وَ کَم مِن ضالّ رَأی قُبَّةَ الحُسَین فَاهتَدی و چه بسا گمراهانی که با دیدنِ گنبد #حسین، هدایت شدند...

سلام صاحب ما ، صاحب زمان ، مهدی جان یک آدینه تا جشن میلادتان مانده است ... ریسه ها را آماده کرده ایم ، گلدان های شمعدانی ، آب و جاروب کوچه ها ... قلب هایمان تندتر می زند ، پلک چشمانمان می پرد ... هوای دلهایمان پر از شوق جشن میلاد است ... کاش می آمدید ...

رحمت به روحِ صائبِ شیرین سخن که گفت: «عـالم پُر اسـت از تـو و خـالی‌سـت جایِ تـو» #ایها‌العزیز

گام دوم: ذكر در اولین وادی یعنی تفكر دو ویژگی عمده دیده می‌شود كه برخاسته از تأسف آدمیان بر كارهای انجام نداده یا كارهای انجام داده است. ادیبان عرب این دو ممیّزه را «حسرت»  و «ندامت»  می‌نامند. حسرت تأسف بر کارهایی است که انجام نشده و ندامت تأسف به کارهای انجام شده است و هر دوی این‌ها زایدۀ نبود تفكر است که البته در زندگی فكورانه به حداقل می‌رسد. از فكر معرفت می‌جوشد و از ذكر محبت و هنگامی‌که معرفت و محبت با هم قرین می‌شوند، راهبر سالك به مقام شكر خواهند بود. عطار نیشابوری این نكته را بسیار لطیف مطرح می‌كند: راهرو را سالك ره فكر اوست فكر كان مستفاد از ذكر اوست ذكر باید گفت تا فكر آورد صد هزاران معنی بكر آورد 1.2. واژه‌کاوی «ذكر» واژۀ «ذكر» به‌معنای تذكر و یادآوری است.  لغویون عرب می‌گویند، ذكر حاضركردن معنا بر زبان یا قلب است.  صدر المتألهین شیرازی می‌نویسد: «و هو أن الصورة المحفوظة إذا زالت عن القوة العاقلة فإذا حاول الذهن استرجاعها فتلك المحاولة هو التذكر» . ذکر، صورتی است که بعد از زائل‌شدن قوّۀ عاقله، محفوظ مانده است. پس هرگاه ذهن بازگشتِ آن را طلب نماید این مطالبه کردن تذکرنام

. پس هرگاه ذهن بازگشتِ آن را طلب نماید، این مطالبه‌کردن تذکر نام دارد. یعنی معنایی كه در ذهن انسان بوده و سپس پنهان شده است، اگر به ذهن باز گردد، ذكر نامیده می‌شود؛ بنابراین نکتۀ مهم، وجود معنای مسبوق است. صاحب كشّاف اصطلاحات الفنون نیز از منظر عارفان چنین می‌نویسد: «ذكر نشستن انسان بر بساط متقابل [و رویاروی محبوب] است بعد از آنكه از غیر او روبرگرداند. 2.2. ذكر در پرتو آیات قرآن با نگاه به مجموعۀ آیات قرآن کریم، شاید بتوان گفت که دو ضعف عمدۀ انسان‌ها جهل و غفلت‌ است. قرآن دراین‌باره می‌فرماید: «وَ اللهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئاً»‌ . خداوند انسان را از بطن مادر برون می‌آورد و حال اینكه هیچ نمی‌داند. یا: «وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ»‌ . سپس به او آنچه نمی‌داند را می‌آموزاند. انبیای الهی معلّمانی هستند كه جهل را از انسان می‌زدایند. همچنین آن‌ها می‌آیند تا به انسان تذكر دهند؛ یعنی او را از سیاهی و تیرگی غفلت‌ها به‌در آورند: «فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ * لَسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ»‌. پس تذکر ده که تو فقط تذکردهنده ای، تو سلطه گر بر آنان نیستی که [بر ایمان] مجبورشان کنی. غفلت به‌معنای ندیدن و بی‌توجهی به داشته‏‌ها و دانستنی‌ها است. خداوند قرآن را سراپا ذكر می‌خواند: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ»‌  (ما قرآن را نازل کردیم و ما به‌طور قطع نگهدار آنیم). و آورندۀ آن را هم ذكر می‌نامد؛ همان‏طوركه در سورۀ مباركۀ طلاق، پیامبر خود را «ذكر» معرفی می‌كند: «قَدْ أَنْزَلَ اللهُ إِلَیْكُمْ ذِكْراً * رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْكُمْ آیاتِ اللهِ»‌ . خداوند چیزی که مایه تذکر است برشما نازل کرده، رسولی به سوی شما فرستاده که آیات روشن خدا را برشما تلاوت می کند. پیامبر و وحی آسمانی هر دو ذكر و زدایندۀ ظلمت‌های غفلت از جان و وجود آدمیان هستند.

توحید نه آن است که او را یگانه دانی؛ بلکه توحید آن است که با او یگانه گردی. خواجه_عبدالله_انصاری

خدای مهربانم! در پس این روزهای سخت، گشایشی قرار بده که خودت گفتی بعد از هر سختی آسانی و بعد از هر آسانی سختی هست. خدایا! در طوفان های زندگی ام، ناخدای کشتی ام باش تا به ساحل آرامشت برسم و در کنار تو باشم و چه نیک سکونی خواهد بود... پروردگارم! از لحظه‌هایی که غافلم از یاد تو و دچار لغزش می شوم، می ترسم از اینکه دچار خشم تو شوم، می ترسم از خدا خدا کردنم و نشنیدن صدای من و اجابت نشدنم بواسطه گناهانم، می ترسم... و امیدوارم تمام این ترس هایم با لطف و کرمت از من دور شود... ( آمـــین یا قــاضی الحاجات )

سلام عزیز دل های ما ، مهدی جان عمری است که‌ میلاد پرنورتان بزرگترین و زیباترین اتفاق سال ماست ... عمری است که روزها را به امید ریسه باران های رنگارنگ نیمه ی شعبان می گذرانیم ... ... و در این مسیر چه خدمتگزاران دلسوخته ای که در آرزوی نشاندن لبخندی بر چهره ی مصفایتان ، چراغ جشن های نیمه شعبان را عاشقانه روشن نگاه داشتند و در حسرت دیدارتان به آسمان پرکشیدند ... کاش در جشن میلادتان جایتان خالی نبود ...

حق فرمود: بنده‌ی من، چون به راهی نشینی همراهت مَنم و چون به منزلِ شور آیی، میزبانت منم و چون سخن‌گویی، شنونده‌ی سخن منم و چون اندیشه کنی، داننده‌ی اندیشه‌ات منم و چون به من دَرگُریزی، دستگیرت منم و چون از من ترسی، ایمن کننده‌ات منم و چون به من امید داری، وفا کننده‌ات منم. من با توام، تو نیز با من باش که به آبادانی با توام و به ویرانی با توام. پس طریقِ یقین گیر تا راه بر تو کوتاه گردد.

✳️ دعای جوشن کبیر مجموعه ۱۰۰ بند از جوشن کبیر وخواص هربند ➖➖➖➖➖➖➖ ✅ یند1 ✅ بند2 ✅ بند3 ✅بند4 ✅بند5 ✅بند6 ✅بند7 ✅بند8 ✅بند9 ✅بند10 ✅بند11 ✅بند12 ✅بند13 ✅بند14 ✅بند15 ✅بند16 ✅بند17 ✅بند18 ✅بند19 ✅بند20 ✅بند21 ✅بند22 ✅بند23 ✅بند24 ✅بند25 ✅بند26 ✅بند27 ✅بند28 ✅بند29 ✅بند30 ✅بند31 ✅بند32 ✅بند33 ✅بند34 ✅بند35 ✅بند36 ✅بند37 ✅بند38 ✅بند39 ✅بند40 ✅بند41 ✅بند42 ✅بند43 ✅بند44 ✅بند45 ✅بند46 ✅بند47 ✅بند48 ✅بند49 ✅بند50 ✅بند51 ✅بند52 ✅بند53 ✅بند54 ✅بند55 ✅بند56 ✅بند57 ✅بند58 ✅بند59 ✅بند60 ✅بند61 ✅بند62 ✅بند63 ✅بند64 ✅بند65 ✅بند66 ✅بند67 ✅بند68 ✅بند69 ✅بند70 ✅بند71 ✅بند72 ✅بند73 ✅بند74 ✅بند75 ✅بند76 ✅بند77 ✅بند78 ✅بند79 ✅بند80 ✅بند81 ✅بند82 ✅بند83 ✅بند84 ✅بند85 ✅بند86 ✅بند87 ✅بند88 ✅بند89 ✅بند90 ادامه دارد⏳ ➖➖➖➖➖➖➖ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ ┅❅⊰𑁍⊱⊰⊱⊰𑁍⊱⊰𑁍𑁍⊱❅┅

🔹امام محمد باقر (علیه السلام) فرمودند: 🌸هرکس خوش نيت باشد، روزی‌اش افزايش می‌يابد... 🌸و هركس با خانواده‌اش‌ خوش رفتار باشد بر عمرش افزوده می‌گردد... 🌸هركس بر خدا توكل كند، مغلوب نمی‌شود... 🌸و هركس از گناه به خدا پناه برد، شكست نمی‌خورد... 🌸 افزايش نعمت از جانب خداوند قطع نمی‌شود، مگر اينكه شكر از جانب بندگان قطع گردد...