|⇦•زندگیمون رو به راه بود... #سینه_زنی و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده در ایام فاطمیه سال۱۴۰۰ به نفس سید رضا نریمانی•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ جای لگد، اصابت سیلی و میخ در آه ای خدا چه بر سر زهرایم آمده... #فاطمیه #جان_فدا

|⇦•سرتو بالا بگیر مردِ من... #سینه_زنی و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده در ایام فاطمیه سال۱۴۰۰ به نفس سید رضا نریمانی•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ ممنون از اینکه گذاشتی نه بهار  بچشم طعم بهشتُ رو زمین  هر کی بهتر به خودش میشناسدش واسه من تویی امیرالمؤمنین  از پسرهامون دوتا مرد بساز  تا دلِ عالمو بیقرار کنند خیالت از دخترام راحت علی  میدونن تو سختیا چکار کنن سرتو بالا بگیر مردِ من  قربون اشکای تو  از ته دل خوشحالم قسمت شد  که بشم فدای تو  غصه ی عُمرِ کوتاهم و نخور  راه من ادامه داره تا آخر تا دنیا دنیاست بچه شیعه ها به تو میگن بابا به منم مادر  آقای غریبِ من علی... خونه ای که توباشی آقای اون خونه نیست دریای آرامِشمه واسه بچه‌هام شده تنها نمون غم‌نخور این همه ی خواهشمه حَسنین از خودت الگو‌ میگیرن دوس دارن تو‌ محورِ نورِ تو باشن یاد دادم به زینبین توی بلا چه جوری سنگِ صبور تو‌ باشن سجاده ی نمازم بعد من می مونه به جا علی به یاد نمازایی که خوندیم پشت سرتو‌ علی روزه داریای دسته جمعیمون افطارای ساده ی کنارهم قشنگی دنیا به همینا بود بقیه شم غصه بود واندوه وغم *عجب نمازایی علی جان پشت سرت میخوندم، یادمه تو جلو‌ وایمیستادی، حسنینم پشت سر تو‌، همچین‌که الله اکبر میگفتی اصلا میرفتیم همه باهم، دیگه اینجا نبودیم، اما حالا بیا ببین من چه جوری نماز میخونم، اصلا از جا نمیتونم بلند شم، وقتی تو قنوت میگیری همین جوری یه دستی قنوت میگیرم...*

|⇦•سرتو بالا بگیر مردِ من... #سینه_زنی و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده در ایام فاطمیه سال۱۴۰۰ به نفس سید رضا نریمانی•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ پشت در… یا ته گودال… چه فرقی دارد؟ هر کسی ذوب علی گشت تنش می سوزد #فاطمیه #جان_فدا

بنام خدا مدح و منقبت مولا علی ع و ایما و اشاره به شب بسیار تلخ و دردناک و.... "" "" "" " علی آیینهٔ عدل و عدالت/علی سرچشمهٔ جود و سخاوت علی گل واژهٔ اشعار توحید/علی در آسمان عشق خورشید علی روشنگر راه هدایت/علی مرد جهاد و استقامت علی الگوی صبر و بردباری/علی روح و روان جان نثاری علی یعنی یم پرموج غیرت/علی یعنی جوانمردی شهامت چوگفتم یاعلی طبعم روان شد/دوباره مرغ طبعم نغمه خوان شد زلطف شیر یزدان پرگشودم/سرود دیگری را من سرودم نوشتم ازشب تاراج احساس/شب پژمردن باغ گل یاس شبی که لاله گون شد عرش داور/شبی که بر سر آمد صبر حیدر شبی که شهر یثرب زیر وبر شد/شبی که قلب حیدر پر شرر شد چه گویم زآن شب پردردوپرغم/ندیده چون شبی را چشم عالم شکستند شیشهٔ عمرعلی را/نشاندنددر عزا آل نبی را زدند سیلی به روی ماه زهرا/بنالید آسمان از آه زهرا نمیدانم چه شد آن لحظه آن دم/گمانم قامت عالم بشد خم در آن شب آسمانها تیره تر شد/علی ز آن شب دگر بی بال و پر شد حسن برلوح دل زخم دگر داشت/ز حال او فقط خالق خبر داشت حسین هرلحظه هردم ناله می کرد/مثال ابر باران گریه می کرد چه گویم از دل پر سوز زینب/ز آه هر شب و هر روز زینب به در زل می زد و می گفت بابا/زدندبر مادرم سیلی در آنجا پدر جان گلشن عمرم خزان شد/پدر جان مادر آنجا نیمه جان شد پدرجان پاره شد پهلوی مادر/پدر‌‌ ماند مادر آنجا پشت آن در شد آنجا سیل خون جاری پدرجان/کنم از این محن زاری پدر جان تو هم فاخر کن افغان و زاری/ز دیده کن سرشک خویش جاری بگو یارب به من لطف و عطا کن/خداوندا مرا حاجت روا کن براتم ده خدایا جان بگیرم/برای درد خود درمان بگیرم بکن یارب به من لطف وعنایت/بده برمن خدا فیض زیارت سفر کن بر مدینه شهر غمها/برای فاطمه کن گریه آنجا مسلم فاخر

#شهید یادواره شهدا،،،،،،مثنوی؛ دوش آماده شدم تا غزل آغاز کنم. باب شعری به هوای شهدا باز کنم. روی دفتر قلمم سُر شد و لرزید که باز. نام زیبای شهید آمد و ما غرق نیاز. ناگهان حس عجیبی به دل من افتاد. دستی از غیب مسیر دگری بر من داد. گفتم انگار قرار است جوانی بکند. مثنوی جای غزل واژه پرانی بکند. با مدد از شهدا مثنوی آغاز شده. دری از شور و شعف در دل من باز شده. بسم رب الشهدا گفتم و آغاز سخن. نشود یاد شهید از دل عشاق،کهن. شهدا نقطه ی عطفند ز ایثار و وفا. رسد از ما به شما در همه ایام جفا. شهدا آینۂ شور و صفایند هنوز. باعث عزت دین این شهدایند هنوز. شهدا فاتح میدان نبردند همه. بر سر محور توحید بگردند همه. شهدا اسوۂ صبرند در آن دشت جنون. لب خشکیدۂ شان تر شده در ساحل خون. میکنم باب سخن از شهدا باز امشب. ما پر از سوز نیاز او به همه ناز امشب. ناز کن ناز که تا بی تو شوم غرق نیاز. باز کن یک دری از باب بهشت امشب باز. بس کنم، نام شهید آمد و دلها شیدا. حزن و اندوه ز رخسار شماها پیدا. روی سنگی بنوشتند بصیر اینجا هست. دل این قافله بی آب خودش دریا هست. روی قبر دگری مادر خونین جگری. با ولع بوسه زند روی مزار پسری. درد دل میکند انگار خودش می داند. واژه ها حس غریبیست که در دل ماند. وصف حال پسرش را من از او پرسیدم. اشکِ باران شده از چشم ترش را دیدم. زخمها یک به یک از سینۂ مادر جاری. گفت، مادر تو هم انگار ز من بیزاری؟ میدهم من قَسَمت بر شه بی غسل و کفن. با دل سوخته ی مادر خود حرف بزن. یاد آنروز که از من سند میدان خواست. اذن دادم ولی آشوب،در این دل برپاست. عاقبت اذن جهاد از منِ مادر بگرفت. مددی از شه افتاده و بی سر بگرفت. رفت و دیدم ز رخش شوق وصال رخ دوست. گفتم از هر چه که باید سخن دوست نکوست. تا که نام شهدا از دهنم جاری شد. واژه ها هر چه گران بود قلم کاری شد. این شهید است کنون میل پریدن دارد. رقص خون در نگه یار چه دیدن دارد. میرود تا که رگ شیعه نمایان سازد. سربلند از هدفش مصحف قرآن سازد. میرود تا که دگر صاعقه طوفان نشود. بر تو این شام،دگر شام غریبان نشود. میرود تا که جهان شعله به آذر نزند. "سر سجاده کسی تیغ به حیدر نزند." میرود تا که تو را باز تماشا نکنند. و تو را در وسط معرکه حاشا نکنند. میرود تا که اسیر غم دنیا نشوی. میرود تا که در این معرکه تنها نشوی. میرود تا که تنت حیف در عالم نشود. روح عرشیّ تو یکدم به خدا کم نشود. جبهه و جنگ نشان از شهدا را دارد. و بسیجی به دلش سوز دعا را دارد. اینکه رفته است زند سر به جنون. در سرش عشق حسین است،کنون. شوق دیدار رخ دوست کند شیدایی. خوش به حال تو شهید اینکه چنین پیدایی. جبهه و جنگ چه گویم تو بگو محشر بود. تیر و ترکش همه در حول یکی محور بود. روی مین رفته که تا معبر دیگر بزند. به هوای خودش از خود به خدا پر بزند. سنگری کنده در آن دور که تنها باشد. از کم و بیش جدا گشته که دریا باشد. فکر تسبیح و دعا در وسط سنگر بود. از خودش غافل و در فکر غم رهبر بود. ناگهان ترکش خمپاره غمی بر پا کرد. دشت خشکیدۂ آن منطقه را دریا کرد. همه گفتند که از غم شده آزاد انگار. به گمانم که رسید عاشق دلداده به یار. رفت اما چه غریبانه ، ز ما دلگیر است. به خود آیید چو امروز که فردا دیر است. در دمِ سازِ پر از سوز و ریا دم نزنید. حرفها پشت سرِ زاده ی آدم نزنید. عشق،ایثار، وفا در همه جا گم شده است. هرزگی، این همه سرگرمی مردم شده است. ما ز رخسار پر از درد شما شرمنده. رُخِتان تا به ابد در دو جهان تابنده. به دل سوختۂ مادر خوبان سوگند. به همان سینۂ سوزان شهیدان سوگند. دست از راه تو هرگز نکشانیم،شهید. در غمت تا به ابد اشک فشانیم شهید. ما گرفتار هواییم خدا رحم کند. در پی یک نخ کاهیم خدا رحم کند. عرفا غرق خدایند ولی می ترسند. ما که افتاده به چاهیم خدا رحم کند.

﷽ شـُـهـَـداے ِمـُـدافـِـع ِحـَـرَم ﷽ #آجرک‌_الله‌_یا‌_بـقـیــة_الله🥀 از حیـدر خود گرفته ای رو ، زهـرا چیزی تو نگفته ای ز بـازو ، زهـرا ای کاش مـرا کنـار تو خـاک کنند ای حوریه ی شکسته پهلـو ، زهـرا #ایام_فاطمیه🥀 #شهادت_حضرت_زهرا_س🥀 #تسلیت_باد🥀 #التماس_دعای_فرج_و_شهادت #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج

ما در دو جهان فاطمه جان دل به تو بستیم محبان تو هستیم نظر کن به عنایت به فردای قیامت در معرکه عشق تو ما مرد جنونیم همه فاطمیونیم به دنبال شهادت فدایی ولایت در عشق علی سینه سپر تا دم آخر تویی حافظ حیدر خروش تو در این راه علی ولی الله دست همه بر چادر تو در صف محشر به قربان تو مادر اگر توبه شکستیم به امید تو هستیم ای راضیه و مرضیه و کوثر و طاها تویی عصمت کبری پناه همه عالم تویی فاطمه جانم ای روح علی جان نبی ام ابیها تویی حضرت زهرا فدای تو پیمبر به قربان تو حیدر ماییم فدای حرم زینب کبری به فرمان تو زهرا همه بنده عشقیم نگهبان دمشقیم **** ای شاه عرب نیمه شب جسم من زار بر خاک تو بسپار نبینی رخ نیلی تو از ضربت سیلی بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند ارزوی کربلا تشنه عشق حسینم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا نوحه ما و همه ای سلاما نثار روح همه پیر غلاما قال رسول الله نور عینی حسین و منی انا من حسینی یک پاسخ به “ما در دو جهان فاطمه جان دل به تو بستیم * کربلایی حسین طاهری”