#فرشته_آسمانی وقتی آن فرشته به طرفم آمد، در برابر جثۀ او احساس کوچکی کردم. ولی در کمال بهت و ناباوری، ناگهان او در برابر من تعظیم کرد! چطور چنین چیزی ممکن بود؟ من تنها یک بشر حقیر بودم! مگر من که بودم؟ از او پرسیدم: «چطور می توانی به من تعظیم کنی؟ تو که در این مکان [آسمانی] زندگی می کنی، در حضور خداوند!» جوابی که به من داد من را در حدی مفتخر و در عین حال فروتن کرد که ورای توصیف است. او گفت: «جیمز! انسان از نفس الهی آفریده شده است. در درون تو نور خداست! آن نور با گناه و روگردانی از خداوند تیره و پنهان می گردد. ولی هنوز هم نور، درون تو و تمامی انسان ها وجود دارد. وقتی ما به شما [انسان ها] تعظیم می کنیم، [در حقیقت] نور خدا را درون شما می ستاییم.» داشتم می فهمیدم که این موجودات پرقدرت و باشکوه، در احترام و ستایش ما هستند، ما بشرهای فانی! همان نوری که بهشت و فرشتگان را می افروزد در درون من است! آنچه باعث شده بود که آن فرشته به من تعظیم کند اصلاً دربارۀ شخص من نبود، بلکه دربارۀ نور خدا بود. [فهمیدم که] ارزش و بهای ما ورای فهم دنیایی و فانی ماست… ‌‌◻️ مسافــران بــرزخ https://eitaa.com/joinchat/192937988C677b8efd1c