۶ رعد تقاضای عذاب خدا به جای رحمت «مَثُلات» جمع «مثله» عذاب وعقوبتى است كه به انسان روى مى آورد. گاهى عناد و لجاجت به جايى مى رسد كه انسان حاضر است آرزوى هلاكت كند، ولى حقّ را نپذيرد. در قرآن مجيد به نمونه هايى از اين نوع روحيّه ها اشاره شده است، از جمله: كافران مى گفتند: «و اذ قالوا الّلهم اِن كان هذا هوالحقّ من عندك فامطر علينا حجارة من السّماء او ائتنا بعذاب اليم»(12) خدايا! اگر اين قرآن، حقّ و از جانب توست، پس يا از آسمان بر ما سنگ ببار و يا ما را به عذابى دردناك مبتلا نما (كه ما آن را نمى پذيريم). در جاى ديگر آمده: اگر ما اين قرآن را بر غير عرب (عجم) نازل مى كرديم و پيامبر آن را بر مردم قرائت مى فرمود: «ولو نزّلناه على بعض الاعجمين فقرأه عليهم ما كانوا به مؤمنين»(13) ايمان نمى آوردند وآن را نمى پذيرفتند. يا اينكه اهل كتاب به كفّار و بت پرستان مى گفتند: «الم تر الى الّذين اوتوا نصيباً من الكتاب يؤمنون بالجبت و الطاغوت و يقولون للذين كفروا هؤلاء اهدى من الّذين آمنوا سبيلاً»(14) راه شما از راه اسلام بهتر است. در صورتيكه اهل كتاب از مشركان به اسلام نزديكترند، ولى لجاجت، آنها را از ابراز حقّ دور مى داشت. تعجيل عدّه اى از مردم به نزول قهر الهى، مى تواند به واسطه اين دلايل باشد: الف: غفلت و فراموشى تاريخ گذشتگان و باور نكردن و بعيد دانستن قهر الهى. ب: حسادت به داشته هاى ديگران. چنانكه در تاريخ آمده است چون اميرمؤمنان، حضرت على عليه السلام به امامت رسيد، شخصى كه تحمّل اين موضوع را نداشت، آرزوى مرگ كرد كه در شأن نزول سوره معارج بدان اشاره شده است. ج: احساس بريدگى و يأس و به بن بست كامل رسيدن. د: استهزا و عدم قبول و پذيرش، حتّى به قيمت جان دادن. قرآن مى فرمايد: اگر خداوند به جهت گناه و عملكرد بد مردم آنها را فوراً عذاب كند، هيچ كس روى زمين باقى نمى ماند، امّا او از راه لطف، صبر مى كند تا شايد مردم توبه كنند. «ولو يؤاخذ اللَّه النّاس بظلمهم ما ترك عليها من دابّة و لكن يؤخّرهم الى اجل مسمّى...»(15) و آيه «ولو يؤاخذ اللَّه النّاس بما كسبوا ماترك على ظهرها من دابّة...»(16) ----- 12) انفال، 32. 13) شعراء، 198 - 199. 14) نساء، 51. 15) نحل، 61. 16) فاطر، 45. - انسان در اثر لجاجت، چنان سقوط مى كند كه حاضر است نابود شود، ولى حقّ را نپذيرد. «و يستعجلونك بالعذاب» - تاريخ پيشينيان، بهترين الگو ونمونه است. «قدخلت من قبلهم المثلات» - قهر الهى را شوخى نپنداريد و به نمونه هاى گذشته توجّه كنيد. «من قبلهم المثلات» - سنّت خداوند مهلت دادن است و كارى به عجله مردم ندارد. «لذو مغفرة» - راه توبه و بازگشت، براى افراد لجوج نيز باز است. «لذو مغفرة... على ظلمهم» - خداوند، انسان ها را با همه ى بدى هايى كه از آنها سر مى زند باز دوست دارد. «لذو مغفرة للنّاس على ظلمهم» - لطف خداوند بر قهر او مقدم است. «مغفرة - عقاب» - خوف و رجا و بيم و اميد، در كنار هم عامل رشد است. «لذو مغفرة - لشديد العقاب» - قهر ولطف الهى از مقام ربوبيّت اوست. «ربّك لذو مغفرة، ربّك لشديد العقاب»

۷ رعد پیامبر موسس شریعت و امام نگهدارنده آن است - كافران، توقّعات نابجا از خدا و پيامبرش دارند. (آنها خواستار نشانه ها و معجزه هايى بر اساس هوا وهوس خود هستند.) «لولا انزل عليه اية» - انسانِ بهانه جو، لايق خطاب الهى نيست. «انّما انت» خداوند گفتار كفّار را بى جواب گذارده و پيامبر را مخاطب قرار داده است. - تربيت، هم به تهديد نياز دارد و هم به ارشاد. «انمّا انت منذر و لكلّ قوم هاد» - براى جامعه ى جاهل غافل، هشدار بيش از بشارت ضرورت دارد. «انما انت منذر»(18) - كار اصلى پيامبران، ارشاد و انذار است؛ «انما انت منذر» نه برآوردن خواسته هاى بى ربط مردم و عرضه معجزه در هر لحظه و براى هركس. «لولا انزل عليه آية» - با آنكه ديگر پيامبرى مبعوث نمى شود، امّا خداوند حجت خود را بر همه ى مردم تمام مى كند و هرگز زمين از حجت خالى نمى ماند. «و لكلّ قومٍ هاد» - انبيا تنها به مشرق زمين اختصاص نداشته اند. «و لكلّ قوم هادٍ» - در عصر حاضر نيز ما بايد امام يا هادى زنده داشته باشيم. «ولكلّ قوم هاد»(19)

۱۱ رعد محافظان غیر مادی نقش انسان در سعادت فردی و اجتماعی خود «معقبات» جمع «معّقبة» است و حرف «تاء» آن براى تأنيث نيست، بلكه براى مبالغه است. مثل علامة، لذا فاعل «يحفظونه» مذكر آمده است. البتّه مراد از «معقبات» تعقيب انسان نيست تا با «بين يديه» منافات داشته باشد، بلكه منظور، تعاقب و پى درپى آمدن ملائكه شب و روز است. مراد از «امر اللَّه» در اين آيه قهر و عذاب الهى نيست، زيرا معنا ندارد كه فرشتگان انسان را در برابر كيفر الهى حفاظت كنند، بلكه مراد خطرات و حوادث طبيعى است. چون طبيعت مخلوق خداست و آنچه در آن بگذرد نيز به خواست و اراده ى او مى باشد. در آيات و روايات متعدّد از فرشتگانى ياد شده كه مأمور حفظ جان انسان و ثبت كارهاى او هستند و از آنان در برابر خطراتى كه مورد اراده ى حتمى خداوند نيست محافظت مى نمايند. البتّه بنابر مستفاد از روايات، همينكه اراده ى قطعى خداوند رسيد، فرشتگانِ محافظ، مأموريّت حفاظت را رها و انسان را به دست اجل حتمى الهى مى سپارند. بنابراين امر و فرمان خداوند دوگونه است، حتمى و غيرحتمى (قضا و قدر) و فرشتگان فقط انسان را از حوادث غير حتمى حفظ مى كنند، بديهى است كه اين حفاظت باعث سلب اختيار از انسان نمى شود و سرنوشت انسان ها و امتّ ها همچنان در اختيار خود آنهاست. حفاظت فرشتگان هم از جان انسان هاست و هم از اعمال و رفتار آنها «ان عليكم لحافظين - يرسل عليكم حفظة» و هم از ايمان و فكر آنها در برابر انحرافات و وساوس شيطانى، زيرا «يحفظونه» هم شامل روح مى شود و هم شامل جسم. امام سجادعليه السلام با اشاره به اين آيه فرمودند: گناهانى كه نعمت ها را تغيير مى دهند عبارتند از: ظلم به مردم، ناسپاسى خداوند و رها كردن كارهاى خيرى كه انسان به آن عادت كرده است.(21) اين آيه در مورد جوامع بشرى است، نه تك تك افراد انسانى. يعنى جامعه ى صالح، مشمول بركات خداوند و جامعه ى منحرف، گرفتار قهر الهى مى شود. امّا اين قاعده در مورد فرد صالح و انسان ناصالح صادق نيست، زيرا گاهى ممكن است شخصى صالح باشد، ولى بخاطر آزمايش الهى گرفتار مشكلات شود و يا اينكه فردى ناصالح باشد، ولى به جهت مهلت الهى، رها گردد.21) تفسير نورالثقلين. - خداوند انسان را رها نمى گذارد. «له معقبات» - گروهى از فرشتگان الهى، محافظ انسان ها هستند. «له معقبات» - خداوند انسان را از حوادث غير مترقّبه حفظ مى كند، «له معقبات يحفظونه» نه از حوادثى كه با علم وعمد براى خود بوجود مى آورند. «انّ اللَّه لايغيّر مابقوم» - خطرات وحوادث گوناگون، انسان را احاطه كرده است.«من بين يديه ومن خلفه» - خداوند نعمتى را كه عطا فرمايد پس نمى گيرد، مگر آنكه مردم، آن نعمت را ناسپاسى كنند. «انّ اللَّه لايغيّر ما بقوم» - به سراغ شانس و بخت اقبال و فال و نجوم نرويد، سرنوشت شما به دست خودتان است. «حتّى يغيّروا ما بانفسهم» - حفاظت خداوند تا زمانى است كه انسان، كفران نعمت نكند وگرنه از لطف الهى محروم و به حال خود رها خواهد شد. «اذا اراد اللَّه بقوم سوءاً» - برخوردارى از نعمت هاى ظاهرى و بيرونى، وابسته به كمالات نفسانى و حالات درونى است. «حتّى يغيّروا ما بانفسهم» در جاى ديگر مى فرمايد: «و لو انّ اهل القرى آمنوا و اتَّقَوا لفتحنا عليهم بركات من السّماء و الارض...»(22) - اراده ى خداوند بالاتر از همه ى اراده هاست. «اذا اراد اللَّه بقوم سوءاً فلامردّ له» ----- 22) اعراف، 96.

۱۳ رعد تسبیح رعد در فرهنگ قرآن، كلّ هستى در حال تسبيح خداوند، آنهم تسبيحى براساس علم وشعور وانتخاب. جالب آنكه قرآن بگونه اى اين مطلب را طرح و بيان مى كند كه اذهان را به خود متوجّه سازد و ردّى بر ناباورى ها باشد. از جمله: . آوردن الفاظى مثل «سبّح» و «يسبّح» كه صراحت در اين معنا دارد. . تكرار اين مطلب در سوره هاى متعّدد. . آوردن مسئله تسبيح موجودات در ابتداى سوره و بلافاصله بعد از «بسم اللَّه». . آوردن كلماتى از قبيل: قنوت وخضوع همه هستى «كلّ له قانتون»(23)، سجده ستارگان و گياهان «والنّجم والشّجر يسجدان»(24)، اطاعت آسمان وزمين «قالتا اتينا طائعين»(25)، آگاهى موجودات در نماز و تسبيح «كلّ قد علم صلاته و تسبيحه»(26) . خطاب انسان به اينكه شما تسبيح آنان را درك نمى كنيد.«لاتفقهون تسبيحهم»(27) «محال» از «حيله» به معناى هر نوع چاره انديشى پنهانى است و چون چاره انديشى ملازم علم و قدرت است، لذا مفسران «شديد المحال» را «شديد القوة و العذاب» معنى كرده اند. در برخى آيات قرآن، تسبيح و حمد الهى در كنار هم قرار گرفته اند؛ «يسبّح الرعد بحمده»، «ان من شى ءٍ الاّ يسبح بحمده»(28) چنانكه در ذكر ركوع و سجود نيز چنين مى گوييم؛ «سبحان ربّى العظيم وبحمده» و «سبحان ربّى الاعلى وبحمده» در روايات متعدّدى از اهل سنّت آمده است كه پيامبراكرم صلى الله عليه وآله به هنگام شنيدن صداى رعد سخن خود را قطع كرده و به دعا مشغول مى شدند و ديگران را نيز به اين كار ارشاد مى فرمودند.(29) برخى صاعقه ها كيفر و عذاب الهى مى باشند كه بر اقوام گنهكار نازل مى شوند، مانند قوم ثمود «...فاخذتهم صاعقة العذاب الهون بما كانوا يكسبون»(30) - رعد نيز مثل فرشته، تسبيحى آگاهانه و از روى شعور دارد، زيرا كلمه رعد و فرشته در كنار هم آمده اند. «يسبّح الرعد بحمده والملائكة» - تسبيح فرشتگان بر اساس خداترسى و خشيت است. «من خيفته» - صاعقه و صاعقه گرفتگى يك امر تصادفى نيست، بلكه با خواست خدا و مطابق قوانين الهى است. «يرسل الصّواعق فيصيب بها من يشاء» - براى انسان لجوج، چيز خطرناكى مثل صاعقه هم بازدارنده نيست. «يجادلون» - در فكر حيله وخدعه وجدال با خدا نباشيد كه با او نمى توان درافتاد. «هو شديد المحال» - هرگونه تدبير و حيله اى بد نيست، چه بسا كه بايد در برابر افرادى، سخت ترين تدبيرها و برنامه ريزى ها را بكار برد. «شديد المحال»

سلام دوستان متاسفانه به علت ضعف اینترنت صفحه و صوت آپلود نمیشه کمی صبور باشید

📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫 📄  #صفحه_۲۵۰ 🍀  #سوره_رعد ☘  #جزء_۱۳ 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 📃هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋

📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫 📄  #صفحه_۲۵۱ 🍀  #سوره_رعد ☘  #جزء_۱۳ 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 📃هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋

📖 ثواب #تلاوت_قرآن را تقدیم به مهدی موعود علیه سلام و امواتمان می کنیم 💫 🎧  #صوت_صفحه_۲۵۱ 🍀  #سوره_رعد ☘ #جزء_۱۳ 🤲 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 📃هرروز #تلاوت_یک_صفحه_قرآن •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋

۱۴ رعد تنها خواندن او حق است و كسانى را كه (مشركان) جز او مى خوانند هيچ پاسخشان نمى گويند، مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب گشوده تا آنرا بدهانش رساند و حال آنكه نخواهد رسيد و دعا و خواست كافران (از غير خدا) جز در گمراهى (وبه هدر رفتن و انحراف) نيست. ۱۵ رعد و هر كه در آسمان ها و زمين است، خواه ناخواه با سايه هاشان بامدادان و شامگاهان، براى خدا سجده مى كنند ۱۶ رعد بگو: پروردگار آسمان و زمين كيست؟ بگو: خداست. بگو: پس چرا جز او را كه مالك هيچ سود و زيانى براى خويشتن نيستند سرپرست گرفته ايد؟ بگو: آيا نابينا و بينا با هم برابرند؟ يا آيا تاريكى ها و روشنايى يكسانند؟ يا مگر براى خدا شريكانى قرار داده اند كه مانند آفريدن خدا (چيزى) آفريده و اين آفرينش بر آنان مشتبه شده است؟ بگو: خداوند آفريدگار هر چيزى است و اوست يگانه قهّار. ۱۷ رعد خداوند از آسمان آبى فرو فرستاد، پس رودخانه ها به اندازه (ظرفيت) خويش جارى شده و سيلاب كفى را بر خود حمل كرد. و از (فلزّات) آنچه كه در آتش بر آن مى گدازند تا زيور يا كالايى بدست آرند، كفى مانند كفِ سيلاب (حاصل شود.) اينگونه خداوند حق و باطل را (بهم) مى زند. پس كف (آب) به كنارى رفته (و نيست شود) و امّا آنچه براى مردم مفيد است در زمين باقى بماند. خداوند اينگونه مثال ها مى زند ۱۸ رعد براى كسانى كه پروردگارشان را اجابت كردند نيكوترين (پاداش) است. ولى كسانى كه (دعوت) او را نپذيرفتند، اگر هر آنچه در زمين است و مانند آن را با آن داشته باشند، قطعاً حاضرند آن را (براى رهايى خود از عذاب) فديه بدهند، آنانند كه برايشان حساب سختى است و جايگاهشان دوزخ است و چه بد جايگاهى است.

شب یلدا یا همان شب چله، از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است که در آخرین شب پاییز، به‌عنوان بلندترین شب سال، با شور و شوق زیادی جشن گرفته می‌شود •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋

شب یلدا: یادگاری از ایران باستان برای طولانی‌ترین شب سال •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• 🏷 کانال #مهدی_موعود👇 🆔 🕋 @MowoodMahdi 🕋