ای عشق! ای حقیقت باور نکردنی! افسانه ‌ای بساز خود از داستان ما...

در میان عاشقان عاقل مبا خاصه اندر عشق این لعلین قبا دور بادا عاقلان از عاشقان دور بادا بوی گلخن از صبا گر درآید عاقلی گو راه نیست ور درآید عاشقی صد مرحبا مجلس ایثار و عقل سخت گیر صرفه اندر عاشقی باشد وبا ننگ آید عشق را از نور عقل بد بود پیری در ایام صبا خانه بازآ عاشقا تو زوترک عمر خود بی‌عاشقی باشد هبا جان نگیرد شمس تبریزی به دست دست بر دل نه برون رو قالبا

"گفتم ببینمت تا بی قراری از جانم به در رود هم بی قرار و هم شوریده سر شدم دیوانه تر شدم...•°"

دردها دادی و درمانی هنوز . .

🍂"من مانده ام...•°" عمر منِ خسته بی تو سر می گردد...؟ •°"

بگذار اگر این بار سر از خاک برآرم بر شانه ی تنهایی خود سر بگذارم

از حاصل عمر به هدر رفته ام ای دوست ناراضی ام اما گله ای از تو ندارم

در سینه ام آویخته دستی قفسی را تا حبس نفس های خودم را بشمارم

از غربتم این قدر بگویم که پس از تو حتی نشسته است غباری به مزارم

ای کشتی جان حوصله کن میرسد آن روز روزی که تو را نیز به دریا بسپارم

نفرین گل سرخ بر این شرم که نگذاشت یک بار به پیراهن تو بوسه بکارم

ای بغض فرو خورده مرا مرد نگهدار تا دست خداحافظی اش را بفشارم

💫🌱لَيْتَ شِعْرِى أَلِلشَّقاءِ وَلَدَتْنِى أُمِّى؟ أَمْ لِلْعَناءِ رَبَّتْنِى ؟ فَلَيْتَها لَمْ تَلِدْنِى، وَلَمْ تُرَبِّنِى، وَلَيْتَنِى عَلِمْتُ أَمِنْ أَهْلِ السَّعادَةِ جَعَلْتَنِى، وَبِقُرْبِكَ وَجِوارِكَ خَصَصْتَنِى، فَتَقَِرَّ بِذٰلِكَ عَيْنِى، وَتَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِى؟💫🌱

💫🌱ای کاش می‌دانستم که آیا مادرم مرا برای بدبختی به دنیا آورده، یا برای رنج کشیدن و زحمت پرورانده است؟ اگر چنین است کاش مرا نزاده و نپرورانده بود و ای کاش آگاه بودم که آیا مرا از اهل سعادت قرار داده و به قرب و جوارت اختصاص داده‌ای تا به این سبب چشمم روشن و جانم آرام گیرد؟💫🌱

سلام‌ من به تو بالانشین دوش نبی سلام ای پسر فاطمه ، حسینِ علی دوباره پر زده این دل حوالی حرمت که رزق و روزی ما را دهی تو از