✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت58 ( 1 ) 🔹 ثروت ؛ ریشه شهوت ها 💠 امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت ۵۸ می‌فرمایند: « اَلمَالُ مادَّةُ الشَّهوات » ؛ " مال، ریشه و اساس همه شهوت رانی هاست. " 🔻می‌دانیم که در نهج‌البلاغه شریف، هر معصیتی ریشه اش در شهوات است؛ در خطبه ۱۷۶ ، حضرت می‌فرمایند: « وَ مَا مِنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ شَيْءٌ إِلَّا يَأْتِي فِي شَهْوَةٍ » ؛ " چیزی از معصیت خدا نیست، مگر اینکه از یک شهوتی برخاسته است. " دلیلش هم این است که کسی که دچار شهوات می‌شود، در واقع شهواتش ریشه در عشق به دنیا دارند و نتیجه اش پاره شدن عقل است. 🔻 در خطبه ۱۰۹ می‌خوانیم : «قَد خَرَقَتِ الشَّهَواتُ عَقلَه» ؛ " شهوات، عقل انسان شهوت ران را پاره کرده است." (و کسی که عقلش پاره شد، دست به هر خطا و معصیتی می‌زند.) 🔻نکته این است که یکی از چیزهایی که ریشه شهوات نامیده شده، مال است که در واقع عشق به دنیا، یکی عشق به مال دنیاست. 🔻از مشکلاتی که مال دارد، اگر تحت مراقبت عقل و تقوا قرار نگیرد، مسؤولیت آور بودنش است؛ در حکمت ۳۲۸ حضرت می‌فرمایند: " همانا خداوند متعال، در اموال ثروتمندان قوت و نیاز فقرا را واجب کرده است. " (و این مسؤولیت سنگینی است.) 🔻همچنین مایهٔ دشمنی شمرده شده است؛ در خطبه ۱۳۳ حضرت می‌فرمایند: « تَعادَیتُم فِی کَسبِ الاَموَال » ؛ " شما برای به دست آوردن اموال، با هم دشمنی ها کردید. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰روز. سهم روز صد و نود و یکم ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄ 📜 #خطبه116: (این خطبه در شهر کوفه در سال ۳۸ هجری برای تشویق کوفیان به نبرد نهایی ایراد شد.) 1⃣ ويژگيهای پيامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) ♦️خداوند پيامبر(صلی الله علیه و آله) را فرستاد تا دعوت کننده به حق و گواه اعمال خلق باشد. پيامبر(صلی الله علیه و آله) بدون سُستی و کوتاهی رسالت پروردگارش را رسانيد و در راه خدا با دشمنانش بدون عذرتراشی جنگيد. پيامبر(صلی الله علیه و آله) پيشوای پرهيزکاران و روشنی بخش چشم هدايت شدگان است. (و از همين خطبه است؛) 2⃣ اندرز ياران ♦️ مردم! اگر شما همانند من از آنچه بر شما پنهان است با خبر بوديد از خانه ها کوچ می کرديد، در بيابان ها سرگردان می شديد و بر کردارتان اشک می ريختيد و چونان زنان مصيبت ديده بر سر و سينه می زديد و سرمايه خود را بدون نگهبان و جانشين رها می کرديد و هر کدام از شما تنها به کار خود می پرداختيد، و به ديگری توجهّی نداشتيد. افسوس آنچه را به شما تذکّر دادند فراموش کرديد و از آنچه شما را ترساندند ايمن گشتيد. گويا عقل از سرتان پريده و کارهای شما آشفته شده است. 3⃣ تعريف يارانی كه به شهادت رسيدند ♦️ به خدا سوگند، دوست داشتم که خدا ميان من و شما جدايی اندازد و مرا به کسی که نسبت به من سزاوارتر است ملحق فرمايد. به خدا سوگند، آنان مردمی بودند نيک انديش، ترجيح دهنده بردباری، گويندگان حق و ترک کنندگان ستم. پيش از ما به راه راست قدم گذاشته و شتابان رفتند و در به دست آوردن زندگی جاويدان آخرت و کرامت گوارا پيروز شدند. 4⃣ خبر از خونريزی و شكمبارگی حجاج بن يوسف ثقفی. ♦️ آگاه باشيد به خدا سوگند، پسرکی از طايفه ثقيف (حجّاج بن يوسف ثقفی) بر شما مسلّط می گردد که هوسباز و گردنکش و ستمگر است. سبزه زارهای «اموال و دارايی ها» شما را می چرد و چربی شما را آب می کند. ابو وَذَحه: بس کن. (وَذَحه نوعی سوسک است چون ماجرايی با حَجّاج دارد، او را «ابووذحه» خطاب فرمود که اينجا جای آوردن آن نيست. می گويند وَذَحَه سوسک مخصوصی است حَجّاج را گزيد که بدنش وَرَم کرد و مُرد.) ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄

📜 #خطبه115 🔹دعا برای طلب باران ♦️"خداوندا! کوههای ما از بی آبی شکاف خورده و زمين ما غبارآلود و دام های ما در آغُل های خود سرگردانند و چون زنِ بچّه مرده فرياد می کشند و از رفت و آمد بی حاصل به سوی چراگاه ها و آبشخورها خسته شده اند. بار خدايا! بر ناله گوسفندان و فرياد و آه شتران مادّه رحمت آور. خدايا! به سرگردانی آنها در راهها و ناله هاشان در خوابگاه ها رحمت آور. بار خدايا! هنگامی به سوی تو بيرون آمديم که خشکسالی پياپی هجوم آورده و ابرهای پُر باران از ما پشت کرده و خشک و نامهربان بدون بارش قطره ای باران گذشتند. خدايا! تو اميد هر بيچاره و حل کننده مشکلات هر طلب کننده می باشی. خدايا! تو را می خوانيم در اين هنگام که همه نااميد شده اند و ابر رحمت بر ما نمی بارد و حيوانات ما نابود گرديدند. ما را به کردارمان عذاب نکنی و به گناهان ما کيفر ندهی. خدايا! رحمت خود را با ابر پُر باران و بهار پر آب و گياهان خوش منظر شاداب بر ما نازل فرما؛ بارانی درشت قطره بر ما فرو فرست که مُردِگان را زنده و آنچه از دست ما رفته به ما بازگرداند. خدايا! ما را با بارانی سيراب کن که زنده کننده، سيراب سازنده، فراگير و به همه جا رونده، پاکيزه و با برکت، گوارا و پُر نعمت، گياه آن بسيار، شاخه های آن به بار نشسته و برگ هايش تازه و آبدار باشد تا با چنان بارانی بنده ناتوان را توان بخشی و شهرهای مرده ات را زنده سازی. خدايا! بارانی ده که بسيار ببارد تا زمين های بلند ما پر گياه شود و در زمين های پست روان گردد و نعمت های فراوان در اطراف ما گسترش يابد تا با آن ميوه های ما بسيار، گلّه های ما زنده و فراوان و سرزمين های دورتر از ما نيز بهره مند گردند و روستاهای ما از آن نيرومند شوند. اينها همه از برکات گسترده و بخشش های فراوان تو باشد که بر سرزمين های فقرزده و حيوانات وحشی ما نازل می گردد. خداوندا! بارانی ده دانه درشت که پياپی برای سيراب شدن گياهان ما ببارد چنان که قطرات آن يکديگر را برانند و دانه های آن به شدّت بر هم کوبيده شوند؛ نه رعد و برقی بی باران و ابری بی ثمر و کوچک و پراکنده و نه دانه های ريز باران همراه با بادهای سرد. خدايا! بارانی پُر آب فرو فرست که قحطی زدگان به نعمت های فراوان رسند و آثار خشکسالی از ميان برود که همانا تويی خداوندی که پس از نااميد شدن مردم باران را فرو می فرستی و رحمت خود را همه جا گسترش می دهی و تويی سرپرست نظام آفرينش که به ستودن سزاواری. می گويم: «انصاحت جبالنا» يعنی کوه ها بر اثر خشکی از هم شکافته است و «انصاح الثّوب» وقتی گفته می شود که لباس از هم شکافته باشد «انصاح النّبت و صاح وصوح» به هنگامی که گياه خشک گردد می گويند و همه اين چند واژه به يک معنا است. و جمله «وهامت دوابّنا» از ماده «هيام» به معنی عطش است و «حدابير السّنين» جمع «حدبار» به معنای شتری است که بر اثر راه رفتن ناتوان شده است. امام(علیه السلام) سال های قحطی را به چنين شتری تشبيه کرده است. «ذوالرمه» شاعر می گويد: حدابير ما تنفکّ الّا مناخة علی الخسف او نرمی بها بلدآ قفرآ شتران ناتوانی که هيچ گاه از هم جدا نمی گردند جز در خوابگاه ها يا اينکه آنها را در محيط های بی آب و علف قرار دهند. و جمله «ولاقزع ربابها» يعنی از قطعات کوچک و پراکنده اَبر نباشد و جمله «ولا شفان ذهابها» در تقدير «ولا ذات شفان ذهابها» است «شفان» به معنی باد سرد و «ذهاب» به معنی باران های نرم می باشد. و کلمه «ذات» حذف گرديد زيرا شنونده به آن آگاه بود." ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نود ویکم خطبه 116 تا 115

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت58 2⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت58 ( 2 ) 🔹 ثروت ؛ ریشه شهوت ها 🔰 و نکته بعدی این است که [مال] مایهٔ فتنه و ابتلاست؛ حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۵۶ می‌فرمایند: پیامبر (صلوات الله علیه و آله) به من فرمودند: « وَ قَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ الْقَوْمَ سَيُفْتَنُونَ بِأَمْوَالِهِمْ » " ای علی! این مردم به زودی با اموالشان دچار فتنه خواهند شد." 🔻 از طرفی دیگر مال، می‌تواند مایه اسراف و تبذیر باشد؛ در خطبه ۱۲۶ حضرت می‌فرمایند: " آگاه باشید! بخشیدن مال در غیر حقّش، نوعی تبذیر و اسراف است. (بعد در ادامه می‌فرمایند:) نتیجه چنین کاری این است که خدا کاری می کند به کسانی که ناحق مال دادید، از شما تشکر نکنند." 🔻مسأله دیگری که جزء عوارض مال اندوزیِ بی تقوا هاست، طغیان نفْس است در مقابل خدا ؛ مولا علی علیه السلام در حکمت ۱۰۸ می‌فرمایند: «وَ إِنْ أَفَادَ مَالًا أَطْغَاهُ الْغِنَى» ؛ " اگر قلب به یک مالی برسد (یعنی متوجه بشود که ثروت انبوهی به دستش رسیده)، با طغیان در مقابل خدا می ایستد. (یعنی به خاطر غنا و بی نیازی اش طغیان می کند.) 🔻 این در واقع همان آیه شریفه قرآن است که فرمود: « إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى ، أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى » ؛ " انسان اگر خیال کند بی نیاز شده، قطعاً طغیان خواهد کرد. " 🔻 نکته دیگری که در پایان این حکمت باید عرض شود ، این است که مولا علی (علیه السلام) نتیجه کسانی که دنبال جمع آوری اموال هستند را هلاکت معرفی می کنند؛ در حکمت ۱۴۷ می‌فرمایند: « يَا كُمَيْلُ هَلَكَ خُزَّانُ الْأَمْوَالِ وَ هُمْ أَحْيَاءٌ » " جمع آورندگان مال ولو به ظاهر زنده باشند، در واقع مرده اند. " 🔻 و در نهایت هم مولا علی (علیه السلام) در عبارتی فوق العاده جالب می‌فرمایند: " من رهبر مؤمنینم و مال، رهبر فجار. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و نود و دوم ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄ 📜 #خطبه114 : در اندرز به مردم 1⃣ ارزش ستايش و شهادت به يگانگی خدا ♦️ستايش خداوندی را سزاست که حمد و ستايش را به نعمت ها و نعمت ها را به شکرگزاری پيوند داد. خدای را بر نعمت هايش آن گونه ستايش می کنيم که بر بلاهايش. و برای به راه آوردن نفسِ سرکش که در برابر اوامر الهی سُستی می کند و در ارتکاب زشتی ها که نهی فرمود شتاب دارد، از خدا ياری می خواهيم و از گناهانی که علم خدا به آنها احاطه دارد و کتابش آنها را برشمرده و ثبت کرده طلب آمرزش می کنيم. علم خداوندی که کمترين نارسايی نداشته و کتابی که چيزی را وانگذاشته است. به خدا ايمان داريم، ايمان کسی که غيب ها را به چشم خود ديده و بر آنچه وعده داده اند آگاه است، ايمانی که اخلاص آن شرک را زدوده و يقين آن شک را نابود کرده است. و گواهی می دهيم که خدايی نيست جز خدای يکتا نه شريکی دارد و نه همتايی و گواهی می دهيم که محمد بنده و فرستاده اوست «که درود خدا بر او و خاندانش باد». اين دو گواهی (شهادتين) گفتار را بالا می برند و کردار و عمل را به پيشگاه خدا می رسانند، ترازويی که اين دو گواهی را در آن نهند سبک نباشد و اگر بردارند با چيز ديگری سنگين نخواهد شد. 2⃣ سفارش به تقوی ♦️ ای بندگان خدا! شما را به تقوای الهی سفارش می کنم که زاد و توشه سفر قيامت است. تقوا توشه ای است که به منزل رسانَد، پناهگاهی است که ايمن می گرداند. بهترين گوينده آن را به گوش مردم خوانده و بهترين شنونده آن را فرا گرفت، پيامبری که بهتر از هر کس سخن را به گوش مردم رساند. پس خواننده دعوت خود را به خوبی شنواند و شنونده خود را رستگار گرداند. ای بندگان خدا! همانا تقوای الهی دوستان خدا را از انجام محرّمات باز می دارد و قلب هايشان را پر از ترس خدا می سازد، تا آنکه شب های آنان با بی خوابی و روزهايشان با تحمّل تشنگی و روزه داری سپری می گردد، که آسايش آخرت را با رنج دنيا و سيراب شدن آنجا را با تحمّل تشنگی دنيا به دست آوردند. اجل و مرگ را نزديک ديده و در اعمال نيکو شتاب کرده اند، آرزوهای دنيايی را دروغ خواندند و مرگ را به درستی نگریستند

📜 #خطبه114 3⃣ شناخت دنيا ♦️ آری همانا دنيا خانه نابود شدن، رنج بردن از دگرگونی ها و عبرت گرفتن است و از نشانه نابودی آنکه روزگار کمان خود را به زِه کرده، تيرش به خطا نمی رود و زخمش بهبودی ندارد؛ زنده را با تير مرگ هدف قرار می دهد و تندرست را با بيماری از پا درمی آورد و نجات يافته را به هلاکت می کشاند. دنيا خورنده ايست که سيری ندارد و نوشنده ای است که سيراب نمی شود. و نشانه رنج دنيا آنکه آدمی جمع آوری می کند آنچه را که نمی خورد و می سازد بنايی که خود در آن مسکن نمی کند، پس به سوی پروردگار خود می رود، نه مالی برداشته و نه خانه ای به همراه برده است. و نشانه دگرگونی دنيا آنکه کسی که ديروز مردم به او ترحّم می کردند، امروز حسرت او را می خورند و آن کس را که حسرت او می خوردند امروز به او ترحّم می کنند و اين نيست مگر برای نعمت هايی که به سرعت دگرگون می شود و بلاهايی که ناگهان نازل می گردد و نشانه عبرت انگيز بودن دنيا آنکه آدمی پس از تلاش و انتظار تا می رود به آرزوهايش برسد، ناگهان مرگ او فرا رسيده اميدش را قطع می کند، نه به آرزو رسيده و نه آنچه را آرزو داشته باقی می ماند. سبحان الله، شادی دنيا چه فريبنده و سيراب شدن از آن چه تشنگی زاست. و سايه آن چه سوزان است، نه زمان آمده را می شود رد کرد و نه گذشته را می توان بازگرداند، پس منزّه و پاک است خداوند، چقدر زنده به مرده نزديک است برای پيوستن به آن و چه دور است مرده از زنده که از آنان جدا گشته. 4⃣ ارزيابی دنيا و آخرت ♦️چيزی بدتر از شرّ و بدی نيست جز کيفر و عذاب آن و چيزی نيکوتر از خير و نيکی وجود ندارد جز پاداش آن. همه چيز دنيا شنيدن آن بزرگتر از ديدن آن است و هر چيز از آخرت ديدن آن بزرگتر از شنيدن آن است. پس کفايت می کند شما را شنيدن از ديدن و خبر دادن از پنهانی های آخرت. آگاه باشيد، هرگاه از دنيای شما کاهش يابد و به آخرت افزوده گردد بهتر از آن است که از پاداش آخرت شما کاسته و بر دنيای شما افزوده شود. چه بسا کاهش يافته هايی که سودآور است و افزايش داشته هايی که زيان آور بود، همانا به آنچه فرمان داده شديد، گسترده تر از چيزی است که شما را از آن باز داشتند و آنچه بر شما حلال است بيش از چيزی است که بر شما حرام کرده اند. پس آنچه را که اندک است برای آنچه که بسيار است ترک کنيد و آنچه را بر شما تنگ گرفته اند به خاطر آنچه که شما را در گشايش قرار دادند انجام ندهيد. خداوند روزیِ شما را ضمانت کرده و شما را به کار و تلاش امر فرموده، پس نبايد روزیِ تضمين شده را بر آنچه که واجب شده مقدّم داريد، با اينکه به خدا سوگند آن چنان نادانی و شکّ و يقين به هم آميخته است که گويا روزیِ تضمين شده بر شما واجب است و آنچه را که واجب کرده اند برداشتند. پس در اعمال نيکو شتاب کنيد و از فرارسيدن مرگ ناگهانی بترسيد، زيرا آنچه از روزی که از دست رفته اميد بازگشت آن وجود دارد، امّا عمر گذشته را نمی شود بازگرداند. آنچه را امروز از بهره دنيا کم شده می توان فردا به دست آورد، امّا آنچه ديروز از عمر گذشته اميد به بازگشت آن نيست، به آينده اميدوار و از گذشته نااميد باشيد. (از خدا بترسيد چنان چه شايسته خداترس بودن است تا جز بر مسلمانی نميريد). ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نود ودوم خطبه ۱۱۴

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت59 1⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت59 ( 1 ) 🔹 ارزش نصیحت کننده 💠 در حکمت ۵۹ امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌فرمایند: «مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ » ؛ " کسی که تو را از بدی ها برحذر می دارد، مانند کسی است که تو را به خوبی ها بشارت می‌دهد. " 🔻در نهج‌البلاغه اصل اوّل ، پذیرش انتقاد و نصیحت و هشدار است. لذا در خطبه ۸۳ می‌فرماید : « اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ حُذِّرَ فَحَذِرَ » ؛ " مانند کسی باتقوا باشید که وقتی او را از بدی ها برحذر می‌دارند، می‌پذیرد. " 🔻مطلب دوّم در نهج‌البلاغه، عبارت است از تحذیر کنندگان؛ چه کسانی ما را از بدی ها تحذیر می کنند؟ 1⃣ اوّلی، « اللّه » (جلّ جلاله) است؛ در خطبه ۲۳ و خطبه ۸۳ با کمی تغییر عبارت، حضرت می‌فرمایند: " از خدا همان گونه که خودش شما را برحذر داشته، برحذر باشید. " 🔻 و در خطبه ۸۳ یک نمونه از اموری که خداوند به واسطه بیاناتش ما را از آنها برحذر داشته مطرح شده است؛ حضرت می‌فرمایند: « وَ حَذَّرَكُمْ عَدُوّاً نَفَذَ فِي اَلصُّدُورِ خَفِيّا » ؛ " خداوند شما را از دشمنی که مخفیانه در سینه های شما نفوذ می‌کند، برحذر داشت. (یعنی ابلیس) " 🔻در خطبه اول هم مصداق همین تحذیر، درباره آدم (علیه‌السلام) است؛ حضرت می‌فرمایند: « وَ حذَّرَهُ اِبلیسَ و عَداوَتَه » ؛ " خداوند آدم (علیه‌السلام) را نسبت به ابلیس و دشمنی هایش هشدار داد. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و نود و سوم ┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄ 📜 #خطبه113 1⃣ پرهيز دادن از دنياپرستی ♦️شما را از دنياپرستی می ترسانم زيرا منزل گاهی است برای کوچ کردن نه منزلی برای هميشه ماندن. دنيا خود را با غرور زينت داده و با زينت و زيبايی می فريبد. خانه ای است که نزد خداوند بی مقدار است؛ زيرا که حلال آن با حرام و خوبی آن با بدی و زندگی در آن با مرگ و شيرينی آن با تلخی ها در آميخته است. خداوند آن را برای دوستانش انتخاب نکرد و در بخشيدن آن به دشمنانش دريغ نفرمود. خير دنيا اندک و شرّ آن آماده و فراهم آمده اش پراکنده و ملک آن غارت شده و آبادانی آن رو به ويرانی نهاده است. چه ارزشی دارد خانه ای که پايه های آن در حال فروريختن و عمر آن چون زاد و توشه پايان می پذيرد؟ و چه لذّتی دارد زندگانی که چونان مدّت سفر به آخر می رسد؟ 2⃣ روش برخورد با دنيا ♦️مردم! آنچه را خدا واجب کرده جزو خواسته های خود بدانيد و در پرداختن حقوق الهی از او ياری طلبيد و پيش از آن که مرگ شما را بخواند گوش به دعوت او دهيد. همانا زاهدان در دنيا اگر چه خندان باشند، قلبشان می گريد و اگر چه شادمان باشند، اندوه آنان شديد است و اگر چه برای نعمت های فراوان مورد غبطه ديگران قرار گيرند، امّا با نفس خود در دشمنی بسياری قرار دارند. 3⃣ نكوهش از غفلت زدگان ♦️ ياد مرگ از دل های شما رفته و آرزوهای فريبنده جای آن را گرفته است. و دنيا بيش از آخرت شما را تصاحب کرده و متاع زودرس دنيا بيش از متاع جاويدان آخرت در شما نفوذ کرده است و دنيازدگی قيامت را از يادتان برده است. همانا شما برادران دينی يکديگريد؛ چيزی جز درون پليد و نيّت زشت شما را از هم جدا نساخته است. نه يکديگر را ياری می دهيد، نه خيرخواه يکديگريد و نه چيزی به يکديگر می بخشيد و نه به يکديگر دوستی می کنيد. شما را چه شده است که با به دست آوردن متاعی اندک از دنيا شادمان می گرديد و از متاع بسيار آخرت که از دست می دهيد، اندوهناک نمی شويد. امّا با از دست دادن چيزی اندک از دنيا مضطرب شده که آثار پريشانی در چهره ها آشکار می گردد و بی تابی می کنيد، گويا اين دنيا محلّ زندگی جاودان شما و وسايل آن برای هميشه از آن شماست. چيزی شما را از عيب جويی برادر دينی باز نمی دارد، جز آنکه می ترسيد مانند آن عيب را در شما به رُخِتان کشند. در بی اعتنايی به آخرت و دوستی دنيا يکدل شده ايد و هر يک از شما دين را تنها بر سر زبان می آوريد و از اين کار خشنوديد همانند کارگری که کارش را به پايان رسانده و خشنودی مولای خود را فراهم کرده است. ┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄ 📜 #خطبه112 : ( در این خطبه درباره فرشته مرگ و کیفیت گرفتن ارواح سخن ایراد فرمود.) 🔹عجز انسان از درك فرشتگان (فرشته‌ مرگ) ♦️آيا هنگامی که فرشته مرگ به خانه ای درآمد از آمدن او آگاه می شوی؟ آيا هنگامی که يکی را قبض روح می کند او را می بينی؟ بچّه را چگونه در شکم مادر می ميراند؟ آيا از راه يکی از اندام های مادر وارد می شود؟ يا روح به اجازه خداوند به سوی او می آيد؟ يا همراهِ کودک در شکمِ مادر به سر می برد؟ آن کس که آفريده ای چون خود را نتواند وصف کند چگونه می تواند خدای خويش را وصف نمايد؟ ┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نود وسوم خطبه 113 تا 112

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت59 2⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت59 ( 2 ) 🔹 ارزش نصیحت کننده 2⃣ موجودات عزیز دوّمی که ما را برحذر می‌دارند از بدی ها و گناهان، انبیاء عظام (علیهم السلام) هستند؛ 🔻 در خطبه ۱۸۳ درباره فلسفه ارسال رُسل می‌فرمایند: « لِيُحَذِّرُوهُمْ مِنْ ضَرَّائِهَا » ؛ " خداوند پیغمبران را به سوی مردم فرستاد، تا مردم را از ضررهای دنیا برحذر بدارند. " 🔻همچنین درباره پیامبر عظیم الشأن اسلام هم، حضرت در خطبه ۲ می‌فرمایند: « تَحْذِيراً بِالْآيَاتِ » ؛ " پیامبر آمد تا به وسیله‌ٔ آیات الهی امّتش را برحذر بدارد از خطاها و گناهان " 3⃣ موجود سوّم قرآن کریم است؛ در خطبه ۱۷۶ می‌خوانیم: « وَاعلَمُوا أنَّ هَذَا القُرآن هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لا يَغُش » ؛ " بدانید! قرآن آن خیرخواه و نصیحت کننده ای است که در خود غشّ و فریب ندارد." 4⃣ چهارم خود امیرالمؤمنین (علیه السلام) است؛ 🔻علی (علیه السلام) در نامه ۱۰ خطاب به معاویه می‌نویسند: « وَ أُحَذِّرُكَ أَنْ تَكُونَ مُتَمَادِياً فِي غِرَّةِ الْأُمْنِيِّةِ » ؛ " به تو هشدار می‌دهم که یک وقت به خاطر فریب آرزوها را خوردن، اهل دشمنی با حق نباشی. " 🔻همچنین مولا در خطبه های ۱۱۱، ۱۱۳ و ۱۹۶ می‌فرمایند: « وَ اُحَذِّرُکُمُ الدُّنیا » ؛ " من شما را به دنیا و فریب هایش هشدار می‌دهم. " 🔻 در خطبه ۱۵۳ هم حضرت می‌فرمایند: « وَ إنِّی اُحَذِّرُکُم و نَفسِی هٰذِهِ المَنزِلَة » ؛ " من خودم و شما را از خطرات این منزل دنیا برحذر می‌دارم. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...