تو می‌آیی در حالـے کھِ دستھایت پر از گلھای نرگس است ، تو دلِ سرد یکایک ما را با نواهای گرمت آفتابۍ میکنی و کعبه عشق را در آنھا بنا خواهی کرد . تو می‌آیی و دستِ نوازش بر سر میخک هایی خواهی کشید که باد کمرشان را خم کرده است. تو حتی بر قلبِ کاکتوسھاهم رنگِ مھربانـے خواهی زد .

‌ آن شب، شب بیست‌وهفتم رجب بود . محمد غرق در اندیشه بود کھِ ناگھان صدایۍ گیرا و گرم در غار پیچید ، بخوان بخوان بھِ نام پروردگارت کھِ بیافرید ، آدمی را از لخته‌ۍ خونی . بخوان کھِ پروردگار تو ارجمندترین است .و بھِ آدمی آنچه را نمی‌دانست بیاموخت .

ماندھ‌ام ، احمد پیمبر بود یا عطار عشق؟ بس‌ کهـ سلمان‌ها مسلمان کرد با بوی ِ علی .

.

🤍

پرونده‌ رو کہ نگاه میکنن ؛ میگہ اِی‌وای بر من اِی‌کاش با فلانی رفاقت نمی‌کردم . چون در زمانی کہ من هدایت پیدا کرده بودم اون من رو بہ گمراهی کشوند. • سورۀ فرقان آیه‌ی 59

خاك کربلا چہ بھت‌آور بود ؛ از سویـی انگار وسط بھشت نشستہ‌ای و از سوی دیگر ، انگار کوھِ غم روی دوش‌هایت سنگینی می‌کند . اما شنیدھ بودم نجف طور دیگری است ؛ سبک و آرام ، انگار در خانۂ پدری‌ات نشسته‌ و در خنکای نسیم مُحبت آرام می‌شوی . • کتابِ کھکشان‌ نیستی - بہ‌قلم ؛ محمدهادی‌ اصفهانی

#قسمت_نهم #مستند_صوتی_شنود

دنیا همہ هیچ و اهل دنیـٰا همہ هیچ ای هیچ براۍ هیچ بر هیچ ، مَپیچ دانی کہ پس از عمر چه ماند باقی؟! عشق است و محبت است و باقی همہ هیچ .