❌خودمان را گول نزنیم! کسی که برای امام‌حسین‌علیه‌السلام اشک بریزد و ادعای محبت کند؛ اما مقابل شیعه امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام؛ سنگ باشد؛ دروغ می‌گوید❗️

‌من قانعـم شبانه به خوابی ببینمـت ، امـّا فقط بیا که حسابی ببینمـت 🌱 #پدر

تقصیر من است اینکه کم می آیی هر گاه شدم اسیر غم می آیی این جمعه و جمعه های دیگر حرف است آدم بشوم، سه شنبه هم می آیی 🌱 #بقیه‌الله

مـاه شهـریـور پُر است از خـاطـراتِ عشــقِ مـن من به جان، تا زنده باشم، عـاشـقِ شهـریـورم 🌱 #شهریور

فرازی از دعای ندبه: «بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شَائِقٍ يَتَمَنَّی» جانم فدایت، تو آرزوی هر مشتاقی هستی که تمنای رسیدن به تو را دارد.🌱 #امام_زمان

شاه کشـــــــــــتار نکرد⁉️ آقای زیباکلام در کتاب «شاه کشتار نکرد» مدعی است که شاه آدم‌ها را نکشته‌است... اما تاریخ چیز دیگری را گواهی می‌دهد!! 🖋 ویلیام هیلی سالیوان، آخرین سفیر ایالات متحده در ایران در کتاب «مأموریت در ایران» می‌نویسد: ♨️ صبح روز جمعه ۸ سپتامبر [۱۹۷۸/ ۱۷شهریور ۱۳۵۷ شمسی]، طبق برنامه‌ریزی و قرار قبلی، تظاهراتی در میدان ژاله تهران در مقابل مجلس، برای عزاداری کشته‌شدگان تظاهرات قبلی در قم شکل گرفت و درگیری با نیروهای نظامی که برای متفرق کردن آن‌ها آمده بودند، به وقوع پیوست. 💢 به دنبال این درگیری فرمانده نظامی به سربازان دستور آتش داد. بازهم این نکته که اولین تیرها هوایی بود یا مستقیماً به‌طرف جمعیت شلیک شد روشن نیست. به هر حال آنچه مسلم است سربازان به‌طرف تظاهرکنندگان شلیک کردند و پس از آنکه گرد و غبار فرونشست، بیش از دویست نفر از تظاهرکنندگان کشته شده بودند. 💢 به نظر می‌رسید حتی دولت -و مخصوصاً شاه- از کثرت کشته‌شدگان متحیر شده است. 📚 برشی از کتاب #خدازاده به مناسبت سالروز قیام ۱۷ شهریور #پهلوی_بدون_روتوش

آشفته ام شبیه دلِ بی قرارها بی رنگ و روست، روی تمام بهارها شیرینیِ وصال، به قدر فراق نیست خسته نمی شوم من از این انتظارها در شهر خویش بین همین کوچه ها تو را… نشناختیم اگر چه که دیدیم بارها اصلا قرار بود که جمعه ببینمت بازم گناه من زده زیر قرارها حالا که خلوت است حرم ، بعد اربعین ما را ببر زیارت شش گوشه دارها

زن زندگی آزادی به سبک شبکه های معاند❗️

🤔واقعا کدام قله؟ رهبری فرمودند به قله‌ها نزدیکیم و بعضی ها مسخره کردند... اما‌ این فیلم رو نشان خودتحقیرها بدهید‼️ تنها بخشی از دستاوردهای انقلاب‼️ البته که کمی‌ها و کاستی‌هایی بوده اما در مسیر فتح قله هستیم‼️ #انقلاب_کارآمد_است #ایران_قوی

▪️ برکت مال حلال 👤 حجةالإسلام #انصاریان

🔺هیچ اعتباری نداره❗️

دنیا‌ آدم‌ را‌ گول‌ نمی‌زند آدم‌ گول‌ دنیا‌ را می‌خورد❗️ 💠 استادشهیدمطهری

✅ اعتراف پزشک کارشناس اینترنشنال به پنهان‌کاری درباره سی‌تی‌اسکن مهسا امینی پزشکی که به اینترنشنال گفته بود که آثار ضرب و جرح در سی‌تی‌اسکن مهسا امینی دیده نمی‌شود، پس از یک‌سال اعتراف کرد که به‌خاطر حمایت از اعتراضات به‌جای گفتن حقیقت سکوت کرده است. @shkhabari

💠 #مبانی_رفاقت ⛔️ چه کسی صادق است؟! منظور از رفیق خوب لزوما کسی نیست که یک ظاهر دست و پا شکسته ای از دین را رعایت کند. بلکه مقصود آن کسی است که اگر پای حرف خدا، یعنی همان حلال و حرام به میان آمد، آن را زمین نگذارد. برای همین گول ظاهر مذهبی کسی را نباید خورد و فکر کرد او حتما رفیق خوبی است. بلکه باید در عمل او را محک زد. اگر باطن درست باشد ظاهر خود به خود درست است. و یکی از بهترین ملاک های سنجش درصد صادق بودن افراد با خودشان و شما است. اگر کسی صادق باشد، به نماز و روزه و ظاهر مذهبی او می توان اعتماد کرد. اگرنه به هیچ کار خیر او اعتباری نیست. #مهم

🔰خدا همه جا با شماست بایزید بسطامی آن گاه كه در آغاز سلوك خویش برای یافتن حق تعالی از بسطام خارج شد، مردی را دید كه به او گفت:‌ای ابایزید! در طلب چه هستی؟ گفت: خدا. آن مرد گفت: آن چیزی كه در طلب آنی، در بسطام او را ترك گفتی و رها كردی. ناگهان ابایزید متنبه شد و به خود گفت كه چگونه خدا را می‌طلبی، در حالی كه خود خدا فرمود: «هُوَ مَعَكُمْ اَینَمَا كُنْتُمْ»؛ «هر كجا باشید خدا با شماست.‌» 📌 #نکته_ناب

مولا امیرالمومنین(علیه‌السلام): روزگاری بر مردم خواهد آمد که پیوند با خویشاوندان و فامیل را، #منت گذاری محسوب میکنند! نهج‌البلاغه،حکمت۱۰۲

* السلام علیکم یا اهل بیت النبوه -----------جلسه هفتگی -------------------------------------------- سخنران حجت الاسلام والمسلمین ابوالفضل نبوی -------------------------------------مداح کربلایی مجتبی سانیخانی چهارشنبه ۲۲ / شهریور / ۱۴۰۲ کمالشهر ظفر ۲ ، مسجد حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها از ساعت ۲۰:۳۰ ویژه برادران و خواهران هیئت رزمندگان اسلام کمالشهر شهر شهید عجمیان @k_h_razmandegan

☑️تمام نقشه های دشمن توسط رهبر انقلاب فاش شد... #رهبر_حکیم #دشمن_شناسی

📌 شباهت‌های بعثت‌نبوی و بعثت‌مهدوی

🔴ایلان ماسک ثروتمندترین مرد جهان ۱۱مین بچه‌اش به دنیا اومد و گفت : "فقط افراد باهوش فرزندان زیادی دارند."

تصاویر شهدایی که در جریان اغتشاشات سال گذشته ترور و یا جهت تامین امنیت مردم به فیض عظیم شهادت نائل آمدند. #نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم

📩 رهبر انقلاب با اشاره به توطئه‌های امروز دشمن علیه ایران اسلامی در قالب «#جنگ_ترکیبی»: مراقب باشید جدول دشمن را کامل نکنید / اگر دیدید راهی که میروید کفار را خوشحال می‌کند یعنی همراه پیغمبر نیستید! ✏️ باید مراقب باشیم راه را خطا نرویم اشتباه نکنیم حق را با باطل عوضی نگیریم. #قرآن_معیار_داده_به_ما. قرآن می‌فرماید که «مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ» آیا ما با پیغمبر هستیم یا نیستیم؟ راه این است دیگر. 🪧علامت دارد. «وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ» اگر شما دیدید این راهی که داریم میرویم راهی است که کفّار را خوشحال می‌‌کند، بدانید که أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ نیستید. پس مع رسول اللّه نیستید، همراه پیغمبر نیستید. ⚠️حواسمان باید جمع باشد. بدانیم چه کار میکنیم بدانیم چه میگوییم، حرفی که می‌زنیم در جهت نقشه‌ی دشمن نباشد. جدول دشمن را کامل نکند‌❗️‌گاهی غفلت ممکن است بکند کسی یک حرکتی بکند یک حرفی بزند که جدول نقشه‌ی دشمن را کامل کند، این خطرناک است.📛 ⚠️باید مراقبت کرد که این اتفاق نیفتد. اگر ما مراقب باشیم دشمن هیچ غلطی نمی‌تواند انجام بدهد. ۱۴۰۲/۶/۲۰ #ایران_عزیز #به_قله_نزدیکیم #لا_یخلف_الله_وعده

آیا پیامبر گرامی اسلام (ص) به شهادت رسیدند❓ دلایل بسیاری از کتب روایی و تاریخی؛ چه از شیعه و چه از اهل سنت وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر اکرم (ص) را تأیید می نماید البته این پرسش را می توان از دو منظر بررسی کرد: 1. آیا دلیل قابل اعتمادی از کتب شیعه و اهل سنت، مبنی بر شهادت پیامبر اکرم (ص) می توان یافت، علاوه بر آن، کیفیت شهادت ایشان چگونه بوده است؟ 2. آیا بر فرض این که پیامبر (ص) به شهادت نرسیده باشند، این موضوع از ارج و قرب ایشان نزد پروردگار خواهد کاست؟! به همین ترتیب، به بررسی موارد فوق می پردازیم: 1. در ارتباط با بخش اول، باید گفت که دلایل بسیاری وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر (ص) را تأیید می نمایند. این دلایل و روایات، از تواتر معنوی برخوردارند؛ یعنی هرچند که الفاظ و توصیفات آنها کاملاً با یکدیگر مشابه نیستند، اما از مجموع آنها، می توان موضوع مورد بحث را ثابت نمود. اکنون به تعدادی از این روایات با استناد به کتب فریقین اشاره می نماییم: الف. کتاب های شیعه: روایت اول: امام صادق (ع) می فرمایند: چون پیامبر اسلام (ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن یهودی با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمودند.[1] در این روایت، به مسمومیت پیامبر (ص) تصریح شده، اما در آن اشاره ای نشده است که آیا ایشان بر اثر این سم به شهادت رسیده اند یا خیر؟ روایت دوم: امام صادق (ع) فرمودند: "پیامبر اکرم (ص) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا می رود".[2] در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که مرگ تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.[3] بسیاری از دانشمندان شیعه، با استفاده از این اصل کلی، نیازی به جست و جوی مورد به مورد در ارتباط با چگونگی شهادت هر کدام از معصومان (ع) احساس نمی کنند.[4] بر این اساس، هر چند دلیل متقنی بر شهادت پیامبر (ص) نیز ارائه نشود، باز هم می توان معتقد بود که رحلت ایشان طبیعی نبوده است! ب. کتب اهل سنت: تنها شیعیان نیستند که معتقد به شهادت پیامبر (ص) هستند، بلکه روایات فراوانی در صحاح و دیگر کتب اهل سنت وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید که به عنوان نمونه، به دو مورد آن اشاره می نماییم: روایت اول: در معتبرترین کتاب اهل سنت، نقل شده که پیامبر (ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان عائشه فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نموده ام، در بدنم احساس می کردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".[5] همین موضوع در سنن دارمی نیز بیان شده است. علاوه بر این که در این کتاب، به شهادت برخی از یاران پیامبر (ص)، بر اثر تناول همان غذای مسموم نیز اشاره شده است.[6] روایت دوم: احمد بن حنبل در مسند خود، ماجرایی را بیان می نماید که طی آن، بانویی به نام ام مبشر که فرزندش به دلیل خوردن غذای مسموم در کنار پیامبر (ص)، به شهادت رسیده بود؛ در ایام بیماری ایشان به عیادتشان آمده و اظهار داشتند که من احتمال قوی می دهم که بیماری شما ناشی از همان غذای مسمومی باشد که فرزندم نیز به همین دلیل به شهادت رسید! پیامبر (ص) در پاسخ فرمودند که من نیز دلیلی به غیر از مسمومیت، برای بیماری خویش نمی بینم و گویا نزدیک است که مرا از پای در آورد.[7] مرحوم مجلسی نیز با نقل روایتی؛ تقریبا مشابه با این روایت بیان نموده که به همین دلیل است که مسلمانان اعتقاد دارند، علاوه بر فضیلت نبوت که به پیامبر (ص) هدیه شده، ایشان به فوز شهادت نیز نائل آمده اند.[8] روایت سوم: محمد بن سعد؛ از قدیمی ترین مورخان مسلمان ماجرای مسمومیت پیامبر اکرم (ص) را این گونه نقل می نماید: هنگامی که پیامبر (ص)، خیبر را فتح نموده و اوضاع به حالت عادی برگشت، زنی یهودی به نام زینب که برادر زاده مرحب بود که در جنگ خیبر کشته شد، از دیگران پرسش می نمود که پیامبر (ص) کدام بخش از گوسفند را بیشتر دوست می دارد؟ و پاسخ شنید که سر دست آن را. سپس آن زن، گوسفندی را ذبح کرده و تکه تکه نمود و بعد از مشورت با یهودیان در مورد انواع سم ها، سمی که تمام آنان معتقد بودند، کسی از آن جان سالم به در نمی برد را، انتخاب نموده و اعضای گوسفند و بیشتر از همه جا، سردست ها را مسموم نمود.

هنگامی که آفتاب غروب نموده و پیامبر (ص) نماز مغرب را به جماعت اقامه فرموده و در حال برگشت بودند، آن زن یهودی را دیدند که همچنان نشسته است! پیامبر (ص) دلیل آن را پرسیدند و او جواب داد که هدیه ای برایتان آوردم! پیامبر (ص) با قبول هدیه، به همراه یارانش بر سر سفره نشسته و مشغول تناول غذا شدند ... بعد از مدتی، پیامبر (ص) فرمودند که دست نگه دارید! گویا این گوسفند مسموم است! مؤلف کتاب، سپس نتیجه می گیرد که شهادت پیامبر (ص) به همین دلیل بوده است.[9] بدین ترتیب، از مجموع روایات نقل شده در کتب شیعه و اهل سنت، می توان نظریه شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر (ص) را تقویت نمود که در قریب به اتفاق این روایات، زمان مسمومیت ایشان، هم زمان با جنگ خیبر و توسط زنی یهودی بیان شده است. البته برخی نقل های ضعیف دیگری نیز وجود دارد که کیفیت شهادت پیامبر (ص) و عامل شهادت ایشان را به گونه ای دیگر توصیف می نماید که اثری از این دسته روایات در کتب معتبر وجود نداشته و به همین دلیل، نمی توان بدان ها استناد نمود. 2. اما با این وجود، باید بدانیم که موضوع شهادت پیامبر (ص)، از اصول دین و یا بدیهیات آن نبوده که ایمان و اعتقاد بدان، واجب و لازم بوده و انکار آن، موجب خروج از دین شود و به همین دلیل نیز، تعداد اندکی از مسلمانان، در شهادت پیامبر (ص) تردید نموده و رحلت ایشان را ناشی از عاملی طبیعی؛ مانند بیماری ذات الجنب (سینه پهلو) و یا تب شدید دانسته اند،[10] با این که خود پیامبر تأکید نموده بود که من به برخی از این بیماری ها هرگز مبتلا نخواهم شد![11] اما در هر صورت؛ چه این مرد بزرگ الاهی به شهادت رسیده باشند، و چه با مرگ طبیعی از دنیا رفته باشند، باید بدانیم که مقام ایشان، بسیار بالاتر و برتر از شهدای دیگر است؛ زیرا خداوند در قرآن کریم، اولاً: جایگاه پیامبران را بالاتر از شهداء بیان کرده است[12]؛ ثانیاً: شهیدان به دلیل این که در راه خدا و با پیروی از رسول او، جان خود را از دست داده اند. نزد خداوند قرب و منزلت کسب می کنند؛ بدیهی است که اگر خداوند، شهدا را به دلیل پیروی از پیامبران، شایسته رحمت و ثواب بی نهایت بداند، باید خود پیامبران از مقامی بسیار والاتر و برتر برخوردار باشند. بنابراین پیامبر ما (آن مرادی که تمام زندگی خود را وقف تلاش در راه خدا نموده تا حدی که مریدان او چنین منزلتی در درگاه الاهی پیدا کردند)، نه تنها از آن منزلت بی نصیب نیست بلکه از مقامی بسیار والاتر و برتر برخوردار است. ________________________________ [1] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 6، ص 315، ح 3، دار الکتب الاسلامیة، تهران، 1365 ش.  [2] محمد بن حسن بن فروخ صفار، بصائر الدرجات، ج 1، ص 503، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404 ق. [3] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 27، ص 216، ح 18 و ج 44، ص 271، روایت 4، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404 ق.    [4] همان، ج 27، ص 209، ح 7.   [5] صحیح بخاری، ج 5، ص 137، دار الفکر، بیروت، 1401 ق. [6] سنن دارمی، ج 1، ص 33، مطبعة الاعتدال، دمشق. [7] مسند احمد بن حنبل، ج 6، ص 18، دار صادر، بیروت. [8] بحار الانوار، ج 21، ص 7. [9] محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج 2، ص 202 – 201، دار صادر، بیروت. [10] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج 10، ص 266، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404 ق.  [11] همان، ج 13، ص 31؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 8، ص 193، ح 229.     [12] وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً ( نساء، 69)؛ ر. ک: ترجمه المیزان، ج ‏4، ص 652؛ تفسیر نمونه، ج ‏3، ص 460.