🌷سلسله مباحث #انس_با_دعا (۱) 💠انس با ادعیه راهی برای درمان رذائل 💠انس با ادعیه بستری برای درمان رذائل است. ارتباط انسی با خدای متعال با ادبیات خاصی که در دعا تعلیم داده‌اند راه را برای درمان رذائل در سر صحنه انس با ادعیه فراهم می کند. 💠وقتی در دعای ابوحمزه می فرماید: «فمن یکون اسوء حالا منی» در این صورت با فقری که بر خود حاکم می بیند راه بر ورود عجب و خود شیفتگی و تکبر و خود برتر بینی بسته می شود. 💠راه این است که مأنوس شویم تا با نگاه و معرفتی که بر خود و عمل خود حاکم می کنیم، بسیاری از عملکردهایی که بر پایۀ توهمات است زدوده شود. متأسفانه چون نگاهی که به ادعیه باید باشد در حال حاضر نیست ، انس هم کمتر برقرار می شود و دغدغه های ایمانی کمتر در ما احیاء می شود و یک غفلت و خود فراموشی در ما فراهم می شود. ............. #ادامه_دارد #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

🌷سلسله مباحث #انس_با_دعا (۲) 💠به هر میزانی که انس با دعا باشد رذائل از میان برداشته می شود. 💠دعا دستگاهی است که نفس را در میدانی می آورد و در برابر مهربانی حق تعالی و جود و کرم او قرار می دهد تا پستی اش و خرابکار بودنش در آیینه مهربانی حق تعالی معلوم شود « ادعوک یا سیدی بلسان قد اخرسه ذنبه ؛ رب اناجیک بقلب قد اوبقه جُرمُه ادعوک یا رب راهبا راغبا راجیا خائفا » و از آن طرف اوج لطف و رحمت حق به او به نمایش گذاشته شود. «اذا رأیت مولای ذنوبی فَزعتُ و اذا رأیتُ کرمک طمعتُ فان عفوتَ فخیر راحم و ان عذَّبتَ فغیر ظالم » 💠دعا عرضۀ خود به حق تعالی است، انسان خود را با دعا عرضه به خدا می‌کند و خدا هم اخلاقش را در دعا از زبان معصوم به نمایش می گذارد و از آن طرف انسانی که از خود نومید شده و چنگ به الله زده است، با اخلاق الهی شروع می کند خود را درمان کند. 💠انسانی که میزان رَحم پائینی دارد و تنها دغدغۀ خود را دارد ، وقتی که دعای ابوحمزه ثمالی را می خواند و دائم عفو و رحمت و جود و کرم الهی را نسبت به خود متذکر می شود، اخلاق الهی بر جان آن سایه می افکند و این جان به گونه ای می شود که به همه دعا می کند، نمی تواند خود را به خدای مهربان عرضه کرده باشد ولی بی توجه به غیر باشد. 💠«انت الهی اوسع فضلا و اعظم حلما من ان تقایسنی بفعلی و خطیئتی» وسعت الهی او را وسعت می دهد و باعث می شود او برای همه ( زنده و مرده؛ حاضر و غایب؛ مرد و زن؛ کوچک و بزرگ؛ آزاد و بنده ) دعا کند: «اللهم اغفر للمومنین و المومنات الاحیاء منهم و الاموات و تابِع بیننا و بینهم بالخیرات اللهم اغفر لحیِنا و میتِنا و غائبِنا ذکرِنا و انثانا صغیرِنا و کبیرِنا حُرّنا و مملوکنا» 💠این خود نمونه ای از درمان است .............. #ادامه_دارد #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

🌷سلسله مباحث #انس_با_دعا (۳) 💠 درمانگاه ادعیه 💠«درمان رذائل از راه به حساب نیاوردن خود» 💠تمامی مشکلات ورذائلی که من دارم از این است که گمان می کنم همه خوبی ها از من است و اشتباه و خطائی از ناحیۀ من صورت نمی گیرد و هر چه اشتباه و خطاست از ناحیۀ دیگران است و همین است که طغیان را در من شکل می دهد و انسان در زندگی شروع به تاختن می کند و نه خدا و نه بندۀ خدا را به حساب می آورد؛ 💠حال ادعیه کاری می کند که بنده، خود را به حساب نیاورد و در مقام بندگی سیر کند؛ چرا که در ادعیه هر چه خوبی است را از خود سلب می کند و به خدا نسبت می دهد و به خود چیزی جز عصیان و ناسپاسی نسبت نمی دهد. 💠در اینجا بنده ای که خود را از میان برداشته: 🔹خود را در نهایت پستی می بیند و در برابر ، خدای متعال را مولای کریمی می داند که در برابر بندۀ در نهایت پستی رفتاری صابرانه دارد. «فلم اَر مولی کریما اصبر عبد لئیم منک علیّ» 🔹خود را جاهلی بیش نمی داند و تقاضای رحم دارد (فارحم عبدک الجاهل) 🔹خود را پر از زشتی می داند که ستاریّت حق بر سرش سایه افکنده و نمی گذارد زشتی او علن و آشکار شود و در عین حال تمام تقاضاهایش را از خدا دارد در حالی که معصیت او را می کند «الحمد لله الذی یجیبنی حین انادیه و یستر علی کل عوره و انا اعصیه» 💠انسان مومن در حین دعا، با فرازهای دعا تمرین می کند که خود را از میان بردارد و جز بدی را به خود نسبت ندهد. و دلیل موفقیت کسانی که با ادعیه اُنس دارند این است که رحمت و تفضّل حق تعالی را به رخ می‌کشد و در برابر این رحمت و جود و کرم و تفضل بی نهایت الهی چاره ای جز این ندارد که خود را از میان بردارد و زشتی های موجود را به خود نسبت دهد . 💠این یکی از راه های تربیتی است که زیبایی ها که دیگران دارند، به رخ کشیده شود تا انسان شاید بتواند خود را از میان بردارد. 💠حضرات معصومین علیهم السلام در کلاس تمرین دعا با انسان چنین تمرینی را دارند و تمامی زیبایی ها را به حق تعالی نسبت می دهند و در برابر چیزی جز زشتی نمی توانند به خود نسبت دهند. ادامه دارد ...... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۴) 💠درمانگاه ادعیه؛ داروهای پرهیزی 💠پرهیز از طغیان (با انس با ادعیه انسان اهل طغیان نمی شود) 💠مشکلات داخلی و خارجیِ انسان جاهل، از آنجا ناشی می شود که او خود را نشناخته و از هویت واقعی خویش، بی خبر است. به همین جهت از بیرون، دچار استکبار می شود. یعنی به دلیل جهل علمی و جهالت عملی ، خود را از آنچه که هست بیشتر می بیند و به ورطۀ طغیان می افتد. انسان، در کلاس درمانی ادعیه، خود را از ورطۀ استکبار نجات می بخشد. اهل ایمان با ادعیه به بندگی خود اقرار می کند و با توجه به بندگی خود، نجات برای خود را رقم می زند؛ بنابراین کسی که که «انا ربکم الاعلی» می گوید و فرعون صفت، پروردگاری جز خود را برای مردم خویش به رسمیت نمی شناسد که « ما علمت لکم من اله غیری » ( قصص / 38 ) خود را نشناخته و به بندگی خویش نسبت به « رب العالمین » پی نبرده است. 💠ادعیه دقیقا در برابر چنین چیزی می ایستد و با اقرار با بندگی کار را پیش می برد. « الهی انا عبدک و ابن عبدک قائم بین یدیک » ( مناجات شعبانیه ) 💠انسان با ادعیه، با ادبیات خاصی که از زبان معصوم در ارتباط با خدا مطرح می شود، می تواند خود را از ذلت در برابر غیر برهاند و در محدوۀ ذلت الهی قرار دهد و از آن حوزه پا به فراتر نگذارد تا به طغیان در برابر الهی تبدیل نشود. ادامه دارد... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۵) 💠انسان با دعا هنرمند می شود. 💠انسان با دعا هنرمند می‌شود و هنری ۹خاص برای زندگی کردن می یابد. انسان با ادعیه هنر عبور از گناه و معصیت می یابد و تمرین می کند که دیگر گناه نکند. در ابتداء با اینکه گناه و معصیتی مرتکب شده است ولی خود را خارج و منکر ربوبیت الهی نمی داند و بلکه اصلا نوع رفتار مهربانانه ربوبی حق را علّت شکل گیری چنین رفتاری در انسان می داند و انسان با دعا از گناه و معصیتی که کرده است پُل می زند و تحکیم و تشدید و تثبیت ارتباط ربوبی می کند که این هنری جانانه در جهت هنرمند کردن انسان مومن در شکل گیری حالات او در نسبت به خدای متعال است. 💠انسانی که اهل اُنس با دعا است، به خدا چنین عرضه می دارد: « الهی لَم اعصک حین عصیتک و انا بربویتک جاحد و لا بامرک مستخف و لا لعقوبتک متعرض و لا لوعیدک متهاون لکن خطیئه عرضت و سولت لی نفسی و غلبنی هوای» «می گوید خدا معصیت نکردم از سر اینکه ربوبیت ات را منکر باشم و نه اینکه با معصیت بخواهم فرمانت را سبک بشمارم و نه اینکه معصیت می کنم تا به عذابت اعتراض داشته باشم و نه اینکه تهدیداتت را سست می دانم بلکه همه اینها را قبول دارم ولی فقط هوی و هوس است که به صحنه می آید و من را به معصیت می کشاند.» 💠این ادبیات باعث می شود که انسان خود را در سایۀ حق ببیند و طغیان نکند. ببینید چه کلاس تمرینی فراهم کرده اند تا انسان بتواند با بیان حالات خود، ماندن در فضای دینی را مستمرا تجربه نماید. 💠حتی در قسمتی از دعای ابوحمزه می گوید خدایا چون که « خیر الساترین » و « اکرم الاکرمین » و « ستار العیوب » و « غفار الذنوب » هستی، اجازه معصیت پیدا کرده ام که اگر غیر از این بود معصیت نمی کردم؛ در سایۀ لطف و کرمت اهل معصیت شده ام. « فلو اطلع الیوم علی ذنبی غیرک ما فعلته ... . لا لانک اهون الناظرین و اخف المطلعین بل لانک یا رب خیر الساترین و احکم الحاکمین و اکرم الاکرمین ستار العیوب غفار الذنوب علام الغیوب تستر الذنب بکرمک و توخر العقوبه بحلمک » ( دعای ابوحمزه ثمالی ) ادامه دارد... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۶) 💠داروهای پرهیزی درمانگاه ادعیه: پرهیز از ذلت (کلاس درمانی ذلت شخصیتی) 💠مشکلات داخلی انسان جاهل، از آنجا ناشی می شود که او خود را نشناخته و از هویت واقعی خویش، بی خبر است و نمی‌داند که هویت اش در نسبت به حق تعالی معنا می یابد. به همین جهت از درون، گرفتار ذلت است و یعنی به دلیل جهل علمی و جهالت عملی، خود را از آنچه که هست کمتر می بیند که در این صورت، خویشتن را خوار می انگارد و در نتیجه هم عزّت را از دست می دهد و هم استقلال را. 💠اهل اُنس با دعا، وقتی خود را به حق تعالی عرضه می کند، امیدش را منحصر به خدای مهربان می کند و یأس از غیر پیدا می کند و به غیر او ذرّه ای امیدی ندارد و خود را در پیروزی و شکست و نفع و ضرر وابسته به غیر نمی بیند «الهی بیدک لا بید غیرک زیادتی و نقصی و نفعی و ضرّی» (مناجات شعبانیه) 💠اینجاست که دلیلی نمی بیند خود را کم از دیگران ببیند که بخواهد ذلت در برابر غیر حق داشته باشد؛ به خاطر همین ذلت و عزت خود را در نسبت به حق تعالی معنا می کند و می داند که خروج از حریم الهی ذلت و بدبختی اش را رقم می زند «الهی ان حرمتنی فمن ذاالذی یرزقنی و ان خذلتنی فمن ذا الذی ینصرنی» (مناجات شعبانیه) و می داند کسی که از حریم الهی درآید و سمت و سویش غیرحق تعالی باشد، آن موقع نومید می شود و به نتیجۀ دلخواه نمی‌رسد « خاب الوافدون علی غیرک و خسر المتعرضون الا لک و ضاع الملمّون الا بک و اجدب المنتجعون الا من انتجع فضلک » (دعای هر روز ماه رجب) به خاطر همین می داند که رغبت به درگاه الهی است که او را نجات می دهد و روی کردن به آن ساحت است که بستر سلوک انسان را فراهم می کند «بابک مفتوح للراغبین» (دعای هر روز ماه رجب) 💠با این گونه دعاهاست که انسان اقتدار پیدا می کند و ذلّت پذیر نمی شود و می یابد جای هم که که در ظاهر غیر خدا حاجتش را برآورده می کند، خواست الهی است که به حلّ و فصل اش حاجت آن تعلق گرفته و غیر او واقعیتی جز واسطه گری ندارد و مجرایی جز برای اراده و مشیت حق نیست. 💠پس می توان به خیلی از کسانی که دچار ذلت هستند بگوییم اهل دعا شوند ودر جلسات دعا شرکت کنند تا شاید دریافت معانی نمودند و موحدّانه به عالم نگریستند و خود را کمتر از آنچه که هستند ندیدند. انسانی که با دعا مأنوس می شود خود را با حق تعالی تکمیل می کند و نقصان خود را با حق جبران می نماید و کمبودی را در ذیل مشیت و ارادۀ حق احساس نمی نماید. ادامه دارد ... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۷) 💠کلاس درمانی ادعیه: ذلت ناپذیری با کفایتی که از ناحیۀ خدا به دست می آورد . 💠در کلاس درمانی ادعیه، جهت خروج از ذلّت، با ادبیاتی که معصوم در نسبت به خدای متعال در دعا دارد، با ورود به حریم ایمان به خدای مهربان و اعتماد به لطف و رحمت و تفضّل الهی، به دنبال کفایت الهی می باشد تا خدای متعال عهده دار مدیریت زندگی آن شود. 💠انسان در دعا در مقامی قرار می گیرد که زمزمۀ ادبیات کفایت دارد و می‌خواهد که کفایت دنیوی و اخروی و الهی از ناحیۀ خدای متعال داشته باشد و خدا او را بس باشد. 💠در ادعیه دست به دعا بر می دارد و طلب کفایت می کند: « واختم لی بخیر و اکفنی ما اهمنی من امر دنیای و آخرتی و لا تسلط علیّ من لا یرحمنی و اجعل علی منک واقیه باقیه و لا تسلبنی صالح ما انعمت به علیّ و ارزقنی من فضلک رزقا واسعا حلالا طیبا اللهم احرسنی بحراستک و احفظنی بحفظک و اکلأنی بکلائتک» (دعای ابوحمزه) 💠انسان با ادعیه می تواند خود را با انسی که برایش با خدای مهربان حاصل می شود، غنی و صمد سازد و کفایت از خلق خدا برایش حاصل شود.(فقونی بقوه کافیه و تولنی بعصمه مانعه) (مرا توانی کافی بده و سرپرستم باش با عصمتی که مانع از گناه باشد) (دعای امام سجاد علیه السلام) اینجاست که انسان لب می گشاید و واگذاری وکفایت را اعلام می کند « حسبی الله ما شاء » ( دعای هر روز ماه رمضان ) 💠ادبیات و اندیشه کفایت ، عزت را به بار می آورد و فرهنگ عزت ، اقتدار به بار می اورد و اقتدار ، نفی ذلت پذیری را به دنبال دارد . پس دعابخوانید تا یاد بگیرید که عزیز باشید و ذلیل نشوید. 💠با تکیه بر قدرت الهی ، اقتدارش اینگونه می شود: « اللهم انی بک و منک اطلب حاجتی و من طلب حاجه الی الناس فانی لا اطلب حاجتی الا منک وحدک لا شریک لک » ( دعای هر روز ماه رمضان ) خدایا، از تو حاجتم را می طلبم و به غیر تو مراجعه ای ندارم و هر کسی هم حاجتش را به سمت مردم گسیل دارد ولی من تنها تو را می شناسم و کفایت تو را طلب می کنم. ادامه دارد ... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۷) 💠کلاس درمانی ادعیه: ذلت ناپذیری با کفایتی که از ناحیۀ خدا به دست می آورد . 💠در کلاس درمانی ادعیه، جهت خروج از ذلّت، با ادبیاتی که معصوم در نسبت به خدای متعال در دعا دارد، با ورود به حریم ایمان به خدای مهربان و اعتماد به لطف و رحمت و تفضّل الهی، به دنبال کفایت الهی می باشد تا خدای متعال عهده دار مدیریت زندگی آن شود. 💠انسان در دعا در مقامی قرار می گیرد که زمزمۀ ادبیات کفایت دارد و می‌خواهد که کفایت دنیوی و اخروی و الهی از ناحیۀ خدای متعال داشته باشد و خدا او را بس باشد. 💠در ادعیه دست به دعا بر می دارد و طلب کفایت می کند: « واختم لی بخیر و اکفنی ما اهمنی من امر دنیای و آخرتی و لا تسلط علیّ من لا یرحمنی و اجعل علی منک واقیه باقیه و لا تسلبنی صالح ما انعمت به علیّ و ارزقنی من فضلک رزقا واسعا حلالا طیبا اللهم احرسنی بحراستک و احفظنی بحفظک و اکلأنی بکلائتک» (دعای ابوحمزه) 💠انسان با ادعیه می تواند خود را با انسی که برایش با خدای مهربان حاصل می شود، غنی و صمد سازد و کفایت از خلق خدا برایش حاصل شود.(فقونی بقوه کافیه و تولنی بعصمه مانعه) (مرا توانی کافی بده و سرپرستم باش با عصمتی که مانع از گناه باشد) (دعای امام سجاد علیه السلام) اینجاست که انسان لب می گشاید و واگذاری وکفایت را اعلام می کند « حسبی الله ما شاء » ( دعای هر روز ماه رمضان ) 💠ادبیات و اندیشه کفایت ، عزت را به بار می آورد و فرهنگ عزت ، اقتدار به بار می اورد و اقتدار ، نفی ذلت پذیری را به دنبال دارد . پس دعابخوانید تا یاد بگیرید که عزیز باشید و ذلیل نشوید. 💠با تکیه بر قدرت الهی ، اقتدارش اینگونه می شود: « اللهم انی بک و منک اطلب حاجتی و من طلب حاجه الی الناس فانی لا اطلب حاجتی الا منک وحدک لا شریک لک » ( دعای هر روز ماه رمضان ) خدایا، از تو حاجتم را می طلبم و به غیر تو مراجعه ای ندارم و هر کسی هم حاجتش را به سمت مردم گسیل دارد ولی من تنها تو را می شناسم و کفایت تو را طلب می کنم. ادامه دارد ... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۸) 💠با ادعیه می توان فکری برای ذلت شخصیتی نمود 💠ذلت شخصیتی از جمله امراضی است که از وخامت بالایی برخوردار است و باید برای آن فکری کرد وگرنه ممکن است که انسان را با مرگ روبرو کند. 💠بعضی ها مرده اند چون دیگر امیدی ندارند و اگر امیدی هم دارند با تکیه بر ظرفیت‌های خود نیست و خود را اصلا نمی بینند. امید، شاه کلیدی است که اگر با عزت همراه شود، خط شکنی برای انسان رقم می خورد و بن بستی برایش دیگر فرض نمی شود. بن بست ها از ذلتی است که دارد. 🔸ذلیل شوی بن بست داری و راه نجات خود را در هیچ و پوچ کردن خود در برابر کسی می دانی که نه غنایی دارد و نه صلاحیت این را دارد که در برابر او هیچ و پوچ و نیست شوی. 💠ذلت انسان را هیچ و پوچ می کند و نادیده انگار می کند و انگار نه انگار که هست و هست خود را در ذیل می بیند. یا نیست و یا اگر هم هست در ذیل است؛ در ذیل ثروت، در ذیل شهرت، در ذیل مقام و .... بودنش به بودن پول است، بودنش به بودن شهوت است، بودنش به بودن فلان دستگاه است، بودنش به بودن فلان آقا است، این ها ذلت است و نادیده گرفتن خود می باشد. 💠انسان باید به صحنه آید و ظرفیت های خود را ببیند و خود را به راه بیندازد و انسانیت خود را شکل دهد و آن با با دیدن خود است و دیدن خود، با دیدن تکملۀ خود و غنای خود می باشد که آن خداست. انسان با خدا خود را می بیند و در سایۀ وجودی آن تکمیل خود می کند و نقصی و ضعفی را نمی بیند و به کرامتی دست می یابد. انسان با دعا تمرین می کند که چنین ارتباطی را رقم زند و خود را به راه اندازد. 💠ذلیل خود را در بن بست می بیند و راه نجاتی را تصویر نمی کند. در حوزۀ علمی، اقتصادی، سیاسی، خانوداگی و... تفسیرش، رویکردش، رفتارش، همه و همه همچون کسی است که به آخر خط رسیده است و راه نجاتی ندارد ولی عزیز بن بستی ندارد و راه تدبیر برایش باز است و آخر خطی برایش تصویر ندارد. این به دلیل این است که انسان مأنوس با قدرت الهی است و در لوای آن نفس می کشد و قدرت الهی هم بن بستی ندارد. 💠انسان، با دعا اعتماد به قدرت و خواست و مهربانی بی نهایت خدای متعال را تمرین می کند و اینجاست که تفسیرش، رویکردش، رفتارش تغییر می‌کند و راهی برای آن در نظر گرفته می شود. 💠در درمانگاه ادعیه درمان این است که انسان را به اُنس به قدرت و کرم و جود نامتناهی می کشاند وسپس با چنین اُنسی، اقتداری برایش رقم می خورد و ادبیاتش این گونه می شود: « الحمد لله الذی لا ادعو غیره و لو دعوت غیره لم یستجب لی دعائی و الحمد لله لا ارجو غیره و لو رجوت غیره لاخلف رجائی و الحمد لله الذی وکلنی الیه فاکرمنی و لم یکلنی الی الناس فیهینونی ( دعای ابوحمزه ) ادامه دارد ... . #استاد_مهدی_منصوری #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen

سلسله مباحث #انس_با_دعا (۹) 🍃دعا بیدار کننده فطرت هاست 💠فروش دعای کمیل در کلیسایی در مسکو 💠یک وقتی #دعای_کمیل را به زبان روسی ترجمه کرده بودیم. [در مسکو] من به کلیسایی رفتم دیدم در این کلیسا دعای کمیل را می‌فروشند. یعنی جزء کتاب مذهبی آن‌هاست. به کشیشی که آن‌جا بود گفتم این کتاب چیست؟ گفت یک گفت‌وگوی بین خدا و انسان است. گفتم: شما خواندید؟ گفت: بله، کتاب خوبی است و زیاد هم می‌خرند. 💠من برای این‌که تشویقش کنم صد نسخه از او خریدم و به او دادم که ارزان‌تر بفروشد. 💠همان‌جا یک آذری به من گفت وقتی دعای کمیل ما را مسیحی‌ها این‌قدر خوششان می‌آید، اگر ما دعای عرفه را برای‌شان ترجمه کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟ همان‌جا به ذهنم رسید که دعای عرفه را هم ترجمه کنیم. رفتیم یک مترجم پیدا کردیم و دو برابر معمول به او پول دادیم و به او گفتیم در ترجمه خیلی دقت کن و بحمدالله دعای عرفه هم ترجمه شد. به ذهنم رسید مجموعه منتخب ادعیه شیعه را نیز ترجمه کنیم. 💠باور کنید الان مسیحی‌ها بیشتر از مسلمان‌ها از این ادعیه استفاده می‌کنند. آن‌چه که ما داریم و قابل عرضه برای جهان است، فوق‌العاده ارزشمند است. 📚خاطره‌ای از دکتر ابراهیم ترکمان، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، خبرنامه آینده روشن، شماره نوزدهم، خرداد ۱۳۹۳ #گروه_تربیتی 🍃کانال مجموعه تبیین حقایق🍃 🆔 @mtabeen