به سمت گودال از خیمه دویدم من 🔳 #شهادت_امام_علی(ع) 🌴آبروی دو عالم "۶" به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلو تر بود دیر رسیدم من سر تو دعوا بود ناله کشیدم من سر تورو بردن دیر رسیدم من 🎤 #محمدحسین_پویانفر ⏯ #شور

دعای روز #بیست_دوم ماه مبارک #رمضان بانوای #مرتضی_حبیبی در #آواز_بیات_ترک #درآمد_بیات_ترک #سی_روز_سی_نغمه #آموزش_مداحی 🔰🔰🔰🔰 🔸لیالی قدر دعا برای فرج را دریابیم دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ فَضْلِكَ، وَ أَنْزِلْ عَلَيَّ فِيهِ بَرَكَاتِكَ، وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِكَ، وَ أَسْكِنِّي فِيهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِكَ، يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ. خدایا در این ماه درهای فضلت را به روی من بگشا، و برکاتت را بر من نازل فرما، و به موجبات خشنودی ات موفقم بدار، و در میان بهشت هایت جایم ده، ای برآورنده خواهش درماندگان.

. ◾️خلاصه بحث جلسه ششم کارگاه نوحه ✔️وحدت زبانی در نوحه دو نوع زبان داریم: زبان معیار؛ که زبان رسمی کشور و زبان روزنامه و مجلات و .... است. زبان محاوره؛ زبان گفتگوی روزمره‌ی مردم ۱. در یک اثر هنری که مبتنی بر زبان است و زبان در آن محوریت دارد باید یکی از این دو نوع زبان استفاده شود و تداخل زبان محاوره و معیار، اگر دارای وجهی نباشد، یک ضعف فاحش زبانی محسوب می‌شود. ۲. در یک نوحه نمی‌شود هر بند را با یک زبان جداگانه سرود؛ تمام نوحه باید یک زبان واحد داشته باشد. ۳. نوع زبان بستگی به درون‌مایه و نوع ملودی دارد و شاعر باید درست تشخیص دهد که اثر پیش روی او با توجه به ملودی و مضمون آن، کدام نوع زبان را می‌طلبد. ۴. در نوحه با زبان معیار باید دقت شود که به سمت ادبیات باستان نرویم؛ واژه‌ها باید هم‌عصر با مخاطب امروز باشد. ۵. بسیاری از واژه‌ها هم در زبان محاوره هم در زبان معیار کاربرد دارند. ۶. محاوره یا معیاربودنِ برخی از واژه‌ها باید در متن قضاوت شود؛ به‌تنهایی و خارج از متن، تشخیص دقیقی را به‌دنبال نخواهد داشت. ۷. گاهی قرائت غلط مداح باعث دوزبانه‌شدن اثر می‌شود و این اشکال، متوجه شاعر نیست. ✍ #حمید_رمی #کارگاه_مجازی_نوحه #آموزش_مداحی * انتشار مطالب، بدون ذکر نام و آدرس کانال، به‌هیچ وجه مورد رضایت نیست.

. #امام_زمان منتظران حضرت حجت عج در میان اشک و آوا دل کند هر دم تمنا تا ببیند بین این جمع لحظه ای صاحب عزا را یا ابا صالح کجایی کی میایی کی میایی ۲ 🌸🍀 من اسیر یک نگاتم منکه محتاج دعاتم بین اشک وآه گویم مهدیا من خاک پاتم یا ابا صالح کجایی............ 🌸🌸 @emame3vom میزنم هردم صدایت جان عالمی فدایت کن اشاره تا که جانرا هدیه سازم من برایت یا ابا صالح کجایی.......... 🌸🌸 عمر من شد رو به آخر ای عزیز قلب حیدر لحظه ای ترا ندیدم کن نگاهی سوی مضطر یاابا صالح کجایی............. (عیسی دین محمدی) 🌸

متن زمینه #شب_بیست_و_سوم #لیله_القدر

💥سبک: #مناجات 🏴 #مناجات_رمضان اَللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ اَلَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ وَ اِفْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِيهِ اَلصِّيَامَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ اَلْحَرَامِ فِي هَذَا اَلْعَامِ وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ اِغْفِرْ لِيَ اَلذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا رَحْمَنُ يَا عَلاَّمُ اِلهیَ العَفو اِلهیَ العَفو اِلهیَ العَفو من بندگی نکردم تا بنده ام بخوانی تو کَی بدین کرامت، از خود مرا برانی بار گنه بدوشم، لاتقنطو به گوشم عفوت نمی گذارد، در آتشم کشانی اَلعَفو یا اِلهی، اَلعَفو یا اِلهی، اَلعَفو یا اِلهی این نامه ی سیاهم، این اشک صبحگاهم من حال خویش گفتم، تو کار خویش دانی خدای من مولای من، عفو از کرامتِ توست، اگه منو ببخشی، اوج کرامتتو به من نشون دادی إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَی مِنْکَ بِذَلِکَ عفو از کرامت توست، قهر از عدالت توست هم عفو از تو آید، هم قهر میتوانی اما با من قهر نکن، منو مواخذه نکن، منو عذابم نکن، من اومدم تو دامن لطف تو، تو دایره رحمت تو از بس کریم هستی، با من قرار بستی من کجا،تو کجا، اما اونقدر کریمی با من آلوده قرار گذاشتی، قرار بستی آدم تو قرار چی کار میکنه؟؟! قرار اینجوریه: میگه من یه کاری میکنم شما هم یه کاری از بس کریم هستی، بامن قرار بستی من اشک خود فشانم، تو خشم خود نشانی اِلهیَ العَفو اِلهیَ العَفو اِلهیَ العَفو چه قرار قشنگی، خوش بِحال اونایی که اشک دارن، من اشک خود فشانم، تو خشم خود نشانی فرمود: دو تا اشکو خدا خیلی دوست داره، هر عبادتی یه وزنی داره. نماز یه وزنی داره، روزه یه وزنی داره فردای قیامت پنجاه سال،شصت سال سی سال، هر چقدر نماز واجب داشتی، نمازتو میزاره تو ترازوی اعمال، مکیال و وزنشو معلوم میکنه میگه: نمازت خالصش اینقدر می ارزه، روزه ات اینقدر، حج اینقدر، اما امام صادق(ع) فرمود: تنها عبادتی که وزنی نداره اون اشک چشمِ بعد فرمود: خدا دو تا اشک چشمُ خیلی دوست داره اول اون اشکی که نیمه شب از خوف خدا گنه کار بلند میشه از خوابش، از استراحتش میزنه، هی زیر لب حدیث نفس میخونه، میگه اِلهیَ العَفو خدایا ماه رمضون، اِلهیَ العَفو خدایا دستم خالیه، اِلهیَ العَفو اون یه اشکه بعدم حضرت فرمود: دومیشم اشک بر جدم اباعبدلله‌ کافیه بشینی رو به قبله، دو زانو بشینید ادب کنید، میخوام یه کاری کنم همین الان تو دل ابی عبدالله یه غوغایی میشه وقتی این اشک و این ناله زده میشه دریای رحمتش به خروش میفته خدای جل و علا یه جور دیگه نگات میکنه فرمود: لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ بکا( مومنی نیست منو یاد کنه و اشک نریزه) أَنَا قَتِيلُ اَلْعَبْرَةِ حالا میخوام محک بزنم، خوش بحال اونی که ایمانش اینجا محک میخوره چجوری محک بزنیم ایمانو؟؟! روبه قبله، دستتو بزار رو قلبت، میبینی قلب میلرزه یا نه! الان معلوم میشه صل الله علیک یا اباعبدالله صل الله علی سیدنا الغریب ای حسین ای حسین یه جمله بگم: این سلامتو ادامه داره، یه وقتی ما سلام میدیم، یه وقتی حجت بن الحسن سلام میده، امام زمان سلام میده، یه دونه سلامشو من بگم ببین امام زمان به جدش ابی عبدالله چجوری سلام میده، همین یه دونه سلام یه محرم گریه داره و من دعا رو ادامه بدم تو زیارت ناحیه است: أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ جانم، ببین سلام امام زمان با دل چه میکنه، حال رو منقلب میکنه چجوری سلام میده، معنا کنم، همتون ناله بزنید سلام بر اون مَحاسنی که غرق خون شد کجا، کجا غرق خون شد؟ آی اونایی که ناله دارید، یه جاشو الان بگم و یه جاشو آخر دعا بگم کجا غرق خون شد، خضاب شد؟ آخ اون لحظه ای که صورت رو صورت علی اکبر گذاشت فَوَضَعَ خَدَّهُ عَلی خَدِّهِ دیدن حسین انداخت خودشو رو بدن ای حسین ای حسین آخ آخ بزار مثل قدیمی ها روضه بخونم، قدیما اینجوری روضه میخوندن سر رو گذاشت رو زانوش آروم نشد سر رو به سینه چسپوند آروم نشد یه مرتبه دیدن اربا ارباً رو جمع کرد، بدنو جمع کرد، خودشو انداخت رو بدن صورت رو صورت هی داد میزد پسرم، ولدی علی(پسرم علی) نه نمیشه نمیشه نگم الان من دارم روضه میخونم داد میزنم شما هم دارید ناله میزنید گریه ی ما تو هم دیگه گم میشه گریه ی بغل دستییت تو گریه ی تو گم میشه، آدم آروم میشه اما آی مردم ارباب ما گریه میکرد بقیه هلهله میکردن یه عده دورش کف میزدن 😭😭😭😭😭😭😭😭 حسین حسین

امیر عظیمی امیر المومنین(ع)-مدح شب قدر زندگی بی مهر تو معنا ندارد یاعلی بندگی بی حبّ تو امضا ندارد یاعلی در نمازی که اذان آن تهی از نام توست غیر شیطان منزل و مأوی ندارد یاعلی بی تولای تو روزه زحمتی بی فایده است روزه بی تو باطل است، اما... ندارد یاعلی «لا یَزیدُ الظّالمین الا خَسارا» می شود ختم قرآنی که نورت را ندارد یاعلی بی تو این قرآن به سرها نیست غیر از دردسر این عبادت توشه در عقبا ندارد یاعلی لیلة القدر بدون درک قدر فاطمه در مفاتیح خدا احیا ندارد یاعلی محسنش را داده جان خویش راهم می دهد چیزی از این بیشتر زهرا ندارد یاعلی در چرا با زور وا شد، پهلوی زهرا شکست درب این خانه مگر لولا ندارد یاعلی

موسی علیمرادی امام زمان(عج)-مناجات شب قدر ای کاش می شد با تو قرآن سر بگیرم در آسمانی نگاهت پر بگیرم ای کاش می شد امشب ای قرآن ناطق دست شما را جای قرآن سر بگیرم ای کاش می شد لااقل یک بار در خواب با دست آغوشم تو را در بر بگیرم ای کاش پایم واشود در خیمه اش تا یک لقمه نان و عشق از دلبر بگیرم ای کاش در تقدیر من امشب نویسند پای تو را یک شب به چشم تر بگیرم ای کاش می شد تا برای سجده از تو مهری زخاک تربت مادر بگیرم تقدیرم ای کاش این شود با تو محرم ده روز روضه بر تن بی سر بگیرم من عاشقم خرده ز ای کاشم مگیرید ای کاش ها را کاش ازاین در بگیرم

غلامرضا سازگار امیرالمومنین(ع)-بعد از شهادت به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را شنیدم نالۀ جانسوز زهرا مادر خود را نگه بر دیدۀ گریان مادر کردم و دیدم که می شوید زاشک دیده زخم شوهر خود را امامی مهربان بودی که کردی در شب قتلت به آب و دانۀ مرغان سفارش دختر خود را به یاد غربت مادر فتادم پای تابوتت چو دیدم گریه های بی صدای خواهر خود را ملاقات خدا رفتن عذار لاله گون خواهد از آن شستی به خون، در سجده روی انور خود را زتو پوشید دائم روی سیلی خورده را مادر تو هم امشب نشان او مده زخم سر خود را به گلزار جنان محسن در آغوشت چو بنشیند ببوس از جانب من روی تنها یاور خود را تو پیشانی سپر کردی به شمشیر عدو، من هم نهم با کام عطشان زیر خنجر حنجر خود را بود در خاطرم زخم جبینت خاصه آن ساعت که گیرم در بغل نعش علّی اکبر خود را یتیمان بر تو آوردند شیر و یاد من آمد که باید پیش تیر از شیر گیرم اصغر خود را زبان طبع (میثم) را به محفل ها دُر افشان کن که ریزد بر قدوم خاندانت گوهر خود را

#امیرالمومنین_علی #شام_غریبان کوفه در اندوه و واویلاست واویلا علی در نجف صاحب عزا زهراست واویلا علی پیر نابینایی افتاده است در ویرانه ها دیده اش بر راه آن مولاست واویلا علی کاسه های شیر در دست یتیمان است و او فکر این طفلان بی باباست واویلا علی مخفیانه دور از چشم همه تشییع او مثل تشییع تن زهراست واویلا علی می کند هر دم نظر بر جای خالی پدر خون به قلب زینب کبراست واویلا علی مرتضی راحت شد و اما میان کوفیان بر سر نام علی دعواست واویلا علی رفت مولا و نرفت از قلبشان بغض علی شاهد من روز عاشوراست واویلا علی هر که شد نامش علی طوری دگر او را زدند این هم از مظلومی مولاست واویلا علی یک علی با تیغ و نیزه اربا اربا شد تنش پاره تر از آن دل باباست واویلا علی یک علی را تیر هم اندازه قدش زدند آخر این کودک مگر سقاست واویلا علی یک علی با دست بسته چون علی بر ناقه ها کو به کو آواره صحراست واویلا علی کوفه و شام بلا با عمه های بی کس‌اش میهمان مجلس اعداست واویلا علی در میان هیجده سر دید روی نیزه ها راس یک شش ماهه هم پیداست واویلا علی یک نفر کوی یهودی داد زد این قافله اهل بیت حیدر و زهراست واویلاعلی یا علی داری خبر یک بی حیا ....بزم یزید دخترت را به کنیزی خواست واویلا علی عبدالحسین میرزایی