🪴نشریه ۶۱ شماره ۹۵ . .🍃دراین شماره بخوانیم ؛ . .⚡وصال با رئیسی .⚡تردید ، راهزن طریق حق ! .⚡مرگ مردم سالاری در فضای فرمایشی .⚡آیا انتخابات راه برون رفت از مشکلات است یا نه ؟ .⚡صندوق تورا می خواند .⚡رئیس جمهور اصلح کیست؟ . .🆔https://eitaa.com/nashr61 .🆔 https://t.me/nashr61

🪴نشریه ۶۱شماره۹۶ . ___ویژه نامه شب اول محرم_____ .🍃دراین شماره بخوانیم ؛ . .⚡مردم منتظر امام! .⚡مع امام منصور .⚡کربلا مظهر قدرت اجتماعی زن .⚡از هور تا طور .⚡شیوه های اصلاح طلبی امام حسین (ع) .⚡همه نمی رسند . . .🆔https://eitaa.com/nashr61 .🆔 https://t.me/nashr61

.🪴مع امام منصور . .📌#میثم_سلطانی . .📝 مع امام منصور امام در قلب ما از آفتاب نیم روز روشن‌تر است، آن قدر روشن که با آمدن ماه عزا میل انسان به سوی حب امام بیشتر می‌شود تا جایی که با تامل در سرنوشت مردم کوفه و کربلا نقش خودش را بازیایی می نماید و خودش را در انقلاب اسلامی، انقلابی که ادامه فتح خون های سال ۶۱ هجری قمری است، پیدا می کند. هنوز قلب عاشورا در تپش است تا به مع امام منصور برسد. در زیارت عاشورا می خوانیم : "فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَكَ وَ اَکْرَمَنى بِكَ اَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ " این مقام منصور که زیارت عاشورا نیز از آن سخن می گوید بیان کننده یک حقیقت واحدی است که «منصور» را چنین تعریف می کند؛ یعنی یاری شده از سوی خدا و معنی دیگر آن کنایه از حضرت امام عصر (عج)، که نوک پیکان این معنی به این است که عزاداری ها از «محبتی بودن» باید به «مودتی» بودن برسد، یعنی علاوه بر حب اهل بیت و دوست داشتن آنها، اطاعت و پیروی نیز می طلبد. عاشورا هنوز به شب نرسیده است یعنی برای "ای کاش ها" و برای " اگرها" جایی نمی گذارد که به همراه امام، به خون خواهی امام خواهیم رفت طوری که اهل بیت شیعیان را بین یک «حسرت» و یک «آرزو» قرار داده اند، حسرت نبودن با امام حسین در کربلا با «یا لَیتَنی کنتُ مَعَکم» و آرزوی رکاب امام عصر با « أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ». اینجاست که بن بست برای شیعه معنی ندارد یا زنده می ماند و در رکاب حضرت حجت شمشیر می زند و یا مرگ زود هنگام می رسد و با بازگشت در دوره رجعت مجدد در رکاب امام حاضر می شود. همین شهید حججی عزیز با زیرکی تمام دو شهادت از خدا خواست یکی قبل از ظهور و زمینه ساز ظهور شدن و دیگری پس از ظهور با رجعت که این تیپ را می گویند :" نسل مستشهدین". یعنی مع امام منصور همان مستشهدین هستند که آنها طالب جنگ و نیز اهل سازش نیستند، اهل مقاومت و دفاع از مظلوم اند. روزی که روی دیوار حرم حضرت زینب نوشتند:" تو هم با اسد سقوط خواهی کرد" مقاومت شهدای مدافعان حرم نشان داد که امروز سقوط برای چه کسانی است. یا برخی به مدافعان حرم کنایه زدند که : "مدافعان اسد" و تصویر زیبای عصر عاشورای محسن حججی دفاع از حرم را بی نیاز از استدلال کرد و با آن لب های ترکیده و خشک شده تشنه بر امام خویش اقتدا کرد تا جزو مع امام منصور باشد. روایت بیان می کند مستشهدین همان :" بهم یدفع الضیم" اند یعنی با این ها خفت و حقارت از امت دور می شود و حالا محرم امسال را از نو شروع کنیم و از خدا بخواهیم که مع امام منصور و جزو مستشهدین او باشیم و الا باید حسرت زده از این دنیا رجعت کنیم پس تا وقت باقی است فرصت جبران با امام شدن نیز هست. فتامل. . .#نشریه_۶۱_شماره۹۶ . .🆔 @nashr61

.🪴مردم منتظر امام ! . . . .📝 کسانی که از سالها پیش در غدیر خم، من کنت مولا فهذا علی مولا را شنیده و با رسول خدا عهد بسته بودند، ناگهان پس از مرگ معاویه، در شهر کوفه و در بیت سلیمان صرد خزایی گرد هم آمدند. سلیمان بن صرد خزایی، در جنگ صفین جانباز شد و فرماندهان بزرگ معاویه را به درک واصل نمود، او در این برهه از زمان عنوان شیخ اعظم کوفه را داشت یعنی حرفش بر کرسی می نشست و نقش پررنگی در حرکت عمومی اجتماع کوفه ایفاد می کرد. وقتی این خبر به اهل کوفه رسید که حسین بن علی با یزید بيعت نکرد و از مدينه به مکه رفته ودر آن شهر اقامت کرده است، سلیمان در منزلش قیام کرد و خطاب به بزرگان اهل کوفه گفت:«می دانید معاویه مرد و به زودی به جزای عملش خواهد رسید.اینک پسـرش يزيـد بـه جای او نشستــه اســــت. حسین بن علی با او مخالفت نموده و از بیم طاغوت خاندان بنی امیه به مکه هجرت کرده است. هم اکنون اگر شما پیرو او و پدرش هستید و می خواهید با دشمن او بجنگید با وی مکاتبه کنید، و چنانچه آمادگی نبرد ندارید، اعلام کنید». حضار گفتند:«ما او را یاری می کنیم و با دشمنانش پیکار خواهیم کرد و در راهش چنان جان فشانی می کنیم که بتواند حکومت را قبضه کند». آنجا قصد بر اقامه حق نمودند و پیروی از امام را بر خودشان مشق کردند و عهد کردند که ناصر امام شوند و اولین نامه را مهر و موم کردند و در مکه بر محضر امام فرستادند . امام در اینجا سکوت نمود تا اینکه حدود صد و پنجاه نفر دیگر از بزرگان در مکه بر امام وارد شدند و ایشان را بر کوفه دعوت کردند، سپس تاریخ لب به سخن می نماید و با لکنت زبان و دل غــم بـار عیــان می کند که هـــانی بـن هـانـی و سعید بن عبدالله حنفی آمدند و نامه ای به این مضمون بر امام آوردند: «بسم الله الرحمن الرحیم به حسین بن علی امیرالمومنین از پیروان مومن و مسلمان او از اهل کوفه . اما بعد، مردم منتظر تو هستند و غیر از تو کسی را بر پیشوایی خود قبول ندارند. پس ای پسر دختر پیغمبر، بشتاب،بشتاب. بشتاب که باغ ها سرسبز و میوه ها رسیده و زمین پر از علف شده و درختان برگ آورده است. اگر می خواهی، به سوی ما بشتاب که لشکری مجهز، آماده پذیرش قدمت هستند. تاریخ نویسان معتقدند امضا کنندگان این نامه ها شیعه نبودند و بلکه از جریان عثمانی مسلکان کوفه (مخالفان اهل بیت) بودند وقتی موج گسترده دعوت از امام را دیدند یقین کردند و خود را در قیام امام تعریف کردند. نشانه دیگر آن وقتی عبیدالله بن زیــاد زودتر از امــام حسیـــن کوفــه اســـت و در اجــــابـــت پــیــام امــتـش به کوفه رسید نخستین کسانی به کوفه رسید، نخستین کسانی شدند که بيعت را شکسته و با او بيعت کردند، دلیل دیگر عدم تشییع اینان، بکار بردن لقب "امیرالمومنین" برای امام در نامه است، زیرا شیعه از دیرباز ابن لقب خاص را مولای متقیان می دانست و هیچ از امامان را با این لقب یاد نمی کرده است. امام در نزد بیت الله طواف را رها و به سمت کوفه می آید، آفتاب، محجوب ابرهای سیاه است و آن فاصله عظیمی که بین آفتاب و زمین را پوشانده، غبار بزرگی است که دیده ها را تاریک می کند، باطن قلب دین یعنی امام را رها کرده و بر دور صنم بزرگی طواف می کنند آنها نمی دانند که گاهی باید پشت به قبله و رو به امام بود و قبله را در باطن آن یعنی امام جست و اگر امت قبلگاه خود را با امام تنظیم نکنندحسین بن علی ها در تکرار حادثه ها به مسلخ کربلا خواهند رفت و حالا امام در طریق کوفه است و در اجابت پیام امتش. . .#نشریه_۶۱_شماره۹۶ . .🆔 @nashr61

.🪴نهایت عشق . .📌#زهرا_بقایی . .📝 حول، یک ضرورت همیشگی برای جامعه است که در مقابل محافظه کاری قرار دارد. تحول خواهی الزامات و باید های خاص خود را دارد و برای یک جامعه انقلابی ضروریست که در مواقع نیاز ،برای تغییر ساختار های داخلی هم مدیرانی تحول خواه داشته باشد هم مردمی تحول خواه. هر انسانی ذاتا دوست داردوقتی چیزی را بدست می آورد حفظ کند و کمتر پیش می آید از چیزی که دارد انفاق کند،اما خداوند در قرآن همواره انسان را به سمت انفاق از آنچه که دارد تشویق میکند. گرچه انسان گرایش به حفظ وضع موجود دارد اما خداوند حیات بشری انسان را به گونه ای طراحی کرده که همیشه انسان نیازمند تغییر است. چندسال پیش مقام معظم رهبری در سخنرانی فرمودند: محافظه کاری قتلگاه انقلاب است و جامعه رو به سمت تحول خواهی تشویق کردند. این دو مفهوم بیان شده رویکردی عملی در جامعه دارد و اهمیت این دو به این منظور است که هیچ وقت جامعه ای به جایی نمی‌رسد که نیازی به تحول نداشته باشد و راه تحولات در طول تاریخ متفاوت است اما هیچگاه توقف و پایان ندارد. تحول خواه کسی است که در پی رفع مشکلات است چه بعد زندگی فردی خود و چه در سطح زندگی اجتماعی،البته زندگی هیچ وقت بدون مشکل نیست اما سطح مشکلات در مواقع مختلف متفاوت است ،گاهی ابتدایی و گاهی هم در سطح بالاتری قرار دارد و تحول خواه کسی است که در پی رفع مشکلات ابتدایی است،برای رسیدن به وضع مطلوب. بهتر است برای کامل کردن این بحث به این نکته هم توجه کنیم که در قرآن هم بیشترین موضوعی که بیان شده به عنوان دلیل رفتار کافران در مقابل پیامبران محافظه کاری است، چراکه خیلی از مردم به این دلیل که پدران آنها طبق آیینی دیگر بودند حاضر به پذیرش تغییر و تحول نبودند و محافظه کاری در مقابل انبیا الهی از برجسته ترین مطالب بیان شده در قرآن است. ادامه دارد... . .#نشریه_۶۱_شماره۹۷ . .🆔 @nashr61

.📌#مژده_قراچه . .📝گامت را بلندتر کن! اصلا دوان دوان بیا! اهل و عیالت را هم بیاور. شیرخوار هم اگر داری بیاور! چیزی دیگر نمانده تا حسین‌بن‌علی به نینوا برسد. خودت را زودتر از امام خویش به آنجا برسان. تا سه ساله‌اش لشکرکشی یارانِ سلمانیِ ایرانی پدرش را ببیند، و لبخند به لبانش بنشیند. و قلب کوچکش آرام گیرد، که پدرش تنها و بی‌یار و یاور نیست. تا زینب، صف عباس‌های خود را از دور ببیند، و لبخندی از سر رضایت بزند، و برای تو و اهل و عیالت دعا کند. که بمانید برای حسینش. که تو خود خوب میدانی، دعای زینب در حقمان مستجاب است. حسینیان پایتان را محکم به زمین بکوبید، تا صدای هلهله‌ یزیدیان به گوش اهل بیت رسول خدا نرسد. تا قلب ربابش آرام گیرد. و آسوده خاطر، برای شیرخوارش لالایی بخواند، و او را بخواباند. حال امام، به سرمنزل خود رسیده است. کاروانیان، کاروان کرب‌و‌بلایند که یکی، یکی قدم‌های مبارک‌شان را بر زمین گرم نینوا میگذارند. و خاک کربلا مشتاقانه بوسه از قدم‌های فرزندان علـی مـی چینـد اهل بیت حسین‌بن‌علی پشت سر امام خویش، خیمه زده‌اند. علمدار قافله، جلوتر از همه خیمه میزند، تا نگهبان خیام مولای خود باشد. تا دل دختران فاطمه در آرامش باشد‌. پسر حیدر، حیدرانه به دور خیمه‌ها قدم میزند، تا نگاه حرامی از آنان به دور باشد. حال بهشتیان به سرمنزل خود رسیده‌اند. سرمنزلی که مقصد همه‌ی آزادگان جهان خواهد شد. خیمه‌ای، که هزار و چهارصد سال، پس از برپایی آن آزادگان عالم به دور آن جمع می‌شوند. و از فتح خون آنان به فتح الفتوح نهایی میرسند. یاران او در سال ۶۱ هجری آمدند تا با حضور خود، ظهور مردانگی را در دنیای نامردی روزگارشان مهر زنند، مهری از جنس خون خود، در پای عهد با محبوب خویش. گوارای وجودتان باد، آغوش گرم حسین! و چه مبارک عهدی‌ست برای مجنون، فدایی لیلا شدن. . .#نشریه_۶۱_شماره۹۷ . .🆔 @nashr61

.🪴کربلا اشک می دهد . .📌#بیتا_بی_پایان . .📝همیشه زبان، مترجم عقل بوده ولی ترجمان عشق، چشم است. آنجا که اشکی از روی احساس و درد و سوز می‌ریزد، عشق حضور دارد، اشک بر امام حسین علیه السلام، مرثیه گوی کرب و بلا، صلابت سخن ما رایت الا جمیلا حضرت زینب سلام الله علیها و فضیلت بخش حب حسین است، اشک بر حسین بوی تربت می دهد شفا بخش دلهای مرده و متزلزل کننده ی پایه های ظلم و خوف دشمن است. اشکِ بر حسین، زنده کننده عزت و آزادگی و جوش و خروش حریت و بندگی است توامان، حماسه آفرین وحدت مسلمانان است. امام حسین علیه السلام می فرمایند: اَنَا قَتیلُ العَبَرَه لا یَذکُرُنی مومِنُ اِلّا اِستَعبَرَ؛ _من کشته اشکم؛ هر مومنی مرا یاد کند، اشکش روان شود_. آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رحمه الله علیه مقید بودند دستمال سیاهی را مخصوص گریه بر اهل بیت علیهم السلام در روضه ها با خود حمل و اشک خود را با آن پاک کنند و همیشه می فرمودند: من این دستمال را برای قبرم می خواهم و وصیت کرده ام که دستمال را در قبر من جای دهند تا امانی باشد برای قبر و قیامت. اگرچه در نگاه سطحی و در تلقی اغلب مردم گریه امری منفی به نظر می رسد و به خودی خود هیچ وجه مثبتی ندارد و لبخند را مرهم قلب و آرامش دل نیز می دانند اما پس چرا گریه بر اهل بیت علیهم السلام این چنین کرامت و ارزش دارد و به قلب آرامش و خضوع می بخشد، گویی سبک بال و طهارت نفس یافته ایم به راستی در میان مسلمانان اشک جایگاه ویژه ای دارد و گریه کن اهل بیت علیهم السلام دارای ارزش و کرامت است، گریستن بر اهل بیت بر انسان جهت می دهد، اما هنوز علت و مقام آن ناشناخته می باشد. گریه دارای صورت ظاهری و معانی باطنی بسیاری است که خداوند آن را با گریه بر سیدالشهدا معنای خاصی بخشیده است. حالا شاید این سوال پیش آید، آیا اشک خود نیز مقصد رسیدن به قرب الهی است یا وسیله ای‌ برای قرب است؟ عده ای بر این باورند که اشک نیز وسیله است. در مکتب ماکیاول و امثال او که می گویند هدف، وسیله را مباح می کند؛هدفت خوب باشد وسیله هرچه میخواهد باشد، بعضی هم گفتند ما یک هدف مقدس و منزه داریم و آن گریستن بر امام حسین علیه السلام است. در وهله ی اول اشک برای اهل بیت و قرب یافتن آن، نیازمند معرفت و تکیه بر اندیشه ی درست مکتب حسینی است. بدین واسطه اولین گام از منطق اشک این است که از هر وسیله ای برای گریستن و گریاندن استفاده نکنیم چرا که هدف و وسیله اگر در رکاب کور کورانه و تندروی ها قرار بگیرد غیر قابل تشخیص و گم می گردد. . .#نشریه_۶۱_شماره_۹۷ . .🆔 @nashr61

.🪴انتخابات مانع دیکتاتوری! . .📌#حجت_الاسلام_محسن_قنبری . .📝 سنت الهی در عالم، "مشیت الهی با همت مردم" است: «إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ» خداوند سرنوشت هیچ ملتی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه آنان خود را تغییر دهند.(۱۱/رعد) اما صناعت تغلیب و نشستن یکی (یا یک محفل) جای همه، حالت ثانویه ای برای جامعه می سازد که تغییر، از تغییر سلطان و آن یک نفر می گذرد: الإمامُ عليٌّ عليه السلام: إذا تَغَيَّرَ السُّلطانُ تَغَيَّرَ الزمانُ: هر گاه سلطان تغيير كند، زمانه نيز ديگرگون شود. (نامه۳۱ نهج البلاغه) وقتی چهره های معترض و مخالف و حتی تحریمی های پس از ۸۸ می آیند و در #انتخابات_رقابتی دعوت به رای می کنند، رای مردم را موثر می دانند و تغییر را ممکن؛ یعنی اراده سلطانی در کار نیست؛ اراده مردم است بعلاوه تقدیر الهی. این دقیقا بنیادی ترین مبنای الهیاتیِ #مردم_سالاری_دینی است؛ و رساترین اعتراف عملی به بودنش در ایران. همان است که رهبر انقلاب در سخنرانی مهم ۲ دی۱۴۰۲ درون نظام اسلامی ایران تبیین کرد که: « آن چیزی که جلوی بُروز دیکتاتوری را در کشور می گیرد، انتخابات است.» و رقابتی بودن و مشارکتی بودن و... را برای آن انتخابات شرط کردند. یکبار دیگر جمهوری اسلامی و رهبرش هم بُرد؛ مخصوصا که مشارکت را هم ۱۰درصدی ترمیم کرد. . .#نشریه_۶۱_شماره_۹۷ . .🆔 @nashr61

.🪴ناآرام مباش . .#سیده_اعظم_الشریعه_موسوی . .📝 حضرت علی(ع) در نامه‌ای خطاب به معاویه (الغارات، ج‏۱، ص۱۱۵) ریشۀ مظلومیت خودشان و سابقۀ تاریخی این ریشه را بیان می‌کنند. در این نامه امیرالمؤمنین علی(ع) تصریح می‌کنند که آن چیزی که موجب ظلم معاویه به ایشان شده، حسادت است. در این نامه می‌بینیم که حسادت، مسئله‌ای در طول تاریخ و عامل مظلومیت حضرت(ع) بوده است. هر کسی به امیرالمؤمنین(ع) نزدیک شود، به همان نسبت مورد حسادت واقع خواهد شد. دوستان امیرالمؤمنین(ع) باید این موضوع را بدانند که به آنها حسادت خواهد شد و بستگی به این دارد که چقدر قلب شما به حضرت نزدیک شده باشد. ما باید آماده باشیم که اگر روزی امام زمان(عج) یکی از ما را انتخاب کرد و او را بر دیگران برتری داد، او را بپذیریم. متأسفانه ما بچه‌هایمان را با اصول عقاید آشنا می‌کنیم ولی آنها را با مبنای مخالفین این عقاید بر حق آشنا نمی‌کنیم. عدم پذیرش این عقاید، بر اساس دلایل عقلانی نیست. بلکه مسئلۀ روحی است. مسئلۀ فکری و عقلی نیست که شما استدلال بیاوری. این روح ما است که عقل و فکر ما را هدایت می‌کند. قرآن ریشه مخالفت با حق را کاملاً روحی دانسته و می‌فرماید « فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا»(سوره بقره، آیه ۱۰). یکی از عواملی که پدیده‌ای مثل حسادت در مسائل اجتماعی و سیاسی را به وجود می‌آورد، حسادت نخبگان و خواص است. به عنوان مثال یکی از کسانی که نسبت به جایگاه پیامبر حسادت ورزید، ابوسفیان بود. ابوسفیان فردی بود که شأن و منزلت اجتماعی بالایی در بین قریش داشت و از تجار و افراد تأثیرگذار قریش بود ولی با پیامبری رسول خدا(ص) این جایگاه کم رنگ شد و ابوسفیان مقابل پیامبر اکرم(ص) ایستاد. رسول خدا(ص) به ایشان فرمودند مگر تو قبول نداری که من پیغمبر هستم؟ گفت چرا قبول دارم. رسول خدا(ص) فرمودند پس چرا با من می‌جنگی؟ گفت تو از جایگاه من در میان قریش خبر داری و دیگر با وجود پیامبری تو، شرفی برای من باقی نمانده است(أنساب الأشراف، بلاذری، ج۵، ص ۱۶). این یک مثال از خواص و نخبگانی است که از روی حسد مقابل رسول خدا ایستادند. حسادتی که در زمان پیامبر نسبت به رسول خدا(ص) وجود داشت، آشکار بود و گاهی هم صادقانه بیان می‌شد. دشمنان پیامبر(ص)، اکثراً افرادی بودند که از قبل جایگاهشان محکم و قوی بود و با پیامبری حضرت محمد(ص) دچار حسادت شدند. اما حسادتی که در زمان امیرالمؤمنین(ع) اتفاق افتاد خیلی پیچیده‌تر بود. چون حضرت علی(ع) با افرادی روبرو بودند که به واسطۀ اسلام، عزّت و جایگاهی پیدا کرده بودند، بنابراین حسادت و ظلمشان خیلی بیشتر و پیچیده‌تر از حسادت مشرکین قریش نسبت به پیامبر(ص) بود. سعد بن ابی وقاص اولین کسی بود که در راه اسلام تیر انداخت(الجعفريات (الأشعثيات)، ص: ۲۴۰)، ولی به خاطر حسادت، حاضر نشد بعد از خلیفۀ دوم در شورایی که تشکیل شد به حضرت علی(ع) رأی دهد با اینکه می دانست حق با علی(ع) است. در زمان حکومت حضرت علی (ع) نیز حاضر نشد با ایشان بیعت کند. او شخصیتی داشت که اگرچه در موقعیت های مختلف در ظاهر از حضرت علی (ع) دفاع می کرد، امام نسبت به حضرت حسادت داشت. حسادت سعد نسبت به حضرت علی(ع) طوری بود که باعث شک و تردید او شده بود. حسادت، شک و تردید می آورد به طوری که فرد بین حق و باطل قرار می‌گیرد و مسیر وسط و اعتدال را در پیش می‌گیرد. این روحیه خواصی است که حسادت دارند. حسادت این کار را با آدم می‌کند. بعد یک قیافۀ حق به جانب هم می‌گیرند که «من هنوز حق را تشخیص نداده‌ام و باید بررسی کرد». معمولاً حسودها وسط را می‌گیرند و قیافۀ حق به جانب و متعادلی به خودشان می‌گیرند؛ نه حق، نه باطل. یک قیافۀ اعتدالی به خودشان می‌گیرند، مخصوصاً اگر جبهۀ حق دچار مشکلاتی شده باشد؛ اینها دیگر نان‌شان توی روغن است. این‌ها از وسط راه می‌روند و بین حق و باطل قرار می‌گیرند. اینها روحیۀ خواصی است که تأثیر اجتماعی-سیاسی دارند ولی آغشته به حسادت هستند. حسادت یکی از رذیله‌های پایه، برای گناه سیاسی- اجتماعی است. . .#نشریه_۶۱_شماره_۹۷ . .🆔 @nashr61

.🪴پرچمدار کوچک من . .📌فاطمه_تیموری . .📝 برخی از والدین تصور میکنند که کودکان نمیتوانند مسائل دینی و اعتقادی را درک کنند؛لذا برای آشنایی آنها با این مفاهیم هم تلاشی نمیکنند و اینگونه در نظر دارند که زمان توجه به مسائل دینی،همان سن تکلیف است.درحالیکه کودکان از نخستین ماههای تولد از محیط اطرافشان تاثیر میپذیرند و فراگیری دارند.این یعنی فرآیند تربیت از همان کودکی آغاز میشود و تعیین کننده سرنوشت انشان است.امام خامنه ای می فرمایند:"باور کنیم که کودکان ما بسیاری از مسائل معنوی را درک میکنند،آموزش آنان در این سنین با روشهای مناسب،نه تنها مقدور،بلکه واجب و اساسی است".محرم و صفر یکی از بزرگترین و بهترین فرصتهای تربیتی کودکان و نوجوانان است که اگر والدین آن را دریابند تاثیرش را میتوانند در فاصله زمانی کوتاهی ببینند.یکی از بهترین راهها برای والدین بخصوص مادرها برای کمک از این ماه عزیز در تربیت فرزندان این است که خودمان درسهای عاشورا را بفهمیم و درحدتوانمان به کار ببریم تا این مفاهیم به فرزندانمان هم منتقل شود. برای خودمان یک لیستی تهیه کنیم؛از اینکه من از عاشورا چه درسهایی میگیرم؛اگر مینویسم صبر،یک صبح تا شب بررسی کنم ببینم چقدر در برابر شیطنت بچه ها صبوری به خرج دادم؛اگر نوشتم از خودگذشتگی،فداکاری،بخشش،کسب رضای خدا و... چقدر برای اینها تمرین کردم و چقدر و کجاها توانستم روی هوای نفسم پا بگذارم و به نوعی در این چند روز،با درسهای عاشورا،خودم را بسنجم و محک بزنم و از این فرصت ناب برای اصلاح و رشد خود استفاده کنم. یک تجربه از یک مادرخلاق: همیشه نزدیک محرم،با کمک بچه ها کتیبه و پرچم ها را در خانه و سردرخانه نصب میکنیم و حتما هرروز روضه خانگی سه چهارنفره با بچه ها داریم که پذیرایی آخرروضه به عهده خودبچه هاست و آخر مراسم،بچه ها با دستشان میکروفن درست میکنند و مداحی میکنند.پخش دستمال کاغذی در هیات را خیلی دوست داند و وقتی باهم به هیاتهای مادروکودک میرویم چندبسته دستمال کاغذی می خرم تا بین مردم پخش کنند.اینطوری هم سرگرم میشوند و هم احساس غرور و شخصیت پیدا میکنند. . .#نشریه_۶۱_شماره_۹۷ . .🆔 @nashr61

.مجموعه داستان همه نمی رسند . . .📝 مـاجرای کسانی که به عاشورا نرسیدند، شاید شبیه مـا روز دوم | عبدالله بن مطیع پرده اول : وقتی امام(علیه‌السّلام) به عبدالله رسید، او از امام خواست از آب چاهش نوشیده، دعایی کند تا چاه، آبدار شود. امام نیز خواسته او را اجابت کرد. آن گاه عبدالله از امام پرسید: «قصد کجا را دارید»؟ امام فرمود: «در حال حاضر به مکه می‌روم». عبدالله گفت: «خداوند برایت خیر قرار دهد. اما من نیز رای و نظری دارم که دلم میخواهد برای شما بازگو کنم». امام فرمود: «نظر تو چیست»؟ عبدالله گفت: پس از ورود به مکه وقتی خواستی از آنجا به شهر دیگری بروی، به کوفه نزدیک نشو، زیرا کوفه شهری شوم و محنتزا است. در کوفه پدرت کشته و برادرت تنها رها شد، و ضربه مهلکی بر او وارد شد. از مکه جدا نشو؛ زیرا شما سرور و آقای عرب هستید و به خدا قسم اگر کشته شویـد خـــانــدان شمـا نیـز هـلاک مـــی‌شـــوند پرده دوم: امام از جاده اصلی به سوی مکه متوجه شد و در راه از کنار عبدالله بن مطیع که در ملک خود و کنار چاه آبش اقامت کرده بود، گذر کرد و در آنجا فرود آمد. عبدالله به امام حسین علیه‌السّلام گفت: «‌ای اباعبدالله؛ خدا بعد از تو آب گوارایی را برای ما ننوشانَد؛ به کجا میروی»؟ امام (علیه‌السّلام) گفت: «به سوی عراق»، عبدالله گفت: سبحان الله چرا؟ ایشان پاسخ داد: معاویه مرده و بیش از یک بارشتر، نامه از مردم عراق برای من آمده است. عبدالله گفت: یا اباعبدالله! این کار را انجام نده، به خدا سوگند آنان حرمت پدرت را حفظ نکردند؛ در حالی که بهتر از تو بود؛ پس چگونه حرمت تو را حفظ خواهند کرد؟ به خدا سوگند اگر تو کشته شوی بعد از تو حرمتی باقی نخواهد ماند. هنگامی که امام به مکه رسید این آیه را تلاوت کرد: «ولما توجه تلقاء مدین قال عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل» و چون (موسی پس از خروج از مصر) رو به سوی مدین نهاد، گفت : «باشد که پــروردگــارم مرا به راه راست راهنمـایی کنـــد پ.ن: عبدالله بن مطیع دوبار امام را در مسیر دید! و دوبار فقط او بود که امام را نصیحت می‌کرد! گویی او امام بود و حسین علیه‌السلام مأموم. ازسویی عبدالله انگار، بالاتر از چاهِ آبش همّی نداشت! و دغدغه‌ای بالاتر از پر آب شدنش! داشتم با خودم فکر می‌کردم، آدم امام را هم که به چشم ببیند، باز از پنجره‌ی فهم خودش می‌بیند، از پنجره‌ی آرزوها و دغدغه‌هایش. دارم یکی یکی ورق می‌زنم روزهایی را که حالِ خوش دعایی دست داد و من همه چیز خواستم جز همراهیِ امام را! همان «فمعکم معکم، لا مع غیرکم» را! همان « فقط تو و دیگر هیچ » را! قطعاً اگر به چشم سر هم امام را می‌دیدم، همان را می‌خواستم که پادشاهِ قلب و ذهنم بود. چقدر «عبدالله بن مطیع» هایی در درون من جریان دارد و نمی‌شناختمش! . .#نشریه_۶۱_شماره_۹۷ . .🆔 @nashr61

.🪴از موزه تا آموزه ! . .📌#میثم_سلطانی . تعلقات کار دست انسان می دهد، یعنی انسان سر وقت تصمیمی که باید بگیرد و بر سر باورش بایستید، سست می شود و دلش به سمت ناباوری ها سر می‌خورد، همین مردم کوفه که امروز عبرت خانه تاریخ برای ما شده است، شهری که موزه نه بلکه آموزه عصرحاضر است. موزه از این باب که این شهر جنگی تنها برای تاریخ خوانی صرف نیست یلکه آموزه است از این منظر که همه ما در برابر این ابتلائات و امتحان ها هستیم . کوفه آموزه است یعنی رابطه مردم با ولی را چگونه بازتعریف می کند، ناصر ولی خداست یا منصور تعلقات خویش است! حضرت سیّد الشّهداء در کربلا فرمود: «می‌دانید چرا من می‌گویم و شما نمی‌فهمید؟ چون «انخزلت عطيّاتكم من الحرام‏» چون عطای حرام خوردید». تعلقات عطای حرام را در آمال های انسان باید جست و جو نمود که کم کم زیاده خواهی را در وجودش پرورش می دهد طوری که امام در گودی قتلگاه است که شهید امت می شود و در سوی دیگر عده ای در طی طواف بیت الله ! عده ای نیز در باز به دنبال کسب حلال ! حسین بن علی به عمر سعد وعده‌ی عجیبی می‌دهد، می‌گوید من شفاعت جدّ خود را تضمین می‌کنم، برگرد، برو، نمی‌ارزد. عمر سعد خطاب به امام می‌گوید: «أَخَافُ أَنْ تُهْدَمَ دَارِي»، اگر من به شما ملحق شوم یا رها کنم بروم خانه‌ من را خراب می‌کنند. چه چیزی سبب خانه خرابی می شود؟ آیا می توان نام آن خانه خراب را تعلقات گذاشت ؟ شخصی محضر امام رسید و گفت:« آقا، من دختر دارم و نمی توانم». و نیامد، هم چنین پسرعمه حضرت که او هم نیامد. مردم کوفه را نمی توان فقط با کلمه خیانت وصف و عبور کرد، تعلقات مردم کوفه خیلی پیچیدگی ها دارد! بطوری که شاگرد حضرت رضا (ع) بیان می نماید که : «در مسجد حدود 900 نفر از شیوخ و عالمان در حال مباحثه و جهاد در راه خدا بودند» و در سوی دیگر امام حسین (ع) در راه قتلگاه کربلاست.. تعلقات انسان در شهوت و غصب دو جیفه بی مقدار است که مردم را بندگان شهوت ساخت و بر طریق به غربت رفتن امام را کم کم بر جامعه تزریق کرد و مردم بدون امام نیز به غربت رفت و حالا این شد که : او شد شهید امت و ما امت شهید. . .#نشریه_۶۱_شماره_۹۷ . .🆔 @nashr61