مه منوّر شعبان مه رسول خداست مه مبارک میلاد سیدالشهداست به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر که روی دست محمد عیان چراغ هداست تمام دین به روی دست‌های ختم رسل و یا کتاب خدا روی سینة زهراست به عدل و عزت و آزادی و کمال و شرف خلایقند همه تشنه، فیض او دریاست ملک به حسن تماشائیش، شده مبهوت که این امام حسین است یا رسول خداست نسیم خلد برین می وزد ز اطرافش که بوی عطر خدا در مشام باد صباست اگر تمام ملائک ز گاهوارة او پر دوباره چو فطرس طلب کنند رواست نبی به طلعت زیباش خنده کرد و گریست خدا به یمن قدومش بهشت را آراست ز گاهواره به گودال خون نگاهی کرد به خویش گفت که میلاد ما شهادت ماست تمام خلقت یک لحظه بی حسین مباد که بی حسین زمین بی‌کس و زمان تنهاست به حلق تشنه و لب‌های خشک او سوگند که خون او به گلستان وحی، آب بقاست گرفت جام بلا را ز دست حضرت دوست از آن تمام بلاها به چشم او زیباست مگو چرا ز همه هست خود گذشت حسین خدای داد به او هست و هست او را خواست اگر ز بار غمش آسمان خمید چه باک که گشت قامت اسلام با قیامش راست وضو گرفت ز خون، پیش تیر قامت بست که تا قیام قیامت از او نماز به پاست همیشه حج به وجود حسین می‌بالد که کربلاش صفا بود و مروه شام بلاست نماز و روزه و حج و جهاد می‌گویند حیات ما همه مرهون سیدالشهداست به پور هند جگر خواره چون گشاید دست کسی که رشد و نموّش به دامن زهراست زهی جلال که در روی خون گرفتة او به چشم اهل نظر صورت خدا پیداست مگر نه خوردن خاک آمده به شرع حرام چه حکمتی است، چرا تربت حسین شفاست؟ به تحت قبّه او کن بلند دست نیاز بگیر حاجت خود را که مستجاب دعاست همه به حشر صدا می‌زنند یا زهرا ولی ز فاطمه آید ندا، حسین کجاست اگر چه سوم شعبان جمال خویش گشود بدان ولادت او ظهر روز عاشوراست قسم به ذات خداوند قادر بی چون که خونبهاش خداوندگار بی همتاست تمام اهل قیامت به چشم می‌بینند حسین با تن بی سر شفیع روز جزاست هنوز نغمة قرآن او بلند ز نی هنوز نعرة هیهات او به اوج سماست هنوز خنجر قاتل ز خون اوست خجل هنوز از عطشش، شعله در دل دریاست هنوز نالة هل من معین اوست بلند هنوز رأس منیرش به نیزه راه نماست هنوز پرچم گلگون او به قلة عرش هنوز پیکر صد چاک او به دوش شماست حسین رهبر آزادگان به هر عصری حسین راه نمای تمام نهضت‌هاست حسین مشعل تابندة هدایت خلق حسین مصحف نور است و آیت عظماست حسین جان دعا، جان ذکر، جان نماز حسین روح حرم، روح مروه، روح صفاست گواه زندة من، ارجعی الی ربک که بر حسین همانا خدا مدیحه سراست حسین سورة فجر و حسین آیه نور حسین نجم فروزان حسین شمس ضحاست حسین زندة حق و حسین کشتة حق حسین بر همه باطل ستیزها مولاست به وصف او که خدایش ثنا کند میثم قصیدة تو بود نارسا اگر چه رساست @navaye_asheghaan

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست ادب کنید که میلاد سیّد الشّهداست گرفته ختم رسل روی دست آینه ای که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست به مُصحف رخ او با وضو نگاه کنید که نقطه نقطه ی آن جای بوسه ی زهراست شکوه داوری و صورت محمّدیش دل از رسول خدا می برد زبس زیباست رسول و حیدر و زهرا دهند دست به دست به خنده خنده گلی را که گلبنش طاهاست هنوز نامده بگرفت دست فطرس را که دستگیری از پا فتادگان با ماست طلب کنید زمعبود هر چه می خواهید که مستجاب در این لیله ی شریف دعاست به بیت وحی چراغ هدایتی تابید که روشنایی اش افزون زوسعت دنیاست به منکران شفاعت بگو نگاه کنید شفیع بر روی دست شفیعه ی دو سراست خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد که پیش وسعت او گم هزارها دریاست در انبیا و رسل، در ائمّه تنها اوست که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست رسول گفت حسین از من است و من زحسین نبی حسین و حسینش همان رسول خداست چه دیدنی است به بستان سبز وحی، گلی که نقش بوسه ی پیغمبرش به سر تا پاست به شهریاری عالم مقام خود ندهد کسی که پشت درِ خانه ی حسین گداست هنوز مشعل نور است لا اری الموتش هنوز نعره ی هیهات او له اوج سماست به صبح سوّم شعبان ولادت اوّل ولادت دگرش ظهرِ روزِ عاشوراست نوشته اند زخونش به صفحه ی تاریخ که هر که در ره حقّ شد فنا بقای بقاست خدا گواست غلام سیاه چهره ی او به خیل چهره سفیدان روزگار آقاست فقط نه شیعه بود با محبّتش مشهور جهانیان به خدا و امام ما و شماست حسین کیست چراغ هدایتی که از او همیشه روشن، هفتاد و دو چراغ هدی است نسیمی از حرمش گر گذر کند به جحیم جحیم اگر بفروشد به خلد ناز، رواست حسین کیست چراغی که محفلِ نورش تنور و مقتل و نوک سنان و طشت طلاست وظیفه ی همه ی انبیا به دوشش بود گذشت از سرو از جان و کرد قامت راست نه خم به ابرویش افتاد نه به زانویش ستاد راست و قامت به بذل جان آراست هنوز آدم خاکی نگشته خاکش خلق که سینه کرد سپر از خدا شهادت خواست تو از حسین شنیدی بگو حسینی کیست «هزار نکته ی باریک تر زمو اینجاست» حسین کیست امامی که در تمام ملل بدون او بشریت کلام بی معناست حسین کیست ذبیح اللّهی که دین خدا حیات یافت زخونش حسین خون خداست کجا رواست که با یک دگر کنار آیند حسین عبد خدا و یزید عبد هواست حسین، جان حقیقت روان آزادی است اگر چه پیکر او قطعه قطعه در صحراست سر بریده ی او با شما سخن گوید سکوت کردن مظلوم و ظلم هر دو خطاست زعضو عضو جدا از همش به ما گوید حساب آل محمّد (ص) زاهل ظلم جداست چه زیر تیغ چه بر اوج دارها «میثم» همیشه پرچم ثاراللّهی به شانه ی ماست @navaye_asheghaan

امشب همه عالم پر از شور حسین است چشم ملایک روشن از نور حسین است سینای دل یک شعله از طور حسین است قلب رسول الله مسرور حسین است خورشید ثاراللّهیان امشب درخشید چشم همه آزادگان را نور بخشید -- امشب عجب شوری دل دیوانه دارد امشب یم رحمت به کف دُردانه دارد امشب محمّد (ص) در بغل ریحانه دارد امشب علی قرآن به روی شانه دارد امشب ز هم واشد گل لبخند زهرا آمد به دنیا نازنین فرزند زهرا - این مشرق الانوار ربّ المشرقین است این جان عالم این امام العالمین است این عین حق یعنی علی را نور عین است این شمع جمع آل پیغمبر حسین است دیدار روی خالق سرمد مبارک قرآن به روی سینه ی احمد مبارک -- این کیست مصباح الهدا فلک نجات است شوینده ی لوح تمام سیّئات است این کام خشکش خضر را عین الحیوه ی است این هستی ما در حیات و در ممات است دار و ندار انبیا هست خداوند چشم خدا روی خدا دست خداوند -- چشم نبی محو تماشای حسین است کوثر گریبان چاک لبهای حسین است خورشید محشر روی زیبای حسین است کلّ قیامت قدّ و بالای حسین است عشّاق او در حشر روی باز دارند با دیدن رویش به جنّت ناز دارند -- خورشید حسن ابتدا بادا مبارک آزادگان را مقتدا بادا مبارک بر جسم دین خون خدا بادا مبارک میلاد مصباح الهدا بادا مبارک بیت الحرام دل رواق منظر او روح تمام انبیا در پیکر او -- ایمان به دون مهر او کفر تمام است جنّت به غیر دوستان او حرام است دوزخ به یاد روی او برداً سلام است قرآن سوای مکتب او ناتمام است رخسار او قرآن منشور است ما را هر زخم او یک آیه ی نور است ما را -- نام حسین اوّل به قلب ما نوشتند آنگه گِل ما را به مهر او سرشتند آنانکه بذر حبّ او در سینه کشتند نه عاشق حور و نه دنبال بهشتند فردای محشر چشمشان سوی حسین است حور و قصور و خلدشان روی حسین است -- ای روح پاک انبیا پروانه ی تو قلب همه خوبان عالم خانه ی تو کوه غم خلق جهان بر شانه ی تو عقل و خرد دیوانه ی دیوانه ی تو بگذار تا آشفته ی موی تو باشم دیوانه ی زنجیری کوی تو باشم -- از کودکی گویی در آغوش تو بودم با هر هلال غم سیه پوش تو بودم در زمره ی عشّاق خود جوش تو بودم در هر نفس گویا و خاموش تو بودم در خانه دیدم از تو یک عکس خیالی با یک نگه کردی مرا حالی به حالی -- از پاره های دل به خاکت گل نشاندم سرمایه ام اشکی که بر پایت فشاندم خود را ز هر سو بر سر کویت کشاندم بالله قسم بی مهر تو قرآن نخواندم صوم و صلوه ی و عشق و ایمانم تویی تو گلواژ ه های صوت قرآنم تویی تو -- هر چند قابل نیستم تا با تو باشم بگذار در دنیا و عقبی با تو باشم در مرگ و قبر و حشر تنها با تو باشم در خلوت و در انجمن ها با تو باشم عشقم، کتابم، دینم، ایمانم، تویی تو هم کعبه ام هم قبله ی جانم تویی تو -- این جرم های بی شمارم یابن زهرا این چشم های اشکبارم یابن زهرا بر در گهت امّیدوارم یابن زهرا تنها تویی دار و ندارم یابن زهرا من هر که هستم «میثم» کوی شمایم آلوده ام امّا ثناگوی شمایم @navaye_asheghaan

نوری به نسل ساقی کوثر اضافه شد ماهی به روی دامن مادر اضافه شد مولودی آمد و نمک نان خلق شد بر رزق سفره ها دو برابر اضافه شد وقتی که پا به روی زمین زد خدای عشق از این به بعد واژه ی نوکر اضافه شد امروز با ولادت ارباب یک نفر بر شافعان عرصه ی محشر اضافه شد از معجزات نور وجود حسین بود بر بال های فطرس اگر پر اضافه شد با دیدن حسین، حسن افتخار کرد بر میوه های قلب پیمبر اضافه شد این شد که ما به نان و نوایی رسیده ایم از برکت حسین به جایی رسیده ایم -- آدم ز گریه بر غم او آبرو گرفت امشب مسیح از دم او آبرو گرفت هر کس که گریه کرد برایش عزیز شد از روضه ها و ماتم او آبرو گرفت موسی عصا به دست رها کرد طور را آمد و از محرم او آبرو گرفت خضر نبی که زندگیش جاودانه شد از قطره های زمزم او آبرو گرفت دنیا ز اعتبار مسیح و کلیم و نوح یا از نگین خاتم او آبرو گرفت؟ من مطمئنم هر که به بالا رسیده است از ریشه های پرچم او آبرو گرفت این واژه در تمام جهان نقش پرچم است ارباب ما معلم عیسی بن مریم است -- از آسمان به سوی زمین این ندا رسید مژده به هم دهید که خون خدا رسید تکمیل شد حدیث بلند رسول عشق یعنی که تک ستاره ی اهل کسا رسید در ازدحام خیل گدا می شود شنید سلطان عشق، پادشه کربلا رسید حال و هوای مستی ما بی دلیل نیست امشب حسین فاطمه ارباب ما رسید جذب خودش نموده تمامی خلق را مثل پیمبری که ز غار حرا رسید امشب تبرکی ز درش خاک می برند آنان که هر کدام به قومی پیمبرند -- حساس بود فاطمه بر گریه های او بر بوسه ی نبی به تن و دست و پای او پروانه های سوخته ی دور شمع او جبریل می شوند همه از دعای او صدها مسیح دم همه بیمار او شدند حلقه زدند بر در دارالشفای او ثابت شود به خلق ازل تا ابد که نیست خاکی شبیه تربت کرببلای او ما که بهشت را همگی لمس کرده ایم هر شب میان گریه و در روضه های او وقتی که ذره پروری اصل صفات اوست پس سینه زن شدن یکی از معجزات اوست -- بر سینه غیر نام تو را حک نمی کنیم از بین سینه عشق تو را دک نمی کنیم هر کس که در مقابل تو صف کشیده است ما به حرامزادگی اش شک نمی کنیم خود را به پیش هیچ کسی جز خود شما آقا به جان فاطمه کوچک نمی کنیم ما سیب سرخ سینه خود را حسین جان با معصیت به عشق شما لک نمی کنیم لطف تو بود بر دل مسکین پناه داد ما را رقیه ات سر این سفره راه داد -- آن دختری که فاطمه ی کاروان شده آن که سه سال داشت ولی قد کمان شده از آن زمان که رأس تو را روی نیزه دید مانند عمه جان خودش روضه خوان شده جان داد و در عوض ز لبت بوسه ای گرفت از آن لبی که بوسه گه خیزران شده طفل سه ساله ای که پر از خار شد تنش از بس دویده اند پی اش نیمه جان شده در مجلس یزید که حرف از کنیز شد زهرای کاروان تو سخت امتحان شده امشب تو آمدی و به ما اشک می دهند ما تشنه ایم و باده از آن مشک می دهند مهدی نظری @navaye_asheghaan

ای که در مقــدم تـو بـاد صبــا گُل ریزد پیـک شادی به نثارت همه جا گُل ریزد شب میلاد تو عالم اگر عطـر آگیـن است جبـرئیـل از در و از بـام و هـوا گُل ریزد ای گُل سـرسبـد گلشـن زهـرا، جبـریل گربه پـای تو نـریـزد به کجـا گُل ریزد فطـرس از مقـدم تو شکـر خـدا می گوید بـال بگشـوده و بر ارض و سما گُل ریزد خبـری گر ز جمـال تـو بـه یوسف بـرسد ز سـرشک شعف خود همه جا گُل ریزد هرکسی نقش ببنـدد به لبش نام حسین گـوئی از شـاخـۀ پُـربـار وفـا گُل ریزد ای بقـا یـافتـه دین از تو، به پاس قدمت خضـر پیـوستــه لب آب بقـا گُل ریزد احتـرام حـرم از منـزلت و حُرمت توست هاجر از شـوق تو در سعی و صفا گُل ریزد هـر زمـانی کـه بـه محـراب نیایش آئی روی سجّــادۀ محـراب دعـا گُل ریزد گلفروش چمن عشقی و غیر از تو چه کس در ره دوست گــه رنـج و بـلا گُل ریزد تُربت اطهـر و ایثـار تو از بس خوشبوست گـوئی ازخاک تو در کرب و بـلا گُل ریزد می چکـد گر که ز چشمان «وفائی»اشکی به روی خـاک تـو بـا اهـل ولا گُل ریزد @navaye_asheghaan

فاطمه می گوید امشب، ای فروغ هر دو عینم صبح میلادت مبارک، ای حسینم ای حسینم عزیز فاطمه گل سرخ علی قلوب عاشقان ز نورت منجلی حسین جانم حسین، حسین جانم حسین چاره ساز خلق عالم، عالمی بیچارة تو دست عالم، چشم فطرس، جانب گهوارة تو به سویت ملتجی گنه کاران همه شفیع عالمین عزیز فاطمه حسین جانم حسین، حسین جانم حسین کشتة خون خدایم، بنده کوی حسینم هرکه بودم هرکه هستم، عاشق روی حسینم وجودم یاد او شب میلاد او همه ذکرم شده مبارک باد او حسین جانم حسین ، حسین جانم حسین خیز و بین روی خدایی، نور مصباح الهدایی چشم خود بگشا به رویش، جان خود را کن فدایی گل سرخ علی به دست احمد است سرم قربان او که هست احمد است حسین جانم حسین، حسین جانم حسین آفتاب حسن سرمد، میوة قلب محمد شمع جمع آفرینش، یوسف زهرا خوش آمد عجب شوری بود به بازار حسین به دنبال آمده علمدار حسین حسین جانم حسین حسین جانم حسین عید عباس و حسین و جد و شور مؤمنین آن گل دامان زهرا ، این گل ام البنین است سرشک شوق من، چکد از هر دو عین که دل را داده ام، به عباس و حسین حسین جانم حسین، حسین جانم حسین با سرود عشق و شادی شعله بر غم می زنم من از حسین و از ابالفضل، دم به دم، دم می زنم من زیارت می کنم، گل دو فاطمه گهی در قتلگه، گهی در علقمه حسین جانم حسین، حسین جانم حسین @navaye_asheghaan

کربلایی هادی صالحی

سرود سه میلاد حسین یا ثارالله،ای یار بی همتا خوش آمدی مولا،ای یوسف زهرا(س) جان ما به فدای روی تو قبله ی همه رو به سوی تو سر نهَم به تراب کوی تو....سیدی سیدی ای عزیز فاطمه(س)... ای یاور عترت،ای گرمی هر دل ای زاده ی حیدر، مولا ابوفاضل ساقی جام عشق دلبری مظهر جَلوات حیدری بر حَسن، وَ حسین برادری...سَروَری سیدی ای عزیز فاطمه(س)... نما ز لطف خود،دلم حسین آباد مدد یا مولانا،یا حضرت سجّاد سیّدُ الشّهدا را مظهری پاره ی جگر پیمبری اوّلین ، برادر به اکبری...دلبری سیدی ای عزیز فاطمه(س)... @navaye_asheghaan

کربلایی هادی صالحی

سرود میلاد ابی عبدالله الحسین علیه السلام   ماه رسول خدا/شد پر ِ نور و ضیا/اومده دنیا/عزیز دل زهرا اوده دلبر ما/سیّد و سَروَر ما/اومده دنیا/عزیز دل زهرا تو آسمون ولایت کرده طلوع خورشید و ماه عالَم بهاران شده از نور جمال ثارَالله اومده شاه تموم عالمین/اشک شوق ما روان است از دو عین ذکر کلّ عاشقا امشب اینه/سیّدی ابی عبدالله الحسین یا حسین یبن الزّهرا... آمده نور جلی/نور دو چشم علی/ اومده دنیا/عزیز دل زهرا جوش و خُروش نبی/زینت دوش نبی/ اومده دنیا/عزیز دل زهرا سبط نبیّ مرتضی حضرت ثارالله مدد ای یوسف خیر النّسا یا ابا عبدالله مدد مصطفی نموده همچون گل بویت/عالمی معتکف عشق رویت یاد آن مصائب و آن بلایا/بوسه زد گریه کُنان بر گلویت یا حسین یبن الزّهرا... کعبه جود و عطا/قبله ی اهل ولا/یا ثارالله/مدد ابی عبدالله شدی در اوج بلا/فنای عشق خدا/ یا ثارالله/مدد ابی عبدالله کربلای تو آقا بهشت کلّ عالمین کِی میشه قسمتم آقا غروب بین الحرمین مس ِ دلم رو کُن طلا یا ثارالله/شدم اسیر و مبتلا یا ثارالله کن یه عنایتی به ما یا ثارالله/که جون بدیم تو کربلا یا ثارالله یا حسین یبن الزّهرا... @navaye_asheghaan

کربلایی هادی صالحی

سرود حضرت عباس علیه السلام اومده کوکب دین/لاله ی امّ بنین/نسترن ویاس/آقام حضرت عباس ساقی جام یقین/یاور حبل متین/نسترن و یاس/آقام حضرت عباس اومده ماه هاشمی یاور و غمخوار حسین گل بریزید آی عاشقا اومد علمدار حسین ای بهار عالمین ابوفاضل/بر علی نور دو عین ابوفاضل از همون میون گهواره بودی/تو فناء ِ فی الحسین ابوفاضل سیّدی یا ابالفضل... اومده روح ادب/زاده ی شاه عرب/ نسترن ویاس/آقام حضرت عباس خیرُ العباد ِ همه/باب مراد ِ همه/ نسترن ویاس/آقام حضرت عباس دیده گشوده به دنیا بچه شیر اسد الله از همون اوّلش بوده مَحو ِ جمال ثارالله بین قنداقه با اون روی زیباش/دلربای مهر و ماه و کوکبه اومده دسته گل امّ البنین/خنده بر روی لبای زینبه سیّدی یا ابالفضل... به مصطفی و بتول/به اهل بیت رسول/نور دو عینی/علمدار حسینی به عاشقان خدا/خمینی و شهدا/ نور دوعینی/علمدار حسین ای که شدی تو عاقبت زائر روی فاطمه یک شب جمعه قسمت کن بیام پابوست ، علقمه رُکن و میقات دلم ابوفاضل/باب حاجات دلم ابوفاضل ذکر زیبای تو آوای جانم/ای مناجات دلم ابوفاضل