آدمها را به میزان درکشان بسنج نه به اندازه مدرکشان ... چرا که فاصله ی زیادی از مدرک تا درک وجود دارد ، مدرکی که درک بالاتری به ارمغان نیاورد کاغذ پاره ای بیشتر نیست ... مهمترین نشانه ی درک بالاتر " تواضع " بیشتر است ...

یه یادآوری کوچیک ✨ . . شاید خیلی از ما وقتی به گذشته فکر می‌کنیم، خودمون رو سرزنش کنیم و از خودمون انتقاد کنیم که چرا توی فلان موقعیت بهتر عمل نکردم؟ چرا اون کار رو کردم؟ . اما باید به خودمون یادآوری کنیم که ما برای اون موقعیت آماده نشده بودیم و شاید کاری که کردیم، بهترین کاری بوده که می‌تونستیم انجام بدیم. . پس بهتره خودمون رو سرزنش نکنیم و با خودمون مهربون باشیم و کاری که کردیم رو به چشم یه تجربه ببینیم نه یه اشتباه یا شکست. 🫂                                                       

💟هر پادشاهی ابتدا یک نوزاد بوده... هر ساختمانی ابتدا فقط یک طرح روی کاغذ بوده... مهم نیست امروز کجایی...!؟ مهم اینه که فردا کجا خواهی بود...!؟ هر کس در زندگی خود یک کوه اورست دارد که سرانجام یک روز باید به آن صعود کند...!!! زمین خوردی!؟ عیبی ندارد...برخیز...!!! نگذار زمین به جاذبه اش ببالد... سر به دو زانوی غم فرو مبر، سرت را بالا بگیر... قدرت دستانی که به سویت دراز شده از یاد برده ای!!؟؟ کوله بارت ریخت!؟ عیبی ندارد... سبک باشی راحت تر اوج میگیری... زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش

حکایت داستایوفسکی در زندان سگی رو می‌بینه که همه زندانی‌ها بهش لگد می‌زنن اون متوجه میشه که سگ از زندانی‌ها فرار نمی‌کنه، برعکس وقتی اون‌ها بهش نزدیک میشن، خم میشه و حالت لگد خوردن می‌گیره! یه روز داستایوفسکی بهش نزدیک میشه و سرشو نوازش می‌کنه. سگ با تعجب و ترس نگاه می‌کنه، ازش دور ‏میشه و به شکل تلخی ناله می‌کنه. از اون روز به بعد، سگ هر بار که داستایوفسکی رو می‌دید فرار می‌کرد! اون سگ با بدرفتاری خو گرفته بود و از هر شکل دیگه‌ای از توجه می‌ترسید،وقتی کسی باهاش خوش رفتاری می‌کرد، امنیتشو در خطر می‌دید! در مورد انسان‌ها هم همین حالت صدق میکنه. آدمایی که تمام ‏عمرشون بد رفتاری و بی اعتمادی دیدن، نمیدونن وقتی محبت می‌بینن چطور برخورد کنن، دنیای خوش رفتاری و اعتماد رو نمی‌شناسن، در اون احساس غریبی می‌کنن و ترس، ناباوری و اضطراب اون‌ها رو فرا می‌گیره. در واقع برای آدما «خوبی که نمی‌شناسن از بدی که می‌شناسن، خطرناک تره!» بی دلیل نیست که ‏گاهی کسایی که باهاشون بدرفتاری می‌کنی ستایشت می‌کنن و اون‌هایی که باهاشون خوش رفتاری می‌کنی ازت ناراحت میشن چون به خوبی و محبت خو نگرفتن و بیگانن باهاش!

نشناخته را محرم اسرار نکن قفل دل خود بر همه کس باز نکن در قلک دل برای آینده ی خویش جز عشق خدا هیچ پس انداز نکن

نیستیم به دنیا می‌آییم عکس یک نفره می‌گیریم بزرگ می‌شویم عکس دونفره می‌گیریم پیر می‌شویم عکس یک نفره می‌گیریم و بعد دوباره باز نیستیم

در دریای پرتلاطم زندگی، همیشه موجی را می توان یافت که اگر با آن حرکت کنید، شما را به ساحل خوشبختی می رساند. 🕴 ویلیام شکسپیر

✨ #پندانـــــــه 👀چشمی که دائم عيب‌های ديگران را ببيند، آن عيب را به ذهن منتقل ميکند. و ذهنی که دائما با عيب‌های ديگران درگير است، آرامش ندارد، درونش متلاطم و آشفته است. در عوض چشمی که ياد گرفته است هميشه زیبایی‌ها را ببيند، اول از همه خودش آرامش پيدا می کند. چون چشم زيبا بين عيب‌های ديگران را نمی بيند و دنيای درونش دنيای قشنگی‌هاست... ❣گرت عیب‌جویی بود در سرشت نبینی ز طاووس جز پای زشت🦚 ‎‌‌

😂

شهرِ چشمانِ تو دیوانه فراوان دارد دلِ من در غمِ تو ، حسرتِ باران دارد عطرت از دور ڪه پاشیده ، مرا میخواهد مرده باشم تو بیایے ،  دلِ من جان دارد آنڪه غافل شده از عشق تو ڪافر باشد عاشقِ چشمِ تو سربازِ مسلمان دارد هر ڪه با عشق تو پیوند خورَد ، میفهمد زندگے حسِ قشنگیست ڪه جریان دارد سایه‌ات بر سرم افتاد ، دلم عاشق شد مطمئنم ڪه رسیدن به تو امڪان دارد لبِ خندانِ تو ، آیینه‌یِ تقدیرِ منست بوسه‌اے مست ، ڪه لبهایِ تو پنهان دارد گاهگاهے به خیالِ تو غزل میگویم خاطرِ شعر من اشعارِ پریشان دارد دوستت دارم و عاشق شده‌ام ، میدانے ! درد بسیار ، ولے عشقِ تو درمان دارد ╔═🦋

در سرم نیست دگر غیر تو رویای کسی قبلا" هرگز نشدم, این همه شیدای کسی آنچنان در همه جای دل من جا شده ای که به غیر از تو نباشد دل من جای کسی همه دنیای مرا برده نگاهت، نکند بشوی خیره بلرزد دل و دنیای کسی من تماشاگر تصویر توام ماه منیر این چنین هیچ نبودم به تماشای کسی پای تو هستم و پا پس نکشم از دل تو نگذارم به دلت باز شود پای کسی تو تمنای من و جان من و یار منی پس بمان تا که نمانم به تمنای کسی من بهشتم همه در دیدن خندیدن توست تا تو باشی نشوم خیره به لبهای کسی من سراپا همه یک جلوه ای از عشق توام عشق را جز تو ندیدم به سراپای کسی ! 🌹‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎

تو را در دلبری دستی تمام است مرا در عاشقی دردی مدام است اگر از من بَری صد جان، حلالت وگر بی‌تو زیَم یک‌دَم، حرام است به دام تو جهانی شد گرفتار مرا بَرگوی کآخر این چه دام است؟ همانا کآسمان و روزگاری که جور و آفت تو بر دوام است! ز عشق تو، که جاویدان بماناد به سوی دل پیام اندر پیام است سعادت بر سر کویَت مقیم است مرا زآن بر سر کویَت مقام است «سمائی» نشکند عهد تو هرگز اگرچه از تو کارش بی‌نظام است دریغا کز پی سود وصالت هر آن سودا که پخت او، جمله خام است...

‍ منکه بر عشق تو ای یار گرفتار شدم شیفته ی روی تو ای یار دل آزار شدم تا بدست آورم آن یوسف رخسار تو را پی تو راهی هر کوچه و بازار شدم در غم عشق تو ای یوسف کنعانی من مضحک مردم این وادی و اَدوار شدم چه شرابی مگر ازموج نگاه تو چکید که چنین شیفته و مست و گرفتار شدم تو همان سوژه و مضمون غزلهای منی که من از فتنه ی آن چشم تو بیمار شدم بگمانم که تو در بَزم رقیبان  منی که من اینگونه پریشان شده و زار شدم‍ منکه بر عشق تو ای یار گرفتار شدم شیفته ی روی تو ای یار دل آزار شدم تا بدست آورم آن یوسف رخسار تو را پی تو راهی هر کوچه و بازار شدم در غم عشق تو ای یوسف کنعانی من مضحک مردم این وادی و اَدوار شدم چه شرابی مگر ازموج نگاه تو چکید که چنین شیفته و مست و گرفتار شدم تو همان سوژه و مضمون غزلهای منی که من از فتنه ی آن چشم تو بیمار شدم بگمانم که تو در بَزم رقیبان  منی که من اینگونه پریشان شده و زار شدم

ما دل به غم تو بسته داریم ای دوست درد تو بجان خسته داریم ای دوست گفتی که به دلشکستگان نزدیکم ما نیز دل شکسته داریم ای دوست ای دوست ای دوست ای دوست ای دوست جور تو از آن کشم که روی تو نکوست مردم گویند بهشت خواهی یا دوست ای بی خبران بهشت با دوست نکوست عاشق نتواند که دمی بی غم زیست بی یار و دیار اگر بود خود غم نیست خوش آن که بیک کرشمه جان کرد نثار هجران و وصال را ندانست که چیست

بوی بهشت می شنوم از صدای تو نازکتر از گل است، گل‌گونه‌های تو ای در طنین نبض تو آهنگ قلب من ای بوی هرچه گل، نفس آشنای تو ای صورت تو آیه و آیینه خدا حقا که هیچ نقص ندارد خدای تو صد کهکشان ستاره و هفت آسمان حریر آورده ام که فرش کنم زیر پای تو رنگین کمانی از نخ باران تنیده ام تا تاب هفت رنگ ببندم برای تو چیزی عزیزتر ز تمام دلم نبود ای پاره دلم، که بریزم به پای تو امروز تکیه‌گاه تو، آغوش گرم من فردا عصای خستگیم، شانه‌های تو در خاک هم دلم به هوای تو می‌تپد چیزی کم از بهشت ندارد هوای تو همبازیان خواب تو خیل فرشتگان آواز آسمانیِ شان، لای‌لای تو بگذار با تو عالم خود را عوض کنم: یک لحظه تو به جای من و من به جای تو این حال و عالمی که تو داری‌، برای من دار و ندار و جان و دل من برای تو

بغلـم کـن، کـه هـوا سـوزِ فـراوان دارد بـدنِ یـخ زده ام، حــالِ پـریشـان دارد مثـلِ بیـدی تنـم از سوزِ هـوا، می لـرزد امشب آغـوشِ پُـر از مِهرِ تو مهمان دارد لب بـه روی لبِ سرما زده ی مـن بگذار لبت امشب بـه خدا مزّه دو چندان دارد حسـرتِ داغـیِ آغـوشِ تـو بیمـارم کرد تبِ مـن بـا لبِ تـو چـاره و درمان دارد بغـلم کن کـه در آغوشِ تو راحت باشم روحِ سرگشته ی من میل به طغیان دارد لحظـه ای از من اگر دور شوی می میرم بی تو این زندگی اصلاً مگر امکان دارد؟

دلبسته به یک ثانیه دیدارِتو بودم این عمرکه بی حوصله ناچارِتوبودم تونازترین حادثه در زندگی من من شاخ ترین عاشق بی عارِتوبودم تاآخرِ بی حوصلگی شعرنوشتم هرشب که توخوابیدی وبیدارِتوبودم هرثانیه آتش زده ام پیرهنم را من ریزَعلیِ سخت فداکارِتوبودم بارایت یک فاجعه رفتی و دریغا یک عمر غریبانه گرفتارِتوبودم ای کاش فراموش شود بینِ من وتو آن فاصله ای را که بدهکارِتوبودم ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

سلام عصرهمه همراهان گرامی بخیر فراموش نکنیدهستم وپیام هاتونومیخونم☝️🏻🙂