#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۲۲ دعا در هنگام سختی و دشواری امور اللَّهُمَّ إِنَّكَ كَلَّفْتَنِي مِنْ نَفْسِي مَا أَنْتَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي ، وَ قُدْرَتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِي ، فَأَعْطِنِي مِنْ نَفْسِي مَا يُرْضِيكَ عَنِّي ، وَ خُذْ لِنَفْسِكَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِي فِي عَافِيَةٍ. خدایا! کار دشواری چون اصلاح نفسم را بر عهدۀ من نهاده‌ای که خودت از من به آن کار تواناتری و توانایی‌ات بر آن کار و بر من، بیش از توانایی من است؛ پس چیزی که تو را از من خشنود می‌کند به من عطا کن و خشنودی‌ات را در حال تندرستی‌ام، از من دریافت دار. #دعای۲۲

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۲۳ دعا برای عافیت و شکر بر آن اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ ، وَ هَبْ لِي عَافِيَتَكَ وَ أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ ، وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَافِيَتَكَ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ. خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و عافیتت را بر من بپوشان و سراپایم را به عافیتت بپوشان و به عافیتت محفوظم دار و به عافیتت ارزشمند و عزیزم دار و بر من به عافیتت احسان کن و به عافیتت بر من صدقه ده و عافیتت را به من ببخش و عافیتت را بر من بگستران و عافیتت را برایم شایسته گردان و در دنیا و آخرت بین من و عافیتت جدایی مینداز. #دعای۲۳

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۲۸ دعا در پناه بردن به خداوند اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ خدایا! بر بریدنم از غیر و پیوستنم به تو، خود را خالص و پاک کردم. وَ أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ و با تمام وجودم به حضرتت روی آوردم. وَ صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ و از کسی که نیازمند عطای توست قطع امید کردم. وَ قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ و درخواستم را از آن‌که از احسان تو بی‌نیاز نیست، برگرداندم. وَ رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الُْمحْتَاجِ إِلَى الُْمحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ. و دیدم که حاجت خواستن نیازمند از نیازمند، نتیجۀ سبکی رأی و گمراهی عقل اوست. #دعای۲۸

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۲۹ دعا به وقت تنگی رزق و روزی اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ. خدایا! ما را در رزق و روزیمان به یقین نداشتن و در مدّت زندگی‌مان به درازی آرزو آزمودی؛ تا جایی که روزی‌های تو را، از روزی خوران خواستیم؛ و به آرزویمان نسبت به عمر طولانی، در عمر سال‌خوردگان طمع بستیم. #دعای۲۹

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۳۲ دعا پس از مناجات و نماز شب اللَّهُمَّ يَا ذَا الْمُلْكِ الْمُتَأَبِّدِ بِالْخُلُودِ وَ السُّلْطَانِ الْمُمْتَنِعِ بِغَيْرِ جُنُودٍ وَ لَا أَعْوَانٍ وَ الْعِزِّ الْبَاقِي عَلَى مَرِّ الدُّهُورِ وَ خَوَالِي الْأَعْوَامِ وَ مَوَاضِي الْأَزمَانِ وَ الْأَيَّامِ. عَزَّ سُلْطَانُكَ عِزّاً لَا حَدَّ لَهُ بِأَوَّلِيَّةٍ ، وَ لَا مُنْتَهَى لَهُ بِآخِرِيَّةٍ وَ اسْتَعْلَى مُلْكُكَ عُلُوّاً سَقَطَتِ الْأَشْيَاءُ دُونَ بُلُوغِ أَمَدِهِ. خدایا! ای دارای فرمانروایی ابدی و جاوید! و ای صاحب سلطنتی که بدون سپاهیان و دست‌یاران، پرقدرت و نیرومند است! و ای مالک عزّت ماندنی و ثابت که با رفتن روزگاران و سپری شدن سال‌ها و گذشت زمان‌ها و ایام، خللی در آن وارد نمی‌شود؛ بلکه ازلاً و ابداً ماندنی و ثابت است. سلطنتت توانمند و شکست‌ناپذیر است؛ اوّل این سلطنت را حدّ و مرزی و آخرش را پایان و نهایتی نیست و فرمانروایی‌ات برتر است؛ چنانکه همۀ اشیا، از دسترسی به قلّۀ بی‌نهایتش فرو مانده‌اند. #دعای۳۲

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۳۲ دعا پس از مناجات و نماز شب وَ لَا يَبْلُغُ أَدْنَى مَا اسْتَأْثَرْتَ بِهِ مِنْ ذَلِكَ أَقْصَى نَعْتِ النَّاعِتِينَ. ضَلَّتْ فِيكَ الصِّفَاتُ ، وَ تَفَسَّخَتْ دُونَكَ النُّعُوتُ ، وَ حَارَتْ فِي كِبْرِيَائِكَ لَطَائِفُ الْأَوْهَامِ. كَذَلِكَ أَنْتَ اللَّهُ الْأَوَّلُ فِي أَوَّلِيَّتِكَ، وَ عَلَى ذَلِكَ أَنْتَ دَائِمٌ لَا تَزُولُ. (خداوندا) نهایت وصف واصفان، به پایین‌ترین مرتبه از بلندی و رفعتی که به خود اختصاص داده‌ای، نمی‌رسد. اوصاف در مقام وصفت گمراه و سرگشته و تعریف‌ها در پیشگاه حضرتت، عاجز و از هم گسسته‌اند و دقیق‌ترین تصوّرات در بارگاه کبریایی‌ات سرگردان‌اند. با بیانی که اوّل دعا تو را ستودم، اکنون باید نتیجه‌گیری کنم که تو در اوّلیتت اوّلی؛ اوّلیتی که ازلی است و آن را حدّ و مرزی نیست و هم‌چنین دائم و جاویدی. #دعای۳۲

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۳۷ دعا در اعتراف به ناتوانی از شکر اللَّهُمَّ إِنَّ أَحَداً لَا يَبْلُغُ مِنْ شُكْرِكَ غَايَةً إِلَّا حَصَلَ عَلَيْهِ مِنْ إِحْسَانِكَ مَا يُلْزِمُهُ شُكْراً وَ لَا يَبْلُغُ مَبْلَغاً مِنْ طَاعَتِكَ وَ إِنِ اجْتَهَدَ إِلَّا كَانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقَاقِكَ بِفَضْلِكَ. فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ ، وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ. خدایا! کسی از شکرگزاری‌ات در حالی از احوال، به نهایت شکر نمی‌رسد جز این که از احسانت نعمتی به دست می‌آورد که او را به شکری دیگر وا می‌دارد؛ و از آنجا که نعمتت پیوسته و پی‌درپی به بندگان می‌رسد، پس کسی را قدرت بر شکر نیست؛ و از اطاعتت، گرچه تلاش و کوشش کند به اندازه‌ای نمی‌رسد، جز این‌که در برابر شایستگی‌ات، به سبب فضل و احسانت، ناتوان از طاعت است. بنابراین سپاس‌گزارترین بندگانت از سپاسگزاری‌ات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است. #دعای۳۷

#صحیفه_سجادیه #آغاز_دعای۳۷ دعا در اعتراف به ناتوانی از شکر فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ ، وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ لَا يَجِبُ لِأَحَدٍ أَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقَاقِهِ ، وَ لَا أَنْ تَرْضَى عَنْهُ بِاسْتِيجَابِهِ فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِكَ ، وَ مَنْ رَضِيتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِكَ. بنابراین سپاس‌گزارترین بندگانت از سپاسگزاری‌ات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است. کسی شایستۀ آن نیست که به خاطر مستحق بودنش او را بیامرزی و به سبب سزاوار بودنش از او خشنود شوی. هر که را بیامرزی، به احسانت آمرزیده‌ای و از هر که خشنود شوی، به احسانت خشنود شده‌ای. #دعای۳۷

#صحیفه_سجادیه_جامعه #آغاز_دعای۳۳ دعا در عاقبت به خیری در کارها يٰا مَنْ ذِكْرُەُ شَـرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ، وَيٰا مَنْ شُكْرُەُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ، وَيٰا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِینَ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ، وَأَلْسِنَتَنَا بِشُكْرِكَ عَنْ كُلِّ شُكْرٍ، وَجَوَارِحَنَا بِطَاعَتِكَ عَنْ كُلِّ طَاعَةٍ. ای آن‌که یادش برای یادکنندگان عزت و افتخار است و ای آن‌که سپاسگزاری‌اش، برای سپاس‌گزاران پیروزی و رستگاری است و ای آن‌که فرمان برداری‌اش برای فرمان‌برداران، نجات و رهایی است! بر محمّد و آلش درود فرست و دل‌های ما را به یادت از هر یادی و زبان‌مان را به سپاسگزاری‌ات از هر سپاسی و اعضای‌مان را به طاعتت از هر طاعتی، بی‌خبـر گردان. #دعای۳۳

#صحیفه_سجادیه_جامعه #آغاز_دعای۱۵۳ دعا به هنگام پیش آمدن امر مهمی که باعث اندوه و نگرانی است. اَللّٰهُمَّ هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ، وَوَعَظْتَ فَقَسَوْتُ، وَأَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ، وَعَرَّفْتَ فَأَصْـرَرْتُ، ثُمَّ عَرَّفْتَ فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ، فَعُدْتُ فَسَتَـرْتَ، فَلَكَ الْحَمْدُ یٰا إِلٰهيٖ. خداوندا مرا هدایت کردی و غافل شدم، و اندرز گفتی و سنگدل شدم، و نیکی کردی و معصیت نـمودم، و آگاه کردی و اصـرار ورزیدم، باز آگاه نـمودی پس طلب مغفرت نـمودم، و بخشیدی و من بازگشتم و تو پوشاندی، پس تو راست سپاس ای خدای من. #دعای۱۵۳

#صحیفه_سجادیه_جامعه #آغاز_دعای۵۰ دعا در پناه بردن به خدا از شرّ شیطان اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ وَكَيْدِەِ وَمَكَائِدِەِ، وَمِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ وَمَوَاعِيدِەِ وَغُرُورِەِ وَمَصَائِدِەِ، وَأَنْ يُطْمِعَ نَفْسَهُ فیٖ إِضْلَالِنَا عَنْ طَاعَتِكَ، وَامْتِهَانِنَا بِـمَعْصِيَتِكَ، أَوْ أَنْ يَحْسُنَ عِنْدَنَا مٰا حَسَّنَ لَنٰا، أَوْ أَنْ يَثْقُلَ عَلَيْنَا مٰا كَرَّەَ إِلَيْنَا، اَللّٰهُمَّ اخْسَأْەُ عَنّٰا بِعِبَادَتِكَ، وَاكْبِتْهُ بِدُؤُوبِنَا فیٖ مَحَبَّتِكَ، وَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُ سِتْـراً لاٰ يَهْتِكُهُ، وَرَدْماً مُصْمَتاً لاٰ يَفْتُقُهُ. خداوندا به تو پناه می‌بریم از فتنه‌انگیزی‌های شیطان رانده‌شده و از نیرنگ و مکرهایش و از اینکه به دروغ‌ها و وعده‌ها و فریب‌کاری و دام‌هایش اطمینان کنیم. و از این که خود را در گمراه کردن ما از راه بندگی‌ات و خوار کردن‌مان بر اثر معصیتت، به طمع اندازد؛ یا نزد ما نیکو شود زشتی‌هایی که او در نظر ما نیکو جلوه می‌دهد؛ یا گران و سخت شود، خوبی‌هایی که او در نظر ما زشت نشان می‌دهد. خداوندا به عبادت و بندگی ما، او را از عرصه‌گاه زندگی‌مان طرد کن و بِران؛ و به سبب جدّیت و تلاش‌مان در راه محبّتت، او را ذلیل و خوار گردان؛ و بین ما و او پرده‌ای قرار ده که آن را ندرد؛ و حجابی ضخیم برقرار کن که آن را نشکافد. #دعای۵۰

#صحیفه_سجادیه_جامعه #آغاز_دعای۱۵۵ درخواست دفع دشمنان و محفوظ ماندن از شـر آنان یٰا مَنْ سَبَقَ عِلْمُهُ وَنَفَذَ حُکْمُهُ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَزِلْ حِلْمَكَ عَنْ ظَالِمِی، وَبٰادِرْہُ بِالنِّقْمَةِ، وَعَاجِلْهُ بِالْاِسْتِئْصَالِ، وَکُبَّهُ لِمَنْخَرِہِ، وَأَغْصِصْهُ بِرِیقِهِ، وَارْدُدْ کَیْدَہُ فیٖ نَحْرِہِ، وَحُلْ بَیْنِی وَبَیْنَهُ بِشُغْلٍ شَاغِلٍ وَسُقْمٍ دَائِمٍ، ای آنکه علمش گرفته و حکمش جاری گشت، بر محمد و آلش درود فرست، و بردباری‌ات را بردار از ستم کنندۀ بر من، و فوراً از او انتقام گیر، و در ریشه کن نـمودنش شتاب کن، و او را بر زمین افکن و به آب دهانش گلوگیرش ساز، و نیرنگش را بر گردنش انداز، و میان من و او فاصله انداز با شغلی مشغول کننده، و بیماری همیشگی. #دعای۱۵۵