#امام_سجاد_شور لحظه های آخرم ، یاد داغ کربلام گاهی یاد مقتل و ، گاهی یاد شهر شام از یادم نمی ره اون ، گودال و مصیبتاش دیدم تشنه کُشتنش ، بابامو توو ازدحام ای وای ای وای حسین چل ساله برا غم ، بابام خون شده چشام چل ساله که روز و شب ،مرگم رو همش میخام پیش چشم من سر ، بابام و بریدن و دیدم توی قتلگاه ، جسمش رو دریدن و ای وای ای وای حسین دیدم راس بی سر و ، روی خاک قتلگا دیدم با چشه خودم ، بابام و به زیر پا داره روضه های غم ، توو یادم مرور میشه خاطرات من همه ، زخم دود و آتیشه ای وای ای وای حسین با سنگا سرم شکست ، توی کوچه های شام همراهه مخدرات ، رفتیم بین ازدهام خندیدن به حال ما ، یک عده حرومیا جونم روی لب رسید ، توی مجلس حرام ای وای حسین از یادم نمیره که ، زد با چوب خیزرون بابای منو یزید ، میزد خیلی بی امون کابوسه غمای شام ، دائم پیش چشممه ما رو عده ای با دست ، میدادن همش نشون ای وای ای وای حسین #عباس_قلعه

من از دیارِ غم و روزگارِ بارانم من از اهالیِ اشک و تبارِ بارانم کسی نمانده برایم غریب می‌میرم کسی نمانده بگویم چقدر دلگیرم کسی نمانده بسوزم که عُقده وا گردد کسی نمانده زِ قلبم غمی جدا گردد قسم به سرخیِ چشمم به گرمیِ آهم نرفته از نظرم خاطراتِ جانکاهم چگونه با که بگویم غروب غمگین است غمی که مانده به دوشم چقدر سنگین است من اشکِ بی کسیِ خیمه‌گاه را دیدم میانِ خیمه ولی قتلگاه را دیدم که ذوالجناح پُر از خون ولی سواری نیست به جای جایِ تو غیرِ زخمِ کاری نیست حرامیان همه بر گِردِ پیکرش بودند تمام نیزه به‌دوشان پِیِ‌سرش بودند به یک طرف به جگر شعله خواهرش می‌زد به یک طرف به سر و سینه مادرش می‌زد چگونه با که بگویم غروب را دیدم به رویِ نیزه سری از بدن جدا دیدم صدای هلهله‌ها تا به گوش ما آمد صدای حرمله از پشت خیمه‌ها آمد به پشتِ خیمه نوکِ نیزه‌ای زمین می‌خورد کسی به خنده سرِ کوچکی به نِی می‌بُرد حرامیان نه فقط گاهواره می‌بُردند لباس را زِ تَنی پاره‌ پاره می‌بُردند به رویِ دوش همه تازیانه می‌آمد زِ گوشهای همه گوشواره می‌بُردند درونِ خیمه زمین‌گیر بودم اما سوخت تمامِ بستر من با خیام یکجا سوخت زِ داغ تاول آتش صدای ما می‌سوخت میان شعله سر و دست و پایِ ما می‌سوخت چگونه با که بگویم حکایتِ سر را حکایت عطش و خیزران و پیکر را زمانِ غارت ما بود و خنده‌ی دشمن که دید چشم غریبم دو چشمِ خواهر را نمیرود زِ خیالم دَمی که می‌دیدم به سمت نیزه‌ی بابا نگاهِ دختر را دوید کودکی و یک نفر به دنبالش گرفت پنجه به زلف و کشید معجر را حسن لطفی

در جسم جهان فیض بهارانم من عالم چون زمین تشنه، بارانم من در زهد دلیل پارسایان جهان در عشق امام جان نثارانم من فرزند حسین و زینت عبّادم شایسته ترین سجده گذارانم من با این همه منزلت ز سوز دل و جان روشنگر بزم سوگوارانم من چون لاله همیشه از جگر میسوزم چون شمع همیشه اشکبارانم من -- من نور دل پیمبر و زهرایم روشنگر بزم عترت طاهایم افروخته تر ز شمع افروخته ام دل سوخته تر ز لاله صحرایم با ذکر دعا و خطبه و اشک و پیام من حافظ انقلاب عاشورایم بیمار فتاده در دل آتش و خون لب تشنه، خسته بر لب دریایم آن طرفه شهید زنده ام من که به عمر از تیغ جفا بریده اند اعضایم -- آنم که به هر گام خطرها دیدم در هر نفس از ستم شررها دیدم با آن که ز کربلا، دلم خونین بود در شام همى خون جگرها دیدم با آن كه به خاك و خون بدیدم تن‌ها بر عرشه نیزه نیز، سرها دیدم در باغ به خون نشسته کرببلا افتاده، قلم قلم شجرها دیدم یک سو، تن صد چاک پدرهاى شهید یک سو، تن پامال پسرها دیدم -- من دیده ام آنچه را که دیدن سخت است دیدن نه همین بلکه شنیدن سخت است از ورطه طوفان زده ی آتش و خون بر ساحل آرزو رسیدن سخت است هفتاد و دو تن ز بهترین یاران را دیدن به زمین و دل بریدن سخت است بار غل و زنجیر چهل منزل راه با پیکر تب دار کشیدن سخت است جانبخش بود صداى قرآن اما از رأس پدر به نى شنیدن سخت است آن کس که امامتش به خون شد آغاز وآن کس که خلیل کربلا بود منم ... دردا که چه آورد قضا بر سر من ای کاش نمیزاد مرا مادر من سید رضا موید

قسمت این بود بال و پر نزنی مرد بیمار خیمه ها باشی حکمت این بود روی نی نروی راوی رنج نینوا باشی چقدر گریه کردی آقاجان مژه هایت به زحمت افتادند قمری قطعه قطعه را دیدی ناله هایت به لکنت افتادند سربریدند پیش چشمانت دشتی از لاله و اقاقی را پس گرفتید از یزید آخر علم با شکوه ساقی را !؟ کربلا خاطرات تلخی داشت ساربان را نمی بری از یاد تا قیام ِ قیامت آقاجان خیزران را نمی بری از یاد خون این باغ، گردن ِ پاییز یاس همرنگ ارغوان می شد چه خبر بود دور ِ طشت طلا عمه ات داشت نصف ِ جان می شد کاش مادر تو را نمی زایید! گله از دست ِ زندگی داری دیدن آب ، آتشت می زد دل خونی ز تشنگی داری تا نگاهت به دشنه ای می خورد جگرت درد می گرفت آقا تا جوانی رشید می دیدی کمرت درد می گرفت آقا جمل شام پیش ِ رویت بود خطبه ات تیغ ذوالفقارت بود «السلام علیک یا عطشان» ذکر لبهای روضه دارت بود پدرت خواند از سر نیزه تا ببینند اهل قرآنی اید عاقبت کاخ شام ثابت کرد که شما مردمی مسلمانی اید سوخت عمامه ات، بمیرم من سوختن ارث ِ مادری شماست گرچه در بندی از تو می ترسند علتش خوی ِ حیدری شماست خون خورشید در رگت جاری از بنی هاشمی، یلی هستی دستهای تو را به هم بستند هرچه باشد توهم علی هستی کاش می مُردم و نمی خواندم سر بازارها تو را بردند نیزه داران عبای دوشت را جای سوغات کربلا بردند

ناله یِ واعطشا بر جگرش می افتاد آب میدید به یادِ قمرش می افتاد بی سبب نیست که از جمله یِ "بَکّائون" است اشک از گوشه یِ چشمانِ ترش می افتاد شیرخواره بغل تازه عروسی میدید یادِ لالایِ رباب و پسرش می افتاد با دلی خون شده میگفت که الشام الشام تا به بازار مدینه گذرش می افتاد جلوی پای سکینه دم دروازه ی شهر از رویِ نیزه علمدار سرش می افتاد میشکست آینه یِ صبر و غرورش را زجر تا به جانِ اُسرا با کمرش می افتاد روضه ی گم شدن و دفنِ رقیه میخواند تا به صحرا و خرابه نظرش می افتاد گوسفندی جلویش ذبح که میشد، یادِ خنجر ِکُند و گلویِ پدرش می افتاد وای از آن لحظه که از لایِ حصیری کهنه قطعه هایِ پدرش دور و برش می افتاد رضا قربانی

سجاده ی سجاد پر از اشک روان بود چهل سال خودش پای دلش مرثیه خوان بود کابوس حرم از جگرش زخم گرفته چهل سال به یاد عطش غم زدگان بود با یاد اسیران حرم، آب و غذایش چهل سال شب و روز فقط آه و فغان بود چهل سال دلش تنگ صدای علی اکبر چهل سال وضو ساخت و دلتنگ اذان بود از خاطر او محْو نشد جسم برادر در سینه ی آزرده ی او داغ جوان بود عمامه ی او سوخت، ولی موی سرش نه شرمنده ی موی سر دلسوختگان بود چشمان ترش زخم شد از اشک سحرها از آن همه گل در نظرش باغ خزان بود موی سرش از گوشه ی گودال سفید است این روضه برای دل او بسکه گِران بود در گوشه ای از هجره، به یاد تن عریان یک عمر خودش بود و همین قَدِ کمان بود تا آبِ گوارا به لبش خورد، دلش ریخت لبهای علی در نظرش آه، عیان بود چندی است که سجاده ی نیم سوخته ی او در سجده به حالات امامش نگران بود در کرببلا قاتل او زخمِ سنان شد دروازه ی ساعات فقط زخم زبان بود رضا باقریان

|⇦•ای داغدار اصلی .... #قسمت_اول #مناجات امام زمان روحی له الفدا و توسل به حضرت زینب کبری سلام الله علیها اجرا شده به نفس حاج‌ عباس حیدر زاده •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، وَ فی کُلّ ساعَة وَلیّا وَ حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً.. ای داغدار اصلی این روضه ها بیا بیا صاحب عزای ماتمِ کرب و بلا بیا بیا تنها امیدِ خلق جهان یابن فاطمه ای منتهای آروزی اولیاء بیا بیا بالا گرفته ایم برایت دو دست را ای مرز استجابت قنوت و دعا بیا بیا هفته به هفته میگذرد با خیال تو پس لااقل به حُرمتِ خونِ خدا بیا بیا بیش از هزار سال تو هم گریه کردی ای خون جگرِ قامتِ زینب بیا بیا بیا *عرضه داشت یا جدّاه صبح و شام برات گریه میکنم اونقدر گریه میکنم تا اشک چشمم مُبدّل به خون شود.سؤال کردن آقا جان!برای کدام مصیبت گریه میکنید؟ فرمودن:همۀ مصیبت های کربلاسخته.کدام مصیبت بیشتر جگر شما را آتش میزد؟مصیبت قمر بنی هاشم است؟فرمودن: اگر قمر بنی هاشم هم بود برای این روضه گریه میکرد. مصیبت آقا علی اکبر است؟ فرمودن آقا علی اکبر هم اگر بود برای این روضه گریه میکرد، مصیبت قتلگاه است؟ فرمودن: خود سید الشهدا هم برای این روضه گریه میکند. کدام روضه است آقاجان؟ فرمودند: مصیبت اسارت عمه ام زینب..* بیش از هزار سال تو هم گریه کردی ای خون جگرِ زِ قامتِ زینب بیا بیا بیا *معلومه مصیبت اسارت بی بی خیلی سخته، اون لحظه ای که میخواد از بدن برادرش جدا بشه مگر به این راحتی ها از بدن بی سر برادر جدا میشد ...* حسین جان! مگر تو همسفر با ما نبودی در اين صحرا كردي تو منزل زِ جا بر خیز و لیلا را جدا کن زِ نعش اکبرِ شیرین شمایل به مُردن راضیم شاید که دیگر نبینم قاتلت را در مقابل *نگاه به بالا سرش کرد، دید همونکه روی سینۀ حسینش نشسته بود بالا سرش ایستاده... تازیانه دستش داره، بچه ها رو با تازیانه میزنه. برای خواهر داغدیده خیلی سخته قاتلِ برادر رو ببینه مگر طاقت داره؟ آی زینب! بی بی جان!* خیز و نگذار که ما را به اسیری ببرند من که از راهی بازار ‌شدن بیزارم ببزارم حسین جان! تو دعا کن که کنار بدنت جان بدهم آخه فکر همراهی با شمر دهد آزارم *وحشی ابن‌حرب بعد کشتن حمزه سیدالشهدا، اسلام آورد و توبه کرد. اومد خدمت پیغمبرِ خدا، پیغمبر خدا بهش فرمود: وحشی بگو بدونم عموی من حضرت حمزه رو چه جوری به شهادت رسوندی؟ گفت: آقا کمین کردم از پشت سر نیزه ای زدم حمزه روی زمین افتاد، روی سینه اش نشستم و سینه اش رو دریدم، تا به اینجا رسید صدای گریه پیغمبر بلند شد. فرمود: وحشی! بلند شو از جلو چشم من کنار برو، جایی برو که تا آخر عمر تو رو نبینم. من طاقت ندارم قاتل عمو جانم رو ببینم... یا رسول الله شما طاقت نداشتی قاتل عمو جانت رو ببینی اما دخترت زینب! یه نگاه میکرد میدید شمر بالا سرش ایستاده.یه طرف حرمله رو میدید، یه طرف خولی...*

|⇦ای داغدار اصلی... #مناجات امام زمان روحی له الفدا و توسل به حضرت زینب کبری سلام الله علیها اجرا شده به نفس حاج عباس حیدرزاده •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ ارزش و عظمت زینب کبرى‏، به خاطر موضع و حرکت عظیم انسانى و اسلامى او بر اساس تکلیف الهى است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او این‏طور عظمت بخشید. هر کس چنین کارى بکند، ولو دختر  امیرالمؤمنین(علیه‏السّلام) هم نباشد، عظمت پیدا مى‏کند. مقام‌معظم رهبری #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

|⇦•ببری یا نبری کربلات... #سینه_زنی و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده به نفس سید مهدی حسینی •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ مثل مادر جَوُون مرده برات گریه می‌کنم پا به پای همهٔ گریه کنات گریه میکنم من از اون موقعی که شنیدم آقا گفتی انا قتیلُ العَبرات گریه میکنم گریه گریه می‌تونه حالمو بهتر کنه خدا نسل گریه کناتو بیشتر کنه الهی خدا به حق اشکای زینب رزق اشک چشم ما رو چند برابر کنه قطره به قطره اشکِ براتو پاکم از معصیت و گناه می‌کنه فرموده معصوم، موقعِ روضه جدِ ما تو چشماتون نگاه می‌کنه دارم همراه تمومِ کائنات گریه می‌کنم ببری یا نبری به کربلات گریه می‌کنم تو خودت گفتی که زخمای تنت خوب میشه تا مرحمی بشم برات گریه می‌کنم گریه گریه می‌تونه حُر و زهیرم کنه منو نزدیک تو و جدا زِ غیرم کنه من برا آخرتم چیزی ندارم جز این گریه‌ها که آخِر عاقبت بخیرم کنه ↫『بابُ الْحَرَم پایگاهِ متنِ روضه』 ــــــــــــــــــ ‼️هرگونه کپی برداری از متونِ روضه در #سایت و #کانال هایِ مرتبط با فضایِ روضه بدونِ ذکر منبع و درج آدرس سایت و کانال #جایز نبوده و مصداق بارز #حق_الناس می باشد. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج #روضه_سیدالشهدا_علیه_السلام #ویژهٔ_ایام_محرم #اربعین #سید_مهدی_حسینی

|⇦•ببری یا نبری به کربلات... #سینه_زنی و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده به نفس سید مهدی حسینی •✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ امام حسين عليه السلام: شكرگزارىِ تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمتِ آينده است 📚 نزهة الناظر صفحه80

◾نوحه شور امام سجاد(ع)◾ جواب👈🏻یا امامِ سجاد بیمارِ دشتِ کربلا یا امامِ سجاد راویِ دشتِ نینوا یا امامِ سجاد بیمارِ دشتِ کربلا یا امامِ سجاد به درد و غصه مبتلا یا امامِ سجاد اسیرِ زنجیر بلا یا امامِ سجاد بودی به یادِ کربلا یا امامِ سجاد ای چارمین امامِ ما یا امامِ سجاد سرت بِروی سجده ها یاامامِ سجاد دائم تو در حالِ دعا یا امامِ سجاد تو دیده ای شامِ بلا یا امامِ سجاد دیدی تو سر به نیزه ها یا امامِ سجاد دیدی تو جسمِ کشته ها یا امامِ سجاد دیدی تو ظلم وطعنه ها یاامامِ سجاد کوفه کجا و توکجا یا امامِ سجاد زدن به توسنگِ جفا یا امامِ سجاد مدینه شد غرقِ عزا یا امامِ سجاد مدینه شد کربُبلا یا امامِ سجاد چه محشری شده بپا یاامامِ سجاد کُشته ی زهرِ اشقیا یا امامِ سجاد بحقِ شاهِ شُهدا یا امامِ سجاد در دَمِ آخرم بیا یا امامِ سجاد به دردِ ما بده دوا یا امامِ سجاد ما را رسان به کربلا یا امامِ سجاد ای شافعِ روزِ جزا یا امامِ سجاد یا امامِ سجاد یا امامِ سجاد 👈🏻اجرای سبک: استاد پرویزی🎙️ 👈🏻سراینده شعر: علیمحمدی📝

◾دشتی امام سجاد(ع)◾ بسوز ای دل به حال و روز سجاد که ‌دیده بیند و دل میکند یاد بسوز ای شمع امشب بر مزارش تو روشن کن بقیع و شامِ تارش مدینه گشته امشب غرقِ ماتم که دیده بسته سجاد در محرم تمامِ عمر یادِ کربلا بود که گریانش غریب و آشنا بود غم عالم دلش را پُر شرر کرد که زهرِ کینه بر قلبش اثر کرد فلک اُف بر تو و بر این عمارت تنِ تب دار و زنجیر اسارت گُلِ زهرا فدای سجده هایت دلم سوزد زِ بهرِ گریه هایت نوای جانفزا آید زِ کویش بمانده در جهان نامِ نکویش بگو(هستی)تو از غمهای سجاد که در محشر کند(پرویزی)را یاد 👈🏻اجرای سبک: استاد پرویزی🎙️ 👈🏻سراینده شعر: علیمحمدی📝

#امام_سجاد_ع_مصائب هر زمان سیّد سجّاد فغان سر می‌کرد رخنه در عالم ایجاد سراسر می‌کرد یاد می‌کرد چو ازلعلِ لبِ خشک حسین مُژه می‌زد به هم و روی زمین تَر می‌کرد دست می‌زد به سر و ناله زِ دل هرگه او یاد از بازوی عبّاس دلاور می‌کرد سینه از پنجهٔ غم چاک همی زد چون صبح یاد چون از لگد شمر ستمگر می‌کرد ازتنور دلش آتش به فلک می‌افشاند یاد چون از ستم خولی کافَر می‌کرد ناله از قاتلِ یکْ یکْ شهدا داشت ولی شِکوه بیش از همه از قاتلِ اصغر می‌کرد اشکِ جودی بگرفت از همهٔ روی زمین آنچه خاکی که به عالم همه برسر می‌کرد ✍مرحوم #جودی_خراسانی

ویس روضه ی پنج تن ال محمد 👆 مداح بختیاری پیام پرویزی

#امام_سجاد_ع_مصائب به روی شانه‌هایش غُصه‌های یار افتاده کسی چند سالی می‌شود بیمار افتاده شبیه روزهای تلخ بی تکرارِ غم‌در‌غم شبیه خیمه‌ی آتش گرفته زار افتاده به یاد روز عاشورا، به یاد روضه‌ی زن‌ها به یاد آن غروب گریه‌دارِ تار افتاده چهل سال است دارد در خیالش می‌خورد غصه به یاد آن سواری که دل پیکار افتاده هنوزم در خودش فکر غروب و خیمه را دارد دوباره یاد مشعل‌های کج رفتار افتاده اگر زینب نبود آنجا، میان خیمه‌ها میسوخت تنی که زیر سقف خیمه‌ی آوار افتاده پناه از آفتابِ عَسْقَلان* بر ناقه‌ها بُرده گمانم از سرش در کوچه‌ها دستار افتاده مسیر جمع تشنه‌ها، مسیر پا برهنه‌ها _بمیرد عالمی_ بر رمل و ریگ و خار افتاده طلبکار است از عالم ولی مثل بدهکاران مسیرش در میان کوچه و بازار افتاده چنان بسته‌ست دستش را به پشت گردنش ظالم بمیرم، بی تعادل در دل انظار افتاده کسی که شافع خلق است از آتش، چه بیرحمی_ میان کوچه‌های شام رویش نار افتاده علی یکبار ناموسش کتک خورده ولی اینجا چقدر این اتفاق تلخ با تکرار افتاده... ✍ #علیرضا_وفایی_خیال *عسقلان: منزلی بعد از کوفه که بخاطر معطلی پشت دروازه بر روی سنگ‌های داغ، اسرا پناه به سایه‌ی ناقه‌ها بردند و حرامزاده‌ای از نگهبانان، امام زین العابدین (ع) را از سایه‌ی شتر هم محروم کرد.

سید مهدی میرداماد روضه کوتاه شب تاسوعا شنیدم دست هایت را بریدند شنیدم چشم نازت را دریدند چو طفلان این سخنها را شنیدند همه از هم خجالت میکشیدند الا مادر به قربون جمالت رخ چون بدر و ابروی هلالت شنیدم کام عطشان جان سپردی گل ام البنین شیرم حلالت عموجان، غنچه ها نشکفته پژمرد به روی دست عمه خواهرم مُرد مرا یک حرف باشد با تو آن هم اگر بودی کسی سیلی نمی خورد.. * اگر کشتن چرا آبت ندادند کجا میخوای بری چرا منو نمی بری حسین این دم آخری.... او می دویدو من میدویدم او سوی مقتل من سوی قاتل او می نشستو من مینشستم او روی سینه من در مقابل فرج امام زمان (عج)ما برسان....

#امام_سجاد_ع_مدح_و_مصائب ای که در سلسله سر سلسله‌ی اهل خدایی شمع این حلقه و سر حلقه‌ی جمع اُسرایی نه علیلی که دلیلی؛ نه مریضی که طبیبی نه طبیبی که دوایی؛ نه دوایی که شفایی تو کریم ابن کریم ابن کریم، آیت حقّی تو علی ابن حسین ابن علی، نور خدایی پسر مکه و حلّ و حرم و مشعر و میقات قمر چارم منظومه‌ی والشمسِ ضُحایی پسر دختر شاهنشه ایرانی و الحق که سزاوار ولیعهدی شاهِ شهدایی لقبت سید ساجد، شرف مردم عابد که به زوّارِ مشاهد، ادب‌آموز دعایی زآنچه در کرب و بلا رفت به ما نیز خبر ده ای که پروانه‌ی پر سوخته‌ی شمع هُدایی ** تو چه دیدی که همه عمر تو با گریه سر آمد هر کسی دید تو را، دید که در حال بُکایی مثل آن شمع که از سوختن‌اش چاره نباشد همه تن سوخته از داغیِ زنجیرِ جفایی به فدای تن تب‌دار تو ای لاله‌ی زهرا که دل‌افروخته‌ی داغِ ذبیحاً بِقَفایی مگر از فاطمه آموخته‌ای خطبه‌ی سوزان؟! کآتش انداخته در مجلس اِبنُ الطُّلَقایی! به "یتیم" از سر احسان چه شود دست بگیری تو که گیرنده‌ی دست همه از شاه و گدایی ✍ #مرتضی_جام‌_آبادی

‍ . #اربعین #فراق_کربلا تلفیقی #سبک_ممدنبودی_ببینی پر کشیده هر دل عاشق به سوی کربلا تا نماند بر دل ما آرزوی کربلا از پر گهواره ام تا لحظه جان دادنم بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بوی اسفند عزا آمد عطر سیب کربلا آمد ماه محرم ماه غم ماه ثارالله بر اشک روضه الحمدالله شد بهار غم آه از این ماتم عالم آمد زیر این پرچم می دمد بر جان ما صبح سپید کربلا می رود هر لحظه ما با امید کربلا تشنه آغوش یارم ای اجل مهلت بده تا بگیرد در بغل ما را شهید کربلا بی قرارم ای کس و کارم من به این پرچم بدهکارم دلتنگ دیدار توام دلگشایی کن یا حسین ما را کربلایی کن عشق بی پایان ای جان جانان ای قرار قلبم حسین جان یک گل میان علقمه فتاده دستش جدا بر روی خاک ابالفضل #دمام_زنی #اربعین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

#شور ( احساسی و حماسی ) امام حسین(ع) حضرت رقیه (س) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✍ #بنداول 📝 سفینة النجاته نام اباعبدالله رافع مشکلاته چهارده قرنه که سیاهی پرچم روضه نور کائناته نعم الامیره_ شمس منیره تو منجلاب آخرالزمان دستمو میگیره نوکرحسین غیر این خونه که جایی نمیره (نعم الامیره ۲) خورشیدم حسین / همه امیدم حسین جونم رو یروزی واست میدم حسین هرجارو که گشتم آقا والله قسم اربابی به خوبیِ تو ندیدم حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💢( مولانا حسین )💢 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✍ #بنددوم 📝 مجاهد سه ساله هزارسال دیگه مثل تو بیاد محاله رقیه خاتون بی بی نام تو همترازِ با قسم جلاله زیبا رقیه_ غوغا رقیه تا صبح محشر پرچمت بالا رقیه ای اعتبارو آبروی دنیا رقیه (غوغا رقیه۲) نور نیرینی و ماه عالمین زندگیم فدا رقیه بنت الحسین از هرچی تلعقه من دل میکنم زیر پرچم رقیه(س) سینه زنم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💢(مولاتی یا رقیه)💢 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✍به قلم : #علی_حاجیان_فر صبح شنبه ۲۱ مـرداد ۱۴۰۲

یا حسین حسین حسین حسین 🔘خدا بهشت و به عاشقا داد 🔘با گریه های امام سجاد از کربلا دریای اشکام رسیده تا مدینه ذکر رو پرچم حرمش یا زین العابدینه عطرش پیچیده تو ضریح رقیه و سکینه کتیبه حرم اباالفضل یا زین العابدینه 🔘خدا بهشت و به عاشقا داد 🔘با گریه های امام سجاد ناموس شیعه اشکای داغ دیده ترین امامه اشکایی که یادگار راهه کرببلا تا شامه اون که جهاد عمشو با قد خیمده دیده جون دادن خواهرشو پیش سر بریده دیده تب و اسارت سنگ از روی بام بازار کوفه خرابه شام 🔘خدا بهشت و به عاشقا داد 🔘با گریه های امام سجاد هنوز دم اخر تو گوشش صدای ذوالجناحه انگار خودش دوباره میون گودال قتلگاهه یاد لب خشک حسین رو لبش شهادتینه دوباره زمزمه رو لبهاش ای بی کفن حسینه ای بی کفن حسینه شهید عطشان شهید بی سر سالار زینب غریب مادر سالار زینب سالار زینب 🔘غریب آقام غریب آقام غریب آقام زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست خار و خاشاک زمین منزل و ماوای تو نیست ◾️◾️◾️◾️◾️◾️

#زمینه #شهادت_امام_سجاد حاج محمود کریمی