خطرات گفتگوی تیره و تار در ارتباط با نوجوان در این دوران ممکن است صحبت‌های شما و نوجوانتان به جمله دوم نرسیده، با درگیری و دعوا خاتمه پیدا کند! احساس گناه، فشار، استرس، عدم اطمینان، قضاوت، تنهایی و سوء تفاهم ممکن است در هر دو طرف زیاد شده و باعث شود مکالمات حتی سنگین‌تر و پرتنش‌تر شود! در این میان، یک الگوی ارتباطی معیوب (یا محدود) هم اضافه کنید تا به عمق ماجرا اضافه شود! در نهایت تمام این‌ها منجر به ایجاد حائلی میان شما و نوجوانتان می‎‌شود؛ در صورتی که نوجوانی دوره‌ای است که در آن بچه‌ها به شدت مستعد استرس، رفتارهای مخاطره‌آمیز، تصمیم‌گیری ضعیف، اضطراب و افسردگی هستند. آن‌ها بیش از هر وقت دیگری نیازمند یک پشتوانه محکم برای حمایت عاطفی و نظارت هستند. #نوجوان #ارتباط #گفتگو @nasletamadonsaz

ارتباط با نوجوان را حفظ کنید! در دوران نوجوانی، باز نگه داشتن خطوط ارتباطی از سمت شما ضروری و از همیشه مهم‌تر است. با ایجاد یک رابطه خوب و مناسب، نوجوان شما به جای مراجعه به دوستان برای کمک و راهنمایی یا احساس تنهایی کردن، بیشتر به سراغ شما می‌آید تا برای چیزهای مهمی مانند روابط خود و مشکلات مدرسه کمک بگیرد. از این رو اگر در پی تقویت و حفظ ارتباط خود با فرزندتان یا در غوغای تلاش برای صحبت با او هستید، ما نکاتی را پیشنهاد می‌کنیم که می‌تواند در این مسیر به شما کمک کند: 1. گوش شنوا داشته باشید نوجوانان می‌خواهند والدینشان با صبر، درک و پذیرش به داستان‌ها، نگرانی‌ها و احساسات آنها گوش دهند. نوجوان شما باید باور داشته باشد که می‌تواند مشکلات و مسائلش را با شما به اشتراک بگذارد و از طرف شما مورد قضاوت یا شماتت قرار نگیرد. والدینی که خوب به فرزندشان گوش می‌دهند، می‌دانند در زندگی نوجوانانشان چه می‌گذرد و در صورت لزوم می‌توانند از آنها محافظت کنند. یکی از بهترین راه‌ها برای گوش دادن فعالانه، بررسی کردن و تأمل در مورد آنچه گفته شده است. مثلا از جملاتی مانند مثال‌های زیر استفاده کنید: «فکر می‌کنم شنیدم که گفتی…» «آیا درست متوجه شدم؟ منظورت … بود؟» #نوجوان #ارتباط #گفتگو @nasletamadonsaz

۲ـ چه در سر نوجوانان می‌گذرد؟ به چیزهایی فکر کنید که نوجوان شما ممکن است بخواهد درباره آنها با شما صحبت کند (روابط خود، مشکلات تحصیلی، سیگار، …). سعی کنید از قبل در مورد آن‌ها اطلاعاتی کسب کنید تا زمانی که فرزندتان با سؤالات یا ایده‌های دشوار به سراغ شما می‌آید، آماده و مایل به بحث باشید. ۳ـ در ارتباط با نوجوان، کمتر صحبت کنید! سعی کنید در طی صحبت با نوجوان خود، به او فرصت بیشتری برای حرف زدن بدهید و بیش از اینکه گوینده باشید، شنونده باشید. تمرکز شما باید بر آن چه او می‌گوید باشد تا این که خودتان می‌خواهید چه چیزهایی به فرزندتان بگویید. ۴. در ارتباط با نوجوان واکنش‌ها باید مدیریت شوند. اولین قدم در ارتباط برقرار کردن و نظارت موثر بر نوجوان این است که یاد بگیرید واکنش‌های خود را مدیریت کنید و خونسرد باشید. وقتی شما به گفته‌های نوجوان خود به شدت واکنش نشان دهید، او از گفتن چیزهایی که فکر می‌کند باعث ناراحتی یا عصبانیت شما می‌شود، دست می‌کشد! #نوجوان #ارتباط #گفتگو @nasletamadonsaz

5. به نوجوان خود بگویید: کمک می‌خواهی؟ بدون ایجاد مزاحمت یا فشار، در کنار نوجوان خود باشید و به او بگویید که همیشه در دسترس هستید. گاهی اوقات، نوجوانان علاقه‌ای به مشاوره ندارند، بلکه فقط می‌خواهند صحبت کنند. بنابراین بهتر است قبل از کمک یا توصیه کردن، از او بپرسید که آیا می‌خواهد نظر شما را بداند یا نه. می‌توانید در هنگام کمک کردن در مورد موضوعی، ابتدا از خودش بپرسید که فکر می‌کند باید با این اتفاق چه برخوردی داشته باشد و سپس پاسخ‌های او را به سمت مناسب هدایت کنید. به این صورت بدون اینکه به او بگویید چه کاری انجام دهد، او را به مسیر درست هدایت کرده‌اید. 6_ برای ارتباط با نوجوان او را بازجویی نکنید! به او فضایی دهید که خود در مورد مسائلش با شما صحبت کند. اگر از او سوالی می‌پرسید، دقت کنید که به نظر نیاید به دنبال حرف کشیدن یا سوال پیچ کردن او هستید! اگر یک مکالمه رنگ و بوی بازجویی به خود بگیرد، فرزند شما کمتر احتمال دارد که با شما هم‌کلام شود، چه برسد به اینکه احساس اشتیاق به صحبت کردن با شما داشته باشد! 7. سخنرانی و تسلط برای ارتباط با نوجوان ممنوع! از سخنرانی کردن، پند و اندرز دادن یا اینکه بحث رو در دست بگیرید، اجتناب کنید! می‌توانید نگرانی‌های خود را بیان کنید، اما به یاد آورید که شما هم در دوران نوجوانی خود اشتباهات و خطاهایی داشته‌اید، پس طبیعی است که نوجوان شما هم گاهی تصمیمات اشتباه بگیرد. 8. در ارتباط با نوجوان قضاوت نکنید یکی دیگر از مؤلفه‌های مهم تسهیل ارتباط با نوجوان خود این است که سعی کنید بی‌طرف، همدل و صادق باشید و حتی اگر لازم است، او را به آغوش بکشید و آرام کنید. به نوجوان خود بگویید که چه فکر می‌کنید و مطمئن شوید که انتظارات خود را واضح بیان کرده‌اید، مخصوصاً وقتی صحبت در مورد امنیت اوست. با این حال، لازم نیست هر انتقاد یا سرزنشی را که به ذهنتان خطور می‌کند، به او بگویید. #نوجوان #ارتباط #گفتگو @nasletamadonsaz

9. نشان دهید به نوجوان خود اعتماد دارید! نوجوانان می‌خواهند جدی گرفته شوند، مخصوصاً توسط والدینشان. به دنبال راه‌هایی باشید که نشان دهید به نوجوان خود اعتماد دارید. به طور مثال وظایفی را بر عهده او بگذارید تا انجام دهد. این که به فرزندتان بفهمانید که به او ایمان دارید، اعتماد به نفس او را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که او در موقعیت مناسبی قرار بگیرد. 10. نوجوان منحصر به فرد شما خیلی مهم است که نوجوان را به‌ عنوان فردی منحصر به فرد از خودتان با افکار، احساسات، اولویت‌ها، استعدادها و رویاهای خاص خودش ببینید. بدیهی است که این وظیفه شما والدین است که به شکل‌گیری نوجوان خود کمک کنید؛ اما در نهایت، اوست که باید تصمیم بگیرد چه انتخاب‌هایی داشته باشد. 11. رعایت مرزها و احترام در ارتباط با نوجوان اگر برای نوجوان خود احترام قائل باشید، احتمال بیشتری دارد که به شما احترام بگذارد. سعی کنید اصولی مانند قطع نکردن صحبت یکدیگر، توجه کردن و نگاه کردن به چشمان همدیگر، جدی گرفتن نگرانی‌ها و داستان‌های او و به طور کلی، ارتباط با نوجوان به شیوه‌ای قابل اعتماد و همراه با مراقبت را رعایت کنید. البته در نظر داشته باشید اگرچه مهم است که به نوجوان خود احترام بگذارید، اما به طور کلی و به طور خاص برای مکالمات باید قوانین و مرزهایی داشته باشید. این قوانین می‌توانند بسط قوانین خانه شما باشند. هرچند برخی والدین از بی احترامی نوجوانان گله می‌کنند. که در این مورد نیز مقاله ای را در وبسایت کلینیک روانشناسی آگاه منتشر کرده‌ایم و به شما پیشنهاد مطالعه آن را می‌دهیم. #نوجوان #ارتباط #گفتگو @nasletamadobsaz

نوجوانی را به سه دوره تقسیم می‌کنند: اوایل نوجوانی: ۱۴-۱۱ سالگی: این دوران تغییرات جسمانی و بلوغ سریع و مشهود است. اواسط نوجوانی: ۱۶-۱۴: تغییرات بلوغ اکنون تقریبا کامل شده‌اند. اواخر نوجوانی: ۱۸ -۱۶: نوجوان ظاهر کامل یک بزرگ‌سال را دارد و انتظار دارد نقش‌های بزرگ‌سالی را بر عهده بگیرند. #نوجوان @nasletamadonsaz

روایتی از پیامبر(ص) هست که می گوید: " اَلوَلَدُ سَيِّدٌ سَبعَ سِنينَ وَ عَبدٌ سَبعَ سِنينَ و وَزيرٌ سَبعَ سِنينَ" . * در سن بین 14 تا 21 سال نوجوان وارد دوره وزارت و مرحله مشاوره با خانواده و والدین می‌شود. نوجوان باید چونان خود را آزاد ببیند که در همه امور و مسائل جاری و تصمیمات آینده والدین، جرأت اظهار نظر و دخالت داشته باشد و هیچگونه تهدید و فشاری، او را از بیان عقیده و برداشت خود مانع نگردد، نوجوان در این دوران در چنین شرایطی به سر می‌برد. *در مرحله اول کسی که به وزارت منصوب می‌شود تابع بی‌چون و چرای حاکم است. او باید نظر بدهد ولی در نهایت باید نظر نهایی والدین را بپذیرد؛ او آزاد است در این مرحله در مورد اموری که در آن نظر می‌دهد بحث و گفت و گو کند. اما تقاضایی که نوجوان در مقام وزارت از ولی خود می‌کند، هر چند از نظر مربی به صلاح او نباشد، نباید ابتدا و صریح نفی شود. #نوجوان #وزارت @nasletamadonsaz

*در مرحله سوم زندگی و دوران وزارت، نوجوان خود را مورد اعتماد دیگران تصور می‌کند و فطرتا انتظار دارد دیگران به او اطمینان کرده و کارهایی خطیر، به او واگذار کند. نوجوان هیچگاه کنترل بیش از اندازه و صریح را تحمل نمی‌کند و انتظار ندارد والدین دائما در جزئیات اعمال او دخالت و اظهار نظر کنند. * او خود را در مقام و منزلت، تقریبا هم شان و هم ردیف والدین می‌بیند و از اینکه آنها را ناظر و مراقب دائمی خود بیابد به ستوه می آید. نوجوان باید چونان خود را آزاد ببیند که در همه امور و مسائل جاری و تصمیمات آینده خانواده، جرات اظهارنظر و دخالت داشته باشد و هیچ‌گونه تهدید و فشاری، او را از بیان عقیده و برداشت خود مانع نگردد. هیچ مانعی نباید از اظهار نظر و دخالت او در امور مختلف جلوگیری کند. *نوجوان باید عقیده و نظر خود را درباره مسائل گوناگونی که با آن در زندگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی مواجه می‌شود آزادانه ولی با رعایت جوانب اخلاقی مطرح کند و برای دفاع از عقیده خود، استدلال بیان نماید. اولیا نیز وظیفه دارند تصمیمات خود را بر اساس حقیقت استوار سازند. از همین جهت والدین، نباید از نوجوان انتظار داشته باشند که حرف بزرگتر خود را از ابتداء بپذیرد و بدان عمل کند. * پس از چندی که فرزند، مسئولیت وزارت را بر عهده گرفت، شیوه تنبیه و تشویق او متحول می‌گردد. نوجوان در این دوران بر خلاف دوره قبل در چون و چرا کردن در اوامر و فرامین مختار است. هیچگاه نباید او را به خاطر اینکه از آغاز، دستور ما را به کار نمی‌گیرد و حرف نمی‌شنود تنبیه نمود. نوجوان به تناسب فطرت خود تا مسئله‌ای را قبول نکند به آن اقدام نمی‌کند و برای آنکه آن را قبول کند نیازمند بحث و بررسی و شنیدن دلائل آن است. #نوجوان #وزارت #مشاور @nasletamadonsaz

چگونه نوجوان خود را مسئولیت پذیر کنیم ؟ یکی از چالش های مهم والدین عدم مسئولیت پذیری نوجوان هست 😩 مسؤولیت‏‌پذیرى به این معنا است كه فرزند ما قدرت تصمیم‏‌گیرى مناسب و مؤثر داشته باشد تا بتواند در پى این تصمیم‏‌ها به نتایج مثبتى در زندگى دست یابد؛ بنابراین، انجام كارهاى منزل (بردن زباله‏‌ها، شستن ظرف‏‌ها، مرتب كردن تخت خواب، جمع كردن بستر و...) گر چه براى اداره منزل اهمیت دارند و زمینه‏‌هاى مسؤولیت‏‌پذیرى را فراهم مى‏‌آورند، به معناى مسؤولیت‏‌پذیرى فرزند نیستند. فرزند مسؤولیت‏‌پذیر كسى است كه در انجام تكالیف مدرسه، بیدار شدن، آماده شدن براى مدرسه، عبادت، نظافت شخصى و... روى پاى خودش مى‏‌ایستد و به دیگران (والدین) متكى نیست. و مسئولیت فعالیت های خودش را می پذیرد و به خوبی انجام می دهد. #مسئولیت_پذیری #پیش_نوجوانی #نوجوان @nasletanadonsaz

از كجا بفهمیم فرزندمان مسؤولیت‏‌پذیر شده است؟ آیا نشانه‏‌هایى دارد؟ جواب: نشانه‏‌هاى فرزند مسؤول چنین است: 1. در تصمیم‏‌گیرى‏‌ها متزلزل نیست و به طور معمول تصمیم‏‌هاى درستى مى‏‌گیرد؛ 2. مى‏‌تواند برخلاف تصمیم گروه همسالان تصمیم بگیرد؛ 3. انتخاب راهى از بین راه‏‌هاى گوناگون برایش سهل و راحت است؛ 4. به طور معمول به انجام كارهاى ساده قانع نمى‏‌شود و مایل است وظایف جدى‏‌تر و پیچیده‏‌ترى را به عهده گیرد؛ 5. هدف‏‌ها و علایق گوناگونى دارد؛ 6. وظایف خود را بدون یادآورى یا دستور دیگران (والدین) انجام مى‏‌دهد؛ 7. بدون جر و بحث، به محدودیت‏‌هایى كه از سوى والدین وضع شده‏‌اند، احترام مى‏‌گذارد و آن‏‌ها را رعایت مى‏‌كند؛ 8. توان حل مشكلات خود را دارد؛ 9. مسؤولیت نتیجه اعمال و رفتار خود را مى‏‌پذیرد؛ 10. براى كارهایى كه انجام مى‏‌دهد، دلیل دارد؛ 11. در صورتى كه مرتكب اشتباهى شود، به اشتباه خود اعتراف مى‏‌كند؛ 12. در ناكامى‏‌هایش دیگران را مقصر نمى‏‌داند؛ 13. به پیمان‏‌هایى كه مى‏‌بندد (قول‏‌هایى كه مى‏‌دهد)، عمل مى‏‌كند؛ 14. تا جایى كه در توان دارد، قوانین و مقررات اجتماعى را زیر پا نمى‏‌گذارد. #مسئولیت_پذیری #پیش_نوجوانی #نوجوان @nasletamadonsaz

سن مناسب براى مسؤولیت‏‌پذیرى چه سنی هست؟ جواب: سن فرزند در مسؤولیت‏‌پذیر كردن او اهمیت بسیارى دارد. 5 سالگى براى این كار دیر نیست؛ اما مى‏‌توانستید از سنین پایین‏‌تر هم آغاز كنید. مسؤولیت‏‌پذیرى در كودكان را مى‏‌توان از نوپایى آنان آغاز كرد. آغاز از نوپایى به این دلیل است كه به كار و فعالیت علاقه دارد؛ از كار كردن و پذیرش مسؤولیت احساس لذت مى‏‌كند؛ خود را مهم مى‏‌پندارد و احساس استقلال مى‏‌كند. براساس پژوهشى روى 250 كودك خردسال، این نتیجه به دست آمد كه 97 درصد آنان دوست داشتند در كارهاى منزل كمك و همكارى كنند. هر قدر فرزند ما زودتر وظایفى را در خانه به عهده بگیرد، زودتر ملكه ذهنش مى‏‌شود. توجه داشته باشید كه واگذارى مسؤولیت به فرزند، متناسب با سن او و میزان توانایى‏‌اش گسترش مى‏‌یابد. واگذارى مسؤولیت به فرزند پیش از این كه آمادگى یافته باشد، ممكن است او را دچار یأس كند و اعتماد به نفس او را بگیرد؛ همان گونه كه مسؤولیت دادن‏‌هاى دیر هنگام هم او را در زندگى اجتماعى و خانوادگى‏‌اش دچار مشكل خواهد كرد. گاهى سن فرزند مناسب است؛ اما هنوز قدرت كافى براى مسؤولیت‏‌پذیرى را نیافته است؛ مسؤولیت‏‌ها باید در حد توانایى فرزند به او واگذار شود. خداوند بزرگ هم انسان‏‌ها را در حد توانمندى‏‌شان مكلف ساخته است: «لا یكلّف اللهُ نفساً الّا وُسعَها»(بقره، 286). مسؤولیت بیش از اندازه به فرزند (به ویژه نوجوان) ممكن است باعث احساس قدرت كاذب و خودمختارى او شود و مشكلاتى را پدید آورد. #مسئولیت_پذیری #پیش_نوجوانی #نوجوان @nasletamadonsaz

گفتگوی سقراطی یکی از چالش های بزرگ والدین عدم توانایی در گفتگوی موثر با نوجوان هست . نوجوان دیگر کودک نیست تا هر چه والدین گفتند را بپذیرد و بدون چون و چرا قبول کند . او دنبال دلیل و چرایی است و تا علت را نفهمد کار را انجام نمی دهد . یکی از روش های موثر گفتگو با نوجوان روش گفتگوی سقراطی هست .یعنی با سوال کردن از نوجوان و مشغول کردن ذهنش او را به سمت پاسخ صحیح سوق دهیم. نوجوانان ما ذهن پویا و خلاقی دارند ،فقط باید مواظب باشیم جهت درست رو ادامه دهند. #نوجوان #تفکر #گفتگوی_سقراطی #نسل_تمدن_ساز @nasletsmadonsaz