ترجمه تصویری قرآن کریم صفحه ۱۷۳

844 ـ شناخت روح قرآن: (وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أمْرِ رَبِّي وَما أُوتِيتُمْ مِنَ العِلْمِ إلّا قَلِيلاً) . (1) «و از تو درباره روح مى پرسند ، بگو : روح از امر پروردگار من است و از دانش جز بهره اندكى به شما داده نشده است» . الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ الأرواحَ لا تُمازِجُ البَدَنَ ولا تُواكِلُهُ ، وإنّما هِي كِلَلٌ لِلبَدَنِ مُحِيطَةٌ به . (2) امام صادق عليه السلام : ارواح با بدن آميخته نمى شوند و آن را رها هم نمى كنند ، بلكه [همچون ]پرده هاى نازكى براى بدن هستند كه آن را در ميان گرفته اند . عنه عليه السلام : الرُّوحُ جِسمٌ رَقِيقٌ قد اُلبِسَ قالَباكثيفا . (3) امام صادق عليه السلام : روح جسم لطيفى است كه كالبد ستبرى بر آن پوشانده شده است . (1) الإسراء : 85 . (2) بحار الأنوار : 61/40/11 (3) بحار الأنوار : 61/34/7 .

📌 جلسه هفتگی تفسیر نهج البلاغه مصباح الهدی تبریز 📌 استاد حجت‌الاسلام والمسلمین بهجت نیا 📌 قسمت سوم لینک جلسه نهج البلاغه مصباح الهدی تبریز https://eitaa.com/nahjolbalagetb

1376 ـ مداومت در عمل الإمامُ عليٌّ عليه السلام : المُداوَمَةَ المُداوَمَةَ ! فإنَّ اللّه َلَم يَجعَلْ لِعَمَلِ المُؤمِنينَ غايَةً إلّا المَوتَ . (1) امام على عليه السلام : مداومت ورزيد، مداومت ورزيد؛ زيرا كه خداوند براى عمل مؤمنان پايانى جز مرگ قرار نداده است. عنه عليه السلام : قَليلٌ تَدومُ عَلَيهِ ، أرجى مِن كَثيرٍمَملولٍ مِنهُ . (2) امام على عليه السلام : عمل اندك كه بر آن مداومت ورزى، از عمل بسيار كه از آن خسته شوى اميدوار كننده تر است. الإمامُ الباقرُ عليه السلام : ما مِن شَيءٍ أحَبَّ إلَى اللّه ِ عز و جل مِن عَمَلٍ يُداوَمُ عَلَيهِ ، وإن قَلَّ . (3) امام باقر عليه السلام : هيچ چيز نزد خداوند عز و جل محبوبتر از عملى نيست كه بر آن مداومت شود، هر چند اندك باشد. الإمامُ الصّادق عليه السلام : إذا كانَ الرَّجُلُ عَلى عَمَلٍ فَلْيَدُمْ عَلَيهِ سَنَةً ، ثُمَّ يَتَحَوَّلُ عَنهُ إن شاءَ إلى غَيرِهِ ؛ وذلكَ أنَّ لَيلَةَ القَدرِ يَكونُ فيها في عامِهِ ذلكَ ما شاءَ اللّه ُ أن يَكونَ . (4) امام صادق عليه السلام : هر گاه شخصى عملى را آغاز كند، تا يك سال آن را ادامه دهد. سپس، اگر خواست، به عمل ديگرى پردازد؛ زيرا شب قدر كه آنچه خداوند مى خواهد مقدر مى كند، در آن يك سال وجود دارد. (1) مستدرك الوسائل : 1/130/177. (2) نهج البلاغة : الحكمة 278. (3) الكافي : 2 / 82 / 3 (4) الكافي : 2/82/1.