#دوره_ذکرهای_نماز 12 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه دوازدهم هست که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. هدف بنده از ضبط این جلسات این بود که دیدم « ذکر زبانی» در سطح جامعه ما کمرنگ شده است. برخی افراد با تصور اینکه « ذکر زبانی» در حضور دیگران، خودنمایی و ریا محسوب می‌شود در حضور مردم ذکر نمی‌گویند. برخی افراد دیگر هم مؤمنی را که تسبیح در دستشان هست تحقیر و مسخره می‌کنند که : تو جا نماز آب می کشی به جای اینکه « ذکر زبانی» بگویی، قلبت به یاد خدا باشد، آدم باش ذکر هم نگفتی، نگفتی. حالا می‌خواهیم چهار تا فایده « ذکر زبانی» را با هم دوره کنیم. یک. « ذکر زبانی» مقدمه ذکر قلبی است. یعنی ما با زبانمون به قلب و روح مون تلقین می‌کنیم که باید به یاد خدا باشد. شاید به خاطر همین فایده اش باشد که آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « وَ افتَرَضَ مِن ألسِنَتِكُمُ الذِّكر » خداوند تبارک و تعالی بر زبان شما هم گفتن ذکر را واجب کرده است. و مقدار واجبِ « ذکر زبانی» هر انسانی، آن جملاتی است که در نماز های پنجگانه اش می‌گوید. دو. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند : یکی از صفات مؤمن است که « جَهوَرِيَّ الذِّكر » است یعنی با صدای بلند و رسا نام محبوبش یعنی الله را می‌برد حتی در حضور دیگران هم هیچ خجالت نمی کشد. همان‌طور که طرفدارانِ یک تیم فوتبال با افتخار نام تیم محبوبشون را می‌برند و از اینکه در حضور دیگران نام تیمشان را ببرند خجالت نمی کشند، ما هم نباید از « ذکر زبانی» در حضور دیگران خجالت بکشیم. سه. آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند « یاد خدا به دو صورت است : یاد زبانی چقدر نیکوست و چقدر پاداش بزرگی دارد « أحَدُهُما ذِكرُ اللّهِ و تَحميدُهُ، فَما أحسَنَهُ و أعظَمَ أجرَه‏ » و یاد قلبی که سبب می‌شود هنگامی که انسان به گناه می رسد ترمز کند و وارد آن گناه نشود که البته یاد قلبی، بهتر و برتر از یاد زبانی است. دقت کنیم امیرالمؤمنین علیه السلام نفرمودند که یاد قلبی خوب است و یاد زبانی بد است. ایشان فرمودند یاد زبانی خوب است و یاد قلبی از آن بهتر است. پس یاد زبانی را دست کم نگیریم. چهار. آقا پیامبر اکرم فرمودند : من به شما بگویم که تنبل ترینِ تنبلان امت من چه کسانی هستند ؟ « فَعَبدٌ صَحيحٌ فارِغٌ لا يَذكُرُ اللّهَ بِشَفَةٍ و لا بِلِسانٍ » انسانی که صحیح است، بیماری ندارد، فارغ البال است، مَشغله ای ندارد و در این حالت که هست لب و زبان او به ذکر خدا باز نمی‌شود. یعنی چی؟ یعنی وقتی انسان متوجه می‌شود که برای گفتن یک ذکرِ « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ خداوند بیشتر از هر چه ماشین در کره زمین باشد و هر چه طلا در طلافروشی ها باشد و هر چه خانه در دنیا باشد به انسان پاداش می‌دهد، آن کسی که « ذکر زبانی» ندارد و این رو بر زبانش جاری نمی‌کند واقعاً تنبل هست که از این پاداش بزرگ و از این ثوابِ عظیم خودداری کرده است.

#دوره_ذکرهای_نماز 13 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه سیزدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه می خوام پنج تا نکته را درباره « ذکر زبانی» با هم دوره کنیم. یک. آیا دوست دارید خیر دنیا و آخرت رو خدا به شما بدهد؟ پیامبر اعظم صلّی اللّه علیه و آله فرمودند هر کسی که خداوند تبارک و تعالی به او ذکر زبانی را اعطا کند خیر دنیا و آخرت را به او داده است. « مَن اعطِيَ لِسانا ذاكِرا، فَقَد اعطِيَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ » امیرالمؤمنین علیه السلام هم در دعای کمیل می فرمایند « وَاجْعَلْ لِسانى بِذِكْرِكَ لَهِجاً » خدایا زبان من را مشتاق و علاقه مند و حریص به یاد خودت قرار بده که مدام یاد تو بر سر زبان من باشد. دو. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : مؤمن مدام در حال نمازِ مستحبی است تا وقتی که زبان و قلب رو به یاد خدا باشد. « لا يَزالُ المُؤمنُ في صلاةٍ ما كانَ في ذِكرِ اللّه » یعنی گاهی اوقات انسان حال نماز مستحبی را دارد که در نماز هم ذکر عملی دارد یعنی رکوع و سجده و قنوت دارد و هم ذکر زبانی دارد و هم ذکر قلبی. اما گاهی اوقات یا خسته است یا در ضمن کارهای دیگر است مثلاً در حالِ حرکت است، تو ماشین هست، در صف نانوایی است، و یا دراز کشیده در رختخوابش و حالِ نماز مستحبی را ندارد. در این حالت اگر ذکر زبانی و قلبی داشته باشد خداوند برای او نماز مستحبی محسوب می‌کند. یکی از علت‌هایی که بنده این کلیپ ها رو ضبط کردم این بود که می‌دیدم زمان های زیادی در شبانه روز بر ما میگذرد ولی ما « ذکر زبانی» نداریم، می خواستم با تدوین این کلیپ ها « ذکر زبانی» مون بیشتر بشه. سه. ذکر زبانی آن قدر مهمه که خداوند تبارک و تعالی روزانه ۱۷ رکعت یعنی به اندازه ۱۷ دقیقه بر همه مسلمانان « ذکر زبانی» واجب کرده است، داخل نماز. و در نماز به ما یاد داده است که چه ذکر هایی مهم است، این ذکر ها را در طول شبانه روز داشته باشید. و تا آخر عمر هم برای هر مسلمان همون روزی ۱۷ دقیقه رو تمرین روزانه « ذکر زبانی» قرار داده است. چهار. امام صادق علیه السلام فرمودند « لا تُكَرِّهوا إلى أنفُسِكُمُ العِبادَةَ » ذکر زبانی رو به خودتون تحمیل نکنید یعنی به اندازه‌ای ذکر بگویید که نشاط داشته باشید و دل زده و خسته و معلول نشوید. پنج. برخی انسانها منافقانه « ذکر زبانی» بر لبانشان جاری می‌کنند تا بین مردم محبوبیت و نفوذ پیدا کنند، تا به اهداف کثیف خودشان برسند. اگر کسی از یک قانون خوب سوء استفاده کرد ما نباید این قانون خوب رو کنار بگذاریم. « ذکر زبانی» محبوبِ خداوند تبارک و تعالی است و اگر منافقان از این ذکر استفاده کردند ما نباید « ذکر زبانی» رو ترک کنیم.

#دوره_ذکرهای_نماز 14 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه چهاردهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. این جلسه می خواهم در رابطه با ابزار « ذکر زبانی» با هم گفتگو کنیم. اولین شخصی که تسبیح درست کرد حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها بود. ایشان به یک نخ پشمی ۳۴ گِره زد تا باهاش ذکرِ اَللّهُ اَکْبَر، اَلحَمدُلِلّه و سُبْحَانَ اللَّه‏ بگوید و بعد از شهادت حضرت حمزه از تربتِ ایشان، تسبیح گِلی را درست کردند و در بین مردم پخش کردند. و بعد از شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام در بین اهل بیت و دوستداران امام حسین علیه السلام رسم شد که تسبیح شان را از تربت اباعبدالله انتخاب کنند. آقا رسول الله فرمودند « نِعمَ المُذَكِّرُ السُّبحَة » تسبیح چه یاد آورنده خوبی است. اگر تسبیح را همیشه به همراه داشته باشیم یکی از فوایدش این است که انگیزه مان برای گفتن « ذکر زبانی» بیشتر می‌شود و اگر « ذکر زبانی» را فراموش کنیم تا نگاه‌مان به تسبیح بیفتد یادمون می‌آید که باید ذکر خدا رو بگوییم. آقا امام صادق علیه‌السلام فرمودند : هر مؤمنی به پنج وسیله نیاز داره ؛ « سِواكٍ و مِشطٍ و سَجّادَةٍ و سُبحَةٍ فيها أربَعٌ و ثَلاثُونَ حَبَّةً، و خاتَمِ عَقيق‏ » مسواک، شانه، سجاده نماز، تسبیحی که سی و چهار دانه باشد و انگشتر عقیق که هر پنج تای آن هنگام نماز استفاده می‌شود. سفارش کردند که بسیار مناسب است که تسبیح تون از تربت اباعبدالله الحسین باشد. و فرمودند « مَن أدارَ الحُجَيرَ مِن تُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام فَاستَغفَرَ بِهِ مَرَّةً واحِدَةً، كُتِبَ لَهُ بِالواحِدَةِ سَبعونَ مَرَّةً‏ » اگر هر ذکر را با تسبیح تربت بگویید هر یک عدد ذکر را خداوند هفتاد مرتبه در نامه عمل شما می نویسد و اگر ذکر نگویید و هر دانه را از زیر انگشت خود رد کنید، خداوند هفت ذکر برای شما مینویسه. بسیار خوب است که در سجاده نماز مون، « تسبیح تربت » داشته باشید.

#دوره_ذکرهای_نماز 15 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه پانزدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. از این جلسه به بعد وارد «ذکرهای نماز» می‌شیم. اولین ذکری که بررسی می‌کنیم « اِستِعاذَه » هست. مستحب است و در سنت رسول الله هم وارد شده که بعد از گفتن تکبیرة الاحرام بگوییم « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » و سپس سوره حمد در نماز رو شروع کنیم. البته در نماز جماعت چون بنابر اختصار و کوتاه بودن نماز هست این ذکر را نگوییم، خوب است در نماز های مستحبی و فرادی این ذکر را بگوییم. کجا انسان پناه می بره، در جایی که احساس خطر می کنه و خودش به تنهایی نتواند این خط رو برطرف کند مثلاً در جنگ ها از سنگر و قلعه استفاده می‌کنیم، برای در امان ماندن از حملات دشمن. قرآن هم می فرماید « إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌ » شیطان دشمن آشکار انسان است و ما برای در امان ماندن از حملات شیطان باید به خداوند تبارک و تعالی پناه ببریم. در روایات آمده که « إذا قامَ الرَّجُلُ إلَى الصَّلاةِ أقبَلَ إبليسُ يَنظُرُ إلَيهِ حَسَدًا لِما يَرى مِن رَحمَةِ اللّهِ الَّتي تَغشاه‏ » وقتی انسانی به نماز می ایستد شیطان از روی حسادت نگاهی به او می اندازد، چون میبیند که سراسر بدن این شخص را رحمت خداوند فرا گرفته است. دو تا نقشه می کشد برای اینکه حضور قلب انسان را از بین ببرد یک. مدام می‌گوید... « اُذکُر کذا، اُذکُر کذا » یعنی چیزهایی را که در ذهن انسان مهم به نظر میرسه یادآوری می کنه تا انسان را از یاد خدا غافل کند. و دوم اینکه ؛ مدام وسوسه می کنه که : « سریع باش، عجله کن، به کارهایت نمی رسی، از ورزش، خواب، کار و درس خوندنت عقب می افتی » تا با این وسوسه ها کاری کند که ما سریع تر نمازمان را تمام کنیم. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « مَنِ الَّذِي استَعاذَ بِكَ فَلَم تُعِذهُ! » خدایا! کیست که به تو پناه نبرده باشد و تو به او پناه نداده باشی. و فرمودند « تَعَوَّذوا بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم‏ » از شر شیطان به خدا پناه ببرید که خداوند بر خودش لازم دانسته و وظیفه قرار داده است که هر که به او پناه ببرد آن را پناه بدهد. وقتی شخصی « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » را می گوید شیطان بهش می‌گوید کمر من را شکستی. « وَ إذَا استَعَذتَ اللّهَ مِنهُ قالَ : كَسَرتَ ظَهري‏ » در قرآن آمده است « فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ » هنگامی که قرآن را می‌خواهید تلاوت کنید از شرّ شیطان به خدا پناه ببرید. ما در ابتدای نمازمان شروع می‌کنیم به خواندن قرآن - سوره مبارکه حمد - و مناسب است طبق این دستورالعمل قرآن، قبلش « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » بگوییم.

#دوره_ذکرهای_نماز 16 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه شانزدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در جلسه قبل بیان شد که در ابتدای نماز از شرّ شیطان به خدا پناه می بریم و می‌گوییم « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » در این جلسه مواردی را که پیامبر عزیزمان و امامان معصوم علیهم السلام به خدا پناه بردند را می‌خواهیم با هم دوره کنیم. این جملات رو یاد بگیریم تا در قنوت، در سجده و در تعقیبات نماز از شرّ این‌ها به خدا پناه ببریم. یک. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنْ صَلاةٍ لا تَنفَع » خدایا به تو پناه می‌برم از نمازی که هیچ فایده ای نداشته باشد. نه به درد دنیای من بخورد و نه به درد آخرتِ من. مانند نماز کسانی که دشمن اهل‌بیت هستندکه در روایات آمده است که این نماز ها آنها را از عذاب خدا نجات نمی‌دهد. دو. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بٍکَ مِنْ صَلاةٍ لا تُرفَع » خدایا به تو پناه می‌برم از نمازی که بالا برده نشود. نمازهایی را که خداوند مُهر قبولی به آنها می‌زند، بالا می‌برد و نزد خودش نگهداری می‌کند و نمازی را که نمی‌پذیرد، به فرشته‌ای می گوید : این نماز را به او برگردان و بر صورت او بزن. سه. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنَ الرّیاءَ و السُّمْعَة » خدایا به تو پناه می برم از عمل خوب و عبادتی که انجام بدهم و هدفم از آن ریا و خودنمایی باشد یعنی دیگران این عمل من رو ببینند و یا هدف من « سُمعَه » باشد یعنی اینکه عمل خوب من به گوش دیگران برسد و آنها لذت ببرند از عمل من و من باز هم خودنمایی کرده باشم. ریا و « سُمعَه » دو تا آفت است که عبادات ما را و نماز ما را نابود می‌کند. چهار. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنْ عِلمٍ لا یَنفَع » خدایا پناه می‌برم به تو از علمی که سود نبخشد. بعضی از علم ها هستند که انسان یاد می گیرد اما نه به درد دنیای آنها می خورد و نه به درد آخرت آنها. و اگر علم خوبی را انسان یاد بگیره ولی به آن عمل نکنه باز هم هیچ فایده‌ای برای انسان ندارد. پنج. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنْ ظُلْمَةٍ القَبرِ وَ وَحْشَتِه » خدایا به تو پناه می برم از تاریکی قبر و تنها بودن در داخل قبر. شش. « اَللّهُمّ اِنّي اَعُوذُبِكَ مِنْ عَذابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضَغْطَهِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضيقِ الْقَبْر » خدایا به تو پناه می برم از عذابِ داخل قبر و از فشار قبر و از تنگ بودنِ قبر. که البته می‌دانیم که فشار قبر و تنگی قبر، تنگی جسمی نیست، تنگی روحی است، یعنی روح انسان در فشار هست‌. هفت. آقا امام کاظم علیه السلام در سجده شان این‌گونه دعا می کردند « اَللّهُمّ إنّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لَايُطْفَأ » خدایا به تو پناه می‌برم از آتشی که حتی اگر قرن ها بگذرد، یک درجه از حرارتش کم نمی‌شود. خدایا از همه اینها به تو پناه می بریم.

#دوره_ذکرهای_نماز 17 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه هفدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. مواردی رو با هم مرور می‌کنیم که پیامبر و امامان ما از شر آنها به خدا پناه میبردند. امام کاظم علیه السلام فرمودند : هشت. « اَللّهُمّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ ... مِنْ وَلَدٍ يَكُونُ لِي عَدُوّاً » خدایا به تو پناه می‌برم از فرزندی که با من دشمنی کند مثلاً در تاریخ آمده فرزند حضرت نوح علیه السلام با او دشمنی کرد. پیامبر اکرم فرمودند : نُه. « اَللّهُمّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَلَدٍ يَكُونُ عَلَيَّ رَبّاً » خدایا به تو پناه می‌برم از فرزندی که بخواهد بر من، سروری، آقایی و ریاست کند. ده. « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِک مِن ... زَوجٍ آذی‏ » خدایا به تو پناه می‌برم از همسری که مرا اذیت کند. در قرآن کریم آمده است که همسر دو تن از پیامبران الهی یعنی حضرت نوح و حضرت لوط علیهم السلام آنها را اذیت می کردند. پیامبر اکرم فرمودند : یازده. « اَللّهُمّ إِنِّي أعوذُ بِک مِنِ امرَأَةٍ تُشَیبُنی قَبلَ مَشیبی » خدایا به تو پناه می‌برم از زنی که قبل از آنکه پیر شوم من را پیر بکنه. البته ممکنه شوهری چنین رفتاری را با خانمش داشته باشد و با آزار و اذیتی که می‌کند آن خانم رو زودتر از موعد پیر بکنه. آقا امام صادق علیه السلام بعد از نماز مغرب شان این دعا را می خواندند : دوازده. « أعوذُ بِالله مِنْ إنسانِ سَوءٍ وَ جارِ سوءٍ وَ قَرینِ سَوءٍ وَ یَومِ سَوءٍ وَ ساعَةِ سَوءٍ » خدایا به تو پناه میبرم، از انسان بد، از همسایه بد، از همنشین بد گاهی انسان دو ساعت مجبور می‌شود با یه نفر همنشین باشد که خوب نیست و از روز بد، و از ساعت بد. سیزده. پیامبر اعظم صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « اَللّهُمّ إنّی أعوذُ بِک مِن شَرِّ نَفسی » خدایا از شرّ نفس خودم به تو پناه می‌برم، که در قرآن کریم آمده است : حضرت یوسف فرمودند « إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ » خدایا نفْسِ من مدام و پشت سر هم، من رو به بدی دعوت می‌کند، و اگر یک پیشنهاد رو پس بزنم، دوباره پیشنهاد بد دیگری را مطرح می کنه و من نمی توانم حریف نفسم بشم، مگر اینکه در خدا به من رحم کنی و شرّ نفسم را از من دور کنی. چهارده. به ما گفته اند که بگویید « نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا » خدایا به تو پناه می بریم از بدی رفتار و کردار خودمون. چون بسیاری از مشکلات و گرفتاری ها که در زندگی برای مان پیش می آید بازتابِ کارهای زشت خود ما است مثلاً گفتار و رفتار ناپسندِ ما، سبب دردسرهای زندگی ما شده است. خدایا از همه این بدی ها به تو پناه می بریم.

#دوره_ذکرهای_نماز 18 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه هجدهم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستیم. مواردی را که پیامبر و امامان علیهم السلام از شرّ آنها به خدا پناه می بردند را با هم دوره می‌کردیم. پانزده. امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از دو رکعت نافله نماز صبح شان می‌فرمودند « أَعوذُ بِاللَّهِ مِن شَرِّ شَياطينِ الإِنسِ وَ الجِن‏ » به خدا پناه می‌برم از شرّ انسان ها و شیطان هایی که کارشان اذیت کردن است. شرّ آنها چگونه است؟ با حسادت، با چشم زخم، با سحر و جادو و با فریب و نیرنگی که در مورد انسان به کار می‌برند. دو تا سوره داریم به نام « معوّذَتین » یعنی دو سوره ای که به واسطه آنها انسان به خدا پناه می برد. سوره « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ » و « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله برای امام حسن و امام حسین که کودک بودند این دوتا سوره را می‌خواندند برای اینکه آنها را از شرّ دشمنان در امان نگه دارند. و گلایه داشتند از مسلمان ها که چرا به این دو تا صورت توجه نمی‌کنند. و فرمودند من بهتر از این دو سوره برای پناه بردن به خدا سراغ ندارم. پس این سوره ناس و فلق رو در نماز های واجب یا مستحب یا در تعقیبات نماز مون بخوانیم. شانزده. امام صادق علیه السلام فرمودند : « اَللّهُمّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ النِّسْیَانِ وَ الْکَسَلِ وَ التَّوَانِی فِی طَاعَتِکَ » خدایا به تو پناه می‌برم از این‌که دستور تو رو فراموش بکنم مثلاً یادم بره نماز بخونم یا در انجام دستور تو سستی و ناتوانی به خرج بدهم و خودم را به تنبلی بزنم. هفده. معاذ بن جبل می‌گوید من نگاه کردم دو نفر در محضر رسول الله صلی الله علیه و آله خشمگین شدند و به هم فحش و ناسزا گفتند. حضرت فرمودند : من جمله ای را سراغ دارم که اگر آنها هنگام خشم می گفتند حتماً بر خشم‌شان پیروز می شدند و آرام می شدند و این سخنانِ زشت را نمی گفتند و فرمودند : آن جمله این است « أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم » پس هنگامی که خشمگین می شویم این جمله را بگوییم چون خشم از شیطان است و شیطان از آتش است و برای پناه بردن از آتش باید به خداوند تبارک و تعالی پناه ببریم. هجده. امام صادق علیه السلام در تعقیبات نماز جعفر طیار دعای بسیار مهمی را می‌فرمودند که خوبه من و شما یاد بگیریم تا در قنوت، در سجده آخر نماز یا در تعقیبات نماز بخونیم. « اَللّهُمّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلَكَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ آلُهُ وَ أَسْتَعِيذُ بِكَ مِنْ كُلِّ مَا اِسْتَعَاذَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ آلُهُ » خدایا من از تو درخواست می‌کنم هر آنچه که محمد صلّی اللّه علیه و آله و خاندان محمد از تو درخواست کرده‌اند و به تو پناه می‌برم از هر آنچه پیامبر و اهل بیتش از آن به تو پناه برده اند. جلسه ۱۹ بعد از جلسه ۵۰ بارگذاری شده روی لینک زیر کلیک کنید https://eitaa.com/navb111/172

#دوره_ذکرهای_نماز 20 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیستم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه می‌خواهیم فضیلت ذکر « بِسمِلَه » را با هم مرور کنیم. یکی از یاران امام کاظم علیه السلام از ایشان سؤال پرسیدن که « أيُّ آيَةٍ أعَظَمُ في كِتابِ اللَّهِ » باشکوه ترین و با عظمت ترین آیه قرآن کدام آیه است؟ حضرت در پاسخ فرمودند « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند : وقتی در قیامت خوبان امت من مبعوث می‌شوند و از قبرهای شان بیرون می آیند، می‌گویند « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » وقتی میزان اعمال گذاشته می‌شود و خوبی ها و بدی های آنها در ترازوی محاسبه قرار می گیرد خوبی های آنها بسیار زیاد نشون داده می‌شود. مردانی از امت های دیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند این ها چه کردند که آن قدر کفه ترازوی اعمال خوبی هاشون سنگین شده‌است. پیامبران آن امت ها پاسخ می دهند که اینها سه تا از نام های خدا را بردند، که اگر این سه نام در کف یک ترازوی گذاشته شود و تمام گناهان جن و انس از ابتدای خلقت تا روز قیامت در کفه دیگری گذاشته شود، باز خوبی‌های پرونده اعمال این ها بر این گناهان می‌چربد. « إنَّ ابتِداءَ كَلامِهِم ثَلاثَةُ أسماءٍ مِن أسماءِ اللّهِ؛ لَو وُضِعَت في كَفَّةِ الميزانِ، و وُضِعَت سَيِّئاتُ الخَلقِ في كَفَّةٍ اخرى، لَرَجَحَت حَسَناتُهُم » اون سه نام چیه؟ الله، رحمان، رحیم. وقتی ما در زندگیمون بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم رو می‌گوییم، توجه داشته باشیم که چه اسامی مبارکی را بر زبان مان جاری می‌کنیم و چقدر شکوه و عظمت دارد در نزد خداوند تبارک و تعالی. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله فرمودند « إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَى الصِّراطِ فَيَقولُ بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّيران » وقتی مؤمنی بر روی پل صراط قرار میگیره، شروع حرکتش را با ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » قرار می‌دهد و با گفتن این ذکر زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و جهنم به او می‌گوید ای مؤمن نور تو زبان های من را خاموش کرد با سرعت از روی پل صراط عبور کن. باید توجه داشته باشیم که کسی می‌تواند آن لحظه بِسمِ الله را بگوید که در دنیا عادت کرده باشد همه کارهاش رو با نام زیبای خدا شروع کرده باشد و به « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » اعتقاد داشته باشد.

#دوره_ذکرهای_نماز 21 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و یکم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. توفیق دارم در این جلسه هم فضیلت ذکر « بِسمِ الله » را با هم دوره کنیم. یک. حضرت عیسی علیه السلام به واسطه دانستن اسم اعظم خدا کور مادر زاد رو شفا می داد و مردگان را زنده می‌کرد. آصف بن برخیا - وزیر حضرت سلیمان - به واسطه دانستن اسم اعظم خدا تخت بلقیس را از یمن به شام آورد، در کمتر از چشم بر هم زدنی. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : « إنَّ بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيمِ أقرَبُ إلَى اسْمِ اللّه ِ الأْعظَمِ مِن سَوادِ الْعَينِ إلى بَياضِها » نزدیکی ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » به اسم اعظم خدا از سیاهی چشم به سفیدی چشم نزدیکتر است. یعنی این قدر این اسم در نزد خدا عظمت دارد. دو. پیامبر اکرم فرمودند « لایُرَدُّ دُعاءٌ أوَّلُهُ بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » اگر انسان درخواست و حاجتی از خدا داشته باشد و ابتدا این ذکر شریف را بگوید، این دعایش به درگاه خداوند، رد نمی‌شود. البته این توضیح را هم بدهیم که رد نشدن دعا یعنی بعد از اینکه دعایی به امضای خداوند تبارک و تعالی رسید یکی از این چهار اتفاق می‌افتد : 1. یا خداوند همون حاجتش را بهش می‌دهد. 2. یا اگر خیر و صلاح او نیست، بهتر از آن رو بهش می‌دهد. 3. یا اگر باز صلاحش نباشد، در عوض بلایی از بلاهای دنیایی را از خود دور می‌کند. 4. یا اینکه دعایش را ذخیره روز قیامت می‌کند، که وقتی روز قیامت پاداش عظیمی به او داده می‌شود و می‌گویند علتش این است که در دنیا صلاح نبود به آن حاجتت برسی و ما در آخرت برایت جبران کردیم او آرزو می‌کند ای کاش هیچ یک از آرزوهایش در دنیا برآورده نشده بود. سه. مشرکان از شنیدن ذکر « بِسمِ الله » به شدت نفرت داشتند، پیامبر عزیزمان این ذکر را با صدای بلند می خواند و مشرکان با نفرت و ناراحتی از پیامبر خدا دور شدند، فرار می کردند و پشت شان را به حضرت می کردند. « وَلَّوْا عَلى‏ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً » و یکی از مستحبات این است که این ذکر رو با صدای بلند بگوییم چون خداوند و فرشتگان، خوشحال می‌شوند و دشمنان خدا از شنیدن این ذکر ناراحت و عصبانی می‌شوند. چهار. خداوند تبارک و تعالی هم رحمت داره هم غضب، هم ثواب داره هم عذاب، هم بهشت داره هم جهنم. پیامبرعزیزمون فرمودند : ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » بیان یکی از قانون های خداوند است، که خدا اِصرار دارد که همه بندگانش آن رو بدانند، آن هم این است که « سَبَقَت رَحمَةُ اللّهِ‏ غَضَبَه » رحمت خدا بر غضب خدا سبقت داره و وقتی بنده ای می گوید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » به نام خدایِ مهربانِ مهربان یعنی داره از خدا درخواست می‌کند که خدایا من دوست دارم که از رحمت تو سیراب بشم و دوست ندارم به عذاب تو گرفتار بشم. ای بنده آلوده ام * در بر رویت بگشوده ام چشم انتظارت بوده ام * از چه نمی آیی بیا ذکر « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » کلید باز شدن درهای رحمت خداست.

#دوره_ذکرهای_نماز 22 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و دوم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه می خواهیم چهار تا از فواید ذکر « بِسمِلَه » را با هم مرور کنیم. یک. آقا امام رضا علیه السلام وقتی می خواستند لیست کارهای خودشون رو بنویسند، ابتدای لیست می نوشتند « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أَذْکُرُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ » این ذکر شریف را می نوشتند و بعد می نوشتند به خواست خدا به یادم خواهد ماند. پس نوشتن بِسمِ الله برای دوری از فراموشی و ماندگاری مطلب در ذهن خیلی مهمه. دو. در روایات ما هست که وقتی انسانی کشف عورت می‌کند، مثلاً برای ادرار کردن یا برای مباشرت با همسرش، شیطان علاقه دارد به بدن او نگاه کند. پیامبر اکرم فرمودند « إذَا انكَشَفَ أحَدُكُم لِبَولٍ أو غَيرِ ذلِكَ، فَليَقُل « بِسمِ الله » فَإِنَّ الشَّيطانَ يَغُضُّ بَصَرَه‏ » هر کسی « بِسمِ الله » بگوید به واسطه این ذکری که می‌گوید شیطان چشمش را می‌بندد و به بدن آن انسان نگاه نمی‌کند. سه. پیامبر عزیزمان صلّی اللّه علیه و آله فرمودند هر انسانی که می‌خواهد بخوابد، وقتی در رختخوابش قرار می‌گیرد اگر بگوید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » خداوند تبارک و تعالی خوشحال می‌شود که بنده با نام او خوابش را شروع کرده است و به فرشتگان می‌گوید نفس کشیدن او را تا صبح حسنه و ثواب بنویسید. « اُكتُبوا بِالحَسَناتِ نَفَسَهُ إلَى الصَّباح‏ » چهار. در آیه ۶۴ سوره اسراء آمده است که شیطان تلاش می‌کند در اموال و فرزندان انسان شریک شود و به آنها ضرر برساند. آقا امام صادق علیه‌السلام فرمودند : هنگامی که می خواهید شروع کنید به خوردن، نوشیدن، پوشیدن و کارهای دیگر مثل مباشرت با همسرحتماً قبلش بگویید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم » اگر نگویید شیطان در آن کار شریک شما می‌شود و شیطان شریک بدی هست و به آن کار شما ضربه می‌زند. امیرالمؤمنین علیه السلام یک قاعده کلی را یادمان داده اند « قُولوا عِندَ افتِتاحِ كُلِّ أمرٍ صَغيرٍ أو عَظيمٍ : بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحيمِ » هنگامی که هر کاری را می خواهید شروع کنید چه کوچک باشد یا بزرگ ابتدایش بگویید « بِسمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيم »

#دوره_ذکرهای_نماز 23 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و سوم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در این جلسه سومین ذکر نماز یعنی « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ را می خواهیم با هم دوره کنیم. « سَبْح » یعنی دور شمردن ؛ وقتی می‌گوییم « سُبْحَانَ اللَّه‏ » یعنی خداوند تبارک و تعالی از هر عیب و نقصی دور است. یعنی ذات خدا، صفات خدا و افعال خدا به اندازه یک اتم هم عیب و نقص ندارند و پاک پاک هستند. « سُبْحَانَ اللَّه » ‏ ریشه پنج اصل از اصول دین ما است به این صورت : یک. توحید مشرکان می گویند خداوند برای مدیریت جهان نیاز به شریک دارد و خودش به تنهایی قدرت مدیریت ندارد و از کسی کمک می گیرد. اما ما می‌گوییم « سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ » شریک داشتن، عیب و نقص برای خداوند محسوب می‌شود و خداوند از هر عیب و نقصی به دور است. دو. عدل حضرت یونس علیه السلام وقتی در داخل شکم نهنگ در دل دریا قرار گرفت گفت « سُبْحانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ » خدایا من میدانم که تو جز خوبی برای بندگانت چیزی نمی خواهی و هیچ ضرر و زیانی به بندگانت نمی رسانی. این گرفتار شدن من به خاطر ظلمی است که خودم به خودم کردم. پس ریشه گرفتاری ها و مشکلات ما یا ظلم هایی است که خودمان در حق خودمان می‌کنیم و یا امتحان الهی است. ریشه گرفتاری ها، انتقام خداوند نیست چون انتقام گرفتن برای خداوند عیب محسوب می‌شود و خداوند جز خوبی برای بندگانش نمی‌خواهد. سه و چهار. نبوت و امامت اگر یک انسانی هشت تا گوسفند داشته باشد و آنها را بدون چوپان رها کند، این یک عیب محسوب می‌شود. اگر خداوند تبارک و تعالی هشت میلیارد انسان را روی کره زمین بدون راهنما رها کند، راه را از چاه به آنها نشان ندهد و آنها در داخل چاه بیفتند این یک عیب بر خداوند محسوب می‌شود و خداوند از هر عیبی پاک و منزه است. برای هدایتِ ما انسان ها پیامبران و امامان را فرستاده است. پنج. معاد کسانی که می‌گویند قیامتی وجود ندارد یعنی می‌گویند : خداوند ابر و باد و مه و خورشید و فلک را آفریده است ولی اینها هدفی ندارند. یعنی وقتی همه انسان ها مُردند، ظالم و مظلوم از بین می‌روند و دیگر مبعوث نمی‌شوند و حساب و کتابی ندارند. در این صورت ظالم و مظلوم در نزد خداوند به مساوی خواهند بود و خداوند خوبها را تشویق و بد ها را تنبیه نخواهد کرد در حالی که این عیب محسوب می‌شود. خداوند در آیه ۱۱۵ سوره مؤمنون می فرماید « أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا » آیا شما گمان می کنید ما خلقت را بیهوده آفریده ایم؟! « سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يَقُولُونَ » خداوند پاک و منزه است از این نسبتی که اینها به خداوند می دهند. در نتیجه ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » ریشه توحید،عدل، نبوت، امامت و معاد است.

#دوره_ذکرهای_نماز 24 يا مَنْ‏ ذِكْرُهُ‏ حُلْو ؛ به نام خدایی که یادش شیرین است. سلام عرض می‌کنم خدمت شما معلمان عزیز. جلسه بیست و چهارم که با موضوع «ذکرهای نماز» در خدمت شما هستم. در رابطه با ذکر تسبیح با هم گفتگو می‌کردیم. یکی از اسامی خداوند تبارک و تعالی « سُبُّوح » است ؛ یعنی بسیار پاک و منزه. از پیامبر اکرم پرسیدن « سُبْحَانَ اللَّه‏ » دقیقاً به چه معنا است ایشان فرمودند « تَنْزِيهُ اللّهِ عَنْ كُلِّ سُوء » یعنی من شهادت می‌دهم که خداوند از هر عیب و نقصی پاک و مُبرا است. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند این ذکر تعظیم و بزرگداشت خداست و وقتی بنده ای چنین شهادتی را برای پاکی خداوند می دهد، همه فرشتگان الهی از درگاه خداوند برای او درخواست صلوات می‌کنند. « فَإِذَا قَالَهَا الْعَبْدُ صَلَّى عَلَيْهِ كُلُّ مَلَك‏ » عبدالله بن سلام یکی از یاران پیامبر است که از ایشان سؤال می‌کند خوردنی و نوشیدنی جبرئیل چیست؟ حضرت فرمودند « طَعَامُهُ التَّسْبِيحُ وَ شَرَابُهُ التَّهْلِيل‏ » خوردنی او ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » است و نوشیدنی او ذکر « لا إِلهَ إِلَّا اللَّه‏ » یعنی همان‌طور که ما انسان ها با غذا و آب نیرو می‌گیریم و بدون این‌ها جان از بدنمان خارج می‌شود، جبرئیل علیه السلام هم به واسطه این دو ذکر نیرو و توان می گیرد. ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » را مؤمن هم در دنیا می گوید و هم در بهشت. در آنجا پاک و منزه بودن خداوند را با تمام وجودش شهود می‌کند. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : وقتی که مؤمنی در بهشت هوس خوردنی و نوشیدنی یا نعمتی را می‌کند، می‌گوید « سُبْحانَکَ اَللّهُمّ » و با گفتن این ذکر خادمان بهشت آن نعمتی را که در ذهنش آورده اما بر لبش جاری نکرده برای او حاضر می‌کنند. در روایات آمده که حضرت سلیمان علیه السلام با لشکریان زیادش، با یاران و سپاهیانش در حال حرکت بودند. کشاورزی در آن زمین دید پرندگان آسمان بال ها شون رو بهم دادند و برای این لشکریان بزرگ سایه‌بان فراهم کردند. در دلش گذشت که خدایا چه حکومت و سلطنت بزرگی به سلیمان دادی! باد این سخن را بر گوش حضرت سلیمان رساند. ایشان در کنار کشاورز قرار گرفت و یک جمله مهم به او فرمودند. فرمودند : یک ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » که خداوند از انسان می پذیرد برتر و بالاتر از هر چه سلطنت است که خداوند به من و پدرم حضرت داوود داده است. « لَتَسبيحَةٌ واحِدَةٌ يَقبَلُهَا اللّهُ تَعالى خَيرٌ مِمّا اوتِيَ آلُ داود » و علتش را هم این طور بیان کردند « لِأَنَّ ثَوابَ التَّسبيحَةِ يَبقى، و مُلكَ سُلَيمانَ يَفنى‏ » بدان که ثواب این تسبیح در نامه اعمال انسان ثبت و ضبط شده و در جهان آخرت که ابدیت هست تا وقتی خدا خدایی می‌کند خداوند به واسطه آن نعمت های فراوانی به انسان می‌دهد. ولی حکومت سلیمان با مرگِ سلیمان از بین می‌رود و نابود می‌شود. بیاییم از این پس وقتی ذکر « سُبْحَانَ اللَّه‏ » را می‌گوییم با این نیت بگوییم که من ذکری را می‌گویم که از تمام سلطنت حضرت سلیمان برتر و بالاتر است.