غمگینم مثل کیمیا علیزاده که از ایران رفت بیشتر پیشرفت کنه مدال بگیره ولی به نماینده ی ایران بازی رو باخت 😔😂

:))))من به تهش رسیدم ته تهش الان رسما تو قبرمم یه مرده ایی که هیچی نداره نه جسمی نه روحی تو که مسیحایی🙂تو که زنده میکنی روح مردرو میخوای عجزمو ببینی؟تو که اولین نفر بودی دیدی دیدی مستاصل شدنمو دیدی گریه هام توی خیابون پشت فرمون توی کوچه ها تو که هق اق های بلندمو قبل از رفتن به خونه دیدی تو که همه چیو دیدی هنوزم میبینی لرزش دستمو پنیکمو خون دماغمو همه چیزمو میبینی بابا جان من کربلا نمیخوام من مشهد نمیخوام قم نمیخوام من فقط حسین(ع)میخوام من بابا حسینمو میخوام همون بابا حسینی که داشتم همونی که صبح به صبح باهاش حرف میزدم شب قبل خوابفکرو ذکرم بود من بابا حسینی و میخوام که همه میدونستن دخترشم من همون بابا حسین و میخوام=))))))) #۱۲۸

منم همینطور:)))))))

خیلی دوست داشتم مثل بقیه چنلا دقیقه به دقیقه راجب المپیک و اتفاقاتش صحبت کنم ولی نبود وقت و روحیه مشکلیه که همیشه دارم سو اول از همه تبریک میگم با اقای زارع؛اره تبریک میگم چون باشعور و پهلوون بودن خودشو ثابت کرد بهمون باخت ولی نه تا امتیاز گرفت فهمیدیم با یه بیشعور بازی کردن چقدر درد داره دلی فدای سرت اقا زارع ارزشت برامون بیشتر شده پهلوون تو هنوزم پسر این خاکی:))) و مسئله دوم تبریک به پسرِ ایران به مرد کرمانشاهی که بازی قشنگ برد انتقام کتف در رفته حسن اقا و نامردی اقای زارع رو گرفت درسته کشتی نبود ولی طلا گرفت هادی ساعی ثانی طلات مبارک هشتاد میلیون نفر✨

ولی قبل از اسرائیل لطفا سپاه دوتا موشک بزنه گرجستان

دم تک‌تکتون گرم که مایه‌ی افتخارید 💙

پروردگارت تورا رها نخواهد کرد.... #اوس‌کریم❤️‍🩹

اولین و آخرین دعای امشب:اتمام جنگ درونی

خلاصه ایی از امشب بخوام بگم خدمتتون یه چشمه از تنهایی رو کشیدم ازش لذت بردم کل تایم یجوری میخواستم تموم شم که اگه همونجا جونم درمیومد راضی بودم🙂و حقیقتا امشب اگه این ماجرا تموم نشه معلوم نیست چی ازم میمونه البته اگه چیزی باقی بمونه:)

روزشمار مشهد بزارم یا زوده🤔

از عمیق وجودم دوست دارم تولدم باشم مشهد:)))))

من حالم خوب نیست... من حرفام فقط برای تو میاد ذهنم تویی مشهدتوعهه صحن و سرای قشنگ توهه همه چیز من تویی میدونی که فقط پیش خودت میتونم این دردمو درمون کنم یادت رفته؟پارسالو میگم با اون حجم از زخم و خونریزی اومدم پیشت درمونم کردی الانم همینم ده برابر بدترم دیگه نای ادامه دادن و راه رفتنم ندارم چه برسه بدوم و تلاش کنم:) بزار بیام بغلت اصلا خوبم نکردیم نکردی فقط بغلت کنم بقیه چیزا مهم نیست:))))))

من پارسال دوبار رفتم مشهد یکی شونزده اردیبهشت یکیم هفته اخر شهریور که یه روزه بود در حدی که یه ساعت حرم بودم برگشتیم

اردیبهشت که رفتیم در بدترین شرایط روحی خودم بودم

یادمه حتی تا لب کشتن خودمم رفته بودم:)به همین شدت افتضاح و مستاصل

شب قبلش بابام حالش بد مجبور شدیم چمدونارو باز کنیم و قشنگ سفر کنسل شده بود

حالا بماند معجزه شد ما صبح دوباره چمدون بستیم و راه افتادیمو سالمم رسیدیم

رفتیم حرم بودیم بازار رفتیم پارک رفتیم خوش گذشت ولی عین این چهار روزی که پا بودیم من از دهنم یک کلمه در نیومد تو حرم

هی میرفتیم روضه میزاشتم یه قطره اشک نمیومد هی میخواستم حرف بزنم نمیشد

روز اخر سر ظهر رفتیم وداع

من دیگه زدم سیم اخر برگشتم گفتم مرد حسابی من اومدم اینچا حرف بزنم تو بغلم کنی ارومم کنی من از این استیصال در بیام

نمیتونم اینجوری برگردم ساری من هیچی واسه برگشتن ندارم...

اون چهار روز هر شب من اونجا کابوس دیدم هرچند قبلش هم میدیدم ولی انتظار نداشتم اونجا اینجوری باشه روز وداع تو اون گرما نشستم روی فرش قرمزای صحن انقلاب تو سایه هم نه تو آفتاب

ساعت دوازده ظهر یدونه چفیه انداختم عای زدم زیر گریه قریب به یک ساعت با صدای بلند گریه کردم🚶‍♀ حرف زدم هق هق کردم هرچی داشتم نداشتم گفتم

بعد که برگشتیم حس میکردم همه زخمام بسته شدن دیگه چیزی نیست که تکونم بوه و حالمو بد کنه تا شهریور اوکی بود شهریورم که رفتم حالم بد بود رفتم برگشتم یجوری خوب شده بودم و کارام وای کارام راست و ریست شده بود انگار معجزه شده:)

عینا واسم ثبت شده من هرموقع به این حجم از استیصال میرسم باید برم مشهد و میرم:))))))