🔺امکانات دنیایی‌ فوق‌العاده عالی بود، اما به همه این‌ها پشت پا زد ، به بچه‌های جنوب شهر به مزاح می‌گفت شهدای شمیران افضل من شهدای خراسان . واقعا هم کسی که در تجریش و شمیران زندگی کرده است، شهادتش افضل است، چون همه وابستگی‌های دنیا را زیر پایش گذاشت و رفت.

خدا نعمت را به حمید تمام کرده بود. هوش و استعداد بالا، هیکل درشت و موزون و قدرت بدنی بالا و اضافه بر این‌ها چهره زیبا و دوست داشتنی ، او همه این نعمت‌ها رو برای صاحب نعمت خرج کرد.

از همان دوران کودکی مهربان و خونگرم بود و در همه کارها ایثار و گذشت داشت ، در دوران تحصیل همیشه یار و یاور مظلومان بود و همواره از آنان جانبداری می کرد

سال ۱۳۵۸ جهت ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت، اما عشق به وطن او را با شهید دکتر چمران آشنا و همراه ساخت و جهت گذراندن دوره چریکی در کنار او عازم لبنان گردید.

پس از گذشت ۶ ماه به ایران بازگشت و به پاسداری و حفاظت در کاخ نیاوران مشغول شد ، روزها مشغول تحصیل بود و شبها به حراست از دستاوردهای انقلاب می پرداخت.

با شروع جنگ، عبدالحمید ۱۸ ساله بود که عازم مناطق جنگی شد و در نبردهای چریکی با دشمنان متجاوز حماسه ها آفرید

عملیات های فتح المبین و بیت المقدس توانمندی حمید را به همه نشان داد. بعد از عملیات بیت المقدس در معیت شهید احمدساربان نژاد با قوای محمد رسول الله (صلی الله علیه وآله) برای دفع تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان رفت

بعد از بازگشت از لبنان و تأسیس تیپ حضرت سیدالشهدا(سلام الله علیه) در آبان ماه سال ۶۱ به جمع رزمندگان این تیپ پیوست و در کنار شهید احمدساربان نژاد فرمانده قهرمان گردان قمربنی هاشم (سلام الله علیه) قوت قلب او درماموریت ها بود.

شهید حمید در کنار احمد ساربان نژاد عملیات های والفجر مقدماتی، والفجر یک، دو، چهار و خیبر را تجربه کرد ، تا اینکه در عملیات خیبر شهید احمد ساربان نژاد به دیدار حق شتافت و به قول شهید حمید، کمر بچه های گردان قمربنی هاشم (سلام الله علیه) را شکست.

حمید بعد از شهادت احمد تلاش کرد که جای او خالی نماند و در این کار هم موفق بود. عملیات عاشورای ۳ در مردادماه ۶۴ در منطقه فکه انجام شد، این بار حمید در کنار شهید رضا عبدی نام گردان قمر بنی هاشم(سلام الله علیه) را دوباره بر سر زبان ها انداخت.

حمید، هم علم رزم را به دوش داشت و هم پرچمدار هیئت قمر بنی هاشم (سلام الله علیه) بود. هیئت هایی که در حسینیه گردان قمربنی هاشم برگزار می شد؛ نوحه خوانش شهید جواد رسولی بود و میاندارش شهید عبدالحمید شاه حسینی.

شهید حمید ارادت خاصی نیز به حضرت زهرا (سلام الله علیها) داشت. در هیئت‌ها، چون قد بلندی داشت میاندار می‌شد و دستش از همه دست‌ها بالاتر بود و سینه می‌زد. ارادت عجیبی هم به روحانیان سید داشت. مثلاً به طلبه‌هایی که به گردان می‌آمدند و سید بودند خیلی ارادت داشت و تحویل‌شان می‌گرفت. در کل به بچه سید‌ها خیلی ارادت داشت