🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نود ویکم خطبه 116 تا 115

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت58 2⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت58 ( 2 ) 🔹 ثروت ؛ ریشه شهوت ها 🔰 و نکته بعدی این است که [مال] مایهٔ فتنه و ابتلاست؛ حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۵۶ می‌فرمایند: پیامبر (صلوات الله علیه و آله) به من فرمودند: « وَ قَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ الْقَوْمَ سَيُفْتَنُونَ بِأَمْوَالِهِمْ » " ای علی! این مردم به زودی با اموالشان دچار فتنه خواهند شد." 🔻 از طرفی دیگر مال، می‌تواند مایه اسراف و تبذیر باشد؛ در خطبه ۱۲۶ حضرت می‌فرمایند: " آگاه باشید! بخشیدن مال در غیر حقّش، نوعی تبذیر و اسراف است. (بعد در ادامه می‌فرمایند:) نتیجه چنین کاری این است که خدا کاری می کند به کسانی که ناحق مال دادید، از شما تشکر نکنند." 🔻مسأله دیگری که جزء عوارض مال اندوزیِ بی تقوا هاست، طغیان نفْس است در مقابل خدا ؛ مولا علی علیه السلام در حکمت ۱۰۸ می‌فرمایند: «وَ إِنْ أَفَادَ مَالًا أَطْغَاهُ الْغِنَى» ؛ " اگر قلب به یک مالی برسد (یعنی متوجه بشود که ثروت انبوهی به دستش رسیده)، با طغیان در مقابل خدا می ایستد. (یعنی به خاطر غنا و بی نیازی اش طغیان می کند.) 🔻 این در واقع همان آیه شریفه قرآن است که فرمود: « إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى ، أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى » ؛ " انسان اگر خیال کند بی نیاز شده، قطعاً طغیان خواهد کرد. " 🔻 نکته دیگری که در پایان این حکمت باید عرض شود ، این است که مولا علی (علیه السلام) نتیجه کسانی که دنبال جمع آوری اموال هستند را هلاکت معرفی می کنند؛ در حکمت ۱۴۷ می‌فرمایند: « يَا كُمَيْلُ هَلَكَ خُزَّانُ الْأَمْوَالِ وَ هُمْ أَحْيَاءٌ » " جمع آورندگان مال ولو به ظاهر زنده باشند، در واقع مرده اند. " 🔻 و در نهایت هم مولا علی (علیه السلام) در عبارتی فوق العاده جالب می‌فرمایند: " من رهبر مؤمنینم و مال، رهبر فجار. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و نود و دوم ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄ 📜 #خطبه114 : در اندرز به مردم 1⃣ ارزش ستايش و شهادت به يگانگی خدا ♦️ستايش خداوندی را سزاست که حمد و ستايش را به نعمت ها و نعمت ها را به شکرگزاری پيوند داد. خدای را بر نعمت هايش آن گونه ستايش می کنيم که بر بلاهايش. و برای به راه آوردن نفسِ سرکش که در برابر اوامر الهی سُستی می کند و در ارتکاب زشتی ها که نهی فرمود شتاب دارد، از خدا ياری می خواهيم و از گناهانی که علم خدا به آنها احاطه دارد و کتابش آنها را برشمرده و ثبت کرده طلب آمرزش می کنيم. علم خداوندی که کمترين نارسايی نداشته و کتابی که چيزی را وانگذاشته است. به خدا ايمان داريم، ايمان کسی که غيب ها را به چشم خود ديده و بر آنچه وعده داده اند آگاه است، ايمانی که اخلاص آن شرک را زدوده و يقين آن شک را نابود کرده است. و گواهی می دهيم که خدايی نيست جز خدای يکتا نه شريکی دارد و نه همتايی و گواهی می دهيم که محمد بنده و فرستاده اوست «که درود خدا بر او و خاندانش باد». اين دو گواهی (شهادتين) گفتار را بالا می برند و کردار و عمل را به پيشگاه خدا می رسانند، ترازويی که اين دو گواهی را در آن نهند سبک نباشد و اگر بردارند با چيز ديگری سنگين نخواهد شد. 2⃣ سفارش به تقوی ♦️ ای بندگان خدا! شما را به تقوای الهی سفارش می کنم که زاد و توشه سفر قيامت است. تقوا توشه ای است که به منزل رسانَد، پناهگاهی است که ايمن می گرداند. بهترين گوينده آن را به گوش مردم خوانده و بهترين شنونده آن را فرا گرفت، پيامبری که بهتر از هر کس سخن را به گوش مردم رساند. پس خواننده دعوت خود را به خوبی شنواند و شنونده خود را رستگار گرداند. ای بندگان خدا! همانا تقوای الهی دوستان خدا را از انجام محرّمات باز می دارد و قلب هايشان را پر از ترس خدا می سازد، تا آنکه شب های آنان با بی خوابی و روزهايشان با تحمّل تشنگی و روزه داری سپری می گردد، که آسايش آخرت را با رنج دنيا و سيراب شدن آنجا را با تحمّل تشنگی دنيا به دست آوردند. اجل و مرگ را نزديک ديده و در اعمال نيکو شتاب کرده اند، آرزوهای دنيايی را دروغ خواندند و مرگ را به درستی نگریستند

📜 #خطبه114 3⃣ شناخت دنيا ♦️ آری همانا دنيا خانه نابود شدن، رنج بردن از دگرگونی ها و عبرت گرفتن است و از نشانه نابودی آنکه روزگار کمان خود را به زِه کرده، تيرش به خطا نمی رود و زخمش بهبودی ندارد؛ زنده را با تير مرگ هدف قرار می دهد و تندرست را با بيماری از پا درمی آورد و نجات يافته را به هلاکت می کشاند. دنيا خورنده ايست که سيری ندارد و نوشنده ای است که سيراب نمی شود. و نشانه رنج دنيا آنکه آدمی جمع آوری می کند آنچه را که نمی خورد و می سازد بنايی که خود در آن مسکن نمی کند، پس به سوی پروردگار خود می رود، نه مالی برداشته و نه خانه ای به همراه برده است. و نشانه دگرگونی دنيا آنکه کسی که ديروز مردم به او ترحّم می کردند، امروز حسرت او را می خورند و آن کس را که حسرت او می خوردند امروز به او ترحّم می کنند و اين نيست مگر برای نعمت هايی که به سرعت دگرگون می شود و بلاهايی که ناگهان نازل می گردد و نشانه عبرت انگيز بودن دنيا آنکه آدمی پس از تلاش و انتظار تا می رود به آرزوهايش برسد، ناگهان مرگ او فرا رسيده اميدش را قطع می کند، نه به آرزو رسيده و نه آنچه را آرزو داشته باقی می ماند. سبحان الله، شادی دنيا چه فريبنده و سيراب شدن از آن چه تشنگی زاست. و سايه آن چه سوزان است، نه زمان آمده را می شود رد کرد و نه گذشته را می توان بازگرداند، پس منزّه و پاک است خداوند، چقدر زنده به مرده نزديک است برای پيوستن به آن و چه دور است مرده از زنده که از آنان جدا گشته. 4⃣ ارزيابی دنيا و آخرت ♦️چيزی بدتر از شرّ و بدی نيست جز کيفر و عذاب آن و چيزی نيکوتر از خير و نيکی وجود ندارد جز پاداش آن. همه چيز دنيا شنيدن آن بزرگتر از ديدن آن است و هر چيز از آخرت ديدن آن بزرگتر از شنيدن آن است. پس کفايت می کند شما را شنيدن از ديدن و خبر دادن از پنهانی های آخرت. آگاه باشيد، هرگاه از دنيای شما کاهش يابد و به آخرت افزوده گردد بهتر از آن است که از پاداش آخرت شما کاسته و بر دنيای شما افزوده شود. چه بسا کاهش يافته هايی که سودآور است و افزايش داشته هايی که زيان آور بود، همانا به آنچه فرمان داده شديد، گسترده تر از چيزی است که شما را از آن باز داشتند و آنچه بر شما حلال است بيش از چيزی است که بر شما حرام کرده اند. پس آنچه را که اندک است برای آنچه که بسيار است ترک کنيد و آنچه را بر شما تنگ گرفته اند به خاطر آنچه که شما را در گشايش قرار دادند انجام ندهيد. خداوند روزیِ شما را ضمانت کرده و شما را به کار و تلاش امر فرموده، پس نبايد روزیِ تضمين شده را بر آنچه که واجب شده مقدّم داريد، با اينکه به خدا سوگند آن چنان نادانی و شکّ و يقين به هم آميخته است که گويا روزیِ تضمين شده بر شما واجب است و آنچه را که واجب کرده اند برداشتند. پس در اعمال نيکو شتاب کنيد و از فرارسيدن مرگ ناگهانی بترسيد، زيرا آنچه از روزی که از دست رفته اميد بازگشت آن وجود دارد، امّا عمر گذشته را نمی شود بازگرداند. آنچه را امروز از بهره دنيا کم شده می توان فردا به دست آورد، امّا آنچه ديروز از عمر گذشته اميد به بازگشت آن نيست، به آينده اميدوار و از گذشته نااميد باشيد. (از خدا بترسيد چنان چه شايسته خداترس بودن است تا جز بر مسلمانی نميريد). ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نود ودوم خطبه ۱۱۴

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت59 1⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت59 ( 1 ) 🔹 ارزش نصیحت کننده 💠 در حکمت ۵۹ امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌فرمایند: «مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ » ؛ " کسی که تو را از بدی ها برحذر می دارد، مانند کسی است که تو را به خوبی ها بشارت می‌دهد. " 🔻در نهج‌البلاغه اصل اوّل ، پذیرش انتقاد و نصیحت و هشدار است. لذا در خطبه ۸۳ می‌فرماید : « اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ حُذِّرَ فَحَذِرَ » ؛ " مانند کسی باتقوا باشید که وقتی او را از بدی ها برحذر می‌دارند، می‌پذیرد. " 🔻مطلب دوّم در نهج‌البلاغه، عبارت است از تحذیر کنندگان؛ چه کسانی ما را از بدی ها تحذیر می کنند؟ 1⃣ اوّلی، « اللّه » (جلّ جلاله) است؛ در خطبه ۲۳ و خطبه ۸۳ با کمی تغییر عبارت، حضرت می‌فرمایند: " از خدا همان گونه که خودش شما را برحذر داشته، برحذر باشید. " 🔻 و در خطبه ۸۳ یک نمونه از اموری که خداوند به واسطه بیاناتش ما را از آنها برحذر داشته مطرح شده است؛ حضرت می‌فرمایند: « وَ حَذَّرَكُمْ عَدُوّاً نَفَذَ فِي اَلصُّدُورِ خَفِيّا » ؛ " خداوند شما را از دشمنی که مخفیانه در سینه های شما نفوذ می‌کند، برحذر داشت. (یعنی ابلیس) " 🔻در خطبه اول هم مصداق همین تحذیر، درباره آدم (علیه‌السلام) است؛ حضرت می‌فرمایند: « وَ حذَّرَهُ اِبلیسَ و عَداوَتَه » ؛ " خداوند آدم (علیه‌السلام) را نسبت به ابلیس و دشمنی هایش هشدار داد. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و نود و سوم ┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄ 📜 #خطبه113 1⃣ پرهيز دادن از دنياپرستی ♦️شما را از دنياپرستی می ترسانم زيرا منزل گاهی است برای کوچ کردن نه منزلی برای هميشه ماندن. دنيا خود را با غرور زينت داده و با زينت و زيبايی می فريبد. خانه ای است که نزد خداوند بی مقدار است؛ زيرا که حلال آن با حرام و خوبی آن با بدی و زندگی در آن با مرگ و شيرينی آن با تلخی ها در آميخته است. خداوند آن را برای دوستانش انتخاب نکرد و در بخشيدن آن به دشمنانش دريغ نفرمود. خير دنيا اندک و شرّ آن آماده و فراهم آمده اش پراکنده و ملک آن غارت شده و آبادانی آن رو به ويرانی نهاده است. چه ارزشی دارد خانه ای که پايه های آن در حال فروريختن و عمر آن چون زاد و توشه پايان می پذيرد؟ و چه لذّتی دارد زندگانی که چونان مدّت سفر به آخر می رسد؟ 2⃣ روش برخورد با دنيا ♦️مردم! آنچه را خدا واجب کرده جزو خواسته های خود بدانيد و در پرداختن حقوق الهی از او ياری طلبيد و پيش از آن که مرگ شما را بخواند گوش به دعوت او دهيد. همانا زاهدان در دنيا اگر چه خندان باشند، قلبشان می گريد و اگر چه شادمان باشند، اندوه آنان شديد است و اگر چه برای نعمت های فراوان مورد غبطه ديگران قرار گيرند، امّا با نفس خود در دشمنی بسياری قرار دارند. 3⃣ نكوهش از غفلت زدگان ♦️ ياد مرگ از دل های شما رفته و آرزوهای فريبنده جای آن را گرفته است. و دنيا بيش از آخرت شما را تصاحب کرده و متاع زودرس دنيا بيش از متاع جاويدان آخرت در شما نفوذ کرده است و دنيازدگی قيامت را از يادتان برده است. همانا شما برادران دينی يکديگريد؛ چيزی جز درون پليد و نيّت زشت شما را از هم جدا نساخته است. نه يکديگر را ياری می دهيد، نه خيرخواه يکديگريد و نه چيزی به يکديگر می بخشيد و نه به يکديگر دوستی می کنيد. شما را چه شده است که با به دست آوردن متاعی اندک از دنيا شادمان می گرديد و از متاع بسيار آخرت که از دست می دهيد، اندوهناک نمی شويد. امّا با از دست دادن چيزی اندک از دنيا مضطرب شده که آثار پريشانی در چهره ها آشکار می گردد و بی تابی می کنيد، گويا اين دنيا محلّ زندگی جاودان شما و وسايل آن برای هميشه از آن شماست. چيزی شما را از عيب جويی برادر دينی باز نمی دارد، جز آنکه می ترسيد مانند آن عيب را در شما به رُخِتان کشند. در بی اعتنايی به آخرت و دوستی دنيا يکدل شده ايد و هر يک از شما دين را تنها بر سر زبان می آوريد و از اين کار خشنوديد همانند کارگری که کارش را به پايان رسانده و خشنودی مولای خود را فراهم کرده است. ┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄ 📜 #خطبه112 : ( در این خطبه درباره فرشته مرگ و کیفیت گرفتن ارواح سخن ایراد فرمود.) 🔹عجز انسان از درك فرشتگان (فرشته‌ مرگ) ♦️آيا هنگامی که فرشته مرگ به خانه ای درآمد از آمدن او آگاه می شوی؟ آيا هنگامی که يکی را قبض روح می کند او را می بينی؟ بچّه را چگونه در شکم مادر می ميراند؟ آيا از راه يکی از اندام های مادر وارد می شود؟ يا روح به اجازه خداوند به سوی او می آيد؟ يا همراهِ کودک در شکمِ مادر به سر می برد؟ آن کس که آفريده ای چون خود را نتواند وصف کند چگونه می تواند خدای خويش را وصف نمايد؟ ┄═❁✦••••🌿🌹🌿••••✦❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و نود وسوم خطبه 113 تا 112

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت59 2⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت59 ( 2 ) 🔹 ارزش نصیحت کننده 2⃣ موجودات عزیز دوّمی که ما را برحذر می‌دارند از بدی ها و گناهان، انبیاء عظام (علیهم السلام) هستند؛ 🔻 در خطبه ۱۸۳ درباره فلسفه ارسال رُسل می‌فرمایند: « لِيُحَذِّرُوهُمْ مِنْ ضَرَّائِهَا » ؛ " خداوند پیغمبران را به سوی مردم فرستاد، تا مردم را از ضررهای دنیا برحذر بدارند. " 🔻همچنین درباره پیامبر عظیم الشأن اسلام هم، حضرت در خطبه ۲ می‌فرمایند: « تَحْذِيراً بِالْآيَاتِ » ؛ " پیامبر آمد تا به وسیله‌ٔ آیات الهی امّتش را برحذر بدارد از خطاها و گناهان " 3⃣ موجود سوّم قرآن کریم است؛ در خطبه ۱۷۶ می‌خوانیم: « وَاعلَمُوا أنَّ هَذَا القُرآن هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لا يَغُش » ؛ " بدانید! قرآن آن خیرخواه و نصیحت کننده ای است که در خود غشّ و فریب ندارد." 4⃣ چهارم خود امیرالمؤمنین (علیه السلام) است؛ 🔻علی (علیه السلام) در نامه ۱۰ خطاب به معاویه می‌نویسند: « وَ أُحَذِّرُكَ أَنْ تَكُونَ مُتَمَادِياً فِي غِرَّةِ الْأُمْنِيِّةِ » ؛ " به تو هشدار می‌دهم که یک وقت به خاطر فریب آرزوها را خوردن، اهل دشمنی با حق نباشی. " 🔻همچنین مولا در خطبه های ۱۱۱، ۱۱۳ و ۱۹۶ می‌فرمایند: « وَ اُحَذِّرُکُمُ الدُّنیا » ؛ " من شما را به دنیا و فریب هایش هشدار می‌دهم. " 🔻 در خطبه ۱۵۳ هم حضرت می‌فرمایند: « وَ إنِّی اُحَذِّرُکُم و نَفسِی هٰذِهِ المَنزِلَة » ؛ " من خودم و شما را از خطرات این منزل دنیا برحذر می‌دارم. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و نود و چهارم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه111 : در نكوهش دنيا 1⃣ هشدار از دنياپرستی ♦️پس از ستايش پروردگار، همانا من شما را از دنيای حرام می ترسانم، زيرا در کام شيرين و در ديده انسان سبز و رنگارنگ است، در شهوات و خواهش های نفسانی پوشيده شده و با نعمت های زودگذر دوستی می ورزد، با متاع اندک زيبا جلوه می کند و در لباس آرزوها خود را نشان می دهد و با زينت غرور خود را می آرايد، شادی آن دوام ندارد و کسی از اندوه آن ايمن نيست. 2⃣ شناخت ماهيت دنيا ♦️ دنيای حرام بسيار فريبنده و بسيار زيان رساننده است، دگرگون شونده و ناپايدار، فناپذير و مرگبار و کشنده ای تبهکار است و آنگاه که به دست آرزومندان افتاد و با خواهش های آنان دمساز شد می نگرند که جز سرابی بيش نيست که خدای سبحان فرمود: «زندگی چون آبی است که از آسمان فرو فرستاديم و به وسيله آن گياهان فراوان رويد، سپس خشک شده، باد آنها را پراکنده کرد و خدا بر همه چيز قادر و تواناست». کسی از دنيا شادمانی نديد جز آنکه پس از آن با اشک و آه روبرو شد؛ هنوز با خوشی های دنيا روبرو نشده است که با ناراحتی ها و پشت کردن آن مبتلا می گردد؛ شبنمی از رفاه و خوشی دنيا، بر کسی فرود نيامده جز آنکه سيل بلاها همه چيز را از بيخ و بُن می کَنند. هر گاه صبحگاهان به ياری کسی برخيزد شامگاهان خود را به ناشناسی می زند، اگر از يک طرف شيرين و گوارا باشد، از طرف ديگر تلخ و ناگوار است. کسی از فراوانی نعمت های دنيا کام نگرفت جز آنکه مشکلات و سختی ها دامنگير او شد. شبی را در آغوش امن دنيا به سر نبرده، جز آنکه صبحگاهان بالهای ترس و وحشت بر سر او کوبيد، بسيار فريبنده است و آنچه در دنياست نيز فريبندگی دارد، فانی و زودگذر است و هر کس در آن زندگی می کند فنا می پذيرد. 3⃣ روش برخورد با دنيا ♦️در زاد و توشه آن جز تقوا خيری نيست. کسی که به قدر کفايت از آن بردارد، در آرامش به سر می بَرَد و آن کس که در پی به دست آوردن متاع بيشتری از دنيا باشد وسايل نابودی خود را فراهم کرده و به زودی از دست می رود. بسا افرادی که به دنيا اعتماد کردند، ناگهان مزه تلخ مصيبت را بدانها چشاند و بسا صاحب اطمينانی که به خاک و خونش کشيد. چه انسان های با عظمتی را که خوار و کوچک ساخت و بسا فخرفروشانی را که به خاک ذلّت افکند. حکومت دنيا ناپايدار، عيش و زندگانی آن تيره و تار، گوارای آن شور و شيرينی آن تلخ، غذای آن زهر و اسباب و وسايل آن پوسيده است؛ زنده آن در معرض مردن و تندرست آن گرفتار بيماری است؛ حکومت آن بر باد رفته و عزيزان آن شکست خورده؛ متاع آن نکبت آلود و پناه آورنده آن غارت زده خواهد بود. ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت59 3⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت59 ( 3 ) 🔹 ارزش نصیحت کننده 🔻در خطبه ۱۹۴ هم می‌فرمایند: « وَ أُحَذِّرُکمْ أَهْلَ النِّفَاقِ » ؛ " من به شما هشدار می‌دهم از منافقین (مواظب منافقین باشید.) " 5⃣ عباداللّه، دسته دیگری هستند که به انسان ها هشدار می‌دهند؛ حضرت در خطبه ۲۲۲ درباره عباداللّه می‌فرمایند: « وَ مَنْ أَخَذَ يَمِيناً وَ شِمَالًا ذَمُّوا إِلَيْهِ الطَّرِيقَ وَ حَذَّرُوهُ مِنَ الْهَلَكَةِ » ؛ " عباداللّه هر کسی که به چپ و راست منحرف بشود، راهش را مذمّت می‌کنند و او را از هلاکت بر حذر می‌دارند. " 🔻همچنین در خطبه ۸۳ می‌فرمایند: « أَيْنَ الَّذِينَ...حُذِّرُوا أَلِيماً » ؛ " کجا هستند بندگان خوب خدا که دیگران را از عذاب دردناک قیامت بر حذر می‌داشتند؟ " 6⃣ موضوع بعدی که جزء دسته تحذیر کنندگان ماست، دنیا است؛ 🔻خود دنیا می‌تواند برای انسان با بصیرت مایهٔ هشدار باشد؛ در خطبه ۱۷۳ می‌فرماید: « وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا » ؛ " دنیا اگر چه شما را هم فریب می‌دهد، امّا خودش هم نسبت به شرّ خودش، شما را بر حذر می‌دارد. " 7⃣ بعدی، عبرت هاست؛ 🔻مولا در حکمت ۳۶۵ می‌فرمایند: « الاِعْتِبَارُ مُنْذِرٌ نَاصِحٌ » ؛ " عبرت گرفتن از گذشته ها، انذار کننده ای خیرخواه است. " 8⃣ و آخرین تحذیر کننده، خود انسان نسبت به خویش است؛ 🔻 مولا علی (علیه السلام) در نامه ۳۱ به فرزندشان امام حسن (علیه السلام) می‌ نویسند : « وَ حَذِّرْهُ صَوْلَةَ الدَّهْرِ وَ فُحْشَ تَقَلُّبِ اللَّيَالِي وَ الْأَيَّامِ » "نفْس خودت را نسبت به بی رحمی روزگار و ناجوانمردی گذر شب و روز، بر حذر بدار و هشیار کن" 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...