فآمن له لوط» (170) #حضرت_ابراهيم او را به منطقه اى كه در آن گناه و فحشا رواج داشت فرستاد. لذا بخش مهم كار حضرت لوط، مبارزه با فحشا و منكرات جنسى بود، كه بيشترين مشكل جامعه بود.
قوم حضرت لوط، با مهمانان خود عمل زشت لواط انجام را مى دادند تا مردم از مهمان شدن بترسند. به گفته ى #قرآن، حضرت لوط عليه السلام ازدواج با دختران خود را به آنان پيشنهاد كرد، امّا آنان نپذيرفتند.
#ازدواج، داراى خصوصيّات و آثارى است كه در لواط و زنا وجود ندارد، از جمله:
- مودّت و رحمت و اُنس.
- تشكيل نظام خانواده.
- فرزند و #بقاى_نسل.
- همخوانى با فطرت و انسانيّت.
متأسفانه امروزه نيز دنياى غرب، عمل زشت #همجنس_بازى را رسمى و در بعضى كشورها به آن جنبه ى قانونى داده است.
قوم لوط، علاوه بر لواط، اهل قمار، هرزه گويى، توهين، مزاحمت براى عابرين و كشف عورت در انظار عمومى بودند. (171)
#امام_صادق عليه السلام در فلسفه ى تحريم لواط فرمودند: لواط، علاقه ى خانوادگى ميان زن و شوهر را كم، نسل و فرزند را منقطع و آميزش جنسى طبيعى را از بين مى برد و فسادهاى بسيار زيادى را بدنبال دارد. (172)
در اسلام، كيفر همجنس بازى و لواط (چه فاعل چه مفعول)، اعدام است.
#پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: لعنت خدا بر مردانى كه خود را مانند زنان ساخته و در معرض مردان هوسباز قرار مى دهند. (173) امام صادق عليه السلام نيز فرمود: هنگام #همجنس_گرايى، عرش خدا به لرزه مى آيد و عامل اين كار در قيامت به صورت ناپاك محشور مى شود و مورد غضب خداوند قرار گرفته و جايگاهش دوزخ است. (174)
- همجنس بازى و لواط، از گناهان كبيره و عملى بسيار زشت است. «الفاحشة»
- ابداع كنندگان اعمال زشت، مرتكب گناهى بزرگتر و مستحقّ ملامتى بيشتر مى باشند. «ما سبقكم بها من احد من العالمين»
- كسى كه راه طبيعى و فطرى را كنار بگذارد، مسرف است. «مسرفون» #ارضاى_شهوت از غير راه طبيعى، اسراف است.
- لواط، تجاوز به حقوق زنان در جامعه است. «دون النساء بل انتم قوم مسرفون»
۵۴ مائده
📖 اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هر كس از شما كه از دين خود برگردد (به خدا ضررى نمى زند، چون) خداوند در آينده قومى را خواهد آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نيز خدا را دوست دارند. آنان نسبت به مؤمنان نرم و فروتن و در برابر كافران سرسخت و قاطعند، در راه خدا #جهاد مى كنند و از ملامت هيچ ملامت كننده اى نمى هراسند. اين فضل خداست كه به هر كه بخواهد (وشايسته ببيند) مى دهد و خداوند وسعت بخش بسيار داناست.
✍چون اين آيه نازل شد، #پيامبر_اكرم صلى الله عليه وآله دست به شانه #سلمان_فارسى زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيه اند. (115)
در روايات شيعه و سنّى آمده است كه #پيامبر_اسلام صلى الله عليه وآله در #جنگ_خيبر، پس از ناكامى فرماندهان در فتح قلعه هاى دشمن فرمود: به خدا سوگند فردا پرچم را به دست كسى مى دهم كه خدا و رسول او را دوست دارند، او هم، خدا و رسول را دوست دارد و پيروزى را به ارمغان مى آورد. آنگاه پرچم را به دست #على_عليه_السلام داد. (117)
-----
115) تفسير نورالثقلين.
116) تفسير فرات كوفى، ص 123.
117) احقاق الحقّ، ج 3، ص 200.