📜 تفسیر نکته و پیام های آیه های ۱۴۶ تا ۱۵۳ سوره بقره 🍀 آیه ۱۴۶ در قرآن چندين مرتبه اين واقعيّت بازگو شده است كه اهل كتاب، به خاطر بشارت تورات و انجيل به ظهور و بعثت پيامبر اسلام، در انتظار او بودند و ويژگى هاى پيامبر چنان به آنها توضيح داده شده بود كه همچون فرزندان خويش به او شناخت پيدا كرده بودند. ولى با اين همه، گروهى از آنان حقيقت را كتمان مى كردند. محمّد فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند، در برابر كفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند. پيوسته آنان را در حال ركوع و سجود مى بينى، آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى طلبند. نشانه ى آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است، اين توصيف آنها در تورات و انجيل است. قرآن براى شناخت دقيق اهل كتاب از پيامبر، آنرا به شناخت پدر از پسر تشبيه مى كند كه روشن ترين شناخت هاست. زيرا: از ابتداى تولّد و حتّى قبل از آن شكل مى گيرد. شناختِ چيزى است كه انتظار بهمراه دارد. شناختى است كه در آن شكّ راه ندارد. كتمان علم، بزرگترين گناه است. قرآن درباره ى كتمان كنندگان مى فرمايد: خداوند وتمام فرشتگان و انس وجنّ وهر با شعورى، براى هميشه آنان را لعنت ونفرين مى كنند. آرى، كتمان حقّ، همچون كتمان فرزند خويش است و چه ناجوانمردانه است كه پدرى به خاطر لذّت هاى دنيوى، كودك خود را منكر شود! ✅ پیام آیه - اگر روحيّه ى حقيقت طلبى نباشد، علم به تنهايى كافى نيست. يهود با آن شناخت عميق از رسول خدا، باز هم او را نپذيرفتند. - حتّى درباره ى دشمنان، انصاف را مراعات كنيم. ✅ پیام آیه ۱۴۷ - حقّ همان است كه از منبع علم بى نهايت او صادر شده باشد. «الحقّ من ربّك» - دستورها و فرامين الهى كه از طريق وحى و يا روايات ثابت شود، جاى مجادله و مناقشه ندارد. - رهبر بايد از قاطعيّت و يقين برخوردار باشد، به خصوص وقتى كه قانونى را تغيير داده و سنّتى را مى شكند.

🍀 آیه ۱۴۸ براى كلمه «وجهةٌ» دو معناست: قبله و طريقه. اگر اين كلمه را همانند اكثر مفسّران به معناى قبله بگيريم، معناى آيه همان است كه ترجمه كرده ايم. امّا اگر كلمه «وجهةٌ» را به معناى طريقه و شيوه بگيريم، معناى آيه اين است: براى هر انسان يا گروهى، راه و طريقى است كه به سوى همان راه كشيده مى شود و هر كس راهى را سپرى مى كند. بعضى مفسّران، مراد از «هو» در «هو مولّيها» را خدا دانسته اند كه در اين صورت معناى آيه چنين مى شود: هر كس قبله اى دارد كه خداوند آنرا تعيين كرده است. سبقت در كار خير، ارزش آن را افزايش مى دهد. در قرآن با واژه هاى «سارعوا»، «سابقوا» و «فاستبقوا» در مورد كار خير بكار رفته است. و در ستايش انبيا مى فرمايد: آنها در نيكى ها، شتاب و سرعت مى گيرند. در برخى روايات ذيل اين آيه آمده: در زمان ظهور امام زمان عليه السلام علاقمندان آن حضرت، از اطراف و اكناف جهان يكجا در حضور ايشان جمع خواهند شد. ✅ پیام آیه - هر امتّى قبله اى داشته ومسئله قبله، مخصوص مسلمانان نيست. - بحث هاى بيهوده را رها كنيد و توجّه و عنايت شما به انجام كارهاى خير باشد. - به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، بايد در كارهاى خير از ديگران سبقت گرفت. - روز قيامت، خداوند همه را يكجا جمع خواهد كرد و اين نمونه اى از مظهر قدرت الهى است. 🍀 آیه ۱۴۹ در آيات قبل، توجّه به مسجدالحرام، مربوط به شهر مدينه بود كه مسلمانان در آن سكونت داشتند، ولى اين آيه مى فرمايد: در مسافرت نيز به هنگام نماز رو به سوى مسجدالحرام نماييد.

🍀 آیه ۱۵۰ تكرار موضوع تغيير قبله در آيات متعدّد، نشانه ى اهميّت آن است. خداوند بعد از دستور روى نمودن به سوى مسجدالحرام، مى فرمايد: اين بدين خاطر است كه مردمان، بهانه اى بر عليه پيامبر صلى الله عليه وآله و مسلمانان نداشته باشند. چون اهل كتاب مى دانستند كه پيامبر اسلام به سوى دو قبله نماز مى خواند و اگر اين امر محقّق نمى شد، آنها ايراد مى گرفتند كه پيامبر شما فاقد اوصاف ذكر شده در كتاب هاى آسمانى پيشين است. و يا اينكه زخم زبان زده و مسلمانان را تحقير مى كردند كه شما دنباله رو يهود هستيد و قبله ى مستقلى نداريد. البتّه اين ايراد تنها از سوى يهود نبود، بلكه مشركان نيز مى گفتند: اگر محمّد ص به آئين ابراهيم توجّه دارد، پس چرا به خانه اى كه ابراهيم ساخته است، توجّه ندارد؟ البتّه منافقان آرام نگرفته و با تغيير قبله، خرده گيرى هاى خود را شروع كرده و مى گفتند: پيامبر، ثبات رأى ندارد. در هر حال خداوند با تأكيد و تكرار، مسلمانان را براى پذيرش موضوع و ثبات قدم آماده مى سازد و يادآور مى شود، آنان كه دنبال حجت و دليل باشند، بر شما خرده نخواهند گرفت، ولى افراد ظالم كه حقيقت را كتمان مى كنند، از بهانه جويى دست بر نخواهند داشت و شما نبايد به آنان اعتنا كنيد، و از آنان نترسيد و فقط از خداوند بترسيد. قبله، نشانه و مظهر توحيد است. قبله، آرم و نشانه ى مسلمانان است. در نهج البلاغه از كعبه به عنوان عَلَم يعنى پرچم ونشانه ى آشكار اسلام ياد شده است. بت پرستان و ستاره پرستان هنگام نيايش، به سوى بت و يا ستاره و ماه توجّه مى كردند، امّا اسلام توجّه به خانه خدا را به جاى آن قرار داد و روى كردن به سوى قبله را نشانه ى توجّه به خدا شمرده است. در روايات مى خوانيم: پيامبر ص معمولاً روبه قبله مى نشستند و سفارش كرده اند؛ بسوى قبله بخوابيد و بنشينيد و حتّى رو به قبله نشستن، عبادت شمرده شده است. قبله، جايگاه واحترام خاصّى دارد ودر بعضى اعمال، توجّه به آن واجب است. براى مثال: نمازهاى واجب بايد روبه قبله خوانده شود. ذبح حيوان ودفن ميّت، بايد به سوى قبله باشد. در مستراح رو به قبله يا پشت به قبله نشستن حرام است. علاوه بر آنچه ذكر شد، قبله عامل وحدت مسلمانان است. اگر از فراز كره ى زمين بر مسلمانان نظر كنيم، مى بينيم آنان هر روز پنج بار با نظم و ترتيب خاصّ، به سوى قبله توجّه مى كنند. كعبه، قرارگاه وآمادگاه حركت ها وانقلاب هاى الهى بوده است. از حضرت ابراهيم وحضرت محمّد گرفته تا امام حسين ع و در آينده حضرت مهدى ع، همگى از كنار كعبه حركت خود را شروع كرده و مى كنند. در عظمت كعبه همين بس كه مسلمانان به اهل قبله معروفند. خداوند مى فرمايد: تغيير قبله براى اين است كه در آينده نعمت خود را بر شما تمام كنم. يعنى استقلال شما و توجّه به كعبه، زمينه ى اتمام نعمت در آينده است. اين ماجرا در سال دو ه.ق در مدينه واقع شده است. در سال ۸ ه.ق نيز خداوند به مناسبت فتح مكّه مى فرمايد: اين پيروزى براى اين است كه خداوند در آينده نعمت خود را بر شما تمام كند. چنانكه ملاحظه مى كنيد در هر دو آيه «اتمام نعمت» به نشانه ى حدوث آن در آينده است، ولى در آيه 3 سوره ى مائده كه به هنگام بازگشت از حجةالوداع در سال دهم هجرى و بعد از معرفى رهبرى معصوم در غدير خم نازل مى شود، اينگونه مى فرمايد: «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى» امروز نعمت خود را بر شما تمام كردم. قابل توجّه و دقّت است كه خداوند، روى كردن مردم به قبله را قدم نخستين براى اتمام نعمت و فتح مكّه را قدم ديگر و تعيين و معرفى رهبر را آخرين قدم در اتمام نعمت بيان مى كند. لازم به يادآورى است كه در جريان تعيين قبله و همچنين تعيين رهبر، تذكّر مى دهد پيامبر اكرم ص فرمودند:اى على! مثال تو در ميان امّت، همانند مثال كعبه است كه خداوند آنرا به عنوان نشانه روشن و پرچم براى مردم قرار داده است، تا جهت خويش را گم نكنند. همچنين در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود ✅ پیام آیه - مسلمانان بايد از هر كارى كه بهانه به دست دشمن مى دهد پرهيز كنند. - نفى سلطه ى ديگران و رسيدن به استقلال، يك ارزش است. - تغيير قبله، عامل خنثى سازى ايرادهاى بى جا و بهانه تراشى هاى اهل كتاب و مشركان و منافقان مى باشد. - دشمنان خارجى، بزرگترين خطر براى مسلمانان نيستند، بى تقوايى خطر اصلى است. - تعيين قبله ى مخصوص براى مسلمانان، زمينه ى اتمام نعمت خدا بر آنهاست. - تعيين قبله و نماز خواندن به سوى مسجدالحرام، زمينه ى هدايت مؤمنان است. - هدايت، داراى مراحلى است. با آنكه مخاطب آيه مسلمانان هستند كه هدايت شده اند، پس منظور دست يابى به مراحل بالاترى از آن است.

🍀 آیه ۱۵۱ كلمه «تلاوت» از واژه «تِلو» به معناى پى درپى است و به خواندنى كه پى درپى، با نظم صحيح و مناسب وبرخوردار از نوعى قداست باشد، اطلاق مى شود. كلمه ى «تزكيه» به معناى رشد و نمو و پاك كردن است. تعليم كتاب، آموختن آيات و احكام آسمانى است و تعليم حكمت، دادن تفكّر و بينش صحيح است. بعثت پيامبر اسلام، نتيجه استجابت دعاى حضرت ابراهيم است كه از خداوند خواست: خدايا! در ميانشان پيامبرى مبعوث كن كه آيات ترا بر آنان بخواند. پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله نيز مى فرمود: «انا دعوة ابى ابراهيم» من همان استجابت دعاى پدرم ابراهيم هستم ✅ پیام آیه - رهبرى موفق است كه از خود مردم، در ميان مردم و هم زبان مردم باشد. - تزكيه بر تعليم مقدّم است. - آموزش دين، محور اصلى است و آموزش هاى ديگر، در مراحل بعد از آن است. - انسان براى شناخت بسيارى از حقايق، نيازمند وحى است.اگر انبيا نبودند، انسان براى آگاهى از امورى همچون آينده ى خود و جهان، راه به جايى نداشت.

🍀 آیه ۱۵۲ خداوند در برخى آيات مى فرمايد: «اذكروا نعمتى» نعمت هاى مرا ياد كنيد. ولى در اين آيه مى فرمايد: «اذكرونى» ياد خود من باشيد. و اين بخاطر درجات شناخت و معرفت مردم است. بگذريم كه ياد خداوند، زمينه ساز شكر است و لذا بر شكر مقدّم شده است. اين آيه، نشانگر نهايت لطف خداوند به بنده است. انسانى كه جهل، فقر، فنا و حقارت، از ويژگى هاى اوست، چقدر مورد لطف قرار گرفته كه خداوندِ عليم، غنى، باقى و عزيز به او مى گويد: مرا ياد كن تا ترا ياد كنم. مگر ياد كردن ما چه ارزشى دارد؟ مگر نه اين است كه ياد كردن ما نيز خود توفيقى از سوى اوست؟ ياد كردن خدا تنها با زبان نيست، با دل و جان بايد خدا را ياد كرد. ياد خدا هنگام گناه و دست كشيدن از آن، ياد واقعى است. و بهترين نوع ياد كردن خداوند، نماز است با اينكه شكر، يكى از مصاديق ذكر خداست، ولى نام آن جداگانه در كنار ذكر آمده و اين نشانه ى اهميّت شكر، به عنوان مصداق بارز ذكر است. خداوند، با انسان داد وستد مى كند و هيچ كارى از انسان را بى بهره نمى گذارد امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه، يكى از مصاديق ذكر خدا را، تسبيحات حضرت زهرا شمردند كه 34 مرتبه اللَّه اكبر، 33 مرتبه الحمدللَّه و 33 مرتبه سبحان اللَّه مى باشد. موانع ذكر خداوند: الف: شيطان، آنها را از ياد خدا غافل كرد. ب: تكاثر و رقابت ها. شما را افزون خواهى، سرگرم ساخت. ج: آرزوها و خیال، آنها را سرگرم نمود. اثرات ياد خدا: * ياد نعمت هاى او، رمز معرفت و شكر اوست. * ياد قدرت بى پايان او، رمز توكّل به اوست. * ياد علم و آگاهى او، رمز حيا و تقواى ماست. * ياد الطاف او، رمز محبّت به اوست. * ياد عدالت او، رمز خوف از اوست. * ياد امدادهاى او، رمز اميد و رجاست. ✅ پیام آیه - خداوند، به انسان شخصيّت مى بخشد ومقام انسان را تا جايى بالا مى برد كه مى فرمايد: تو ياد من باش، تا من هم ياد تو باشم. «اذكرونى اذكركم» - كسانى مشمول لطف خاصّ هستند، كه همواره به ياد خدا باشند.«اذكرونى اذكركم» - ذكر خدا و نعمت هاى او، زمينه ى شكر و سپاس است. چنانكه غفلت از ياد خدا، مايه ى كفران است

🍀 آیه ۱۵۳ مشابه اين كلام الهى را در همين سوره خوانديم كه خداوند به بنى اسرائيل مى فرمود: در برابر ناملايمات و سختى ها، از صبر و نماز كمك بگيريد. در اين آيه نيز به مسلمانان دستور داده مى شود تا در برابر حوادث سخت زندگى، از صبر و نماز يارى بجويند. آرى، دردهاى يكسان، داروى يكسان لازم دارد. اصولاً انسانِ محدود، در ميان مشكلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهى نباشد، متلاشى ومنكوب مى شود. و انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختى ها، خود را نمى بازد و براى او حوادث، بزرگ نمى نمايد. كسى كه نماز را با حضور قلب و با توجّه مى خواند، به معراج مى رود. هرچه پرواز معنوى او بيشتر باشد و بالاتر رود، دنيا و مشكلات آن و حتّى خوشى هاى آن كوچكتر مى شود. انسان، يا در نعمت بسر مى برد كه بايد به آيه قبل عمل كند؛ «اذكرونى، اشكروا لى» و يا در سختى بسر مى برد كه بايد به اين آيه عمل كند؛ «استعينوا بالصبر» خداوند مى فرمايد: خدا با صابران است و نمى فرمايد: با نمازگزاران است. زيرا نماز نيز نياز به صبر و پايدارى دارد. در روايات مى خوانيم : هرگاه كار سختى براى حضرت على عليه السلام پيش مى آمد حضرت دو ركعت نماز مى خواند.اين سيره را بوعلى سينا نيز عمل مى كرد. صبر، مادر همه كمالات است. صبر در جنگ، مايه شجاعت است. صبر در برابر گناه، وسيله تقواست. صبر از دنيا، نشانه زهد است. صبر در شهوت، سبب عفّت است. صبر در عبادت، موجب طاعت، و صبر در شبهات، مايه ى وَرع است. ✅ آیه پیام - ايمان اگر همراه با عمل و توكّل وصبر و عبادت باشد، كاربرد بيشترى خواهد داشت. - نماز اهرم است، بار نيست. - صبر ونماز، وسيله ى جلب حمايت هاى الهى هستند - اگرچه خداوند با هركس ودر هر جايى حضور دارد و لكن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و يارى رسانى خداوند به صابران است. «انّ اللّه مع الصابرين»

🕋 توصیف حضرت محمد و پیروان او در تورات و انجیل: 🌻«محمّد رسول اللّه والّذين معه اشدّاء على الكفّار رحماء بينهم تراهم رُكّعاً سُجّداً يبتغون فضلاً من اللّه و رضواناً سيماهم فى وجوههم من اثَر السجود ذلك مثلهم فى التّورية و مثلهم فى الانجيل» 💡محمّد فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند، در برابر كفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند. پيوسته آنان را در حال ركوع و سجود مى بينى، آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى طلبند. نشانه ى آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است

متاسفانه به علت کیفیت پایین صدای ضبط شده اصلی لطفا با هندزفری گوش کنید

خداوند، با انسان داد وستد مى كند و هيچ كارى از انسان را بى بهره نمى گذارد: «اذكرونى اذكركم» امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه، يكى از مصاديق ذكر خدا را، تسبيحات حضرت زهرا شمردند كه 34 مرتبه اللَّه اكبر، 33 مرتبه الحمدللَّه و 33 مرتبه سبحان اللَّه مى باشد.

📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫 🍀 #نذر_تلاوت_قرآن 🤲 #التماس_دعا 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 📖هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📻 #تلاوت_صوتی صفحه ۲۴ قرآن 💡 #نذر_تلاوت 🎙 با صدای #استاد_پرهیزگار •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال مهدی موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📜 تفسیر و نکته و پیامهای آیات۱۵۴ تا ۱۶۳ سوره بقره 🍀 آیه ۱۵۴ در جنگ بدر، چهارده نفر از مسلمانان به شهادت رسيدند كه شش نفر آنها از مهاجران و هشت نفر از انصار بودند. برخى از مردم مى گفتند: فلانى مُرد. اين آيه نازل شد و آنان را از اين تفكّر نهى كرد. شهدا، نه تنها نامشان يا آثار كارهايشان زنده و باقى است، بلكه يك زندگى واقعى برزخى دارند. زندگى اى كه در آن رزق و شادى و بشارت است، زندگى در جوار رحمت خدا كه در آن حزن وترس وجود ندارد. شهادت در راه خدا، شامل كشته شدن در ميدان نبرد، ترور و سوءقصد دشمنان، كشته شدن مؤمنان در دفاع از جان و ناموس و مال، در هر مكان و زمان مى شود. ✅ پیام آیه - نگرشهاى محدود مادّى را بايد با ايمان به خدا و گفته هاى او تكميل و تصحيح كرد. - تكاليف سخت، نياز به پشتوانه اعتقادى و جبران خسارت ها دارد. آرى، كسى كه بداند زنده است، به شهادت رو مى كند. «لاتقولوا... اموات بل احياء» - شهادت، زمانى ارزش دارد كه در راه خدا باشد. «فى سبيل اللَّه» - پيكار در راه دين، از ارزشهاى والا در پيشگاه خداوند است. «يقتل فى سبيل اللَّه» - روح، بعد از مرگ باقى است، هرچند جسم و بدن متلاشى شود. «احياء» - سرچشمه بسيارى از تحليل ها، ناآگاهى از واقعيّات است.«لاتقولوا، لاتشعرون»

🍀 آیه ۱۵۵ خداوند متعال، همه ى انسان ها را آزمايش مى كند، امّا آزمايش و امتحان همه يكسان نيست. تمام جهان، صحنه آزمايش و تمام مردم حتّى پيامبران نيز مورد امتحان قرار مى گيرند. بايد بدانيم كه آزمايش هاى خداوند براى رفع ابهام نيست، بلكه براى شكوفايى استعدادها و پرورش انسان ها است. وسايل آزمايش الهى نيز تمام حوادث تلخ و شيرين و از جمله ترس و گرسنگى، زيان مالى و جانى و كمبود محصولات است. ترس از دشمن، محاصره ى اقتصادى، جنگ و جهاد و اعزام فرزندان و عزيزان به ميدان هاى نبرد، از جمله امتحانات است. براى پيروزى در آزمايشِ خوف از دشمن، نياز به توكّل و ياد خداست و براى مبارزه با كمبودها، نياز به صبر است لازم نيست همه ى مردم با همه ى مسائل آزمايش شوند، بلكه ممكن است: الف: هركس با چيزى آزمايش شود. ب: فردى در آزمايشى روسفيد باشد، ولى در امتحان ديگرى رسوايى به بارآورد. ج: ممكن است آزمايش فردى، وسيله ى آزمايش ديگران نيز باشد. گاهى كم شدن مال و محصولات يا پيدا شدن خوف و ترس و ساير مشكلات، به خاطر آزمايش الهى است، ولى در بعضى اوقات، اين امور كيفر اعمال خود انسان هاست. انسان ها گاهى مرتكب بعضى گناهان مى شوند كه خداوند آنهارا به برخى گرفتارى ها مبتلا مى كند. حضرت على عليه السلام مى فرمايد:همانا خداوند، بندگان خود را به خاطر اعمال فاسدشان، به كمبود محصول و حبس بركت و بسته شدن منابع خير، گرفتار مى كند تا شايد متذكّر شوند و توبه نمايند. البتّه همين تنبّه نيز آزمايش است، همانگونه كه بر اثر ايمان نعمتى مى دهد كه وسيله آزمايشى است، همانا آبى گوارا به آنان نوشانديم تا ايشان را آزمايش كنيم. خداوند چندين عنايت به صابران نموده است از جمله: 1- محبّت. «واللَّه يحبّ الصابرين» 2- نصرت. «ان اللَّه مع الصابرين» 3- بهشت. «يجزون الغرفة بما صبروا» 4- پاداش بى حساب. 5 - بشارت. «بشّر الصابرين» راه پيروزى در آزمايش هاى الهى چند چيز است: الف: صبر و مقاومت. ب: توجّه به گذرا بودن حوادث و مشكلات. ج: توجّه به تاريخ گذشتگان كه چگونه مشكلات را پشت سر گذارده اند. د: توجّه به اينكه همه مشكلات ما در منظر و ديد خداست و همه چيز حساب دارد. امام حسين عليه السلام وقتى فرزندش روى دستانش تير خورد و شهيد شد، فرمود: اين حادثه سخت، چون خدا مى بيند برايم آسان مى نمايد. ✅ پیام آیه - آزمايش و امتحان يك برنامه و سنّت حتمى الهى است. - ناگوارى ها، سبب مقاومت ورشد است. بسيارى از صفات انسان از قبيل صبر، رضا، تسليم، قناعت، رهد، تقوا، حلم و ايثار، در سايه ى برخورد با تنگدستى ها است.

🍀 آیه ۱۵۶ صابران، به جاى خود باختگى وپناهندگى به ديگران، تنها به خدا پناه مى برند. زيرا از ديد آنها، تمام جهان كلاس درس و ميدان آزمايش است كه بايد در آن رشد كنيم. دنيا جاى ماندن نيست، خوابگاه و عشرتكده نيست و شدايد و سختى هاى آن نيز نشانه ى بى مهرى خداوند نيست. ناگوارى ها براى آن است كه زير پاى ما داغ شود تا تندتر و سريعتر حركت كنيم، بنابراين در تلخى ها نيز شيرينى است. زيرا شكوفا شدن استعدادها وكاميابى از پاداش هاى الهى را بدنبال دارد. مصيبت هايى كه از طرف اوست، تصرف مالك حقيقى و خداوند در مملوك خود است. اگر انسان بداند كه خداوند حكيم و رحيم است و او نيز بنده اى بوده كه قبلاً هيچ نبوده، و حتّى بعد از مراحلى هم چيز قابل ذكرى نبوده است، لذا خواهد پذيرفت كه من بايد در اختيار او باشم. او مرا از جماد به نبات، و از نبات به حيوان و از مرتبه ى حيوانيّت به انسانيّت سوق داده و اين حوادث را براى رشد و ارتقاى من قرار داده است. همانگونه كه ما دانه ى گندم را زير فشار، آرد مى كنيم و بعد نيز در آتش تنور، تبديل به نان مى كنيم تا مراحل وجودى او را بالا بريم. شعار صابران «انّا لِلّه و انّا اليه راجعون» است. در حديث مى خوانيم: هرگاه با مصيبتى مواجه شديد، جمله ى «انّا لِلّه و انّا اليه راجعون» را بگوييد. گفتن «انّا لِلّه» و ياد خدا به هنگام ناگوارى ها، آثار فراوان دارد: الف: انسان را از كلام كفر آميز و شكايت باز مى دارد. ب: موجب تسليت و دلدارى و تلقين به انسان است. ج: مانع وسوسه هاى شيطانى است. د: اظهار عقايد حقّ است. ه : براى ديگران درس و الگو شدن است. مردم در برابر مشكلات و مصايب چند دسته اند: الف: گروهى جيغ و داد مى كنند. ب: گروهى بردبار و صبور هستند. «وبشّر الصابرين» ج: گروهى علاوه بر صبر، شكرگزارند. «اللّهم لك الحَمد حَمد الشّاكرين لَك على مُصابهم» اين برخوردها، نشانه ى معرفت هر كس نسبت به فلسفه ى مصايب و سختى هاست. همانگونه كه كودك، از خوردن پياز تند، بى تابى مى كند و نوجوان تحمّل مى كند، ولى بزرگسال پول مى دهد تا پياز خريده و بخورد. ✅ پیام آیه - ريشه ى صبر، ايمان به خداوند، معاد واميد به دريافت پاداش است.

🍀 آیه ۱۵۷ كلمه «صلوات» از واژه ى «صلو» به معنى ورود در نعمت ورحمت است، بر خلاف واژه ى «صلى» كه به معناى ورود در قهر و غضب است. مانند: «تصلى ناراً حامية» خداوند بر مؤمنانى كه در مشكلات، صبر و مقاومت كرده اند، خود درود و صلوات مى فرستد؛ «صلوات من ربهم» ولى درباره مؤمنان مرفّه كه زكات اموالشان را مى پردازند، دستور مى دهد پيامبر صلى الله عليه وآله درود بفرستد. «صلّ عليهم» ✅ پیام آیه - خداوند، صابران را غرق در رحمت خاصّ خود مى كند. - تشويق صابران از طرف خداوند، به ما مى آموزد كه بايد ايثارگران و صابران و مجاهدان، در جامعه از كرامت واحترام خاصّى برخوردار باشند. - تشويق، از شئون ربوبيّت و لازمه تربيت است - هدايت صابران، قطعى و مسلّم است. با آنكه در قرآن، هدايت يافتن بسيارى از انسان ها، تنها يك آرزو است، ولى در مورد صابران، هدايت آنان قطعى تلقّى شده است. - هدايت، مراحلى دارد. با اينكه گويندگانِ «انّاللّه وانّااليه راجعون» مؤمنان و هدايت شدگان هستند، ولى مرحله بالاتر را بعد از صبر و دريافت صلوات و رحمت الهى كسب مى كنند.

🍀 آیه ۱۵۸ «شعائر» جمع «شعيرة» به نشانه هايى كه براى اعمال خاصّى قرار مى دهند، گفته مى شود و «شعائراللَّه» علامت هايى است كه خدا براى عبادت قرار داده است. صفا و مروه نام دو كوه در كنار مسجدالحرام است كه با فاصله تقريبى 428 متر، روبروى يكديگر قرار دارند و امروزه به صورت خيابانى سرپوشيده در آمده است. زائران خانه خدا، وظيفه دارند هفت مرتبه فاصله ميان اين دو كوه را طى كنند. اين كار يادآور خاطره ى هاجر، همسر فداكار حضرت ابراهيم است كه براى پيدا كردن جرعه آبى براى كودك خود اسماعيل، هفت بار فاصله اين دو كوه را با اضطراب و نگرانى و بدون داشتن هيچگونه ياور و همدمى طى كرد. امام صادق عليه السلام فرمود: در روى زمين، مكانى بهتر از ميان اين دو كوه وجود ندارد، زيرا هر متكبّرى در آنجا سر برهنه و پابرهنه و كفن پوشيده بدون هيچ امتياز و نشانه اى بايد مسافت بين دو كوه را طى كند، گاهى با دويدن و گاهى با راه رفتن. در عصر جاهليّت، مشركان در بالاى كوه صفا، بتى بنام «اُساف» و بر كوه مروه، بت ديگرى بنام «نائله» نصب كرده بودند و به هنگام سعى، آن دو بت را به عنوان تبرّك، با دست مسح مى كردند. مسلمانان به همين جهت از سعى ميان صفا ومروه كراهت داشته وفكر مى كردند با توجّه به سابقه قرار داشتن بت بر بالاى دو كوه، نبايد سعى كنند. آيه فوق نازل شد كه صفا و مروه از شعائر الهى است و اگر مردم نادان آنها را آلوده كرده اند، دليل بر اين نيست كه مسلمانان آن را رها كنند. حج وعمره، گاهى در كنار هم، مانند اذان واقامه بجا آورده مى شوند، و گاهى اعمال عمره، جداگانه وبه تنهايى انجام مى شود. در عمره پنج عمل واجب است: 1- احرام. 2- طواف. 3- نماز طواف. 4- سعى بين صفا ومروه. 5 - كوتاه كردن مو يا ناخن. ديدن صفا ومروه، حضور در صحنه تاريخ است، در صفا ومروه، كلاس خداشناسى است كه چگونه اراده او اين همه انسان را با آن همه اختلاف، در يك لباس و يك جهت جمع مى كند. كلاس پيامبر شناسى است كه چگونه ابراهيم، آن پيامبر الهى، براى انجام فرمان خداوند، زن و فرزند خويش را در آن بيابان تنها گذاشت. و هم كلاس انسان شناسى است كه مى آموزد چگونه انسان مى تواند در لحظاتى اعمالى را انجام دهد كه تا ابد آثار آن باقى بماند. سعى صفا ومروه، ياد مى دهد اگر همه با هم حركت كنيم، روح الهى را در جامعه خود مى بينيم. سعى صفا ومروه، ياد مى دهد كه بايد تكبّر را به دور انداخته وهمراه ديگران حركت كنيم. سعى صفا و مروه، به ما مى آموزد كه در راه احياى نام خداوند، زن و كودك هم سهم دارند. در آيات قبل، سخن از بلا و آزمايش بود، در اين آيه نمونه اى از آزمايش هاجر، كودك، پدر او و ساير مسلمانان مطرح است. اثر كار خدايى و اخلاص تا آنجا پيش مى رود كه همه ى انبيا و اوليا، موظّف مى شوند به تقليد از هاجر همسر ابراهيم و با قيافه اى مضطرب و هروله كنان همچون او، اين مسافت را هفت بار طى كنند. و اين فرمان، تشكر خداوند از رنجهاى حضرت هاجر است. با اينكه سعى صفا ومروه واجب است، لكن مى فرمايد: «فلاجناح عليه»، اين لحن بخاطر همان نگرانى از وضع پيشين است كه جايگاه بت ومحلّ عبور مشركان بود. طواف، به معناى گردش دائره اى نيست، بلكه به هر حركتى كه انسان دوباره به جايگاه اوّليّه برگردد، خواه به صورت دورى باشد يا طولى، طواف گفته مى شود. لذا كلمه طواف، هم در مورد طوافِ دور كعبه كه حركت دايره اى است گفته شده، و هم درباره حركت طولى بين صفا ومروه آمده است. ✅ پیام آیه - توجّه خاصّ خداوند به برخى مكان ها يا زمان ها يا اشخاص، موجب مى شود كه آنها از شعائر الهى گردند. «انّ الصفا و المروة من شعائر اللَّه» - نيّت، به كارها ارزش مى دهد. مشركان براى لمس بت ها، سعى مى كردند، ولى اسلام مى فرمايد: براى رضاى خدا سعى كنيد. - اگر مراكز حقّ، توسط گروهى با خرافات آلوده شد، نبايد از آن دست كشيد، بلكه بايد با حضور در آن مراكز، آنجا را پاك سازى نموده و دست گروه منحرف را از آن كوتاه كرد. - عبادت بايد عاشقانه و داوطلبانه باشد. - خداوند در برابر عبادات بندگان، شاكر است. «فان اللَّه شاكر» اين تعبير، بزرگترين لطف از جانب او نسبت به بندگان است بسيارى از كارها ظاهرى يكسان دارد، امّا انگيزه اى متفاوت. نظير دويدن يوسف و زليخا به سوى درهاى بسته، يوسف مى دود تا آلوده نشود، ولى زليخا مى دود كه آلوده شود.

🍀 آیه ۱۵۹ گرچه مورد آيه، دانشمندان يهود و نصارى هستند كه حقايق تورات و انجيل را براى مردم بيان نمى كردند، ولى جمله ى «يكتمون» كه دلالت بر استمرار دارد، شامل تمام كتمان كنندگان در طول تاريخ مى شود. چنانكه لعنت پروردگار نيز تا ابد ادامه خواهد داشت. كتمان حقّ مى تواند صورت هاى مختلفى داشته باشد، گاهى با سكوت و عدم اظهار حقّ، گاهى با توجيه و گاهى با سرگرم كردن مردم به امور جزئى و غافل ساختن آنها از مسائل اصلى است. در مواردى همانند اسرار مؤمنان يا عيوب برادران دينى، كتمان واجب يا مستحبّ است. گناه كتمان، بيشتر از جانب علما است. در آيه 187 سوره ى آل عمران نيز آمده است كه خداوند از اهل كتاب پيمان گرفت تا حقايق را براى مردم بيان كرده و كتمان نكنند.در روايات آمده است: روز قيامت به دهان كتمان كنندگان حقّ، لجام زده مى شود. ✅ پیام آیه - ظلم فرهنگى، بدترين ظلم هاست كه لعنت خالق و مخلوق را به دنبال دارد - كتمان، حقّ ممنوع است - كتمان حقّ، بزرگترين گناهان است. چون مانع هدايت مردم و باقى ماندن نسل ها در گمراهى است. - كتمان حقّ، ظلم به دين خدا و حقّ مردم نسبت به هدايت يافتن است. لذا كتمان كنندگان حقّ را، خدا و مردم لعنت مى كنند. - نفرين و لعنت مردم، مؤثر است و بايد از اهرم نفرت مردم براى نهى از منكر استفاده نمود.

🍀 آیه ۱۶۰ براى گناه كتمان، همچون ساير گناهان، راه توبه و بازگشت باز است. امّا توبه ى واقعى، با پشيمانى قلبى و اصلاح عمل و بيان موارد كتمان صورت مى گيرد. توبه ى كسى كه نماز نخوانده آن است كه نمازهاى خود را قضا كند. توبه كسى كه مال مردم را تلف كرده آن است كه بايد همان مقدار را به صاحبش برگرداند. در اين مورد نيز كسى كه با كتمان حقايق، به دنياى علم، انديشه و نسل ها، خيانت كرده، فقط با تبيين حقايق و بازگوئى آنهاست كه مى تواند گذشته را جبران نمايد. خداوند به شيطان فرمود: لعنت من بر تو. و در آيه بعد مى فرمايد: پس كتمان كنندگان و شيطان، در يك رديف هستند. ✅ پیام آیه - خداوند، امكان توبه و بازگشت را براى خطاكاران، در هر شرايطى فراهم نموده است - كتمان حقايق دينى، فساد است، زيرا به توبه كننده، فرمان اصلاح و جبران داده شده است. - توبه ى هرگناه، متناسب با آن است. توبه ى كتمان، بيان حقايق است. - چون در مقام تهديد وتوبيخ، لعنت خداوند شامل حال كتمان كنندگان شد، در مقام مهربانى نيز كلمات «اَنَا» و «توّاب» و «رحيم» بكار رفته تا بگويد: من خودم با مهربانى مخصوصم، به شما باز مى گردم. «يلعنهم اللَّه... انَا التوّاب الرّحيم» - تهديد گنهكار و بشارت نيكوكار، دو ركن اساسى براى تربيت فرد و جامعه است. - بازگشت لطف خداوند به توبه كنندگان، دائمى، قطعى و همراه با محبّت است.

🍀 آیه ۱۶۱ و ۱۶۲ در آيه ى قبل بيان شد كه اگر كتمان كنندگان، توبه كرده و حقايق را بيان نمايند، مورد لطف الهى قرار مى گيرند. در اين آيه مى فرمايد: امّا اگر كفّار توبه نكرده و در حال كفر بميرند، باز همان لعنت خداوند و فرشتگان و تمام مردم گريبان گير آنان خواهد بود. سؤال: در آيه، لعنت همه ى مردم بر كفّار مطرح شده است، ولى ناگفته پيداست كه بعضى از مردم، خودشان كافر يا دوست كافرند، پس لعنت همه مردم در آيه به چه معنا مى باشد؟ پاسخ: لعنت، در دنيا و آخرت مطرح است. كسانى كه در دنيا دوست كفّار يا خود كافرند، در آخرت لعنت خواهند شد. يكى از درخواست ها و دعاهاى اولياى خدا، مسلمان مردن است. حضرت يوسف از خداوند مى خواهد كه مسلمان بميرد، حضرت ابراهيم و يعقوب به فرزندان خود سفارش مى كنند که نميريد مگر اينكه مسلمان يعنى تسليم پروردگار باشيد. ✅ پیام آیه - اصرار بر كفر ودر حال كفر مردن، دورى ابدى انسان را از رحمت الهى بدنبال دارد. - آنچه مهم است، پايان عمر انسان است كه آيا با ايمان مى ميرد يا بى ايمان - تخفيف كيفر يا تأخير آن، مربوط به دنياست. در قيامت نه تخفيف است و نه تأخير.

🍀 آیه ۱۶۳ و ۱۶۴ هماهنگى ميان عناصر طبيعت و اجزاى هستى و قوانين حاكم بر آنها، همه نشان دهنده ى حاكميّت وقدرت واراده ى خداى يگانه است. آفرينش آسمان ها و توسعه ى دائمى آن كه دست انسان تاكنون فقط به قسمتى از اوّلين آسمان رسيده، و استحكام و طبقات هفتگانه و نظام حاكم و تناسبات و ارتباطات ميان هريك و بى ستون بودن و حفاظت آنها و حركات ستارگان در مدارهاى خود و فاصله هريك از آنها، همه نشانه هاى قدرت خداوند يكتاى حكيم است. سعدى مى گويد: آفرينش، همه تدبير خداوند دل است دل ندارد، كه ندارد به خداوند اقرار كوه و دريا و درختان، همه در تسبيحند نه همه مستمعى، فهم كند اين اسرار عقل، حيران شود از خوشه زرين عنب فهم، عاجز شود از حبّه ياقوت انار پاك وبى عيب، خدايى كه به تقدير عزيز ماه وخورشيد، مسخّر كند وليل ونهار كلمه «رياح» جمع «ريح» به معناى باد است، ولى در قرآن هر جا كلمه «ريح» آمده همراه قهر و عذاب است، مانند: «ريح صرصر» ولى هرجا كلمه «رياح» آمده است، همراه باران و لطف الهى است. در حديث مى خوانيم: هرگاه بادى مى وزيد پيامبر صلى الله عليه وآله مى فرمود: «الّلهم اجعلها رياحاً و لا تجعلها ريحاً» خداوندا! اين باد را رياحِ رحمت قرار ده، نه ريحِ عذاب. ✅ پیام آیه - شناخت طبيعت، يكى از راههاى خداشناسى است كه شناخت او، قدرت، حكمت و يكتايى او را در بر دارد. - خداوند، نظير و شبيه ندارد و مركب از اجزا نيست. - هم طبيعت و هم صنعتِ دست ساختِ انسان، از اوست. - هر موجودى در جهان هستى، آيه اى از آيات كتاب خداوند در طبيعت است. برگ درختانِ سبز، در نظر هوشيار هر ورقش دفترى است، معرفت كردگار - تنها خردمندان از نگاه در هستى، درس خداشناسى مى گيرند.

راه پيروزى در آزمايش هاى الهى چند چيز است: الف: صبر و مقاومت. ب: توجّه به گذرا بودن حوادث و مشكلات. ج: توجّه به تاريخ گذشتگان كه چگونه مشكلات را پشت سر گذارده اند. د: توجّه به اينكه همه مشكلات ما در منظر و ديد خداست و همه چيز حساب دارد.

🍀 آیه ۱۵۶ بقره شعار صابران «انّا لِلّه و انّا اليه راجعون» است. در حديث مى خوانيم: هرگاه با مصيبتى مواجه شديد، جمله ى «انّا لِلّه و انّا اليه راجعون» را بگوييد. مردم در برابر مشكلات و مصايب چند دسته اند: الف: گروهى جيغ و داد مى كنند. ب: گروهى بردبار و صبور هستند. «وبشّر الصابرين» ج: گروهى علاوه بر صبر، شكرگزارند. «اللّهم لك الحَمد حَمد الشّاكرين لَك على مُصابهم»

🍀پیام آیه 158 بقره بسيارى از كارها ظاهرى يكسان دارد، امّا انگيزه اى متفاوت. نظير دويدن يوسف و زليخا به سوى درهاى بسته، يوسف مى دود تا آلوده نشود، ولى زليخا مى دود كه آلوده شود.

🍀 آیه ۱۶۳ و ۱۶۴ بقره سعدى مى گويد: آفرينش، همه تدبير خداوند دل است دل ندارد، كه ندارد به خداوند اقرار كوه و دريا و درختان، همه در تسبيحند نه همه مستمعى، فهم كند اين اسرار عقل، حيران شود از خوشه زرين عنب فهم، عاجز شود از حبّه ياقوت انار پاك وبى عيب، خدايى كه به تقدير عزيز ماه وخورشيد، مسخّر کند و لیل و نهار - شناخت طبيعت، يكى از راههاى خداشناسى است كه شناخت او، قدرت، حكمت و يكتايى او را در بر دارد. - هم طبيعت و هم صنعتِ دست ساختِ انسان، از اوست. - هر موجودى در جهان هستى، آيه اى از آيات كتاب خداوند در طبيعت است. برگ درختانِ سبز، در نظر هوشيار هر ورقش دفترى است، معرفت كردگار - تنها خردمندان از نگاه در هستى، درس خداشناسى مى گيرند.

📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫 🍀 #نذر_تلاوت_قرآن 🤲 #التماس_دعا 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 📖هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📻 #تلاوت_صوتی صفحه ۲۵ قرآن 💡 #نذر_تلاوت 🎙 با صدای #استاد_پرهیزگار •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال مهدی موعود👇 🆔 @MowoodMahdi

📜 ترجمه آیه ۱۶۴ تا ۱۶۹ 🍀 ۱۶۴ و معبود شما خدايى يگانه است، جز او معبودى نيست، بخشنده ى مهربان است. همانا در آفرينش آسمان ها و زمين و در پى يكديگر آمدن شب و روز و كشتى هايى كه براى سودرسانى به مردم در دريا در حركتند و آبى كه خداوند از آسمان نازل كرده و با آن زمين مرده را زنده نموده و انواع جنبندگان را در آن گسترده و (همچنين) در تغيير مسير بادها و ابرهايى كه ميان آسمان و زمين معلّقند، براى مردمى كه مى انديشند، نشانه هايى گوياست. 🍀 ۱۶۵ و بعضى از مردم كسانى هستند كه معبودهايى غير از خداوند براى خود برمى گزينند و آنها را همچون دوست داشتن خدا، دوست مى دارند. امّا آنان كه ايمان دارند، عشقشان به خدا (از عشق مشركان به معبودهاشان) شديدتر است و آنها كه (با پرستش بت به خود) ستم كردند، هنگامى كه عذاب خدا را مشاهده كنند، خواهند دانست كه تمام نيروها، تنها به دست خداست و او داراى عذاب شديد است. 🍀۱۶۶ در آن هنگام كه عذاب را مشاهده كنند و پيوند ميانشان بريده (و دستشان از همه چيز قطع) گردد، پيشوايان (كفر)، از پيروان خود بيزارى جويند. 🍀۱۶۷ و (در آن موقع) پيروان گويند: اى كاش بار ديگرى براى ما بود (كه به دنيا برمى گشتيم) تا از اين پيشوايان بيزارى جوئيم، همانگونه كه آنها (امروز) از ما بيزارى جستند. بدينسان خداوند اعمال آنها را كه مايه حسرت آنهاست، به آنها نشان مى دهد و هرگز از آتش دوزخ، بيرون آمدنى نيستند. 🍀۱۶۸ اى مردم! از آنچه در زمين، حلال و پاكيزه است بخوريد و از گام هاى (وسوسه انگيز) شيطان، پيروى نكنيد. براستى كه او دشمن آشكار شماست. 🍀۱۶۹ همانا (شيطان)، شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى دهد و اينكه بر خداوند چيزهايى بگوييد كه به آن آگاه نيستيد. •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال مهدی موعود👇 🆔 @MowoodMahdi