چرا از فاطمیه مداحی کم دارم؟

آجرک الله یا صاحب الزمان...؛)🖤

عجیبن این خانواده؛ عجیییییب!! مادر ۱۸ ساله ای که با کلی هتک حرمت و زخم روی بدن! بچه ی تو شکم رو از دست داده... از دست تمام مردم شهر خسته اس! حتی خوبا هم ازشون رو بر گردوندن! دلش گرفته! غصه شوهر و بچه هاشو داره! بچه های کوچیکی که غم دارن ولی مادر ندارن... و شوهری که مجبور میشه ۲۰ سال سیلی خوردن همسر جوونش رو جلوی ۴۰ تا نامحرم ندید بگیره ... حرف نزنه و بعد ۲۰ سال باز هم نتونه کاری کنه ... شوهری که امام عالمه اما ، سنگ صبورش چاهِ! :))

حالا این خانم، این مادر ۱۸ ساله، این مادر زخمی، لحظه آخر یه دعا میکنه ... نفرین نمیکنه که اگه بکنه آسمون و زمین زیر و رو میشه ... بدی کسی رو نمیخواد ... دعا میکنه برای امت پدرش...

(اِلهی وَ سَیِّدی اَسْئَلُکَ بِالذَّیِنَ اصْطَفَیْتَهُمْ وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارَقَتِی اَنْ تَغْفِرَ لِعُصَاةِ شیعَتِی وَ شیعَةِ ذُرِّیَتِی) «پروردگارا! بزرگوارا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریه‌های حسن و حسین در فراق من، از تو می‌خواهم گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان مرا ببخشائی»

(اللّهُمَّ اِنّي أسألُکَ بِمُحَمَّدٍ المصطفی و شُوقه إلیَّ و بِبَعلی عَلیٍ المُرتَضی و حُزْنه عَلَیَّ، وَ بِالحَسَنِ المُجتَبی و بکائِه عَلَیَّ وَ بِالحُسَیْنِ الشَّهیدِ و کآبَتهِ عَلَیَّ و بَناتی الفاطِمیّات تحسّرهُنَّ عَلَیَّ، انَّکَ تَرحَمُ وَ تَغْفِرُ لِلعُصاةِ مِن اُمَّةِ مُحمّدٍ و تَدْخُلُهُم الجَنَّةَ، اِنَّکَ اَکْرَمُ المَسئولینَ وَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ) «خداوندا، تو را می خوانم به حق محمد مصطفی که اشتیاق دیدار او را دارم... و به حقّ همسرم «علی» و اندوه او که بر جانم افتاد. و به حق حسن مجتبی و اشکی که بر من می ریزد. و به حق حسین شهید و افسردگی اش نسبت به من. و به حق دختران فاطمی ام و حسرتی که بر من می خورند. که گناهکاران امّت محمد را بیامرزی و در بهشت داخل کنی، همانا تو بهترین درخواست کنندگان و مهربان ترن مهربانان هستی».

این مادر رنجور خدا رو به اشک های حیدر ، غصه های حسن ، حسین شهید ( اصلا این بخشش خودش روضه اس! / دیدار ما قتلگاه ... ) و حسرت دخترانم ... دخترای ۴ . ۵ ساله ام که بیش از هر وقتی به مادر نیاز دارن ... قسم داد، که از گناه های امت اسلام بگذر ...

درک این داغ ها از من و شما بر نمیاد. که اگه بر میومد ما زنده نمیموندیم! جون میدادیم پای این روایت ها! ولی چه قدرتی ، چه کرامتی ، چه فضلی ، چه رأفتی ، که تو اوج غم باشی ولی از خدا خوبی دیگرانو بخوای ...

یه نکته ی آخری رو بگم و تموم؛ گریه بر مصیبت اهل بیت کمش زیاده و زیادش کم! و در این شکی نیست که احیای اهل بیت هم با گریه بر مصائبشون محقق میشه. شور این خاندان هیچ وقت نمی‌خوابه و پرچمشون تا قیام قیامت بالاس؛ ولی شعوری که باید از زندگی این بزرگواران بگیریم یادمون نره :)) شعوری برامون به نمایش گذاشتن ... فرقی هم نمیکنه تو مصیبت ها باشه یا تو شادی هاشون. همه جاش پر درسه... اگه گریه میکنی براشون دمت گرم. ولی سعی کنیم ازشون درسم بگیریم. نشه تو وقت حسابرسی مادر بیاد بالا سرمون که کارناممونو تحویل بگیره شرمندش باشیم! آره جونم ... تو هر کاری بکنی هواتو دارنا... انقد که کرم دارن ... ولی دوست ندارن شرمندگیتو ببینن... آخه خودشون خیلی جاها شرمنده شدن و خجالت کشیدن ... یا علی مدد :))

فاطمیه دوم🖤 _مسجد_

فاطمیه دوم🖤 _مسجد_

فاطمیه دوم🖤 _مسجد_