🕋 فلسفه تغيير قبله: در مورد فلسفه تغيير قبله، تحليل هاى متعدّدى صورت گرفته است؛ برخى گفته اند انتخاب اوّليّه بيت المقدّس به عنوان قبله، به منظور جلب افكار يهود و همراهى آنان بوده است و آنگاه كه مسلمانان خود قدرت و توانايى پيدا كردند، ديگر به اين كار نياز نبود. برخى نيز گفته اند: علاقه به مكّه و وطن موجب شد كه قبله تغيير يابد. ليكن اين تحليل ها موهوم و خلاف واقع هستند. آنچه قرآن در اين باره تصريح و تأكيد دارد اين است كه تغيير قبله، آزمايش الهى بود تا پيروان واقعى پيامبر شناخته شوند. زيرا آنها كه ايمان خالص ندارند، به محض تغيير يك فرمان، شروع به چون و چرا مى نمايند كه چرا اينگونه شد؟ اعمال ما طبق فرمان سابق چه مى شود؟ اگر فرمان قبلى درست بود، پس فرمان جديد چيست؟ اگر دستور جديد درست است، پس فرمان قبلى چه بوده است؟ خداوند نيز به كسانى كه در برابر فرامين او تسليم هستند، بشارت مى دهد كه اعمال گذشته ى شما ضايع نمى شود، زيرا مطابق دستور بوده است

🍀 هر روز و هر دم با #امام_زمان_عهد می بندم 📖 ثواب #تلاوت_دعای عهد را تقدیم به #مهدی_موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 🤲 #التماس_دعا 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫 🍀 #نذر_تلاوت_قرآن 🤲 #التماس_دعا 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 📖هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📻 #تلاوت_صوتی صفحه ۲۳ قرآن 💡 #نذر_تلاوت 🎙 با صدای #استاد_پرهیزگار •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال مهدی موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📜 تفسیر نکته و پیام های آیه های ۱۴۶ تا ۱۵۳ سوره بقره 🍀 آیه ۱۴۶ در قرآن چندين مرتبه اين واقعيّت بازگو شده است كه اهل كتاب، به خاطر بشارت تورات و انجيل به ظهور و بعثت پيامبر اسلام، در انتظار او بودند و ويژگى هاى پيامبر چنان به آنها توضيح داده شده بود كه همچون فرزندان خويش به او شناخت پيدا كرده بودند. ولى با اين همه، گروهى از آنان حقيقت را كتمان مى كردند. محمّد فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند، در برابر كفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند. پيوسته آنان را در حال ركوع و سجود مى بينى، آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى طلبند. نشانه ى آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است، اين توصيف آنها در تورات و انجيل است. قرآن براى شناخت دقيق اهل كتاب از پيامبر، آنرا به شناخت پدر از پسر تشبيه مى كند كه روشن ترين شناخت هاست. زيرا: از ابتداى تولّد و حتّى قبل از آن شكل مى گيرد. شناختِ چيزى است كه انتظار بهمراه دارد. شناختى است كه در آن شكّ راه ندارد. كتمان علم، بزرگترين گناه است. قرآن درباره ى كتمان كنندگان مى فرمايد: خداوند وتمام فرشتگان و انس وجنّ وهر با شعورى، براى هميشه آنان را لعنت ونفرين مى كنند. آرى، كتمان حقّ، همچون كتمان فرزند خويش است و چه ناجوانمردانه است كه پدرى به خاطر لذّت هاى دنيوى، كودك خود را منكر شود! ✅ پیام آیه - اگر روحيّه ى حقيقت طلبى نباشد، علم به تنهايى كافى نيست. يهود با آن شناخت عميق از رسول خدا، باز هم او را نپذيرفتند. - حتّى درباره ى دشمنان، انصاف را مراعات كنيم. ✅ پیام آیه ۱۴۷ - حقّ همان است كه از منبع علم بى نهايت او صادر شده باشد. «الحقّ من ربّك» - دستورها و فرامين الهى كه از طريق وحى و يا روايات ثابت شود، جاى مجادله و مناقشه ندارد. - رهبر بايد از قاطعيّت و يقين برخوردار باشد، به خصوص وقتى كه قانونى را تغيير داده و سنّتى را مى شكند.

🍀 آیه ۱۴۸ براى كلمه «وجهةٌ» دو معناست: قبله و طريقه. اگر اين كلمه را همانند اكثر مفسّران به معناى قبله بگيريم، معناى آيه همان است كه ترجمه كرده ايم. امّا اگر كلمه «وجهةٌ» را به معناى طريقه و شيوه بگيريم، معناى آيه اين است: براى هر انسان يا گروهى، راه و طريقى است كه به سوى همان راه كشيده مى شود و هر كس راهى را سپرى مى كند. بعضى مفسّران، مراد از «هو» در «هو مولّيها» را خدا دانسته اند كه در اين صورت معناى آيه چنين مى شود: هر كس قبله اى دارد كه خداوند آنرا تعيين كرده است. سبقت در كار خير، ارزش آن را افزايش مى دهد. در قرآن با واژه هاى «سارعوا»، «سابقوا» و «فاستبقوا» در مورد كار خير بكار رفته است. و در ستايش انبيا مى فرمايد: آنها در نيكى ها، شتاب و سرعت مى گيرند. در برخى روايات ذيل اين آيه آمده: در زمان ظهور امام زمان عليه السلام علاقمندان آن حضرت، از اطراف و اكناف جهان يكجا در حضور ايشان جمع خواهند شد. ✅ پیام آیه - هر امتّى قبله اى داشته ومسئله قبله، مخصوص مسلمانان نيست. - بحث هاى بيهوده را رها كنيد و توجّه و عنايت شما به انجام كارهاى خير باشد. - به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، بايد در كارهاى خير از ديگران سبقت گرفت. - روز قيامت، خداوند همه را يكجا جمع خواهد كرد و اين نمونه اى از مظهر قدرت الهى است. 🍀 آیه ۱۴۹ در آيات قبل، توجّه به مسجدالحرام، مربوط به شهر مدينه بود كه مسلمانان در آن سكونت داشتند، ولى اين آيه مى فرمايد: در مسافرت نيز به هنگام نماز رو به سوى مسجدالحرام نماييد.

🍀 آیه ۱۵۰ تكرار موضوع تغيير قبله در آيات متعدّد، نشانه ى اهميّت آن است. خداوند بعد از دستور روى نمودن به سوى مسجدالحرام، مى فرمايد: اين بدين خاطر است كه مردمان، بهانه اى بر عليه پيامبر صلى الله عليه وآله و مسلمانان نداشته باشند. چون اهل كتاب مى دانستند كه پيامبر اسلام به سوى دو قبله نماز مى خواند و اگر اين امر محقّق نمى شد، آنها ايراد مى گرفتند كه پيامبر شما فاقد اوصاف ذكر شده در كتاب هاى آسمانى پيشين است. و يا اينكه زخم زبان زده و مسلمانان را تحقير مى كردند كه شما دنباله رو يهود هستيد و قبله ى مستقلى نداريد. البتّه اين ايراد تنها از سوى يهود نبود، بلكه مشركان نيز مى گفتند: اگر محمّد ص به آئين ابراهيم توجّه دارد، پس چرا به خانه اى كه ابراهيم ساخته است، توجّه ندارد؟ البتّه منافقان آرام نگرفته و با تغيير قبله، خرده گيرى هاى خود را شروع كرده و مى گفتند: پيامبر، ثبات رأى ندارد. در هر حال خداوند با تأكيد و تكرار، مسلمانان را براى پذيرش موضوع و ثبات قدم آماده مى سازد و يادآور مى شود، آنان كه دنبال حجت و دليل باشند، بر شما خرده نخواهند گرفت، ولى افراد ظالم كه حقيقت را كتمان مى كنند، از بهانه جويى دست بر نخواهند داشت و شما نبايد به آنان اعتنا كنيد، و از آنان نترسيد و فقط از خداوند بترسيد. قبله، نشانه و مظهر توحيد است. قبله، آرم و نشانه ى مسلمانان است. در نهج البلاغه از كعبه به عنوان عَلَم يعنى پرچم ونشانه ى آشكار اسلام ياد شده است. بت پرستان و ستاره پرستان هنگام نيايش، به سوى بت و يا ستاره و ماه توجّه مى كردند، امّا اسلام توجّه به خانه خدا را به جاى آن قرار داد و روى كردن به سوى قبله را نشانه ى توجّه به خدا شمرده است. در روايات مى خوانيم: پيامبر ص معمولاً روبه قبله مى نشستند و سفارش كرده اند؛ بسوى قبله بخوابيد و بنشينيد و حتّى رو به قبله نشستن، عبادت شمرده شده است. قبله، جايگاه واحترام خاصّى دارد ودر بعضى اعمال، توجّه به آن واجب است. براى مثال: نمازهاى واجب بايد روبه قبله خوانده شود. ذبح حيوان ودفن ميّت، بايد به سوى قبله باشد. در مستراح رو به قبله يا پشت به قبله نشستن حرام است. علاوه بر آنچه ذكر شد، قبله عامل وحدت مسلمانان است. اگر از فراز كره ى زمين بر مسلمانان نظر كنيم، مى بينيم آنان هر روز پنج بار با نظم و ترتيب خاصّ، به سوى قبله توجّه مى كنند. كعبه، قرارگاه وآمادگاه حركت ها وانقلاب هاى الهى بوده است. از حضرت ابراهيم وحضرت محمّد گرفته تا امام حسين ع و در آينده حضرت مهدى ع، همگى از كنار كعبه حركت خود را شروع كرده و مى كنند. در عظمت كعبه همين بس كه مسلمانان به اهل قبله معروفند. خداوند مى فرمايد: تغيير قبله براى اين است كه در آينده نعمت خود را بر شما تمام كنم. يعنى استقلال شما و توجّه به كعبه، زمينه ى اتمام نعمت در آينده است. اين ماجرا در سال دو ه.ق در مدينه واقع شده است. در سال ۸ ه.ق نيز خداوند به مناسبت فتح مكّه مى فرمايد: اين پيروزى براى اين است كه خداوند در آينده نعمت خود را بر شما تمام كند. چنانكه ملاحظه مى كنيد در هر دو آيه «اتمام نعمت» به نشانه ى حدوث آن در آينده است، ولى در آيه 3 سوره ى مائده كه به هنگام بازگشت از حجةالوداع در سال دهم هجرى و بعد از معرفى رهبرى معصوم در غدير خم نازل مى شود، اينگونه مى فرمايد: «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى» امروز نعمت خود را بر شما تمام كردم. قابل توجّه و دقّت است كه خداوند، روى كردن مردم به قبله را قدم نخستين براى اتمام نعمت و فتح مكّه را قدم ديگر و تعيين و معرفى رهبر را آخرين قدم در اتمام نعمت بيان مى كند. لازم به يادآورى است كه در جريان تعيين قبله و همچنين تعيين رهبر، تذكّر مى دهد پيامبر اكرم ص فرمودند:اى على! مثال تو در ميان امّت، همانند مثال كعبه است كه خداوند آنرا به عنوان نشانه روشن و پرچم براى مردم قرار داده است، تا جهت خويش را گم نكنند. همچنين در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود ✅ پیام آیه - مسلمانان بايد از هر كارى كه بهانه به دست دشمن مى دهد پرهيز كنند. - نفى سلطه ى ديگران و رسيدن به استقلال، يك ارزش است. - تغيير قبله، عامل خنثى سازى ايرادهاى بى جا و بهانه تراشى هاى اهل كتاب و مشركان و منافقان مى باشد. - دشمنان خارجى، بزرگترين خطر براى مسلمانان نيستند، بى تقوايى خطر اصلى است. - تعيين قبله ى مخصوص براى مسلمانان، زمينه ى اتمام نعمت خدا بر آنهاست. - تعيين قبله و نماز خواندن به سوى مسجدالحرام، زمينه ى هدايت مؤمنان است. - هدايت، داراى مراحلى است. با آنكه مخاطب آيه مسلمانان هستند كه هدايت شده اند، پس منظور دست يابى به مراحل بالاترى از آن است.

🍀 آیه ۱۵۱ كلمه «تلاوت» از واژه «تِلو» به معناى پى درپى است و به خواندنى كه پى درپى، با نظم صحيح و مناسب وبرخوردار از نوعى قداست باشد، اطلاق مى شود. كلمه ى «تزكيه» به معناى رشد و نمو و پاك كردن است. تعليم كتاب، آموختن آيات و احكام آسمانى است و تعليم حكمت، دادن تفكّر و بينش صحيح است. بعثت پيامبر اسلام، نتيجه استجابت دعاى حضرت ابراهيم است كه از خداوند خواست: خدايا! در ميانشان پيامبرى مبعوث كن كه آيات ترا بر آنان بخواند. پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله نيز مى فرمود: «انا دعوة ابى ابراهيم» من همان استجابت دعاى پدرم ابراهيم هستم ✅ پیام آیه - رهبرى موفق است كه از خود مردم، در ميان مردم و هم زبان مردم باشد. - تزكيه بر تعليم مقدّم است. - آموزش دين، محور اصلى است و آموزش هاى ديگر، در مراحل بعد از آن است. - انسان براى شناخت بسيارى از حقايق، نيازمند وحى است.اگر انبيا نبودند، انسان براى آگاهى از امورى همچون آينده ى خود و جهان، راه به جايى نداشت.

🍀 آیه ۱۵۲ خداوند در برخى آيات مى فرمايد: «اذكروا نعمتى» نعمت هاى مرا ياد كنيد. ولى در اين آيه مى فرمايد: «اذكرونى» ياد خود من باشيد. و اين بخاطر درجات شناخت و معرفت مردم است. بگذريم كه ياد خداوند، زمينه ساز شكر است و لذا بر شكر مقدّم شده است. اين آيه، نشانگر نهايت لطف خداوند به بنده است. انسانى كه جهل، فقر، فنا و حقارت، از ويژگى هاى اوست، چقدر مورد لطف قرار گرفته كه خداوندِ عليم، غنى، باقى و عزيز به او مى گويد: مرا ياد كن تا ترا ياد كنم. مگر ياد كردن ما چه ارزشى دارد؟ مگر نه اين است كه ياد كردن ما نيز خود توفيقى از سوى اوست؟ ياد كردن خدا تنها با زبان نيست، با دل و جان بايد خدا را ياد كرد. ياد خدا هنگام گناه و دست كشيدن از آن، ياد واقعى است. و بهترين نوع ياد كردن خداوند، نماز است با اينكه شكر، يكى از مصاديق ذكر خداست، ولى نام آن جداگانه در كنار ذكر آمده و اين نشانه ى اهميّت شكر، به عنوان مصداق بارز ذكر است. خداوند، با انسان داد وستد مى كند و هيچ كارى از انسان را بى بهره نمى گذارد امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه، يكى از مصاديق ذكر خدا را، تسبيحات حضرت زهرا شمردند كه 34 مرتبه اللَّه اكبر، 33 مرتبه الحمدللَّه و 33 مرتبه سبحان اللَّه مى باشد. موانع ذكر خداوند: الف: شيطان، آنها را از ياد خدا غافل كرد. ب: تكاثر و رقابت ها. شما را افزون خواهى، سرگرم ساخت. ج: آرزوها و خیال، آنها را سرگرم نمود. اثرات ياد خدا: * ياد نعمت هاى او، رمز معرفت و شكر اوست. * ياد قدرت بى پايان او، رمز توكّل به اوست. * ياد علم و آگاهى او، رمز حيا و تقواى ماست. * ياد الطاف او، رمز محبّت به اوست. * ياد عدالت او، رمز خوف از اوست. * ياد امدادهاى او، رمز اميد و رجاست. ✅ پیام آیه - خداوند، به انسان شخصيّت مى بخشد ومقام انسان را تا جايى بالا مى برد كه مى فرمايد: تو ياد من باش، تا من هم ياد تو باشم. «اذكرونى اذكركم» - كسانى مشمول لطف خاصّ هستند، كه همواره به ياد خدا باشند.«اذكرونى اذكركم» - ذكر خدا و نعمت هاى او، زمينه ى شكر و سپاس است. چنانكه غفلت از ياد خدا، مايه ى كفران است

🍀 آیه ۱۵۳ مشابه اين كلام الهى را در همين سوره خوانديم كه خداوند به بنى اسرائيل مى فرمود: در برابر ناملايمات و سختى ها، از صبر و نماز كمك بگيريد. در اين آيه نيز به مسلمانان دستور داده مى شود تا در برابر حوادث سخت زندگى، از صبر و نماز يارى بجويند. آرى، دردهاى يكسان، داروى يكسان لازم دارد. اصولاً انسانِ محدود، در ميان مشكلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهى نباشد، متلاشى ومنكوب مى شود. و انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختى ها، خود را نمى بازد و براى او حوادث، بزرگ نمى نمايد. كسى كه نماز را با حضور قلب و با توجّه مى خواند، به معراج مى رود. هرچه پرواز معنوى او بيشتر باشد و بالاتر رود، دنيا و مشكلات آن و حتّى خوشى هاى آن كوچكتر مى شود. انسان، يا در نعمت بسر مى برد كه بايد به آيه قبل عمل كند؛ «اذكرونى، اشكروا لى» و يا در سختى بسر مى برد كه بايد به اين آيه عمل كند؛ «استعينوا بالصبر» خداوند مى فرمايد: خدا با صابران است و نمى فرمايد: با نمازگزاران است. زيرا نماز نيز نياز به صبر و پايدارى دارد. در روايات مى خوانيم : هرگاه كار سختى براى حضرت على عليه السلام پيش مى آمد حضرت دو ركعت نماز مى خواند.اين سيره را بوعلى سينا نيز عمل مى كرد. صبر، مادر همه كمالات است. صبر در جنگ، مايه شجاعت است. صبر در برابر گناه، وسيله تقواست. صبر از دنيا، نشانه زهد است. صبر در شهوت، سبب عفّت است. صبر در عبادت، موجب طاعت، و صبر در شبهات، مايه ى وَرع است. ✅ آیه پیام - ايمان اگر همراه با عمل و توكّل وصبر و عبادت باشد، كاربرد بيشترى خواهد داشت. - نماز اهرم است، بار نيست. - صبر ونماز، وسيله ى جلب حمايت هاى الهى هستند - اگرچه خداوند با هركس ودر هر جايى حضور دارد و لكن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و يارى رسانى خداوند به صابران است. «انّ اللّه مع الصابرين»

🕋 توصیف حضرت محمد و پیروان او در تورات و انجیل: 🌻«محمّد رسول اللّه والّذين معه اشدّاء على الكفّار رحماء بينهم تراهم رُكّعاً سُجّداً يبتغون فضلاً من اللّه و رضواناً سيماهم فى وجوههم من اثَر السجود ذلك مثلهم فى التّورية و مثلهم فى الانجيل» 💡محمّد فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند، در برابر كفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند. پيوسته آنان را در حال ركوع و سجود مى بينى، آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى طلبند. نشانه ى آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است