1516 ـ خواندن قرآن با صوت خوش رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لِكلِّ شيءٍ حِليَةٌ وحِليَةُ القرآنِ الصَّوتُ الحَسَنُ . (1) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر چيزى زيورى دارد و زيور قرآن صوت خوش است. عنه صلى الله عليه و آله : زَيِّنُوا القرآنَ بأصواتِكُم . (2) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قرآن را با صداهاى [خوش]خود، زينت بخشيد. عنه صلى الله عليه و آله ـ لمّا سُئلَ عن أحسَنِ الناسِ صَوتا بالقرآنِ ـ : مَن إذا سَمِعتَ قِراءَتَهُ رَأيتَ أ نّهُ يَخشَى اللّه َ . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به اين سؤال كه چه كسى قرآن را از همه خوشتر مى خواند ـ فرمود : كسى كه هر گاه قرآن خواندن او را بشنوى، ترس و خشيت از خدا را در او ببينى. عنه صلى الله عليه و آله : اقرَؤوا القرآنَ بالحُزنِ ؛ فإنّهُ نَزَلَ بالحُزنِ . (4) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قرآن را با آواز حزين بخوانيد؛زيرا كه آن با صوت حزين نازل شده است. (1) كنز العمّال : 2768. (2) بحار الأنوار : 92/190/2 (3) بحار الأنوار : 92/195/10. (4) كنز العمّال : 2777.

سلام نقل کردند حضرت آیت الله نجفی مرعشی را دیدم از حرم امیرالمومنین علیه السلام بیرون آمد درحالی که زیر لب زمزمه می کند ۰ چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن ۰ به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن ۰عرض کردم علت خواندن این بیت چیست؟ فرمود همین که وارد حرم امیرالمومنین علیه السلام شدم مولایمان حضرت ولی عصر علیه السلام را دیدم که در بالای سر مطهر باصدای بلند قرآن تلاوت می فرمود چون صدای ملکوتی و زیبای آن بزرگوار را شنیدم ناخودآگاه این بیت به زبانم جاری شد چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن ۰ به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن

سلام بنا به اظهار استاد گرانقدر حجت الاسلام احمدپور این ماجرا مربوط به علامه سید بحرالعلوم نقل کردند

1517 ـ حق تلاوت الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «الَّذِينَ آتَيناهُمُ الكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ» ـ :يُرَتِّلُونَ آياتِهِ ، ويَتَفَهَّمونَ مَعانِيَهُ ، ويَعمَلُونَ بأحكامِهِ ، ويَرجُونَ وَعدَهُ ، ويَخشَونَ عَذابَهُ ، ويَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ ، ويَعتَبِرُونَ أمثالَهُ ، ويَأتُونَ أوامِرَهُ ، ويَجتَنِبونَ نَواهِيَهُ . ما هُو واللّه ِ بحِفظِ آياتِهِ وسَردِ حُروفِهِ ، وتِلاوَهِ سُوَرِهِ ودَرسِ أعشارِهِ وأخماسِهِ ، حَفِظُوا حُروفَهُ وأضاعُوا حُدودَهُ ، وإنّما هو تَدَبُّرُ آياتِهِ ، يقولُ اللّه ُ تعالى : «كِتابٌ أنْزَلناهُ إلَيكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّروا آياتِهِ» (1) . (2) امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «كسانى كه به آنان كتاب داديم، آن را تلاوت مى كنند آن گونه كه حق تلاوت آن است» ـ فرمود : آياتش را روشن و شمرده مى خوانند، سعى مى كنند معانى اش را بفهمند، احكام و فرامينش رابه كار مى بندد، به وعده اش اميدوارند، از عذابش مى ترسند، از داستانهايش سرمشق مى گيرند، از مثلهايش پند مى گيرند،امرهايش را به جا مى آورند و از نهى هايش دورى مى كنند. به خدا سوگند كه حق تلاوت قرآن به حفظ آيات و پشت سر هم خواندن حروف و كلماتش و تلاوت سوره اى و مطالعه حواشى و هوامش آن، نيست. حروف و كلماتش را حفظ مى كردند و حدود و معانيش را فرو گذاشتند، بلكه به تدبّر و تأمل در آيات آن است؛ خداوند متعال مى فرمايد: «كتابى است خجسته كه سوى تو فرو فرستاديم، تا در آيات آن تدبّر كنند» . (1) ص : 29 . (2) تنبيه الخواطر : 2/236.

چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن

1514 ـ حفظ قرآن و ادب حفظ آن رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أعطاهُ اللّه ُ حِفظَ كتابِهِ فَظَنَ أنَّ أحَدا اُعطيَ أفضَلَ مِمّا اُعطيَ فقد غَمَطَ أفضَلَ النِّعمَةِ . (1) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس كه خدا نعمت حفظ كتاب خود را به او عطا كند و آن كس گمان كند كه به ديگران نعمتى بزرگتر از اين نعمت او داده شده است، بيگمان نسبت به بزرگترين نعمت تحقير و ناسپاسى روا داشته است. عنه صلى الله عليه و آله : إنّ الذي ليسَ في جَوفِهِ شيءٌ من القرآنِ كالبَيتِ الخَرِبِ . (2) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه در اندرونش چيزى از قرآن نيست، همانند خانه اى ويران است. عنه صلى الله عليه و آله : بِئسَما لأِحدِكُم أن يَقولَ نَسِيتُ آيَهً كَيتَ وكَيتَ ، بَل هو نُسِّيَ . استَذكِرُوا القرآنَ ، فوالذي نَفسي بيَدِهِ لَهُو أشَدُّ تَفَصِّيا مِن صُدورِ الرِّجالِ مِن النَّعَمِ مِن عُقُلِها . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوب نيست كه فردى از شما بگويد فلان و بهمان آيه را از ياد بردم، [چنين نيست] بلكه از ياد[ش ]برده شده است. قرآن را [در ذهن خود مرور و ]يادآورى كنيد؛ زيرا سوگند به آن كه جانم در دست اوست، قرآن از سينه هاى مردان زودتر مى رهد تا شتر از زانو بندش. عنه صلى الله عليه و آله : حَمَلةُ القرآنِ هُمُ المَحفوفُونَ برَحمَهِ اللّه ِ ، المَلبوسونَ بنُورِ اللّه ِ عَزَّوجلَّ . (4) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اين قرآن دانان هستند كه در رحمت خدا قرار دارند و پوشيده در نور او. عنه صلى الله عليه و آله : أشرافُ اُمّتي حَمَلَةُ القرآنِ وأصحابُ الليلِ . (5) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اشراف و بزرگان امّت من قرآن دانان و شب زنده داران هستند. عنه صلى الله عليه و آله : إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ في السِّرِّ والعَلانيَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ فيالسِّرِّ والعَلانيَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ . (6) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سزاوارترين مردم به خشوع داشتن نهانى و آشكار در برابر خدا، قرآن دان است. سزاوارترين مردم به نماز خواندن و روزه گرفتن در آشكار و نهان، قرآن دان است. عنه صلى الله عليه و آله : لا يَنبغي لِصاحِبِ القرآنِ أن يَحِدَّ مَع مَن حَدَّ ، ولا يَجهَلَ مَع مَن يَجهَلُ وفي جَوفِهِ كلامُ اللّه ِ . (7) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى ملازم قرآن شايسته نيست با كسى كه نسبت به او تندى كرده است، تندى كند و كسى كه در اندرونش كلام خداست، با كسى كه [نسبت به وى ]رفتار جهالت آميز مى كند، جاهلانه رفتار نمى كند. الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : الحافِظُ للقرآنِ العامِلُ بهِ مَع السَّفَرَةِ الكِرامِ البَرَرَةِ . (8) امام صادق عليه السلام : حافظ قرآن كه به آن عمل كند،همراه فرشتگان پيغام آور ارجمند و نيكوكار است. عنه عليه السلام : مَن نَسِيَ سُورَةً مِن القرآنِ مُثِّلَت لَهُ في صُورَةٍ حَسَنةٍ ودَرَجةٍ رَفيعَةٍ ، فإذا رَآها قالَ : من أنتِ ؟ ما أحسَنَكِ ! لَيتَكِ لي ! فتقولُ : أما تَعرِفُني ؟ أنا سُورَةُ كذا وكذا ، لو لم تَنسَني لَرَفَعتُكَ إلى هذا المَكانِ . (9) امام صادق عليه السلام : هر كس سوره اى از قرآن رافراموش كند، آن سوره [در بهشت ]به صورتى زيبا و درجه اى رفيع در برابرش مجسم مى شود و چون او را ببيند، گويد: تو كيستى؟ چقدر زيبايى! كاش از آنِ من بودى. جواب دهد: مرا نمى شناسى؟ من فلان و بهمان سوره هستم. اگر مرا فراموش نكرده بودى، تو را به اين مكان بالا مى آوردم. (1) كنز العمّال : 2317 (2) كنز العمّال : 2478 (3) كنز العمّال : 2849. (4) جامع الأخبار : 115/202. (5) الخصال : 7/21. (6) الكافي : 2/604/5. (7) كنز العمّال : 2347. (8) الكافي : 2/603/2. (9) ثواب الأعمال : 283/1 .

ترجمه تصویری قرآن کریم صفحه ۱۵۶

1513 ـ آموزش دادن قرآن و آموختن آن رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : خَيرُكُم مَن تَعَلَّمَ القرآنَ وعَلَّمَهُ . (1) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترين شما، كسى است كه قرآن را فرا گيرد و [به ديگران ]آموزش دهد. عنه صلى الله عليه و آله : علَيكُم بتَعَلُّمِ القرآنِ وكَثرَةِ تِلاوَتِهِ . (2) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر شما باد آموختن قرآن و بسيارخواندن آن. عنه صلى الله عليه و آله : مَن عَلَّمَ رجُلاً القرآنَ فهُو مَولاهُ ،لا يَخذُلُهُ ولا يَستَأثِرُ علَيهِ . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به مردى قرآن بياموزد،مولاى اوست و آن مرد نبايد او را تنها و بى يار گذارد و خود را بر وى ترجيح دهد. الإمامُ عليٌّ عليه السلام : حَقُّ الوَلَدِ علَى الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اسمَهُ ، ويُحسِّنَ أدَبَهُ ، ويُعَلِّمَهُ القرآنَ . (4) امام على عليه السلام : حقوق فرزند بر پدر، اين است كه نامى نيكو بر او بنهد و نيكو تربيتش كند و قرآن را به او بياموزد. الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : يَنبَغي للمؤمنِ أن لا يَموتَ حتّى يَتَعَلَّمَ القرآنَ ، أو يكونَ في تَعَلُّمِهِ . (5) امام صادق عليه السلام : سزاوار است كه مؤمن پيش از آن كه بميرد، قرآن را بياموزد يا در حال آموختن آن بميرد. (1) كنزالعمّال : 2351 (2) كنزالعمّال : 2368 (3) كنزالعمّال : 2382. (4) نهج البلاغة : الحكمة 399. (5) الدعوات : 220/600 .