شهید بزرگوار «عباس خالقی»؛ شهید امنیت ، شهید دهه هفتادی تاکستان

شهید عباس متولد دوازدهم بهمن سال ۱۳۷۸ در یکی از روستاهای خدابنده استان زنجان بود.

خیلی ساکت و آرام بود، اهل داد و بیداد و صدای بلند هم نبود.

مهربان بود و دست و دلباز، حالا طرف روبه‌رویش اعضای خانواده‌اش بود یا دوست و آشنا و فامیل فرقی نمی‌کرد، می‌گفت👇روزی‌رسان خدا است و کار همه را تا جایی که می‌توانست راه می‌انداخت.

ازدواجش همزمان با شیوع کرونا شد و نتوانست با همسرش به ماه عسل بروند.

یک شب از سر کار که به خانه آمد به همسرش گفت👈وسایل را جمع و جور کن برویم مشهد، مشهد که رسیدند یک وقت‌هایی تنهایی به زیارت می‌رفت، می‌گفت👈حاجت دارم و هرگز هم در مورد حاجت‌هایش حرف نزد، یک هفته قبل از شهادتش مشهد بود.

سی‌ام شهریور بود، تازه از سر کار به خانه رسیده بود، دندان‌درد داشت، حدود یک ربع ماند و برای آرام شدن درد دندانش به داروخانه رفت

هشت‌ونیم شب بود، نیم‌ساعت گذشت، اما عباس نیامد، همسرش شماره‌اش را گرفت، جواب نداد، دوباره گرفت و باز هم جواب نداد، دوستش به خانه زنگ زد و به همسر عباس گفت که او تصادف کرده است

اما تصادفی در کار نبود، تیر اغتشاشگران در شلوغی‌های آن شب به تن عباس نشسته بود.

شهید عباس از بسیجیان حوزه مقاومت شهید قاسم سلیمانی و از پایگاه امام رضا (سلام الله علیه) تاکستان استان قزوین بود.

پدر بزرگوار شهید👈عباس با احترام زیاد به مادرش توانست مدال شهادت را به گردنش بیاویزد. او روز قبل از شهادتش به منزل ما آمد و دست مادرش را بوسید و رفت و من فکر می‌کنم احترام به والدین بود که فرزندم را در مسیر سعادت قرار داد

شهید عباس می‌خواست مدافع حرم شود اما گویا دست تقدیر شهادتی اینگونه برایش رقم زده بود