🍃🍃🍃✨💌✨🍃🍃🍃 روزها بی تو گذشت و غربتت تایید شد چون دعای فرج ما همه با تردید شد بارها نامه نوشتم که بیا اما حیفـــــ معصیت کردہ ام و غیبت تو تمدید شد 😭 اللهم عجل لولیکــ الفرج تعجیل در فرج سه #صلوات 🍃🍃🍃✨💌✨🍃🍃🍃

فاطمه بنت حِزام مشهور به اُمّ‌البَنین، از همسران امام علی(ع) و از شخصیت‌های محترم نزد شیعیان است. او مادر حضرت عباس، عبدالله، جعفر و عثمان است که هر چهار تن در روز عاشورا به شهادت رسیدند. از آنجا که او مادر چهار پسر بود، به‌ ام‌البنین مشهور شد.

معروف است که حضرت ام البنین(س) در ۱۳ جمادی‌الثانی سال ۶۴ قمری از دنیا رفته و پیکر او در بقیع دفن شده است. برخی نیز وفات او را در ۱۸ جمادی الثانی سال ۶۴ قمری دانسته‌اند.

در تقویم خورشیدی ایران، امروز (۳۰ بهمن ماه) برابر با ۱۳ جمادی الثانی، سالروز وفات ام البنین بوده و این مناسبت، روز تکریم مادران و همسران شهدا نامیده شده است.

 ام‌البنین (س) زنی باکمال، ادیب و باوقار بود و از روزی که به خانه امیرمؤمنان علی (ع) آمد هر روز بر درخشش و بزرگی او افزوده شد.

وی تا پیش از این ازدواج زنی بی‌نشان، اما از خاندانی بزرگ بود، ولی تشرف او به همسری امام، از او چهره‌ای تابناک در تاریخ اسلام ساخت.

فرزندان او در دامان مادری تربیت یافته بودند که آنان را خدمت گزار فرزندان فاطمه (س) می‌دانست و چون پروانه گرد حسنین و زینبین می‌گشت.

نوشته اند هنگام تولد عباس (ع)، امام علی (ع) نوزاد خود را در آغوش کشید و نوازش کرد، سپس اشک او جاری شد و دستان عباس (ع) را بوسید و او را در آغوش خود فشرد.

امّ‌البنین (س) با دیدن این منظره، از او پرسید: «چرا دستان او را می‌بوسید؟ آیا عیبی در آن هست؟» امام علی (ع) فرمود: «اگر خویشتندار باشی، خواهم گفت.