مردی به امام صادق (ع) عرض کرد آقاجان! من بچه‌دار نمیشم، حضرت فرمود در هر روز و شب صد مرتبه استغفار کن الکافی، ج۶، ص۸ 🗣شیخ شبانی کانال نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani

داشتم فکر می کردم، شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح، می توانست در آخر هر کدام از اعمال، بابی باز کند با عبارت «و اما مادران...» اجر هر عمل را که می‌گوید، دستور هرکدام را که توضیح می‌دهد، زیرش بنویسد: اما برای #مادران، این چنین است که .... 👌مثلاً همین شب قدر! سخنی هست دربارهٔ زنی که سجاده‌اش را پهن می‌کند و قرآن و مفاتیحش را می‌گذارد گوشه‌اش و بعد شروع می‌کند مدام می‌رود به آشپزخانه؛ چای می‌گذارد، میوه تکه می‌کند، سقا می‌شود،... و اشک‌هایش، با زمزمه‌ی جوشن، می‌چکد پای گاز، وقت چشیدن نمکِ سحری و نهار فردای بچه‌ها؟ گفتیم اشک و گریه اصلاً چه می‌گویید دربارهٔ زنی که تا شانه‌اش تکان می‌خورد و می‌خواهد کمی اشک بریزد، کودکش سرش را خم می‌کند زیر چادرش و ملتمسانه می‌گوید «گریه نکن 😯😢»؟ بگویید اجر این خنده‌های اجباری تلخ و شیرین چند؟ زنی که عادت ندارد تنها، جامهٔ نور بپوشد و بچه‌هایش را یکی یکی می‌برد غسل شب قدر بدهد، تا طهارتِ مضاعف شود برایشان تا سال بعد، و از خستگی این غسل‌ها، خوابش بگیرد و کمی چرت بزند، بهره‌ای از این لحظات ناب از دست رفتهٔ لیلة القدر، دارد؟ نمی‌دانم........ فقط.... اگر این دقت هاواعمال سادهٔ این مادرهانبود و شب های قدر، به جای خواباندن کودکان‌شان و نشستنِ فارغ بال تا خود سحر بر سر سجاده آنان را با پاشیدن آب به صورتشان و هزار وعده و سرگرمی بیدار نگاه نمی‌داشتند، به گمانم نه شیخ مفیدی در این دنیا یافت می‌شد، نه شیخ صدوقی، نه سیدرضی، نه طباطبائی، نه امینی نه...! راستش… فکر می‌کنم سهم قابل توجهی از ثواب تمام اعمالی که ما عاملین به مفاتیح‌الجنان، تا خودِ صبحِ قیامت، انجام می‌دهیم، ثواب تمام جوشن‌ها، کمیل‌ها، نمازها، توسل‌ها، زیارت‌ها،صاف می‌رسد به مادرانمان! تقدیم به همه مادران بخصوص مادر خودم و مادر بچه‌هایم... کانال حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani

✅مراکز ناباروری کشور #سهم_من_از_جوانی_ایران 🇮🇷سهم جوان 🌐@salehihamedan

📝فرهنگ و بازسازی ساختار جوانی جمعیت 🔻تحولات جمعيت، برآيند تغيير و دگرگونيِ عوامل شكل دهنده آن است؛ عواملي كه با عنوان فرايندهاي سه گانه باروري، مرگ ومير و مهاجرت شناخته مي شوند و درعين حال با عوامل ناپيداي ديگري مانند كميت و ويژگي هاي جمعيتي، شكل نهايي به خود می گیرند. لذا تحولات جمعيتي، محصولِ دگرگوني هايي است كه خود، متأثر از عوامل بيروني هستند. عواملی زیرساختی همچون اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي به عنوان اصلی ترین محرک های جمعیتی به شمار می آیند. در اين ميان ، می توان مدعی شد که عوامل فرهنگي بيشترين و عميق ترين تأثير را بر فرايند باروري جمعيتي دارند و با تغيير ساختار فكري و نگرشي و باورداشت ها و ذهنيت ها، ترکیب سن و نرخ باروری دستخوش تغييرات بنيادين مي شود، همانگونه که پیداست فرهنگ از مفاهيمي است كه ، تعاريف پرشمار و گوناگوني دارد. 🔻شاید بهترین معادل سازی برای این مفهوم ، جمله زیر باشد: فرهنگ به شيوه اي از زندگي اطلاق مي شود كه اعضاي يك جامعه آن را فرا مي گيرند و بدان عمل مي كنند و از نسلي به نسل ديگر انتقال مي دهند. #سهم_من_از_جوانی_ایران 🌐https://rasanews.ir/0034SH ✏️ میلاد صالحی کانال نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani

محمد صادق رحمانی "دانشجویی نخبه سال ۱۴۰۱": میگفتید با دوقلوها نمی شود درس خواند، اما نشاط زندگی را مدیون شان هستم. 🇮🇷سهمِ جوان 🌐@salehihamedan کانال نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani

﷽ --- آن مدت کوتاهی که شمال زندگی کردیم (یک، یک و نیم سال پیش)، خانه حیاط دار نصیبمان شده بود. رزقی بود برای خودش، هرچند کوتاه و کم. یادم هست چقدر خوشحال بودم که بچه‌ها از قفس خانه کوچک و بی حیاط و هوای تهران آزاد شده اند... می‌تواند صبح و عصر حسابی در حیاط بدوند، بازی کنند، سر به سر هم بگذارند و... و در کنار این لذت، حسرت اینکه این مدت تمام میشود، و باید برگشت به تهران، و چرا آن جا نباید خانه حیاط دار داشته باشیم، و چقدر دلم حیاط می‌خواهد برای بچه‌ها، و بچه‌ها چه گناهی کرده‌اند که آزادی ندارند، و طفلک بچه‌ها در شهرهای بزرگ... 😞😩💔 اما دیری نپایید که فهمیدم مشکل بزرگتر از نداشتن حیاط است! آن روزی که همسایه بابت صدای بچه‌ها، صدای معمولی بازی چهارتا بچه، تذکر داد... خیلی زود دستم آمد مشکل با بیست، بیست و پنج متر حیاط حل نمیشود. قدیم اگر حیاطی و کوچه‌ای بود و بچه‌ها صبح و عصر مشغول بازی و فعالیت و تحرک فیزیکی بودند (که قاعدتاً و حتماً به همراهش سروصدا و داد و جیغ شادی یا حتی دعوا هم بود)، #محله و آدم بزرگها هم، *#پذیرش* این بچه‌ها را داشتند... یک کوچه بود با هفت هشت خانه، هرکدام دارای سه چهار بچه هم سن و سالِ هم‌بازی و یحتمل کلی نوزاد که عادت نداشتند در #سکوت_محض و ایزولاسیون مطلق ناشی از تک/کم فرزندی به خواب ناز بروند و با یک فریادِ حیاطی-کوچه‌ایِ «بدددددش به ممممممن، میدی یا حسسسابتو برسمممم» بپرند و گریه و بی تابی عجیب غریب راه بیندازند... خانه‌ها عزیزهای سن و سال دار هم داشت اما آرامش و آسایش‌شان با سروصدای گل کوچیک پسرها و گریه و قهر خاله بازی دخترها به هم نمی‌ریخت. خانه‌ها مردها و حتی زن‌های از سر کار برگشته خسته هم داشت اما #سلامت_روان شان با سروصدای طبیعی و «نشان از سلامتِ» بچه‌ها مخدوش نمیشد! چون بچه، کودک، کودکی، بازی و تحرک، بخشی از #زندگی_طبیعی آن‌ها بود؛ پس زمینه و قوام‌بخش و تداوم دهنده حیات خانوادگی و اجتماعی آدم‌ها... امروز آنچه که از متراژ خانه‌ها کم‌تر، و از فقدان حیاط محدودکننده تر است،« پذیرفته نبودنِ» موجودی به نام کودک است با همه لوازم و مختصاتش. نهایتاً، کودک باشد اما یکی؛ آن هم ساکت و بی سروصدا و عاقل و یک گوشه بنشین و حرف گوش کن وا! 😤 خب مگر نمیفهمد که باید مراعات اعصابِ کلی آدم بزرگ مشغله دار بی حوصله دارای هزار فکر و اولویت را بکند؟ 😒 مگر تلویزیون و گوشی و تبلت را ازش گرفته‌اند که به فکر بدوبدو و لگد زیر توپ زدن و جست و خیز افتاده؟! 😠 . . القصه آنجا از فشاری ذهنی راحت شدم! هرچند به تلخی... این که چرا ما نمیتوانیم در تهران خانه حیاط دار داشته باشیم؟ بچه‌های من چه گناهی کرده اند که حریمی شخصی برای دویدن و بازی ندارند؟ همان وقتی که فهمیدم حیاط بدون همسایه خوب و درک کننده‌ کودک و کودکی، بدون یک محله پر بچه پذیرا، بدون همسایه‌های دارای کودک که هم‌بازی بچه‌هایم شوند، بدون #شهر_دوستدار_کودک، فایده آنچنانی (که در ذهنم متصور بودم، که در ذهنمان متصور هستیم) ندارد... فهمیدم حیاط برای کودکان، بدون پذیرش لوازم حیات کودکان، سودی نبخشد... ✍ هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشربامنبع #جامعه_کم_بچه 👨‍👩‍👧 👨‍👩‍👧‍👦 #شهر_دوست_ندار_کودک 👎 #بچه_های_اضافی 😒 #بچه_برای_چه 😌 #پس_آینده_چی؟ 😕 #نسل_چطور_ادامه_یابد؟ 🥺 #کمی_فکرکنیم 🧐 #کودکان_آینده_سازند #داریم_پیر_میشویم 🥲 #چه_کسی_ما_را_ادامه_خواهدداد 😓 همچنین: #برشکستگی_صندوق_های_بازنشستگی با #کاهش_نیروی_جوان

﷽ ----- پانزده سال پیش در ذهن من جریان کمی متفاوت بود. من، منِ پر شر و شورِ فعال و پرانرژی، جاهای دیگری سِیر میکردم. خب، اقتضای نوجوانی و میل به دیده شدن و اقتضای مدل شخصیت هم بود. توی ذهنم، الان، در این سن و سال، حسابی کسی بودم! از آن آدمها که تک اند، معروفند، به هرکس بگویی فلانی میگوید آها! فلانی! از آن پر هیاهو ها، پر طمطراق ها… اما امروز در آستانه سی‌وسه سالگی در این گوشه از دنیا در این خلوتِ ساکت آرام نشسته‌ام و ملکه سرزمین نامرئی خود هستم. بدون دیده شدن، مشغول حکومت‌داری و کشورگشایی ام. بدون شناخته شدن مشغول طراحی آینده‌ای کوچک اما بزرگم. بدون هیاهوی رسانه‌ای، سند چشم‌انداز می‌نویسم و بدون خدم و حشم، خودم اجرا میکنم؛ برای خودم -و گاه فرزندانم. اینجا، بدون تقلای دیده شدن، دارم مهم‌ترین و بی‌رقیب‌ترین پروژه‌های مدیریت، فناوری و توسعه قرن را جلو میبرم. اینجا، بدون تبلیغ و لوگو و دفتر و در و دیوار فانتزی، چهار استارتاپ بزرگ دور و بر خودم راه انداخته‌ام. اینجا در این خلوت آرامِ نادیدنی من مشغول انسان‌سازی ام مشغول مادری ام... گاه حس میکنم، خدایا، تو اصلاً ،اساساً، #زن را مکنون آفریده‌ای و دلت می‌خواهد کارهایی در این دنیا بکند که اغلب نادیدنی باشد، هرکسی نبیند، نفهمد. درست مثل عارف ها که عاشقانه‌هایتان بین خودتان است پوشیده است جار و جنجال ندارد هیاهو ندارد. حس میکنم هرچه را عاشق تری، مستور تر آفریده‌ای، مکنون تر میپسندی؛ مثل همین *مادری* … اصلاً حس میکنم انقدر شأن و اجر برخی کارها بالاست که دنیای کوچک فانی ما گنجایشش را ندارد خودت اینجا میبینی و عشق میکنی، نشان و نمایشش نمیدهی، و بی‌صدا نگهش میداری برای ابدیتِ بی حد و مرزِ بی‌نهایت. یک دفعه، آن روز بزرگ، پرده می‌اندازی و تمام نادیده‌ها دیدنی‌ترین میشوند؛ همه آن‌ها که در خلوت‌ترین زمان‌های خلوت‌ترین مکان‌ها، کارهایی کرده بودند از نور، از عشق، از ساختن… از جنس لبخندهای نیمه شبانه به روی کودکی تب‌دار از جنس نوازش‌های بی دریغ بر گونه‌هایی خیس امروز در آستانه سی‌وسه سالگی بیشتر از هر زمانی حس میکنم که به قول آن بزرگ، باید *به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم...* آرام بگیریم در کنج‌های بزرگ زندگی‌مان آن‌کس که باید ببیند، می‌بیند…! #مادری_شکوه_نادیدنی #مادری_نیمی_از_عرفان_است #مادری_گمنامی_است #طوبی_للغربا #طوبی_للمادران #یا_خیر_شاهد_و_مشهود #مادری #عارفانه #بلوغ #بلوغ_اجتماعی پی‌نوشت: تمام اینها به معنای جواز نادیده گرفتن نقش و تلاشهای افراد ازسوی دیگران نیست. تئوریزه کردن بی انصافی و ظلم به زن نیست 😊 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشر_فقط_بامنبع