eitaa logo
مدرسه نبشتن
1.1هزار دنبال‌کننده
189 عکس
89 ویدیو
0 فایل
مجالی برای همنشینی با واژه ها (آموزش نویسندگی) ارتباط با ادمین صفحه نبشتن: @nebeshtan_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
نویسندگی ابزاری پرقدرت است که می‌تواند به بهبود کیفی زندگی در جنبه‌های گوناگون کمک کند. این هنر قادر است اندیشه‌ها، عواطف و تجربیات را به کلام با معنی تبدیل کند که قابلیت الهام‌بخشی، التیام و ایجاد ارتباط با دیگران را دارد. در جهان مدرن که مدام در معرض اطلاعات و عوامل حواس‌پرتی هستیم، نویسندگی برای ما فضایی ایجاد می‌کند تا زندگی‌ دلپذیرتری را تجربه کنیم. @nebeshtan
مدرسه نبشتن
مسابقه نامه‌ای به مادرم مادرها آنقدر در زندگی ما به قاعده و طبیعی زیست می کنند که ما موهبت بودنشان
ضمن تشکر از تمامی عزیزان و همراهان مدرسه نبشتن که متنهای خودشان را برای شرکت در مسابقه نامه ای به مادرم ارسال کردند به اطلاع می رسانیم ان شاءالله نتایج مسابقه پس از داوری تا پایان روز یکشنبه ۱۷ دیماه اعلام خواهد شد. @nebeshtan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نظر یکی از شرکت کنندگان در دوره نویسندگی 《نون نوشتن》درباره این دوره. @nebeshtan
هدایت شده از مدرسه نبشتن
ما این پیام را از مخاطبانمان زیاد دریافت می‌کنیم. «دوست دارم بنویسم» بله! خیلی‌ها دوست دارند بنویسند. اما آیا اقدامی هم برای این کار می‌کنند. با صرف دوست داشتن اتفاقی نمی‌افتد. فقط این زمان است که از دست می‌رود. باید اقدام کرد. ما هر سال بزرگ‌تر و پیرتر و بی‌حوصله‌تر و سرشلوغ‌تر می‌شویم پس فراغتی که به دنبال آن هستی حاصل نمی‌شود. اگر به چیزی علاقه داری همین امروز اقدام کن و به دنبال علاقه‌ات برو! فردا خیلی دیر است. @nebeshtan
مدرسه نبشتن
👌 نونِ نوشتن آموزش نویسندگی از نقطه صفر به دو شیوه برگزاری: ▫️خصوصی ▫️عمومی 🔸اگر رؤیای نوشتن در سر د
دهمین دوره کارگاهی آموزش نویسندگی، فرصت مناسبی برای فراگیری این مهارت است. آغاز دوره: شنبه ۲۵ دی‌ماه @nebeshtan
اعلام نتیجه مسابقه نامه‌ای به مادرم ضمن تشکر از همه عزیزانی که محبت کردند و با ارسال نوشته های پر مهرشان در فراخوان و مسابقه روز مادر شرکت کردند. نتایج داوری آثار به شرح زیر اعلام می‌شود: ضمن تقدیر از خانم حا عین. به خاطر نگاه متفاوت و خلاقه، خانم فاطمه به خاطر ارسال نامه در فرمت صوتی دکلمه و نوشته با احساس خانم بختیاری دو تا از بزرگواران حائز رتبه برگزیده شدند که نوشته هایشان در ادامه می‌آید. نفر اول: سرکار خانم صدیقیان نفر دوم: سرکار خانم مختاری ضمن تبریک به این عزیزان برای نحوه دریافت جایزه از پشتیبانی مدرسه با ایشان تماس گرفته خواهد شد. @nebeshtan
به نام او... مادر چشمهایم را میبندم و منتظر میشوم. منتظر صدای حضور تو که از پسِ دنیای پُر از سایه، چون پناهگاهی امن مرا در آغوش خواهد کشید. تو را ندیدهام! اما هر بار که به دور خود میچرخم، موج آرامی از وجود تو دیدگانم را پر میکند و هزار بار بیشتر از آینده تو را با چشمِ جان میبینم. من از جهانِ نور آمدهام؛ و چنان پا به تاریکی گذاشتم که گویی از هیچ چیز باکم نیست! چرا که از هزاران هزار، تو را برگزیدم: برای بوئیدنت، برای بوسیدنت و برای بودنت برای همیشه... وقتی در تنهایی خود لالایی میخوانی و شکم زیبا و برآمدهات را نوازش میکنی، تقویمِ کوچک روی تاقچه را ورق بزن. حوالیِ زمستان، درست چند قدم مانده به سرمای گرمِ یلدا، تو را در آغوش خواهم کشید: نرم، کوچک، بیهمتا... آغوشت را میپرستم اما، دل کندن از این تاریکی برایم بسیار سخت است. در این تنهایی بیش از هرجای دیگری به قلبت نزدیکم. مرا برای همیشه گوشهی قلبت نگه دار؛ حتی وقتی به دنیا آمدم! حتی خیلی دور، حتی خیلی بعدها... تمام دنیا هم که هوایم را داشته باشند، بی هوای تو نفس کشیدن سخت است. ده سال، بیست سال، یا حتی سی و چهار سال بعد، باز هم در آغوشم بگیر؛ بی هیچ بهانه، مثل حالا! هر چقدر هم که گذشته باشد، من آنجا هستم. یک طفل پشتِ نقابی از بزرگسالی؛ تا ابد محتاج نوازش تو... کافیست چشمهایت را ببندی و شعر آن نُه ماه را زیر لب زمزمه کنی. شاید دوباره پایی کوچک به دلت لگد زد و با لبخند صدایم را شنیدی، که تا دنیا دنیاست (هر طور که بتوانم) به تو میگویم: دوستت دارم. دوستت دارم مامان!... ✍ خانم صدیقیان، نفر اول
«نامه ایی به مادرم» مادر عزیزم سلام. خواستم بگویم شما امن ترین فرد زندگیم هستید. وقتی قلبم از دنیا به درد می‌آید شبیه به یک قرص زیر زبانی آرامم می‌کنید. وقتی از زمین و زمان شاکی هستم و سرم رو به انفجار است مثل یک مسکن قوی مرهمم می‌شوید. شما مثل دلبری های پاییز می‌مانید، آدم نمی‌داند نگاهتان کند یا کوچه به کوچه صدای دلنشین تان را نوازش کند. در تمام لحظات خوب و بد زندگیم همراهم بودید از شما خواهش می‌کنم که تا ابد کنار من بمانید، بودن شما آنقدر زیباست که قربان هر لحظه بودنتان شوم. مادرم دوستت دارم. ✍ خانم مختاری، نفر دوم @nebeshtan
هدایت شده از مدرسه نبشتن
👌 نونِ نوشتن آموزش نویسندگی از نقطه صفر به دو شیوه برگزاری: ▫️خصوصی ▫️عمومی 🔸اگر رؤیای نوشتن در سر دارید اما نمی‌دانید نویسندگی را از کجا شروع کنید، این دوره برای شماست. ✔️ برای ثبت نام و کسب اطلاع از شرایط کارگاه و استفاده از تخفیف ویژه روز مادر، به شناسه @nebeshtan_admin پیام بدهید. @nebeshtan
مدرسه نبشتن
👌 نونِ نوشتن آموزش نویسندگی از نقطه صفر به دو شیوه برگزاری: ▫️خصوصی ▫️عمومی 🔸اگر رؤیای نوشتن در سر د
📣 اطلاعیه به اطلاع می رساند بنا به درخواست علاقه‌مندان و موافقت دوستان ثبت نام کننده، با توجه به تداخل و تزاحم دی‌ماه با زمان امتحانات برخی دوستان، به یاری خدا این دوره از کارگاه نویسندگی از اول بهمن ماه شروع خواهد شد. علاقه مندانی که هنوز موفق به ثبت نام نشده‌اند می‌توانند از فرصت بهره‌مندی از این دوره استفاده کنند. 🌷 🕺 یک خبر خوب هم این که امکان استفاده از تخفیف تا پایان روز دوشنبه باقی است.😊 پس 🏃 @nebeshtan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
زمستان را بستای و بگو: سفید کننده‌ها را دوست می‌دارم از بهار رفته، یاد نباید کرد ... ، یک عاشقانه‌ی آرام @nebeshtan
هدایت شده از مدرسه نبشتن
یکی از چالش‌ها یا اشتباهات نویسنده‌های نوپا، تکرار است. یعنی استفاده تکراری و دوباره و چند باره از یک واژه، مصدر، فعل یا اسم و حتی حرف در نوشته‌شان. بله! هر چقدر که تکرار ملال آور است؛ نوآوری و خلاقیت جذاب و دل‌نشین است. همان قدر که برخی در ابتدا از نوشتن هراس دارند، شاید در ادامه از کاربرد واژه‌های نو و دیگرگونه نیز بیمناک باشند و یا نه اتفاق را از خدایشان هم باشد که از واژه‌های جدید در نوشته‌شان استفاده کنند؛ اما توانایی این کار را نداشته باشند. لذا نویسنده در کنار جسارت کاربرد واژه های متفاوت، باید توانایی و مهارت فراخوانی واژگان را نیز داشته باشد. مهارتی که بدون آن نویسندگی لطفی ندارد. به قول برنارد شاو: «تا زمانی که حداقل پنج مترادف برای هر کلمه ندانید، نویسنده نمی‌شوید.» شما در کارگاه «نون نوشتن» در قالب تمرین‌های مختلف، یاد می‌گیرید که چطور دایره واژگانتان را توسعه بدهید. @nebeshtan
احتمالا شما هم از خیره شدن به یک صفحه کاغذ سفید و یا صفحه مانیتور یا تلفن همراهتان و تلاش برای یافتن کلمات مناسب برای بیان افکار خودتان خسته شده‌اید. یا توی تنهایی و غوطه‌وری‌ در تصورات و افکارتان به این نتیجه رسید‌ه‌اید که حرفی برای گفتن و داستانی برای نوشتن دارید، اما نمی‌دانید از کجا شروع کنید. چطور شروع کنید. شاید هم صرفا دوست داشته باشید که مهارت نوشتاری خود را بهبود ببخشید و این اشتیاق را در خودتان دنبال کنید. دلیل شما هر چه باشد، ثبت نام در یک دوره نویسندگی می‌تواند راه حل مناسبی باشد. @nebeshtan
در دنیایی که محتوا پادشاهه، حتما نوشتن را یاد بگیر! @nebeshtan
تو می‌گویی: مسأله‌یی نیست. گروهی زود می‌میرند، گروهی دیر، و گروهی هرگز نمی‌میرند. ما تنها عزادارانِ تاریخ نیستیم. پس، مسأله‌یی نیست. مسأله‌یی نیست... اگر هنوز هم عاشقیم، چرا از کنارِ زمانِ عزا، با قدم‌های بلند، رَد نشویم؟ این ملّت عاشق که گلیمش را، دست‌کم، دَه‌هزار سال، از تنِ دریادریا آب بیرون کشیده‌است، باز هم، تا اَبَد هم، خواهدکشید. 📘 یک عاشقانه آرام، @nebeshtan
همچو عکسِ آب، تشویش از بنای ما نرفت مرتعش بوده‌ست‌ گویی پنجه‌ی معمار ما @nebeshtan
شادی نوشتن ما اغلب در زندگی پرمشغله خود، فراموش می‌کنیم که قدر چیزهای کوچکی را که برای ما شادی و خوشبختی به ارمغان می آورد، بدانیم. نوشتن می‌تواند به ما کمک کند تا با تمرکز بر خوبی‌های زندگی‌مان، حس قدردانی و مثبت اندیشی را در خود پرورش دهیم. با یادداشت کردن چیزهایی که برای آن‌ها سپاسگزار هستیم، می‌توانیم طرز فکر خود را تغییر دهیم و شادی بیشتری در زندگی روزمره خود پیدا کنیم. به‌علاوه، نوشتن عبارات تاکیدی و مقاصد مثبت می‌تواند به ما کمک کند تا رویاها و اهداف خود را نشان کنیم و زندگی رضایت‌بخش‌تری را رقم بزنیم. @nebeshtan
محبوب من! حتما خبر دارید خیلی دلم برایتان تنگ شده ... @nebeshtan
عزیز من! خوشبختی نامه‌ای نیست که یک روز، نامه رسانی، زنگ در خانه ات را بزند و آن را به دست های منتظر تو بسپارد. خوشبختی،ساختن عروسک کوچکی ست از یک تکه خمیر نرم شکل پذیر...به همین سادگی، به خدا به همین سادگی؛ اما یادت باشد که جنس آن خمیر باید از عشق و ایمان باشد نه هیچ چیز دیگر... خوشبختی را در چنان هاله ای از رمز و راز ، لوازم و شرایط، اصول و قوانین پیچیده ی ادراک ناپذیر فرو نبریم که خود نیز درمانده از شناختنش شویم... خوشبختی، همین عطر محو و مختصر تفاهم است که در سرای تو پیچیده است... 📘چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم نازنین @nebeshtan
«بسیار خاموش بودی و سخن نگفتی و چون بگفتی، سنگ مَنجَنیق بود که در آبگینه‌خانه انداختی.» @nebeshtan