eitaa logo
مجمع یادواره شهدای دانشگاه شیراز
775 دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
624 ویدیو
84 فایل
⬅️برنامه ها و اخبار مجمع یادواره شهدای دانشگاه شیراز را اینجا دنبال کنید. 🔹وابسته به دانشگاه شیراز ارتباط با دبیر: 09301641700 📲مارا دنبال کنید: zil.ink/shohada_shirazu آپارات: aparat.com/shohada_shirazu «اینجا، جنسش فرق داره...
مشاهده در ایتا
دانلود
عبدالله باقری متولد ۲۹ فروردین سال ۱۳۶۱ در تهران است. خانواده باقری خانواده ای مقید و مذهبی بودند به طوری که در نماز های جماعت و دیگر مراسمات محل حضور مستمر داشتند و عبدالله در چنین خانواده ای با عشق به اهل بیت پرورش یافت . عبدالله پس از اخذ مدرک دیپلم و در سال ۱۳۷۹ به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشغول به خدمت شد و در آغاز خدمت عضو تیم رهایی گروگان بود . حاج عبدالله اولین بار در اسفند سال ۱۳۹۳ برای یک ماموریت کوتاه ۳ روزه عازم شامات شد. دومین اعزام او در مهرماه سال ۹۴ رقم خورد و در یازدهمین روز پاییز دوباره راهی سوریه شد . رشادت های عبدالله باقری در نبرد به گونه ای بود که شهادتش زیاد طول نکشید و تنها ۲۰ روز پس از دومین اعزام در آخرین روز مهر سال ۱۳۹۴ همراه با امین کریمی که از همرزمانش در سپاه انصار المهدی بود در حومه شرقی شهر حلب به درجه رفیع شهادت نائل آمد از ویژگی های اخلاقی شهید می توان به نماز اول وقت ، گشاده رویی و خوش اخلاقی ، علاقه به ورزش اشاره کرد. @myshohada
کتاب چشمان یعقوب به مظلومیت و مهربانی پدر شهید کارگر برزی اشاره دارد نویسنده می گوید: وجه تسمیه کتاب را از چشم‌های پدر شهید که به دلیل گریه‌های زیاد آسیب دیده بود، چشمان یعقوب گذاشتم. دو تا اتفاق جالب در جریان کار روی زندگی شهید کارگر برزی برایم پیش آمد. اول آنکه به من گفته بودند که شهید رضا برزی بعد از ۵ دختر به دنیا آمده بوده و تنها پسر خانواده است در حالی که روزی که به خانه شهید رفتم یکباره با آقایی مواجه شدم که شباهت بسیار زیادی با شهید داشت. وی خود را برادر کوچکتر شهید معرفی کرد و این شباهت به قدری زیاد بود که اگر لباس رزمی بر تن می‌کرد، رضا کارگر برزی دیگری می‌دیدیم. این الگوی دیداری همیشه جلوی چشم من بود و در نگارش کتاب هم خیلی به من کمک کرد. دومین خاطره به واسطه نیازی بود که برای اتصال به دوستان شهید شکل گرفت. من برای وصل شدن به دوستان و هم‌رزمان شهید باید از فردی که در جمع این گروه بود استفاده می‌کردم. فراموش نمی‌کنم که شهید مرتضی مصیب‌زاده با اسم آقای موسوی در این زمینه کمک‌های بسبار زیادی به من کرد. من به وی گفتم زمانی که کار تمام شود حتما خواهم گفت که شما چقدر با من همکاری کردید، ولی شهید مصیب‌زاده با لبخند به من گفت: اگر زنده بودم خوب است و در کار‌های بعدی هم کمک می‌کنم، اما مطمئن هستم قبل از چاپ این کتاب شهید می‌شوم و همان هم شد. @myshohada
📷 از خاطـرم حماسـه یاران نـمی‌رود... . سالروز مزین گشتن دانشگاه شیراز به مسیحای حضور فرزندان گمنام روح الله (ره) @myshohada
🥀 بسم‌الله [۱ اسفند ۱۴۰۰] . دارد دلِ ما از تو تمنای نگاهی محروم مگردان دلِ ما را که روا نیست... . ”هرگز ز سینه یادِ شهیدان نمی‌رود“
امشب؛ سه‌شنبه دوسال گذشت؛ دوسال است که یک ویروس تمام تعاملات ما را تحت شعاع قرار داده است. از جمله دیدارمان با خانواده شهدا که هر هفته با جمعی از دانشجویان در جوار خانواده‌ی یکی از شهدا برگزار می‌شد. همانند تمام برنامه‌ها محدود شد به فضای مجازی! اما این رسم دانشگاه شیراز در فضای مجازی ادامه یافت، با وجود محرومیت از دیدار حضوری، توفیق پیدا کردیم با خانواده شهدا از تمام کشور دیدار مجازی داشته باشیم، که در زمان حضوری این فرصت نصیب‌مان نمی‌شد. و در های رحمت و معرفت همچنان روی ما باز ماند؛ حتی گشوده‌تر از قبل... . یا رّبَّ اِنَّ لَنا فیکَ اَملا ً طَویلاً کَثیراً . ”هرگز ز سینه یادِ شهیدان نمی‌رود“
9.41M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
در سنگر دانشگاه هم درس شهیدانیم در خط مقدم چون تهرانی و چمرانیم... ”هرگز ز سینه یاد شهیدان نمی‌رود“ جمعه ساعت ۱۵:۳۰
🥀 خوش به حال شهدا وای به حال من و تو ما ڪجا و شهدا بین ڪه ڪجا را دیدند ما پی تذڪره‌ی کرب‌و‌بلا می‌گردیم شهدا شاه ذبیحأ به قفا را دیدند . ”هرگز ز سینه یادِ شهیدان نمی‌رود“