آقای هزار و صد و هشتاد و نه ساله ما، سلام
تنهای هزارساله‌ی ما سلام ...
میلادت مبارک عزیز زهرا (س)
ما را ببخش که جز نیمه شعبان به یادت نمی‌افتیم. ما را ببخش که تمام شناختمان از تو، به اللهم کن لولیک و الهی عظم البلاء ختم می‌شود. ما را ببخش که در خیابان راه می‌رویم و اصلا حواسمان نیست که گفته‌ای لحظه به لحظه ما را میبینی. ما را ببخش بابت تمام لحظاتی که در حال گناه بودیم و نگاهمان می‌کردی و نمی‌فهمیدیم. رویمان سیاه آقاجان ... همینکه گناه فرزندانت را به رویشان نمی‌آوری خیلی آقایی. ما را ببخش که جز تبریک و شیرینی و شربت، کار دیگری برایت بلد نیستیم بکنیم. ببخش اگر خیلی مواقع یادمان میرود که انقلاب کردیم که جامعه‌ای بسازیم که پذیرای وجود تو باشد. ببخش اگر دینداری ما خیلی‌ها را از تو دورتر کرده. شرمنده‌ایم عزیز زهرا ... با تمام این اوصاف آقاجان، در میان این حجم از حملات خارجی و فشار و تهدید و زور و خیانت داخلی‌ها و فسادها و رنج‌های پی در پی، هنوز پرچمت را بالا نگاه داشته‌ایم ... دعایمان کن، پرچم از دستانمان نیفتد، دستانمان سمت پرچم‌های دروغین و پاهایمان سمت جناح دشمن نلغزد، چشم‌هایمان جز تو و آرمان‌های تو را نبیند و قلب‌هایمان تا ظهور نزدیکت، بر ایمان به تو استوار بماند ...
🌟🌹عیدتون مبارک🌹🌟
📱
@nashremaaref_official
