☀️ امروز:
شمسی: جمعه - ۱۸ مرداد ۱۳۹۸
میلادی: Friday - 09 August 2019
قمری: الجمعة، 7 ذو الحجة 1440
🌹 امروز متعلق است به:
🔸صاحب العصر و الزمان حضرت حجة بن الحسن العسكري عليهما السّلام
💠 اذکار روز:
- اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ (100 مرتبه)
- یا ذاالجلال و الاکرام (1000 مرتبه)
- یا نور (256 مرتبه) برای عزیز شدن
❇️ وقایع مهم شیعه:
🔹شهادت امام محمد باقر علیه السلام، 114ه-ق
🔹خطبه حضرت عباس علیه السلام بر فراز کعبه، 60ه-ق
🔹زندانی کردن امام کاظم علیه السلام در بصره
📆 روزشمار:
▪️2 روز تا روز عرفه
▪️3 روز تا عید سعید قربان
▪️8 روز تا ولادت امام هادی علیه السلام
▪️11 روز تا عید الله الاکبر، عید سعید غدیر خم
▪️23 روز تا آغاز ماه محرم الحرام
نهج البلاغه
۲۸- و من كتاب له ( عليه السلام )
> إلي معاوية جوابا <
# قال الشريف : و هو من محاسن الكتب #
أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ أَتَانِي كِتَابُكَ تَذْكُرُ فِيهِ اصْطِفَاءَ اللَّهِ مُحَمَّداً ( صلي الله عليه وآله ) لِدِينِهِ وَ تَأْيِيدَهُ إِيَّاهُ لِمَنْ أَيَّدَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ فَلَقَدْ خَبَّأَ لَنَا الدَّهْرُ مِنْكَ عَجَباً إِذْ طَفِقْتَ تُخْبِرُنَا بِبَلَاءِ اللَّهِ تَعَالَي عِنْدَنَا وَ نِعْمَتِهِ عَلَيْنَا فِي نَبِيِّنَا فَكُنْتَ فِي ذَلِكَ كَنَاقِلِ التَّمْرِ إِلَي هَجَرَ أَوْ دَاعِي مُسَدِّدِهِ إِلَي النِّضَالِ وَ زَعَمْتَ أَنَّ أَفْضَلَ النَّاسِ فِي الْإِسْلَامِ فُلَانٌ وَ فُلَانٌ فَذَكَرْتَ أَمْراً إِنْ تَمَّ اعْتَزَلَكَ كُلُّهُ وَ إِنْ نَقَصَ لَمْ يَلْحَقْكَ ثَلْمُهُ وَ مَا أَنْتَ وَ الْفَاضِلَ وَ الْمَفْضُولَ وَ السَّائِسَ وَ الْمَسُوسَ وَ مَا لِلطُّلَقَاءِ وَ أَبْنَاءِ الطُّلَقَاءِ وَ التَّمْيِيزَ بَيْنَ الْمُهَاجِرِينَ الْأَوَّلِينَ وَ تَرْتِيبَ دَرَجَاتِهِمْ وَ تَعْرِيفَ طَبَقَاتِهِمْ هَيْهَاتَ لَقَدْ حَنَّ قِدْحٌ لَيْسَ مِنْهَا وَ طَفِقَ يَحْكُمُ فِيهَا مَنْ عَلَيْهِ الْحُكْمُ لَهَا أَ لَا تَرْبَعُ أَيُّهَا الْإِنْسَانُ عَلَي ظَلْعِكَ وَ تَعْرِفُ قُصُورَ ذَرْعِكَ وَ تَتَأَخَّرُ حَيْثُ أَخَّرَكَ الْقَدَرُ فَمَا عَلَيْكَ غَلَبَةُ الْمَغْلُوبِ وَ لَا ظَفَرُ الظَّافِرِ وَ إِنَّكَ لَذَهَّابٌ فِي التِّيهِ رَوَّاغٌ عَنِ الْقَصْدِ أَ لَا تَرَي غَيْرَ مُخْبِرٍ لَكَ وَ لَكِنْ بِنِعْمَةِ اللَّهِ أُحَدِّثُ أَنَّ قَوْماً اسْتُشْهِدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَي مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ لِكُلٍّ فَضْلٌ حَتَّي إِذَا اسْتُشْهِدَ شَهِيدُنَا قِيلَ سَيِّدُ الشُّهَدَاءِ وَ خَصَّهُ رَسُولُ اللَّهِ ( صلي الله عليه وآله ) بِسَبْعِينَ تَكْبِيرَةً عِنْدَ صَلَاتِهِ عَلَيْهِ أَ وَ لَا تَرَي أَنَّ قَوْماً قُطِّعَتْ أَيْدِيهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لِكُلٍّ فَضْلٌ حَتَّي إِذَا فُعِلَ بِوَاحِدِنَا مَا فُعِلَ بِوَاحِدِهِمْ قِيلَ الطَّيَّارُ فِي الْجَنَّةِ وَ ذُو الْجَنَاحَيْنِ وَ لَوْ لَا مَا نَهَي اللَّهُ عَنْهُ مِنْ تَزْكِيَةِ الْمَرْءِ نَفْسَهُ لَذَكَرَ ذَاكِرٌ فَضَائِلَ جَمَّةً تَعْرِفُهَا قُلُوبُ الْمُؤْمِنِينَ وَ لَا تَمُجُّهَا آذَانُ السَّامِعِينَ فَدَعْ عَنْكَ مَنْ مَالَتْ بِهِ الرَّمِيَّةُ فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعْدُ صَنَائِعُ لَنَا لَمْ يَمْنَعْنَا قَدِيمُ عِزِّنَا وَ لَا عَادِيُّ طَوْلِنَا عَلَي قَوْمِكَ أَنْ خَلَطْنَاكُمْ بِأَنْفُسِنَا فَنَكَحْنَا وَ أَنْكَحْنَا فِعْلَ الْأَكْفَاءِ وَ لَسْتُمْ هُنَاكَ وَ أَنَّي يَكُونُ ذَلِكَ وَ مِنَّا النَّبِيُّ وَ مِنْكُمُ الْمُكَذِّبُ وَ مِنَّا أَسَدُ اللَّهِ وَ مِنْكُمْ أَسَدُ الْأَحْلَافِ وَ مِنَّا سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ مِنْكُمْ صِبْيَةُ النَّارِ وَ مِنَّا خَيْرُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَ مِنْكُمْ حَمَّالَةُ الْحَطَبِ فِي كَثِيرٍ مِمَّا لَنَا وَ عَلَيْكُمْ فَإِسْلَامُنَا قَدْ سُمِعَ وَ جَاهِلِيَّتُنَا لَا تُدْفَعُ وَ كِتَابُ اللَّهِ يَجْمَعُ لَنَا مَا شَذَّ عَنَّا وَ هُوَ قَوْلُهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَي وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلي بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ وَ قَوْلُهُ تَعَالَي إِنَّ أَوْلَي النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِيُّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ فَنَحْنُ مَرَّةً أَوْلَي بِالْقَرَابَةِ وَ تَارَةً أَوْلَي بِالطَّاعَةِ وَ لَمَّا احْتَجَّ الْمُهَاجِرُونَ عَلَي الْأَنْصَارِ يَوْمَ السَّقِيفَةِ بِرَسُولِ اللَّهِ ( صلي الله عليه وآله ) فَلَجُوا عَلَيْهِمْ فَإِنْ يَكُنِ الْفَلَجُ بِهِ فَالْحَقُّ لَنَا دُونَكُمْ وَ إِنْ يَكُنْ بِغَيْرِهِ فَالْأَنْصَارُ عَلَي دَعْوَاهُمْ وَ زَعَمْتَ أَنِّي لِكُلِّ الْخُلَفَاءِ حَسَدْتُ وَ عَلَي كُلِّهِمْ بَغَيْتُ فَإِنْ يَكُنْ ذَلِكَ كَذَلِكَ فَلَيْسَتِ الْجِنَايَةُ عَلَيْكَ فَيَكُونَ الْعُذْرُ إِلَيْكَ . وَ تِلْكَ شَكَاةٌ ظَاهِرٌ عَنْكَ عَارُهَا . وَ قُلْتَ : إِنِّي كُنْتُ أُقَادُ كَمَا يُقَادُ الْجَمَلُ الْمَخْشُوشُ حَتَّي أُبَايِعَ وَ لَعَمْرُ اللَّهِ لَقَدْ أَرَدْتَ أَنْ تَذُمَّ فَمَدَحْتَ وَ أَنْ تَفْضَحَ فَافْتَضَحْتَ وَ مَا عَلَي الْمُسْلِمِ مِنْ غَضَاضَةٍ فِي أَنْ يَكُونَ مَظْلُوماً مَا لَمْ يَكُنْ شَاكّاً فِي دِينِهِ وَ لَا مُرْتَاباً بِيَقِينِهِ وَ هَذِهِ حُجَّتِي إِلَي غَيْرِكَ قَصْدُهَا وَ لَكِنِّي أَطْلَقْتُ لَكَ مِنْهَا بِقَدْرِ مَا سَنَحَ مِنْ ذِكْرِهَا ثُمَّ ذَكَرْتَ مَا كَانَ مِنْ أَمْرِي وَ أَمْرِ عُثْمَانَ فَلَكَ أَنْ تُجَابَ عَنْ هَذِهِ لِرَحِمِكَ مِنْهُ فَأَيُّنَا كَانَ أَعْدَي لَهُ وَ أَهْدَي إِلَي مَقَاتِلِهِ أ
َ مَنْ بَذَلَ لَهُ نُصْرَتَهُ فَاسْتَقْعَدَهُ وَ اسْتَكَفَّهُ أَمْ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ فَتَرَاخَي عَنْهُ وَ بَثَّ الْمَنُونَ إِلَيْهِ حَتَّي أَتَي قَدَرُهُ عَلَيْهِ كَلَّا وَ اللَّهِ لَ قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ وَ الْقائِلِينَ لِإِخْوانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنا وَ لا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا. وَ مَا كُنْتُ لِأَعْتَذِرَ مِنْ أَنِّي كُنْتُ أَنْقِمُ عَلَيْهِ أَحْدَاثاً فَإِنْ كَانَ الذَّنْبُ إِلَيْهِ إِرْشَادِي وَ هِدَايَتِي لَهُ فَرُبَّ مَلُومٍ لَا ذَنْبَ لَهُ .
وَ قَدْ يَسْتَفِيدُ الظِّنَّةَ الْمُتَنَصِّحُ . وَ مَا أَرَدْتُ إِلَّا الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ ما تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ وَ ذَكَرْتَ أَنَّهُ لَيْسَ لِي وَ لِأَصْحَابِي عِنْدَكَ إِلَّا السَّيْفُ فَلَقَدْ أَضْحَكْتَ بَعْدَ اسْتِعْبَارٍ مَتَي أَلْفَيْتَ بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ عَنِ الْأَعْدَاءِ نَاكِلِينَ وَ بِالسَّيْفِ مُخَوَّفِينَ . فَلَبِّثْ قَلِيلًا يَلْحَقِ الْهَيْجَا حَمَلْ . فَسَيَطْلُبُكَ مَنْ تَطْلُبُ وَ يَقْرُبُ مِنْكَ مَا تَسْتَبْعِدُ وَ أَنَا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ فِي جَحْفَلٍ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ شَدِيدٍ زِحَامُهُمْ سَاطِعٍ قَتَامُهُمْ مُتَسَرْبِلِينَ سَرَابِيلَ الْمَوْتِ أَحَبُّ اللِّقَاءِ إِلَيْهِمْ لِقَاءُ رَبِّهِمْ وَ قَدْ صَحِبَتْهُمْ ذُرِّيَّةٌ بَدْرِيَّةٌ وَ سُيُوفٌ هَاشِمِيَّةٌ قَدْ عَرَفْتَ مَوَاقِعَ نِصَالِهَا فِي أَخِيكَ وَ خَالِكَ وَ جَدِّكَ وَ أَهْلِكَ وَ ما هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ .
نهج البلاغه
نامه۲۸-در پاسخ معاويه
افشاي ادعاهاي دروغين معاويه پس از ياد خدا و درود! نامه شما رسيد، كه در آن نوشتيد، خداوند محمد (ص) را براي دينش برگزيد، و با يارانش او را تاييد كرد، راستي روزگار چه چيزهاي شگفتي از تو بر ما آشكار كرده است! تو مي خواهي ما را از آن چه خداوند به ما عنايت فرمود، آگاه كني؟ و از نعمت وجود پيامبر باخبرمان سازي؟ داستان تو كسي را ماند كه خرما به سرزمين پرخرماي (هجر) برد. يا استاد خود را به مسابقه دعوت كند، و پنداشتي كه برترين انسانها در اسلام فلان كس، و فلان شخص است؟ چيزي را آورده اي كه اگر اثبات شود هيچ ارتباطي به تو ندارد، و اگر دروغ هم باشد به تو مربوط نمي شود، تو را با انسانهاي برتر و غير برتر، سياستمدار و غير سياستمدار چه كار است؟ اسيران آزاده و فرزندشان را چه رسد به امتيازات ميان مهاجران نخستين، و ترتيب درجات، و شناسايي منزلت و مقام آنان! هرگز! خود را در چيزي قرار مي دهي كه از آن بيگانه اي، حال كار بدينجا كشيد كه محكوم حاكم باشد؟ اي مرد چرا بر سر جايت نمي نشيني؟ و كوتاهي كردنهايت را بياد نمي آوري؟ و به منزلت عقب مانده ات باز نمي گردي؟ برتري ضعيفان، و پيروزي پيروزمندان در اسلام با تو چه ارتباطي دارد؟ تو همواره در بيابان گمراهي سرگردان، و از راه راست روي گرداني.
فضائل بني هاشم
آيا نمي بيني؟ (آنچه مي گويم براي آگاهاندن تو نيست، بلكه براي يادآوري نعمتهاي خدا مي گويم)، جمعي از مهاجر و انصار در راه خدا به شهادت رسيدند؟ و هر كدام داراي فضيلتي بودند؟ اما آنگاه كه شهيد ما (حمزه) شربت شهادت نوشيد، او را سيدالشهداء خواندند، و پيامبر (ص) در نماز بر پيكر او بجاي پنج تكبير، هفتاد تكبير گفت، آيا نمي بيني؟ گروهي كه دستشان در جهاد قطع شد، و هر كدام فضيلتي داشتند، اما چون بر يكي از ما ضربتي وارد شد و دستش قطع گرديد، طيارش خواندند؟ كه با دو بال در آسمان بهشت پرواز مي كند! و اگر خدا نهي نمي فرمود كه مرد خود را بستايد، فضائل فراواني را برمي شمردم، كه دلهاي آگاه مومنان آن را شناخته، و گوشهاي شنوندگان با آن آشناست.
فضائل بني هاشم و رسوايي بني اميه
معاويه! دست از اين ادعاها بردار، كه تيرت به خطا رفته است، همانا ما، دست پرورده و ساخته پروردگار خويشيم، و مردم تربيت شدگان و پرورده هاي مايند، اينكه با شما طرح خويشاوندي ريختم. ما از طائفه شما همسر گرفتيم، و شما از طايفه ما همسر انتخاب كرديد، و برابر با شما رفتار كرديم، عزت گذشته، و فضيلت پيشين را از ما باز نمي دارد، شما چگونه با ما برابريد كه پيامبر (ص) از ماست، و دروغگوي رسوا از شما، حمزه شير خدا (اسدالله) از ماست، و ابوسفيان، (اسدالاحلاف) از شما، دو سيد جوانان اهل بهشت از ما، و كودكان در آتش افكنده شده از شما، و بهترين زنان جهان از ما، و زن هيزم كش دوزخيان از شما، از ما اين همه فضيلتها و از شما آن همه رسواييهاست. اسلام ما را همه شنيده، و شرافت ما را همه ديده اند، و كتاب خدا براي ما فراهم آورد آنچه را به ما نرسيد ه كه خداي سبحان فرمود: (خويشاوندان، بعضي سزاوارترند بر بعض ديگر در كتاب خدا.) و خداي سبحان فرمود: (شايسته ترين مردم به ابراهيم كساني هستند كه از او پيروي دارند، و اين پيامبر و آنان كه ايمان آوردند و خدا ولي مومنان است.) پس ما يك بار به خاطر خويشاوندي با پيامبر (ص) و بار ديگر به خاطر اطاعت از خدا، به خلافت سزاوارتريم، و آنگاه كه مهاجرين در روز سقيفه با انصار گفتگو و اختلاف داشتند، تنها با ذكر خويشاوندي با پيامبر (ص) بر آنان پيروز گرديدند، اگر اين دليل برتري است پس حق با ماست نه با شما، و اگر دليل ديگري داشتند ادعاي انصار بجاي خود باقي است، معاويه تو پنداري كه بر تمام خلفا حسد ورزيده ام؟ و بر همه آنها شورانده ام؟ اگر چنين شده باشد جنايتي بر تو نرفته كه از تو عذرخواهي كنم. و آن شكوههايي است كه ننگ آن دامنگير تو نيست.
مظلوميّت امام عليه السّلام
و گفتهاي كه مرا چونان شتر مهار كرده به سوي بيعت ميكشاندند. سوگند به خدا! خواستي نكوهش كني، اما ستودي، خواستي رسوا سازي كه خود را رسوا كرده اي، مسلمان را چه باك كه مظلوم واقع شود، مادام كه در دين خود ترديد نداشته، و در يقين خود شك نكند، اين دليل را آورده ام حتي براي غير تو كه پند گيرند، و آن را كوتاه آوردم به مقداري كه از خاطرم گذشت.
سپس كار مرا با عثمان بياد آوردي، تو بايد پاسخ دهي كه از خويشاوندان او مي باشي، راستي كدام يك از ما دشمني اش با عثمان بيشتر بود؟ و راه را براي كشندگانش فراهم آورد؟ آن كس كه به او ياري رساند، و از او خواست بجايش بنشيند، و به كار مردم رسد؟ يا آنكه از او ياري خواست و دريغ كرد؟ و به انتظار نشست تا مرگش فرارسد؟ نه، هرگز، به خدا سوگند. (خداوند بازدارندگان از جنگ را در ميان شما مي شناسد، و آنان را كه برادران خود را به سوي خويش مي خوانند، و جز لحظه هاي كوتاهي در نبرد حاضر نمي شوند.) من ادعا ن
دارم كه درمورد بدعتهاي عثمان، بر او عيب نمي گرفتم، نكوهش مي كردم و از آن عذرخواه نيستم، اگر گناه من ارشاد و هدايت اوست، بسيارند كساني كه ملامت شوند و بي گناهند. و بسيارند ناصحاني كه در پند و اندرز دادن مورد تهمت قرار گيرند. (من قصدي جز اصلاح تا نهايت توانايي خود ندارم، و موفقيت من تنها به لطف خداست، و توفيقات را جز از خدا نمي خواهم، بر او توكل مي كنم و به سوي او باز مي گردم.)
پاسخ به تهديد نظامي
در نامه ات نوشته اي كه نزد تو براي من و ياران من چيزي جز شمشير نيست! در اوج گريه انسان را به خنده وامي داري! فرزندان عبدالمطلب را در كجا ديدي كه پشت به دشمن كنند؟ و از شمشير بهراسند؟ پس (كمي صبر كن كه هماورد تو به ميدان آيد.) آن را كه مي جويي به زودي تو را پيدا خواهد كرد، و آنچه را كه از آن مي گريزي در نزديكي خود خواهي يافت، و من در ميان سپاهي بزرگ، از مهاجران و انصار و تابعان، به سرعت به سوي تو خواهم آمد، لشكرياني كه جمعشان به هم فشرده، و به هنگام حركت، غبار آسمان را تيره و تار مي كنند، كساني كه لباس شهادت بر تن، و ملاقات دوست داشتني آنان ملاقات با پروردگار است، همراه آنان فرزنداني از دلاوران بدر، و شمشيرهاي هاشميان كه خوب مي داني لبه تيز آن بر پيكر برادر و دايي و جد و خاندانت چه كرد، مي آيند (و آن عذاب از ستمگران چندان دور نيست.)
نهج البلاغه
Now, your letter has reached me wherein you recall that Allah chose Muhammad (p.b.u.h.) for His religion and helped him through those companions
who helped him. Strange things about you have remained concealed (by the irony of fate) from us, since you have started telling us of Allah's trials for us
and His bounties to us through our Prophet. In this matter, you are like the person who carries dates to Hajar, or who challenges his own master to a duel
in archery.
You think that so and so are the most distinguished persons in Islam. You have said such a thing which if it be true, you have nothing to do with it, but
if it be not so, then its defect will not affect you. And what are you to do with the question of who is better and who is wrose, or who is the ruler and
who is the ruled. What have the freed ones and their sons to do with distinguishing between the first muhajirun and determining their position or
defining their ranks. What a pity! The sound of an arrow is being produced by what is not a real arrow, and he against whom the judgement is to be passed is
sitting in judgement. O Man! Why do you not see your own lameness and remain within bounds, and why do not you realize the shortness of your measure and
stay back where destiny has placed you. You have no concern with the defeat of the defeated or the victory of the victor.
You are wandering in bewilderment and straying from the right path. Do you not realize it ? I am not giving you any news : I am just recounting Allah's
bounty, namely that a mumber of people from among the muhajirun (immigrants from Mecca) and ansar (helpers) fell as martyrs in the way of Allah the
Sublime, and that each of them is distinguished (on that account), but when one of us secured martyrdom he was named the Chief of all martyrs, and the
Messenger of Allah (p.b.u.h.) gave him the special honour of saying seventy takbir (Allahu akbar) during his funeral prayer. Do you not know
that a number of people lost their hands in the way of Allah, and that everyone is distinguished (on that account), but when the same thing occurred to one
of us he was given the name (the flier in paradise); and (the two winged). If Allah had not forbidden selfpraise, the writer would have mentioned numerous
distinctions which the believer knows full well and which the ears of hearers
do not wish to forget.
Better leave those whose arrows miss the mark. We are the direct recipients of our Lord's favours while other receive favours from us after that. In spite of
our old estalished honour and our well-known superiority over your people, we did not stay away from mixing with you and married and got married (among
you) like equals although you were not so. And how could you be so when (the position is that) among us is the Prophet while among you is the
opposer, among us is the lion of Allah while among you is the lion of the opposing
groups, among us are the two masters of the youth of Paradise while among you are the children of Hell, among us is the choice of all the women of the
worlds while among you is the bearer of firewood, and many more distinctions on our side and shortcomings on your side.
Our Islam is well-known and our (greatness in the) pre-Islamic period too cannot be denied. Whatever remains has been mentioned in the words of Allah
the Glorified, the Sublime :
"And blood relations have the better claim in respect of one to the other, according to the Book of Allah,"
(Qur'an, 33:6).
He (Allah) the Sublime, also says :
"Verily, of men the nearest to Abraham are surely those who followed him and this (Our) Prophet (Muhammad) and those who believe; and verily, Allah,
is the Guardian of the faithful," (Qur'an, 3:68).
Thus, we are superior firstly because of kinship and secondly because of obedience. When at Saqufah (of Banu Saidah) the muhajirun contended kinship
with the Messenger of Allah (p.b.u.h.) against the ansar, they scored
over them. If that success was based on kinship then the right would be ours better than yours. Otherwise, the ansar's contention stands.
You think that I have bee
n jealous of every caliph and have revolted against them. Even if this be so, it is not an offence against you and therefore no
explanation is due to you.
This is a matter for which no blame comes to you.
You have said that I was dragged like a camel with a nose string to swear allegiance (to Abu Bakr at Saqifah). By the Eternal Allah, you had intended
to revile me but you have praised me, and to humiliate me but have yourself been humiliated. What humiliation does it mean for a Muslim to be the victim
of oppression so long as he does not entertain any doubt in his religion, nor any misgiving in his firm belief ! This argument of mine is intended for others,
but I have stated it to you only in so far as it was appropriate.
Then you have recalled my position vis a vis Uthman, and in this matter an answer is due to you because of your kinship with him. So (now tell me),
which of us was more inimical towards Uthman and who did more to bring about his killing; or who offered him his support but he made him sit down and stopped
him; or who was he whom he called for help but who turned his face from him and drew his death near him till his fate overtook him ? No, no; by Allah :
"Indeed Allah knows those who hinder others among you and those who say unto their brethren (Come here unto us), and they come not to fight but a little,"
(Qur'an, 33:18).
I am not going to offer my excuse for reproving him for (some of) his innovation, for if my good counsel and guidance to him was a sin then very
often a person who is blamed has no sin and sometimes the only reward a
counseller reaps is supicion (of evil). I desired naught but reform what I am able to (do); and my guidance is not but with Allah; "On Him (alone) do
I rely, and unto Him (alone) do I turn," (Qur'an, 11:88).
You have mentioned that for me and for my followers you have only the sword. This makes even a weeping person laugh. Did you ever see the descendants of
Abd al-Muttalib running away from battle, or being frightened by swords. (Wait a little till Hamal joins the battle) shortly, then he whom you are seeking
will seek you and he whom you think to be far away will approach near you. I am (shortly) speeding towards you with a force of muhajirun and ansar and
those who follow then in virtue. Their number will be great and their dust will
spread all round. They will be wearing their shrouds and their most coveted desire is to meet Allah. They will be accompanied by the descendants of those
who took part in the battle of Badr, and they will have Hashimite swords whose cut you have already seen in the case of your brother, maternal, your
grandfather and your kinsmen. Nor are they far distant from the unjust ones. (Qur'an, 11:83).
از نامه هاى امام(علیه السلام) است که در پاسخ معاویه نگاشته است.
این نامه همان گونه که در طلیعه آن در نهج البلاغه آمده، پاسخى است به یکى از نامه هاى معاویه به امام(علیه السلام); که معاویه در آن بسیار جسورانه با امام(علیه السلام)سخن گفته و از هیچ گونه هتاکى فروگذار نکرده است. در بخش اوّل از نامه اش به عظمت پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و اسلام پرداخته و آن را مقدمه اى براى بیان فضایل اصحاب و یاران آن حضرت قرار داده سپس به طرفدارى از خلیفه اوّل، دوم و سوم پرداخته و از منزلت اوّلى و دومى و مظلومیّت سومى سخن به میان آورده و امام(علیه السلام) را متّهم ساخته که در قتل عثمان شرکت داشته و نیز متهم به حسادت ابوبکر و کراهت خلافت عمر نموده و در همه جا از تعبیرات زننده و نیش هاى زشت و آزار دهنده کمک گرفته و در پایان امام(علیه السلام) را با نهایت بى ادبى متّهم به لجاجت نموده و مى گوید: قتله عثمان را به ما بسپار و شورایى براى انتخاب خلیفه پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) آماده ساز; ما بیعت تو را نپذیرفته ایم و سر بر فرمانت نمى نهیم و بهره تو از ناحیه ما تنها شمشیر است و تا پایان ایستاده ایم.
از تعبیرات این نامه کاملاً پیداست که معاویه دو هدف را دنبال مى کرده است: نخست اینکه امام(علیه السلام) را عصبانى و خشمگین کند تا سخنان تندى بگوید و آن را بهانه قرار دهد و پیراهن عثمان دیگرى بسازد و نیز درباره خلفاى سه گانه زیاد اغراق مى کند و امام(علیه السلام) را به حسادت نسبت به آنها متّهم مى سازد تا امام(علیه السلام)سخنى بر ضد آنها بگوید و آن نیز ضمیمه پیراهن عثمان شود.
این سخن یک استنباط نیست، بلکه مطلبى است که صریحاً در تاریخ آمده که بر زبان عمرو عاص جارى شد، ابن ابى الحدید مى نویسد: عمرو بن عاص به معاویه سفارش کرد که نامه اى براى على(علیه السلام) بنویسد تا او را شدیداً تحریک کند و به خشم آورد تا سخنى از او در جواب صادر شود که اسباب نکوهش او گردد و روش او را ناهنجار سازد. مخصوصاً تأکید کرد تا مى توانى از ابوبکر و عمر در نامه ات تعریف کن. معاویه نیز پیشنهاد عمرو بن عاص را پذیرفت و نامه اى را که در بالا به خلاصه آن اشاره کردیم براى او نوشت.
اما عصاره نامه امام(علیه السلام) در یک نگاه
این نامه مشتمل بر چند بخش است; امام(علیه السلام) در بخش اوّل به افشاى ادّعاهاى دروغین معاویه مى پردازد و در پاسخ او که نوشته بود: خداوند محمد را براى دینش برگزید و با یارانش او را تأیید کرد امام(علیه السلام) از این بیان بسیار اظهار شگفتى مى کند و مى گوید: تو را با این امور چکار، داستان تو مانند داستان کسى است که خرما را به سرزمین هَجَر ببرد (منطقه اى است بسیار پر خرما که در بحرین قرار دارد و این ضرب المثل شبیه ضرب المثلى است که ما در فارسى داریم و مى گوییم: کار فلان کس همچون زیره به کرمان بردن است) و یا استاد بزرگ خود را به مسابقه دعوت نماید; بر سر جایت بنشین و فضایل خاندان ما را براى ما که از آن آگاه تریم بازگو نکن.
در بخش دوم، امام(علیه السلام) به منظور یادآورى نعمت هاى خدا ـ نه براى آگاه کردن معاویه که او از این امور باخبر بود ـ به بیان فضایل بنى هاشم پرداخته و از حمزه سیّدالشّهدا و جعفر طیّار سخن به میان مى آورد و در پایان مى افزاید: اگر خداوند نهى از خودستایى نکرده بود، فضایل فراوانى را بر مى شمردم که دل هاى مؤمنان از آن باخبر و گوش هاى شنوندگان با آن آشناست.
در سومین بخش از نامه، اشاره به نکته اصلى ادّعاهاى معاویه مى کند و به مقایسه اى میان بنى هاشم و بنى امیّه مى پردازد و مى فرماید: ما علاوه بر اینکه از خویشاوندان نزدیک پیامبریم، آیین او را پیش از همه پذیرفته ایم و بیش از همه با آن آشناییم و به همین دلیل به خلافت سزاوارتریم. مگر مهاجران در روز سقیفه با استناد به خویشاوندى پیامبر(صلى الله علیه وآله) بر انصار که مدّعى خلافت بودند، پیروز نشدند؟ اگر این امر دلیل برترى است پس حق با ماست.
در بخش چهارم این نامه به نقد یکى دیگر از سخنان جسورانه و بى پایه معاویه پرداخته، مى فرماید: تو نوشته اى مرا همچون شتر مهار شده به سوى بیعت مى کشاندند با این سخن خود را رسوا کردى، زیرا مسلمان را چه باک که مظلوم واقع شود مادامى که در دین خود ثابت قدم بماند. تو در مورد عثمان و چگونگى رفتار من با او سخن گفتى. چه کسى بیشتر با عثمان دشمنى کرد؟ آن کس که به یارى او برخاست و از او خواست که به کار مردم رسیدگى کند تا شورش فرو نشیند؟ (اشاره به توصیه هاى امام(علیه السلام) به عثمان است) یا آن کس که عثمان از او یارى طلبید و او دریغ کرد و به انتظار نشست تا مرگش فرا رسد (اشاره به وضع معاویه در برابر قتل عثمان است).
در پنجمین و آخرین بخش از نامه، امام(علیه السلام) در پاسخ تهدید معاویه به لشکرکشى و حمله نظامى مى فرماید: تو با این سخن مرا به خنده واداشتى، فرزندان عبدالمطلب را در کجا دیدى که پشت به د
🌺خصلت‌هایی که سیئات را به حسنات تبدیل می‌کند(چراغ راه)
قال‌الامام الباقر(ع): «اربع من کن فیه، و کان من قرنه الی قدمه ذنوباً، بدلها الله حسنات: الصدق و الحیاء و حسن الخلق و الشکر»
امام باقر(ع) فرمود: اگر کسی دارای چهار خصلت باشد، هرچند از سر تا قدمش را گناه فراگرفته باشد، خداوند آن گناهان را به نیکی تبدیل می‌کند: راستگویی، شرم و حیا، نیک خلقی و روحیه شکرگزاری.1
ــــــــــــــــــــــــــ
1- کافی، ج2، ص 107
✅ کلاس نهج البلاغه و زندگی
🆔https://eitaa.com/nahjolbalaghehvazendegi
#طلب_دنیا_فقط_به_سه_چیز
💚امام محمد باقر ع می فرمایند :
هركس دنيا را به جهت يكي از اين سه حالت طلب كند:
🔷🔸بي نيازي از مردم،
🔷🔸 آسايش و رفاه خانواده
🔷🔸كمك و رسيدگي به همسايه اش
👌روز قيامت در حالتي محشور مي گردد و به ملاقات خداوند متعال نايل مي شود كه صورتش همچون ماه شب چهارده، نوراني است.
💠مَنْ طَلَبَ الدُّنْيا اسْتِعْفافاً عَنِ النّاسِ، وَ سَعْياً عَلي أهْلِهِ، وَ تَعَطُّفاً عَلي جارِهِ، لَقَي اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ وَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ.
📚وسائل الشّيعة، ج17، ص 21
✅ کلاس نهج البلاغه و زندگی
🆔https://eitaa.com/nahjolbalaghehvazendegi
هدایت شده از جوان حزب اللهی
▪️روی پيراهن مارادونا نوشته: نه به مواد مخدر
رو پيراهن پلاتينی نوشته: نه به فساد مالی
مارادونا معتاد بود و پلاتينی فاسد از آب درآمد
شعار مهم نیست چون همه می‌تونن شعار بدن
مثل برخی مسئولین که مرگ بر آمریکا و انگلیس میگن ولی خودشان و فرزندانشان تابعيت اونجا رو دارن
🆔👇👇👇
@javane_hezbollahi
هدایت شده از خبرگزاری رسا
🔸 دعای پرفیض عرفه
🔹️ حجةالاسلام میرزامحمدی
🔹️ حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
🔻1شنبه|20مرداد|16:00
🆔 @rasanews_agency
هدایت شده از شبکه ادیان
📌 به چشمانمان باید شک کنیم...
▪️ «ابوبصیر» میگوید: با امام باقر به مسجد مدینه وارد شدیم. مردم در رفت و آمد بودند. امام به من فرمود: «از مردم بپرس آیا مرا می بینند؟» از هر که پرسیدم آیا ابوجعفر را دیده ای؟ پاسخ منفی شنیدم، در حالیکه امام در کنار من ایستاده بود.
▫️ در این هنگام یکی از دوستان حقیقی آن حضرت «ابوهارون» که نابینا بود به مسجد آمد. امام فرمود: «از او نیز بپرس.» از ابوهارون پرسیدم: آیا ابوجعفر را دیدی؟ فورا پاسخ داد: مگر کنار تو نایستاده است؟ گفتم: از کجا دریافتی؟ گفت: چگونه ندانم در حالیکه او نور درخشنده ای است.
📚 بحار الانوار، ج ۴۶، ص ۲۴۳؛ به نقل از خرائج راوندی
🔺 و امّا...
چرا چشمان ما نمیبیند اماممان را؟
چرا گوشهای ما نمیشنوند صدای (هل من ناصر) او را؟
فقط بگذریم و گذر کنیم از سالهای عمرمان و او را نبینیم
جز این انتظاری نمیرود...
#مناسبت
◼️◾️▪️ @adyan8