✅ اثر صفات رذیله! 💠 هر درّنده و گزنده‏ اى اگر درندگى و گزندگى خود را به كار مى‏ زند، براى آن است كه خميرۀ او چنين است، و يا مى‏ خواهد دفع ضرر از خود كند، امّا ضررش به يك نفر بيشتر نمى‏ رسد 💠 ولى اگر صفات رذيله، مانند حرص، بخل، نخوت، و ديگر صفات نامطلوب در بشر پيدا شود ضررش به همۀ عالم مى ‏رسد؛ بلكه گاهى هزار سال بعد هم اثرش باقى مى ‏ماند، بلكه در قبل هم اثر مى‏ كند و به حساب از بين بردن سُنَن حسنه و ناراحت كردن واضِعين سُنَن حسنه، آن‏ها را نيز مى‏ گزد. 💢ندای سعادت؛ مرجع رسمی دفتر حفظ و نشر آثار آیة الله سعادت پرور (ره) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

✅فقیه عارف حضرت آیة الله حاج شیخ علی آقا سعادت پرور(ره): ✍علت غايب بودن حجت خدا از ديدگان مردم و محروميت آنها از مشاهده وجود شريفش، كه از اين جمله [روایت که می فرماید]: «به واسطه ستمگرى و جهالت مردم خداوند ديدگانشان را از مشاهده او فرو خواهد بست ». ... ✍ مقصود از ظلم و جهل، تمام اَشكال آن است، يعنى هم ظلم مردم به يكديگر و هم ظلم به خودشان به خاطر پيروى نكردن از حق و فطرت و حجت هاى الهى، هم جهل نسبت به حجت خدا و هم جهل نسبت به وظايف شرعى. 📖برگرفته از کتاب الشموس المضیئه (ظهور نور) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

🏴 توحيد و ولايت؛ فطرت‏ ◼️«[َ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏]: فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها . ◼️ قال: هو لا إلَه إلّا اللَّهُ، محمّدٌ رسولُ اللَّهِ- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- علىٌّ أميرُ المؤمنينَ- عليه السّلام- إلى هَاهُنا التّوحيدُ.» «بحار الانوار، ج 3، ص 277، حديث 3.» ⚫️در مورد آيه: «فطرت الهى كه خداوند مردم را بر آن آفريد.» فرمود: مراد لا اله الا اللَّه، محمد رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم-، على- عليه السّلام- امير المؤمنين است و توحيد تا اين جاست. 💢ندای سعادت؛ مرجع رسمی دفتر حفظ و نشر آثار آیة الله سعادت پرور (ره) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

✅ذیل دعای عرفه، از امام حسین (علیه السلام) 🔶 بعضى از بزرگان به سبب نبودن بخش ذيل اين دعا [عرفه] (از «إِلهِى أَنَا الْفَقِيرُ فِى فَقْرِى ...» تا «أَلْحَمْدُللَّهِ وَحْدَهُ») در بعضى از كتب سيّد- رحمه اللَّه- و ديگران، گمان كرده اند اين بخش اضافاتى است كه بعضى از اهل كمال به دعا ملحق فرموده اند 🔸ولى اين گمان غير قابل قبول است؛ زيرا تحقيق در مضامين بيانات معصومين- عليهم السّلام- و ادعيه ى ايشان، خلاف آن را ثابت مى كند 🔸چنان كه مضمون كلام استاد ما #علامه_طباطبايى- ره- (كه به كتاب و سنّت آشنايى تمام و در فلسفه و عرفان علمى و عملى در منزلت والايى قرار داشت)، در اين باره اين بود كه: 👈 «دعاهايى كه از معصومين- عليهم السّلام- باشد، بدون سند فرياد مى زنند كه ما از حنجره اى بيرون آمده ايم كه هيچ فيلسوف و عارفى را قدرت بر اين گونه سخن گفتن (آن هم از مرحله ى شهود نه استدلال) نيست.» 👈 به خصوص راجع به ذيل دعاى عرفه سيّدالشهدا- عليه السّلام- مى فرمود: 👈 «آن قدر اين ذيل پر محتوى مى باشد، كه از پُر محتوايى مى خواهد منفجر شود.» 🔸 شايسته است آنان كه اهل تحقيق در دعاهاى معصومين- عليهم السّلام- مى باشند، توجه كنند جمله هاى اين بخش در بيانات دعا هاى ديگر معصومين- عليهم السّلام- نيز وجود دارد و اين، خود شاهدى بر صحّت انتساب اين بخش توسط صاحب اقبال الاعمال به سيّدالشهدا- عليه السّلام- مى باشد. 📖 برگرفته از کتاب نور هدایت، تالیف حضرت آیة الله سعادت پرور - ره -🌱 https://eitaa.com/Nedaysaadat

🌼تمثّل اعياد اسلامى در قيامت 🌸«إذَا كَانَ يَوْمُ القِيَامَةِ زُفَّتْ أرْبَعَةُ أيَّام إلَى اللهِ كَمَا تَزُفُّ العَرُوسُ إلَى خِدْرِها. قِيلَ مَا هَذِهِ الأيَّامُ؟ قالَ يَوْمُ الأضْحَى وَ يَوْمُ الفِطْرِ وَ يَوْمُ الجُمْعَةِ وَ يَوْمُ الغَدِيرِ وَ إنَّ يَوْمَ الغَديرِ بَيْنَ الأضحَى وَ الفِطْرِ وَالجُمْعَةُ كَالقَمَرِ بَيْنَ الْكَواكِبِ...» (اقبال الاعمال ص464) 🌸هنگامى كه روز قيامت فرا رسد، چهار روز با شتاب به سوى خدا مى روند همان طورى كه عروس را به حجله اش مى برند. سؤال شد، اين روزها كدامند؟ فرمود: روز عيد قربان و عيد فطر و روز جمعه و روز غدير و روز غدير در ميان روزهاى عيد قربان و فطر و جمعه، مانند ماه در ميان ستارگان است. 🌸استاد: اين همان متمثّل شدن اعياد است، مانند تمثل قرآن و غيره كه در روايات است. 📚برگرفته از کتاب ثمرات حیات، ج2، جلسه 194🌱 💢ندای سعادت؛ مرجع رسمی دفتر حفظ و نشر آثار آیة الله سعادت پرور (ره) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

✅ ولايت امير المؤمنين- عليه السّلام- ✳️در اين كه امير المؤمنين- عليه السّلام-، خليفة اللَّه و حجّت روى زمين، بعد از رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- مى ‏باشد، شكى نيست ✳️ و كسى كه هم چون على- عليه السّلام- اين دو منصب را داشته باشد (بنابر معناى لغوى)، مالك امر و قيام كنندۀ به امور بشر، بلكه عالم هستى به اذن اللَّه مى ‏باشد ✳️ و كسى مانند آن حضرت- عليه السّلام- قطعاً اين منصب را بدون منزلت شهود و قرب و انتصاب الهى نمى‏ تواند داشته باشد. قرآن شريف نيز اشاراتى به چنين معنايى دارد و مى ‏فرمايد: 📖إنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا (سوره‏ى مائده، آيه‏ى 55) 📖اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا (سوره‏ى بقره، آيه‏ى 257) 📚برگرفته از شرح معارف ادعیه، تالیف حضرت آیة الله سعادت پرور (قدس سره)🌱 💢ندای سعادت؛ مرجع رسمی دفتر حفظ و نشر آثار آیة الله سعادت پرور (ره) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

🔹امام هادی علیه السلام: ✅خيْرٌ مِنَ الْخَيْرِ فَاعِلُهُ وَ أَجْمَلُ مِنَ الْجَمِيلِ قَائِلُهُ وَ أَرْجَحُ مِنَ الْعِلْمِ حَامِلُهُ وَ شَرٌّ مِنَ الشَّرِّ جَالِبُهُ وَ أَهْوَلُ مِنَ الْهَوْلِ رَاكِبُهُ. ✍️انجام دهنده كار نيك، از خود نيكى بهتر و گوينده سخن زيبا، از سخنش زيباتر و حمل كننده دانش، از دانش برتر و كشنده بدى و شرّ به سوى خود از بدى و شر بدتر و اقدام كننده به كار ترسناك، از آن كار ترسناك تر است. 📚 بحارالانوار، ج 75، ص 370، حديث 4🌱 https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

✅پذيرش ولايت على (ع)؛ عطاى الهى ‏✍️ حضرت صادق- عليه السّلام- [در بخشی از دعای عید غدیر] در دو مورد، پذيرش امرِ ولايت حضرت على- عليه السّلام- را از عطاياى الهى به حساب آورده است ✍️ اين خود حكايت از بزرگى قبول امر ولايت آن حضرت- عليه السّلام- مى‏ كند و اين كه بايد عنايت او سبحانه، شامل حال بندۀ مومن شود تا بتواند ولايت آن بزرگوار را بپذيرد، [آن‌جا که می فرماید:] 📖« اللّٰهُمَّ سَمِعْنا وَأَطَعْنا وَأَجَبْنا داعِيَكَ بِمَنِّكَ»1 📖« رَبَّنا بِمَنِّكَ وَلُطْفِكَ أَجَبْنا داعِيَكَ »2 ——— 1. خدایا به لطف تو شنیدیم و اطاعت کردیم و دعوت‌کننده‌ات را اجابت نمودیم 2. پروردگارا به مهرورزی و لطفت، دعوت‌کننده‌ات را پاسخ گفتیم (اقبال الاعمال، ، ص 472.) ——- 📚برگرفته از شرح معارف ادعیه، تالیف حضرت آیة الله سعادت پرور (قدس سره)🌱 💢ندای سعادت؛ مرجع رسمی دفتر حفظ و نشر آثار آیة الله سعادت پرور (ره) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir

🌸فضيلت عيد غدير🌸 💠 حضرت امام صادق (عليه السّلام): ...هُوَ عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ، وَ ما بَعَثَ اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- نَبِيّاً إِلّا وَ تَعَبَّدَ فِى هذَا الْيَوْمِ، وَ عَرَّفَ حُرْمَتَهُ، وَ اسْمُهُ فِى السَّماءِ يَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ، وَ فِى الْأَرْضِ يَوْمُ الْمِيثاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُودِ. ...لَعَلَّكَ تَرى‏ أَنَّ اللَّهَ- عَزَّ وَ جَلَّ- خَلَقَ يَوْماً أَعْظَمَ حُرْمَةً مِنْهُ. لا وَ اللَّهِ، لا وَ اللَّهِ، لا وَ اللَّهِ.»1️⃣ 💠 حضرت آیة الله سعادت پرور (قدس سره): [در این روایت] نكات برجسته‏ اى وجود دارد كه به عظمت عيد غدير مشير است و شيعيان آن حضرت و پيروان مذهب نبوىّ و علوىّ- عليهم السّلام- را بر اهميّت عيد غدير بر ساير اعياد توجّه مى‏ دهد: 1- «عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَر » نسبت آن عيد به خداوند، دلالت بر بزرگى امر ولايت و شرافت و بزرگى معنوى آن حضرت- عليه السّلام- مى‏ كند. 2- «ما بَعَثَ اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- نَبِيّاً ...» آگاهى همه انبيا نسبت به حرمت عيد غدير 3- «عَرَّفَ حُرْمَتَهُ.» اين بيان نيز دلالت بر شرافت و بزرگى آن جناب- عليه السّلام- دارد. 4- «ما بَعَثَ اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- نَبِيّاً إِلّا وَ تَعَبَّدَ فِى هذَا الْيَوْمِ » تعبُّد داشتن انبيا- عليهم السّلام- در آن روز. آيا ممكن است تعبُّد و فروتنى و خضوع در پيشگاه الهى، جز براى مقام منيع ولايت باشد كه خداوند به آن حضرت- عليه السّلام- عنايت مى‏ فرمايد؟ 5- «وَ اسْمُهُ فِى السَّماءِ يَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ » روز عيد در آسمان، روزِ عهدِ معهود نام گذارى شده است: مراد از «سماء» اهل آسمان و ملايكه مى‏ باشند و اين لقب نيز به اعتبار آن بزرگوار- عليه السّلام- نزد آنان شهرت يافته؛ به اعتبار اين كه آنان از ميثاقى كه در ازل بر ولايت حضرت- عليه السّلام- گرفته شده و در اين عالم تجديد شده (بنابر بيانات حضرات معصومين- عليهم السّلام-) آگاه بوده‏اند. 6- «وَ فِى الْأَرْضِ يَوْمُ الْمِيثاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُودِ.» اسم آن روز در زمين، روز ميثاق است اشاره ... است [به این] که در ازل و جمع مشهود از همه‏ ى خلق، بلكه از انبيا- عليهم السّلام- بر ولايت و منزلت حضرت على- عليه السّلام- (هم چون اخذ ميثاق بر توحيد) ميثاق و پيمان گرفته شده است. و شايد مراد از: وَ فِى الْأَرْضِ يَوْمُ الْمِيثاقِ الْمَأْخُوذِ آگاهان بر اخذ ميثاق ازلى، يعنى انبيا و اوصيا- عليهم السّلام- باشند كه در ازل از آنان پيمان ولايت حضرت گرفته شده، از اين رو (به بيانى كه در نكته دوّم و سوّم گذشت)، انبيا تعبّد و حرمت آن را نگاه مى‏ داشتند. 7- «لَعَلَّكَ تَرى‏ أَنَّ اللَّهَ- عَزَّ و جَلَّ- خَلَقَ يَوْماً أَعْظَمَ حُرْمَة مِنْهُ.» حرمت و احترام آن روز بر تمام ايّام سال است: بى‏ تأمّل مى‏ توان گفت: اين شرافت و عظمت، به حساب آن بزرگوار بوده وگرنه شبانه روز همه مثل يكديگرند، از اين روست كه حضرت- عليه السّلام- در آخر سه مرتبه مى‏ فرمايد: «لا وَ اللَّهِ» 8- «لا وَ اللَّهِ» با اضافۀ «لا» بر قسم به اسم جلاله كه آن هم باز بر شرافت مؤكّد صاحب روز دلالت دارد. —-پاورقی —- 1️⃣ اقبال الاعمال، ص 476. (اين روز، بزرگ‏ترين عيد خدا است، خداوند- عزّ و جلّ- هيچ پيامبرى را بر نيانگيخت؛ مگر اين كه دستور عبادات در اين روز را به او داد و ارزش آن را به او شناساند. اسم اين روز در آسمان «عهدِ معهود» و در زمين «ميثاق مأخوذ و جمع مشهود» است... گويا خيال مى‏ كنى خداوند- عزّ و جلّ- روزى باارزش‏تر و محترم‏تر از اين روز آفريده است. به خدا سوگند نه، به خدا سوگند، نه به خدا سوگند نه) 📚برگرفته از شرح معارف ادعیه، تالیف حضرت آیة الله سعادت پرور (قدس سره)🌱 💢ندای سعادت؛ مرجع رسمی دفتر حفظ و نشر آثار آیة الله سعادت پرور (ره) https://eitaa.com/Nedaysaadat https://ketabrah24.ir